Kot tajski

Kot tajski (ang. kot tajski) rasa kotów domowych, zbliżona do współczesnych kotów syjamskich, ale różniąca się eksterierem. Czasami nazywane są nawet klasycznymi lub tradycyjnymi kotami syjamskimi, co jest całkiem prawdziwe. Ta stara rasa, z krętymi ścieżkami, stała się nową, zmieniając nazwę z tradycyjnego kota syjamskiego na kota tajskiego.

Historia rasy

Nikt nie wie na pewno, kiedy urodziły się koty syjamskie. Zostało to po raz pierwszy opisane w książce „Wiersze o kotach”, co oznacza, że ​​koty te żyły w Syjamie (obecnie Tajlandia), około siedmiuset lat, jeśli nie więcej. Według zapisów w tej księdze były to żywe skarby, które należały tylko do królów i szlachty.

Ten rękopis został napisany w mieście Ayutthaya, mniej więcej między 1350, kiedy samo miasto zostało założone, a 1767, kiedy spadło do najeźdźców. Ale ilustracje przedstawiają kosha z jasnymi włosami i ciemnymi plamami na uszach, ogonie, kufie i łapach.

Nie można dokładnie określić, kiedy powstał ten dokument. Oryginalne kunsztownie malowane, ozdobione złotymi liśćmi, wykonane z liści palmowych lub kory. Kiedy zrobiło się zbyt nędzne, zrobiono kopię, która przyniosła coś nowego.

Nie ma znaczenia, czy został napisany 650 czy 250 lat temu, jest bardzo stary, to jeden z najstarszych dokumentów o kotach w historii. Kopia Tamry Maew znajduje się w Bibliotece Narodowej w Bangkoku.

Ponieważ koty syjamskie były tak cenione w swojej ojczyźnie, rzadko przyciągały wzrok obcych, tak że reszta świata nie wiedziała o ich istnieniu aż do XIX wieku. Po raz pierwszy zostały zaprezentowane na wystawie kotów w Londynie w 1871 roku, a jeden z dziennikarzy opisał je jako „nienaturalne, koszmarne zwierzę”.

Koty te przybyły do ​​Stanów Zjednoczonych w 1890 roku i zostały adoptowane przez amerykańskich kochanków. Chociaż po tym nastąpiły lata depresji i dwie wojny światowe, koty syjamskie zdołały utrzymać swoją popularność i są obecnie jedną z najczęstszych ras krótkowłosych.

Od 1900 hodowcy ulepszali oryginalnego syjamskiego w każdy możliwy sposób, a po dziesięcioleciach selekcji syjamskie stają się coraz bardziej ekstremalne. W 1950 r. wiele z nich na wystawowych ringach ma wydłużone głowy, niebieskie oczy, szczuplejsze i smuklejsze ciała niż tradycyjny kot syjamski.

Wiele osób lubi takie zmiany, inni wolą formę klasyczną, bardziej umiarkowaną. I w tym czasie te dwie grupy zaczynają się od siebie oddzielać, jedna z nich preferuje typ ekstremalny, a druga klasyczna.

Jednak w 1980 roku tradycyjne koty syjamskie przestają być zwierzętami klasy pokazowej i mogą konkurować tylko w niższych kategoriach. Ekstrema wygląda jaśniej i podbija serca sędziów.

W tym czasie pojawił się pierwszy w Europie klub miłośników tradycyjnego stylu, zwany Old Style Siamese Club. Pracuje nad zachowaniem i poprawą umiarkowanego i starego typu kota syjamskiego.

W 1990 roku Światowa Federacja Kotów zmieniła nazwę rasy na tajską, aby oddzielić ekstremalną i tradycyjną rasę syjamską i przyznać jej status mistrza.

W 2001 roku hodowle zaczęły importować te koty z Tajlandii w celu poprawy puli genowej, która cierpiała z powodu krzyżówek, której celem był nowy Extreme Siamese.

W 2007 roku TICA nadaje status nowej rasy (choć w rzeczywistości jest to stara rasa), co umożliwia hodowcom amerykańskim i europejskim pracę nad jednym wzorcem rasy. Do 2010 roku TICA przyznaje status mistrza.

Opis

Kot tajski to średniej i dużej wielkości zwierzę o długim, mocnym ciele. Umiarkowany, nie krępy, ale krótki i zdecydowanie nie ekstremalny. To klasyczny, elegancki kot o zrównoważonym wyglądzie.

Kształt głowy jest jednym z ważnych szczegółów w wyglądzie tej rasy. W porównaniu do Extreme Siamese jest szerszy i bardziej zaokrąglony, ale zachowuje swój orientalny wygląd. Uszy wrażliwe, niezbyt duże, średniej długości, prawie tak szerokie u nasady jak u góry, z zaokrąglonymi końcami. Znajdują się na krawędziach głowy.

