Instrukcja stosowania kaninsulin dla kotów i psów

Kategoria Koty

Zadowolony

Forma uwalniania i skład leku
Farmakokinetyka i farmakodynamika
Instrukcje i wskazania do stosowania
Przeciwwskazania i skutki uboczne
Warunki przechowywania i specjalne instrukcje
Wskazówki dotyczące profilaktyki osobistej

Koty, podobnie jak jedna trzecia całej populacji planety, są podatne na cukrzycę. Aby utrzymać zwierzę zdrowe, eksperci zalecają stosowanie Caninsulin for Cats, która pomaga obniżyć poziom cukru we krwi. Skład leku wyróżnia się obecnością insuliny wieprzowej, dzięki czemu normalizuje metabolizm węglowodanów w ciele kota.

Instrukcja stosowania Kaninsulin dla kotów i psów

Forma uwalniania i skład leku

Lek Kaninsulin jest wodną zawiesiną przeznaczoną do wstrzykiwań. Producent produkuje lek w małych szklanych fiolkach o pojemności 2,5 ml. Jedno kartonowe pudełko zawiera nie więcej niż 10 butelek, do nich dołączone są szczegółowe instrukcje użytkowania.

Instrukcja stosowania Kaninsulin dla kotów i psów

Skład 1 ml zawiesiny zawiera substancję czynną w ilości 40 jm, którą reprezentuje amfora cynk-insulina. Preparat zawiera również krystaliczny cynk, do produkcji którego wykorzystywana jest dokładnie oczyszczona insulina z trzustki świni. Jeśli chodzi o dodatkowe składniki Kaninsulin, są one reprezentowane przez::

cynk (w ilości 0,08 mg);
hydroksybenzonian metylu - 1,5 mg;
chlorek sodu - 6 mg;
trihydrat octanu sodu - 1,35 mg;
woda do wstrzykiwań i kwas solny.

Przed użyciem leku Kaninsulin dla kotów instrukcje należy dokładnie przestudiować. Zdecydowanie nie zaleca się stosowania Kaninsulin bez uprzedniej konsultacji z weterynarzem.

Farmakokinetyka i farmakodynamika

Instrukcja stosowania Kaninsulin dla kotów i psów

Kaninsulina to lek hormonalny, którego działanie ogólnoustrojowe pomaga uzupełnić brak insuliny w organizmie zwierzęcia w momencie pojawienia się pierwszych objawów cukrzycy. Zawiesina zmniejsza również stężenie glukozy we krwi kota.

Obecność insuliny wieprzowej w preparacie można wytłumaczyć tym, że organizm zwierzęcia szybko przyzwyczaja się do insuliny ludzkiej, w związku z czym dawkę należy stale zwiększać. Insulina świńska w ogóle nie ma takich skutków ubocznych. Wyjątkowość Kaninsulin polega na tym, że zawiera dwa rodzaje insuliny, a mianowicie:

cynk amforowy, charakteryzujący się krótkim działaniem;
krystaliczny długotrwały.

Fakt ten można wytłumaczyć tym, że tego typu substancje mają różne działanie terapeutyczne. Insulina na bazie cynku obniża poziom glukozy we krwi Twojego kota i zaczyna działać 60 minut po wstrzyknięciu.

Insulina w postaci krystalicznej zaczyna działać nieco później niż pierwiastek cynkowy, ponieważ jest to konieczne do przedłużenia skutecznego działania kaninsuliny, które wynosi od 9-12 godzin. Ze względu na to, że zawiesina dodatkowo zawiera roztwór cynku, wchłanianie leku ulega spowolnieniu, tym samym wzmacniając jego właściwości lecznicze. Odstawienie leku rozpoczyna się 12 godzin po wykonaniu wstrzyknięcia.

Ponieważ substancja jest mało toksyczna, możliwe reakcje alergiczne i jej akumulacja w organizmie są całkowicie wykluczone.

Instrukcje i wskazania do stosowania

Głównym wskazaniem do stosowania Kaninsulin jest obecność u kotów cukrzycy insulinozależnej.

Instrukcja stosowania Kaninsulin dla kotów i psów

Pierwsze objawy choroby są następujące:

pojawienie się u zwierzęcia słabości i apatii do otaczającego go świata;
otyłość lub nagła utrata wagi;
pogorszenie wyglądu sierści, zapach acetonu z ust;
gwałtowny spadek i wzrost apetytu;
zwiększone pragnienie i zwiększona objętość moczu.

