Instrukcja stosowania leku rimadil dla kotów

Tabletki zawierają 20, 50 i 100 mg karprofenu oraz składniki pomocnicze: hydrolizowane białka roślinne, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, cukier, glukoza, sproszkowana wątroba wieprzowa, monohydrat laktozy.

Mechanizm akcji

Po zastosowaniu leku substancja czynna przedostaje się do ogólnego krwiobiegu i rozprzestrzenia się do tkanek i płynów ustrojowych. Działanie następuje niezależnie od umiejscowienia ogniska bólu lub stanu zapalnego.

Karprofen pomaga hamować produkcję cyklooksygenazy, która jest aktywnie wytwarzana podczas procesu zapalnego i zmniejsza ilość prostaglandyn. Wysoka skuteczność leku związana jest ze zdolnością substancji czynnej do wiązania się z osoczem krwi.

Maksymalne stężenie substancji czynnej w organizmie obserwuje się 20 minut po zastosowaniu leku. Rimadyl hamuje proces zapalny, łagodzi obrzęki, likwiduje zespół bólowy. Metabolizm leku zachodzi w wątrobie. Pozostałości i metabolity są wydalane przez jelita i nerki po 19 godzinach. Rimadyl jest lekiem umiarkowanie niebezpiecznym, ale przy ścisłym przestrzeganiu dawkowania rzadko powoduje rozwój działań niepożądanych i jest dobrze tolerowany przez zwierzęta.

Wskazania i przeciwwskazania

Głównym celem leku weterynaryjnego jest eliminacja bólu i tłumienie procesu zapalnego. Jego stosowanie jest zalecane w następujących przypadkach:

1. choroby układu mięśniowo-szkieletowego w postaci ostrej i przewlekłej;
2. zapalenie stawów, artroza, choroba zwyrodnieniowa stawów;
3. patologie stawów, którym towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe w tkance chrzęstnej;
4. przepuklina międzykręgowa;
5. ból i obrzęk w okresie pooperacyjnym;
6. złamania, zwichnięcia, skręcenia, stłuczenia, skaleczenia.

Rimadil odnosi się do środków objawowych. Szybko i skutecznie łagodzi ból. Zwykle stosuje się go w połączeniu z innymi lekami, które leczą przyczynę choroby.

Rimadil ma silne działanie terapeutyczne. Jego stosowanie jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

1. nadwrażliwość na składniki wchodzące w skład produktu;
2. niewydolność nerek;
3. przewlekła choroba wątroby i nerek;
4. wrzody żołądka i dwunastnicy;
5. choroba serca;
6. Ciąża i laktacja.

Większość zwierząt dobrze toleruje lek. Z zastrzeżeniem zaleceń lekarza nie powoduje rozwoju skutków ubocznych. Jeśli dawka zostanie przekroczona, kot może odczuwać następujące objawy:

1. reakcja alergiczna w postaci wysypki skórnej;
2. częste wymioty;
3. zwiększona pobudliwość;
4. upośledzona koordynacja ruchów;
5. zażółcenie białek oczu;
6. przebarwienia błon śluzowych;
7. zaburzenia snu;
8. agresja;
9. krew w kale;
10. odmowa jedzenia i wody.

W przypadku wystąpienia jednego lub więcej objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku Rimadil i zwrócić się o pomoc do kliniki weterynaryjnej.

Instrukcja użycia

Tabletki i roztwór do wstrzykiwań Instrukcja obsługi Rimadil zaleca użycie raz. Ponowne użycie może przepisać tylko specjalista. Sposób aplikacji zależy od formy uwalniania produktu, a dawkowanie oblicza się z uwzględnieniem wagi kota.

Roztwór podaje się zwierzętom podskórnie. Na początkowym etapie leczenia dawka wynosi 0,24 ml na kilogram masy ciała, czyli 4 mg karprofenu na 1 kg masy ciała. Dzienna dawka podzielona jest na dwa zastosowania. Czas trwania stosowania leku wynosi 7-10 dni. Przy dodatniej dynamice dawkę można zmniejszyć o połowę. Czas stosowania ustala lekarz prowadzący na podstawie ogólnego stanu zwierzęcia.

Jeśli do terapii stosuje się tabletki, dawkę należy obliczyć, biorąc pod uwagę maksymalną dozwoloną ilość do stosowania na dzień. Zazwyczaj kotom przepisuje się 2 mg Rimadylu na kilogram masy ciała. Lek podaje się kotu rano i wieczorem. Czas stosowania tabletek nie powinien przekraczać jednego tygodnia. W przypadku braku pozytywnego wyniku, zastosowana ilość powinna zostać skorygowana przez lekarza weterynarii.

Specjalne instrukcje

Karprofen, który jest częścią leku, jest substancją silnie działającą i może powodować nieodwracalne zmiany w ciele zwierzęcia lub doprowadzić do jego śmierci. W związku z tym nie należy samoleczenia i stosowania leku bez recepty.

Nie należy stosować leku Rimadil, jeśli leczenie choroby podstawowej obejmuje inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Przy równoczesnym stosowaniu leków kortykosteroidy mogą wywoływać rozwój niewydolności nerek lub zaostrzenie przewlekłej choroby nerek.

Tabletek i roztworu do wstrzykiwań nigdy nie stosuje się profilaktycznie. Ich powołanie przeprowadza wyłącznie weterynarz po szczegółowym badaniu krwi i moczu. Przy długotrwałym stosowaniu Rimadylu zwierzę będzie potrzebowało długiego okresu rehabilitacji ze względu na wysokie stężenie substancji czynnej w leku.

Okres przydatności do spożycia zależy od jego kształtu. Otwartą fiolkę z roztworem do wstrzykiwań można przechowywać przez cztery tygodnie w ciemnym, chłodnym miejscu poza zasięgiem dzieci. Tabletki przechowuje się przez trzy lata od daty produkcji w temperaturze 0-25°C.

Analogi leków

Lek jest popularny i poszukiwany wśród właścicieli zwierząt domowych, ponieważ szybko pomaga złagodzić stan zwierzęcia. Jest często przepisywany przez weterynarzy w celu złagodzenia stanu zapalnego u kotów.

Jeśli z jakiegokolwiek powodu nie można zastosować leku, producenci są gotowi zaoferować nie mniej skuteczne analogi o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Najczęstsze leki o podobnym działaniu to Previcox, Piroxicam, Trokoksil, Akti-Vet.

Recenzje właścicieli

Rimadyl zasługuje na pozytywne recenzje właścicieli kotów i weterynarzy. Zwracają uwagę na skuteczność leku i wysoką skuteczność terapeutyczną.