Nosówka u kotów (panleukopenia)

Lepiej nie stawiać czoła takim chorobom jak nosówka kotów czy panleukopenia. Zwierzę ma gorączkę, pojawiają się biegunki i wymioty, zawodzi serce, mózg i narządy oddechowe - tylko 10 na 100 chorych kotów ma szansę przeżyć.

Które koty są zagrożone

Dorosłe zwierzę domowe (do 6 lat) o silnej odporności jest najmniej narażone na zarażenie tą wysoce zaraźliwą chorobą. Starzejący się organizm traci zdolność do wytrzymywania chorób, w tym wirusowych, dlatego wąsy automatycznie wpadają w strefę ryzyka w przedziale od 6 do 8 lat.

Drugą grupą ryzyka są kocięta rosnące w wieku od 2 do 12 miesięcy. W przypadku rozpoznania panleukopenii w kot w ciąży, nie oczekuj potomstwa: kocięta urodzą się martwe lub płód umrze w łonie matki (rozpuści się, zmumifikuje, wyjdzie w postaci poronienia).

Ponieważ infekcja nie wymaga bliskiego kontaktu z nosicielem groźnego wirusa, może go złapać zarówno podwórko, jak i kot domowy.

Patogen osadza się na glebie wraz z moczem, kałem i innymi tajemnicami fizjologicznymi chorych/wyzdrowiałych kotów. Zdrowe zwierzę zaraża się zarazą pijąc wodę ze zwykłego kubka, a także chodząc po trawie po której błąkał się chory kot lub wąchając jego odchody.

Wirus ma inne sposoby dostania się do organizmu:

• wewnątrzmaciczne (od matki do płodu);
• przez mleko matki;
• za pomocą ukąszeń pcheł;
• od właściciela, który miał kontakt z chorym zwierzęciem i nie umył rąk;
• przez przedmioty dotykane przez zakażone zwierzę.

Nie można wykluczyć, że wirus zostanie wniesiony do domu wraz z butami i spodniami właściciela, które może złapać na ulicy.

Jakie są objawy nosówki u kota?

Głównymi objawami zakaźnego zapalenia żołądka i jelit lub nosówki kotów będą:

• wysoka (do 41 stopni) temperatura;
• odmowa wody i paszy;
• podkrążone oczy;
• słabość;
• biegunka i wymioty;
• matowy płaszcz;
• sucha skóra.

Koty tracą zainteresowanie światem i starają się ukrywać w ustronnych zakątkach. Zwierzę cierpiące na gorączkę siedzi zgarbione lub leży na brzuchu, wyciągając kończyny i odrzucając głowę do tyłu.

Rozdzierające skurcze uniemożliwiają spragnionemu kotu picie. Błony śluzowe stają się niebieskie, zaczyna oddychać z otwartymi ustami. Suchy kaszel jest powszechny z powodu problemów z sercem. W kale, podobnie jak w wymiocinach, widoczne są ślady krwi.

Często śmierć następuje po pierwszych godzinach choroby.

Formy choroby

Parwowirus o długiej łacińskiej nazwie Virus panleukopenia feline (FPV) jest odpowiedzialny za występowanie nosówki kotów. Wyróżnia się niesamowitą żywotnością, pozostając niezmienioną w środowisku zewnętrznym nawet przez rok. To właśnie stabilność i długa żywotność patogenu pozwalają mu łatwo znaleźć nowe ofiary.

Ważny! Wirus panleukopenii kotów nie reaguje na zmiany kwasowości od pH 3,0 do pH 9,0, nie rozkłada się po godzinnym podgrzaniu do 60 °C, wytrzymuje mróz, nie reaguje na trypsynę, pepsynę, a także chloroform i eter dietylowy.

Jak większość infekcji wirusowych, nosówka kotów może przybierać jedną z trzech typowych postaci:

• super ostry (szybki jak błyskawica);
• ostry;
• podostry.

Najpierw patogen wnika do jelita cienkiego, szpiku kostnego i układu limfatycznego, a nieco później zajmuje prawie całe ciało.

Błyskawica

Częściej występuje u kociąt w wieku poniżej 12 miesięcy i charakteryzuje się następującymi cechami:

• letarg i apatia;
• drżące kończyny;
• niechęć do ruchu;
• ledwo słyszalny pisk;
• niechlujny (sklejony) rodzaj wełny;
• odmowa jedzenia / picia;
• brak reakcji na twoją matkę.

Kiedy układ nerwowy jest uszkodzony, do wymienionych objawów dochodzą objawy podobne do wścieklizny: zwierzak jest przerażony wszelkimi obcymi dźwiękami, czołga się w odległych zakamarkach, boi się promieni słonecznych i ogólnie światła.