Dzięki Kaninsulinowi obserwuje się normalizację metabolizmu węglowodanów w organizmie kota, a poziom cukrów prostych we krwi gwałtownie spada. Zawiesina pomaga zwiększyć stężenie glikogenu, który znajduje się w wątrobie i tkance mięśniowej, a także stymuluje procedurę izolacji peptydów. Jednocześnie utrzymywany jest poziom białka i wzmacniane jest tworzenie komórek tłuszczowych.

Surowo zabrania się dożylnego podawania zawiesiny zwierzętom, ponieważ może to wywołać stan kwasicy ketonowej i hipoglikemię. Lekarze weterynarii zalecają wstrzykiwanie leku podskórnie, ale przed użyciem substancję należy dokładnie wstrząsnąć, aż powstanie jednorodna mieszanina. Aby ułatwić dawkowanie i stosowanie leku, zaleca się stosowanie specjalnych strzykawek insulinowych z podziałką.

Instrukcja stosowania Kaninsulin dla kotów i psów

Dawka, liczba wstrzyknięć i czas trwania leczenia zwierzęcia muszą być indywidualnie dobierane przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii. W procesie doboru metody leczenia należy wziąć pod uwagę poziom stężenia glukozy we krwi, charakter żywienia kota, a także ilość cukrów prostych, które są wydalane z moczem w ciągu dnia.

Podczas leczenia zwierzaka Kaninsulin należy stosować nie więcej niż 2 razy dziennie, przy czym przerwa między iniekcjami powinna wynosić 10-12 godzin. W przypadku długotrwałego stosowania zawiesiny można zmienić jej dawkowanie, ale jest to surowo zabronione, aby maksymalna dopuszczalna dawka przekraczała 1 U na każdy kilogram żywej wagi. W trakcie terapii leczniczej z użyciem Kaninsulin nie ma możliwości zmiany rodzaju i dziennej ilości paszy, a także dostosowania diety zwierzęcia.

Jeśli chodzi o początkową dzienną dawkę leku dla psów, waha się ona w granicach 1 jm na kilogram wagi, z uwzględnieniem pewnych zmian. W zależności od ilości glukozy we krwi, a także przy stosowaniu Kaninsulin przez 2-3 tygodnie, dawkę substancji można zmniejszyć lub zwiększyć (nie więcej niż 10-15%). Kolejna ocena skuteczności powinna trwać co najmniej 5 dni.

Dzienna liczba zastrzyków dla psów powinna wynosić 1 raz dziennie, zastrzyk należy również podać po pierwszym posiłku. Caninsulinę można podawać po przyprowadzeniu przez psa szczeniąt i podczas karmienia piersią. Stan zwierzęcia w tym okresie powinien być regularnie i dokładnie monitorowany przez lekarza weterynarii.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

W przypadku nieprzestrzegania instrukcji stosowania Kaninsulin u zwierząt mogą czasami pojawić się reakcje alergiczne na substancje czynne zawarte w zawiesinie. Z powodu różnych chorób zakaźnych, w których pojawiają się wymioty i zaburzenia stolca, a także z powodu dużego wysiłku fizycznego i nieregularnego karmienia, może wystąpić hipoglikemia.

W tym samym czasie kot ma takie objawy:

silne pocenie się i skurcze;
zwiększone bicie serca i puls;
ciągłe uczucie głodu, ataki paniki;
utrata orientacji w przestrzeni i niepokój.

W momencie pojawienia się pierwszych objawów nietolerancji leków konieczne jest zdanie klinicznego badania krwi w celu określenia stężenia cukru we krwi w celu dalszego dostosowania terapii terapeutycznej. W większości przypadków skutki uboczne są eliminowane za pomocą zakraplacza z roztworem cukrów prostych.