Oczy średniej wielkości, w kształcie migdałów, odległość między nimi nieco większa niż średnica jednego oka.

Linia między wewnętrznym i zewnętrznym kącikiem oka przecina dolną krawędź ucha. Kolor oczu tylko niebieski, preferowane ciemne odcienie. Jasność i blask są ważniejsze niż nasycenie kolorów.

Kot tajski waży od 5 do 7 kg, a koty od 3.5 do 5.5 kg. Zwierzęta klasy pokazowej nie mogą być grube, kościste ani zwiotczałe. Koty tajskie żyją do 15 lat.

Ich sierść jest jedwabista, z bardzo małym podszerstkiem, przylega do ciała. Długość sierści od krótkiej do bardzo krótkiej.

Osobliwością tej rasy jest kolor akromelany lub punkt koloru. Oznacza to, że mają ciemne plamy na uszach, łapach, ogonie i maskę na twarzy, o jasnym kolorze ciała, co tworzy kontrast. Ta cecha wiąże się z nieco niższą temperaturą ciała w tych obszarach, co prowadzi do zmiany koloru. W CFF i UFO dozwolony jest tylko kolor-point i cztery kolory: sial, czekoladowy, niebieski i liliowy.

Jednak w TICA czerwony punkt, szylkret point, krem ​​point, płowy point, cynamon point i inne są dozwolone.

Białe oznaczenia są niedozwolone. Kolor ciała zwykle ciemnieje z biegiem lat.

Postać

Koty tajskie są inteligentne, pewne siebie, ciekawskie, aktywne, a nawet mają poczucie humoru. Kochają ludzi, a życie z takim kotem jest jak życie z małym dzieckiem. Zabiorą wszystko, co posiadasz, wskoczą na najwyższe miejsca w domu i uśmiechną się stamtąd jak kot z Cheshire.

Po prostu lubią patrzeć na wszystko z lotu ptaka, ale nie można latać wysoko w mieszkaniu, więc wspinają się po zasłonie lub półce z książkami. Ale ich ulubioną rozrywką jest podążanie za właścicielem i pomaganie mu w uporządkowaniu rzeczy. Gdy tylko otworzysz szafę, kot w nią wskakuje i zaczyna pomagać, chociaż może ci się to nie podobać.

Koty tajskie są głośne i gadatliwe. Nie są tak głośni i hałaśliwi jak ekstremalni syjamczycy, ale uwielbiają też pogawędzić. Spotykają właścicielkę przy drzwiach z opowieścią o tym, jak minął dzień i jak wszyscy ją opuścili. Koty te bardziej niż inne rasy potrzebują codziennej komunikacji ze swoim ukochanym właścicielem i jego miłością.

Jeśli zostanie zignorowana, popada w depresję i depresję. Nawiasem mówiąc, z tego samego powodu mogą działać na przekór tobie, aby przyciągnąć twoją uwagę i nie zajmują umysłu szkodliwymi działaniami. I oczywiście będą uciekać się do całej barwy swoich głosów, aby zwrócić twoją uwagę.

Są wrażliwe na Twój głos, a głośne dźwięki mogą poważnie urazić Twojego kota. Jeśli dużo czasu spędzasz poza domem, to odpowiedni towarzysz kociej rodziny rozjaśni tajskim, ten zegar ją zabawi. Ponadto dobrze dogadują się z innymi kotami i przyjaznymi psami.

Ale jeśli otrzymają część uwagi i miłości, odpowiadają dziesięciokrotnie. Są łatwe w utrzymaniu i pielęgnacji, zwykle raz w tygodniu.

Są tolerancyjne wobec dzieci, zwłaszcza jeśli okazują im szacunek i ostrożność i nie bawią się zbyt niegrzecznie.

Według fanów koty tajskie są najmądrzejszymi, najwspanialszymi i najśmieszniejszymi kotami we wszechświecie. I najlepszą rozrywkę domową, jaką można kupić za pieniądze.

Zdrowie

Generalnie koty tajskie wyróżniają się dobrym zdrowiem i często dożywają nawet 15, a nawet 20 lat.

Według amatorów często są zdrowsi i silniejsi od ekstremalnych Syjamów, nie mają wielu chorób genetycznych, na które są podatni.

Warto jednak ostrożnie podejść do wyboru hodowli, zapytać o stan zdrowia kotów i problemy z chorobami dziedzicznymi.

Opieka

Nie jest wymagana szczególna opieka. Ich sierść jest krótka i nie plącze się. Wystarczy raz w tygodniu przeczesać rękawiczką.