Po chwili objawy uzupełniają wymioty z żółtą pianą i luźne stolce (biegunka) o specyficznym cuchnącym zapachu. W niektórych przypadkach kał miesza się z krwią.

Ostry etap

Zwykle stosują go koty z silnym układem odpornościowym. U takich zwierząt choroba objawia się następująco:

• temperatura skacze do 41 stopni;
• znika zainteresowanie tym, co się dzieje;
• kot prawie cały czas kłamie;
• ciężko oddycha i odmawia jedzenia;
• kot wymiotuje zieloną/żółtą pianą, gdzie później (po 36-48 godzinach) obserwuje się cząstki krwi;
• pojawia się wodnista biegunka.

Po pewnym czasie temperatura spada do 37 stopni: niższe stawki zwykle zwiastują szybką śmierć. Może rozwinąć się niewydolność serca. W przypadku uszkodzenia układu oddechowego dodaje się następujące objawy:

• obfite wydzieliny z nosa;
• łzawienie i zaczerwienienie oczu;
• słyszalny świszczący oddech w klatce piersiowej;
• gorący nos;
• kaszel;
• ogniska zapalne na naskórku, stopniowo wypełniające się ropą (rzadko).

Kot jest bardzo głodny, ale nie może pić z powodu skurczów krtani i bólu brzucha.

Ważny! Jeśli leczenie zakaźnego zapalenia żołądka i jelit nie rozpocznie się na czas, od pierwszych objawów do śmierci chorego kota mija nie więcej niż tydzień. Zwierzę, które przeżyło, zachowuje nabytą odporność na kocią nosówkę przez kilka lat.

Etap podostry

Biorąc pod uwagę rokowanie wyzdrowienia, jest to najkorzystniejsza forma choroby wirusowej, w której widoczne są wszystkie kluczowe markery dżumy, ale z wyraźnie wygładzonymi objawami.

Najbardziej odporne zwierzęta, które zostały zaszczepione lub mają zdrowie żelazne z natury, przechodzą przez tę formę choroby. Przy odpowiednim leczeniu panleukopenia ma niewielkie konsekwencje, a czworonogi szybko wracają do zdrowia.

Diagnostyka i leczenie

Okres wylęgania nosówki kotów (niezależnie od formy) trwa od 2 do 10 dni. Ale już w pierwszych dniach zakażenia zwierzęcia w jego kale znajduje się patogen, osiągając szczytowe wartości trzeciego dnia.

Ustalenie diagnozy

W klinice będziesz musiał powiedzieć lekarzowi o wszystkich objawach złego samopoczucia kota, po czym pobierze wydzielinę z nosa, krew i kał chorego kota do badań laboratoryjnych.

Jednym z definiujących wskaźników będzie gwałtowny spadek liczby leukocytów (białych krwinek). Badanie krwi plus test wirusologiczny w połączeniu z ogólnymi objawami dadzą prawidłowy obraz do diagnozy. Im bardziej jest wierny, tym skuteczniejsza będzie walka z chorobą.

Terapia

Nie wynaleziono jeszcze uniwersalnego leku do walki z panleukopenią (ze względu na ekstremalną żywotność wirusa). Złożone środki pomagają radzić sobie z nosówką: po pierwsze stosowanie leków etiotropowych w celu zniszczenia FPV, a po drugie stosowanie leków łagodzących główne objawy.

Fosprenil (lek przeciwwirusowy) podawany domięśniowo przez dwa tygodnie jest często preferowany przez weterynarzy.

Ważny! W pierwszych dniach zwierzę powinno otrzymywać co najmniej 4 zastrzyki dziennie, ale stopniowo ich liczba jest sprowadzana do 1 iniekcji dziennie. Dawkę oblicza się na podstawie masy ciała pacjenta: 0,2 ml podaje się kotu o wadze do 1 kg, 0,5 ml - o wadze od 1 do 5 kg.

Równolegle raz dziennie (przez tydzień) kot otrzymuje enterostat: 20 mg na 1 kg masy ciała.

Terapia objawowa ma na celu uspokojenie wszystkich wyniszczających objawów dolegliwości. Opiera się na chlorku wapnia w walce z odwodnieniem. Rieger lub Rehydron pomagają zatrzymać wymioty i poradzić sobie z zatruciem: czasami proszki rozcieńcza się glukozą, dodając również trochę sody oczyszczonej. Przez jeden dzień pacjent jest zobowiązany do picia płynu w ilości 50 ml/kg.