Jeśli w organizmie zwierzęcia wystąpi dotkliwy brak insuliny, a zastrzyki są nieregularne, u kota prawdopodobnie rozwinie się kwasica cukrzycowa, której objawami są senność, letarg, intensywne pragnienie i anoreksja. Bezwzględnie zabrania się pomijania terminu kolejnego wstrzyknięcia, a w przypadku wystąpienia napadu kwasicy cukrzycowej zawiesinę należy podać natychmiast. W trakcie leczenia pierwszą iniekcję należy podać rano, zanim kot zacznie jeść, przy czym ilość karmy nie powinna przekraczać 50% całej diety. Nakarm zwierzę drugi raz po 10-12 godzinach i dopiero po ponownym podaniu Kaninsulin.

Jeśli zastosujesz się do instrukcji, pojawienie się działań niepożądanych jest praktycznie wykluczone, ale przy długotrwałym stosowaniu leku może wystąpić lipodystrofia.

Nie zaleca się podawania zawiesiny kotom z hipoglikemią, u których poziom glukozy we krwi spada, a kolejnym przeciwwskazaniem jest indywidualna nietolerancja substancji wchodzących w skład leku.

Warunki przechowywania i specjalne instrukcje

Przez cały okres leczenia z zastosowaniem zastrzyków Kaninsulin zwierzę musi mieć pewność, że jest w ścisłej diecie. Koty z nadmierną masą ciała nie muszą przepisywać zawiesiny, a stosowanie leków jest również zabronione podczas przyjmowania antybiotyków z serii tetracyklin.

Ponadto Kaninsulin jest niekompatybilny z takimi substancjami jak:

progestageny;
sulfonamidy;
leki kortykosteroidowe.

Zmieniając charakter i sposób żywienia, natychmiast konieczna jest zmiana dawki wstrzykiwanej zawiesiny. Jeśli u kota zdiagnozowano niewydolność nerek lub chorobę wątroby, należy również dostosować dawkę Kaninsulin. Jest to konieczne w czasie ciąży zwierzęcia, w przypadku chorób zakaźnych lub po operacji kota.

Do przechowywania leku zaleca się preferowanie chłodnych, ciemnych, suchych miejsc niedostępnych dla zwierząt i dzieci. Temperatura w miejscu przechowywania produktu leczniczego powinna wynosić co najmniej 8°C. Fiolki szklane należy przechowywać wyłącznie w pozycji poziomej, a krótkotrwałe zamrażanie Kaninsulin jest surowo zabronione. Lek można przechowywać nie dłużej niż 2 lata w zamkniętych fiolkach, ale okres ważności otwartych ampułek wynosi tylko 30 dni. Po upływie terminu ważności ustalonego przez producenta lek nie może być stosowany.

Caninsulina nie należy do tanich leków, ponieważ cena 10 szt. ampułki mogą osiągnąć 4000 rubli. Jedna szklana butelka zawiesiny, której objętość wynosi 2,5 ml, kosztuje 350-400 rubli, a dziś można ją kupić zarówno w sklepie internetowym, jak i w dowolnej aptece weterynaryjnej. Nie zaniedbuj faktu, że Kaninsulin jest substancją hormonalną, dlatego surowo zabrania się samodzielnego przepisywania jej zwierzęciu.

Zakup i stosowanie produktu leczniczego jest możliwe tylko po konsultacji z wykwalifikowanym specjalistą, który wypisze receptę.

Wskazówki dotyczące profilaktyki osobistej

W procesie stosowania Kaninsulin nie zaleca się lekceważenia ogólnych zasad higieny osobistej, a także przestrzeganie środków bezpieczeństwa przewidzianych przy stosowaniu substancji leczniczych. Po wykonaniu iniekcji kotu lub psu ręce należy dokładnie umyć w ciepłej wodzie z dodatkiem płynu lub zwykłego mydła.

Jeśli doszło do przypadkowej interakcji skóry lub błony śluzowej oka z lekiem, konieczne jest natychmiastowe spłukanie dotkniętych obszarów wodą. W przypadku wystąpienia alergii lub wniknięcia substancji do organizmu człowieka należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza (instrukcja lub etykieta z opakowania musi być pod ręką, aby lekarz mógł w porę udzielić wykwalifikowanej pomocy, w zależności od rodzaj leku).

Zabrania się używania butelek Kaninsulin do celów domowych do przechowywania przypraw lub jakichkolwiek innych rzeczy. Powinny być usuwane razem z innymi odpadami z gospodarstw domowych, w przeciwnym razie istnieje ryzyko spowodowania nieodwracalnych szkód dla organizmu ludzkiego.