Ketosteril dla kotów: zastosowanie i dawkowanie

Cechy składu i działania

Rozwój niewydolności nerek jest konsekwencją niewystarczającej ilości aminokwasów. Podstawą leku są substancje, które po wejściu do organizmu zwierzęcia przekształcają się w niezbędne aminokwasy, które są odpowiedzialne za prawidłowy przebieg ważnych procesów metabolicznych. Te elementy obejmują:

• kwas fenylopropionowy;
• treonina;
• octan lizyny;
• sól wapniowa.

Obecne w leku oraz dodatkowe składniki w postaci skrobi kukurydzianej, talku, koloidalnego dwutlenku krzemu, stearynianu magnezu.

W wyniku szybkiej terapii choroba przestaje się rozwijać, a ogólny stan zwierzęcia poprawia się. Jego organizm otrzymuje aminokwasy w wymaganej ilości, które stabilizują ważne procesy życiowe.

Należy zauważyć, że Ketosteril oprócz skutecznego działania terapeutycznego, w krótkim czasie neutralizuje i usuwa niebezpieczne toksyny. Powstają w dużych ilościach na tle nieprawidłowego funkcjonowania nerek. W trakcie leczenia normalizuje się poziom substancji takich jak kreatyna, kreatynina, kwas moczowy, mocznik. Pozytywną dynamikę w terapii łatwo określają wyniki regularnie przeprowadzanych badań.

Lek wpływa na przyczynę, która doprowadziła do rozwoju niewydolności nerek, eliminując nieprzyjemne objawy. Skuteczne leczenie następuje tylko w wyniku zintegrowanego podejścia do problemu z przestrzeganiem najsurowszej diety.

Zasady aplikacji

Głównym celem Ketosterilu jest eliminacja procesu patologicznego w nerkach, co często staje się chroniczne. Pozytywny wynik nie potrwa długo, jeśli terapia zostanie przeprowadzona na samym początku choroby. W zaniedbanym przypadku pożądany rezultat osiąga się znacznie rzadziej. Z tego powodu weterynarze zdecydowanie zalecają badanie kota domowego nawet przy pierwszych objawach wskazujących na niewydolność nerek.

Lek często mieści się w karcie wizyt w przypadku zdiagnozowanej kwasicy (zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej), zaburzeń metabolicznych. Należy rozumieć, że lek ma wiele przeciwwskazań, zabronione jest łączenie go z niektórymi rodzajami leków. W związku z tym schemat terapeutyczny określa wyłącznie specjalista.

Tabletki podaje się zwierzętom raz dziennie. Średnia dawka wskazana w instrukcji użytkowania to jedna tabletka na 5 kg całkowitej masy zwierzęcia. Jednak ten wskaźnik może zmienić specjalista, który bierze pod uwagę stadium rozwiniętej choroby, ogólny stan kota, manifestowane objawy.

Tabletki należy spożywać w całości. Nie są kruszone ani kruszone, ponieważ prowadzi to do niewystarczającego wchłaniania substancji czynnych i wystąpienia minimalnego efektu. Istnieje algorytm działań, który ułatwia procedurę wprowadzania leku do jamy ustnej zwierzęcia:

1. Kot jest owinięty kocem lub ręcznikiem, co uniemożliwia jego aktywne poruszanie się podczas zabiegu, podczas gdy osoba pozostaje bez zadrapań.
2. Zwierzę mieści się na kolanach osoby z pyskiem do góry.
3. Delikatnie otwiera się usta, a na nasadzie języka umieszcza się tabletkę.
4. Lekkie ruchy głaskania wzdłuż szyi wywołają odruch połykania, a lek dostanie się do przewodu pokarmowego.

Zadanie można uprościć stosując specjalny produkt przeznaczony do podawania leków w postaci suchej.

Ketosteril nie miesza się z produktami naturalnymi, żywnością w puszkach ani paszą ze względu na wysokie prawdopodobieństwo reakcji chemicznej. Może to prowadzić do obniżenia właściwości farmakologicznych, tworzenia niebezpiecznych związków.

Przeciwwskazania i ograniczenia

U czworonożnych zwierząt występują warunki, w których nie wolno im podawać leku Ketosteril. Obejmują one:

• podwyższony poziom wapnia;
• okres ciąży i laktacji;
• indywidualna nietolerancja któregokolwiek ze składników, reakcja alergiczna na nie.

Terapia może negatywnie wpłynąć na stan przyszłego potomstwa, doprowadzić do przerwania ciąży, narodzin kociąt z niepełnosprawnością ruchową. Tak więc, ze względu na wpływ na procesy metaboliczne, lek pomaga zwiększyć ilość wapnia. Hiperkalcemia sprzyja kamieniom w pęcherzu i nerkach. Na ten stan wskazują następujące objawy:

• szybkie oddychanie;
• zespół konwulsyjny;
• brak apetytu, nudności, którym towarzyszą wymioty;
• nerwowość nietypowa dla zwierzaka;
• ogólne osłabienie z niewłaściwą koordynacją ruchów.

Należy pamiętać, że nadmiar wapnia w organizmie kociaka zaburza proces wzmacniania szkieletu kostnego. W związku z tym lek nie jest stosowany w stosunku do zwierząt poniżej 1 roku życia.

W niektórych przypadkach nadwrażliwości zmniejszona dawka normalizuje stan kota, a kuracji nie trzeba przerywać. W takiej sytuacji weterynarz uważnie monitoruje dynamikę powrotu do zdrowia, stopniowo zwiększając dawkę do normy terapeutycznej.

Jeżeli wskazane objawy wystąpią jednocześnie z pogorszeniem się stanu kota należy przerwać terapię i skonsultować się z lekarzem weterynarii, który ponownie rozważy wizytę i dostosuje dawkę preparatu Ketosteril. Przez cały okres leczenia wymagane są testy w celu kontroli fosforanów i innych minerałów we krwi.

Ze względu na kompatybilność, takiego leku nie można stosować jednocześnie ze środkami zawierającymi wapń. Niewłaściwe równoległe stosowanie Ketosterilu z antybiotykami (chinolony, tetracykliny). Jeśli konieczne jest jednoczesne przyjmowanie wskazanych leków, aby zapobiec pojawieniu się niebezpiecznych związków, odstęp między ich stosowaniem powinien wynosić 2 godziny lub więcej.

Opinie właścicieli kotów i lekarzy weterynarii

Istnieje wiele pozytywnych opinii na temat Ketosterilu jako leku weterynaryjnego do użytku domowego. Jeśli zalecenia specjalisty będą ściśle przestrzegane, stan zwierząt szybko ulegnie normalizacji, a ostre objawy towarzyszące niewydolności nerek zostaną wyeliminowane. Ponadto stosowanie takiego produktu jako źródła niezbędnych aminokwasów jest bardziej opłacalne w porównaniu ze specjalnymi drogimi paszami.