Aby usunąć nagromadzone toksyny, zwracają się do tradycyjnej medycyny za pomocą roślin moczopędnych, na przykład liści borówki brusznicy, mącznicy lekarskiej i skrzypu, z których przygotowywane są wywary. Nie zapomnij o suplementach witaminowych i preparatach wyrównujących brak żelaza (ursoferran lub ferrodekstran).

Catosal służy do uruchomienia procesów metabolicznych (minimum 7 dni). No-shpa i dibazol są potrzebne do zmniejszenia bólu i łagodzenia skurczów. Aby zapobiec wtórnemu zakażeniu bakteryjnemu, antybiotyki należy podawać przez cały cykl leczenia.

Dezynfekcja

Odbywa się przy użyciu wody żelowej (roztwór podchlorynu sodu) i lampy UV. Ponadto do dezynfekcji pomieszczeń, legowisk i misek dla kota można użyć gazowego formaldehydu i sody kalcynowanej zmieszanej z wodą (1 część sody na 20 części wody).

Nie można obejść się bez czyszczenia na mokro pomieszczenia, w którym leży chore zwierzę (do kilku razy dziennie). Nie zapomnij o regularnej wentylacji, podczas której pacjent przenoszony jest do innego pomieszczenia.

Stwórz komfortową temperaturę powietrza w „oddziale” rekonwalescencji, szybko usuń wymiociny i kał. Trzymaj kota z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Na czas przepłucz oczy, usuwając ropne wydzieliny wacikiem zamoczonym w płynie leczniczym.

Dieta

Gdy tylko apetyt powróci do zwierzaka, przypisuje mu się stół dietetyczny składający się z niewielkiej ilości pokarmu węglowodanowego ze stopniowym wzrostem składnika białkowego. Pierwszego dnia kotowi podaje się łyżeczkę karmy, stopniowo zwiększając porcję (codziennie - 2 razy).

Rekomendowane pokarmy do odzyskiwania zwierząt:

• fermentowane produkty mleczne (jogurt, niskotłuszczowy twarożek, kefir);
• bulion mięsny o niskiej zawartości tłuszczu + namoczony biały suchar;
• gotowane siekane filety wołowe i rybne (nie wcześniej niż trzeciego dnia).

Nie zabrania się kupowania gotowej karmy dietetycznej opracowanej dla kotów z zaburzeniami trawienia. Na początku karma dla kota powinna być lekka (najlepiej puree) i ciepła. Musisz karmić wąsy częściej niż zwykle: 5-6 razy dziennie.

Ważny! Zabroniona żywność obejmuje surową żywność, w tym warzywa, zioła i owoce. Po ostatecznym wyzdrowieniu te pokarmy nie powinny pojawiać się w diecie kota przez co najmniej miesiąc (ale najlepiej dwa).

Środki zapobiegawcze

Szczepienie ma na celu ochronę zwierzęcia przed zakażeniem nosówką. Nie szczepić kotów słabych, chorych, ciężarnych i karmiących. Ponieważ kocięta są najbardziej narażoną kategorią, są szczepione od 2 miesiąca życia. Ponowne szczepienie jest przepisywane w dniu 21. Lekarz stosuje jedną z wielowartościowych lub monowalentnych szczepionek, na przykład Nobivac, Multifel, Quadricet, Feliniff itp.

Zwierzę dojrzałe płciowo szczepione jest co roku, po odrobaczeniu (ok. 14 dni przed szczepieniem). Jest to konieczne, aby usunąć robaki, które niszczą ciało kota i osiągnąć maksymalny wynik szczepienia.

Środki zapobiegawcze obejmują niszczenie przedmiotów mających kontakt z zarażonym kotem. Jeśli Twoje zwierzę zmarło na panleukopenię, nie przynoś nowego do domu przez co najmniej kolejny rok.

Konsekwencje nosówki dla kotów

Często pozornie wyleczona choroba pozostawia w organizmie kota ślady, którymi mogą być chroniczne zaburzenia pracy mięśnia sercowego, układu oddechowego i ośrodkowego układu nerwowego. Niektóre koty są zmuszone do przestrzegania diety oszczędzającej przez resztę swojego życia.

Zagrożenie dla ludzi

Jedyną pozytywną cechą nosówki kotów jest jej bezpieczeństwo dla ludzi. To prawda, że ​​ci ostatni mogą być nosicielami wirusa na swoich rzeczach, w tym butach i odzieży wierzchniej.

Właściciele kilku kotów powinni być szczególnie ostrożni: jeśli jeden z nich zachoruje na zakaźne zapalenie żołądka i jelit, jest on izolowany i przestrzegana jest ścisła kwarantanna.

Film z nosówki dla kota