W jakim wieku wykastrować kota?

Odpowiedzialny właściciel, zanim zacznie szukać odpowiedzi na pytanie, kiedy spryskać kota, będzie wiedział, dlaczego to robić i jak ta operacja wpłynie na zdrowie zwierzęcia.

Powody kastracji kotów

Ten rodzaj zabiegu prowadzi do zmniejszenia/zaprzestania produkcji estrogenów – hormonów odpowiedzialnych za aktywność seksualną. Zachowanie kota podczas rui staje się torturą dla jego właścicieli. Zwierzak pragnie miłości i gorącej kopulacji, co jest łatwo osiągalne dzięki regularnym wypadom na podwórko, ale staje się nierozwiązywalnym problemem, jeśli siedzi w domu.

Odruchy seksualne nie znajdują naturalnego ujścia, a właściciele muszą znosić rozdzierające serce miauczenie, tarzanie się po podłodze, niszczenie rzeczy, obsesyjną sympatię czy ataki agresji. W przypadku bezpłatnego wstępu na ulicę będziesz musiał zmierzyć się z kolejną trudnością – kot, który zaspokoił swój instynkt nieuchronnie sprowadzi potomstwo, które trzeba będzie doczepić.

Plusy i minusy sterylizacji

Wieloletnie obserwacje lekarzy weterynarii wykazały, że profesjonalnie przeprowadzone sterylizacja nie skraca się, ale wydłuża życie kota. To prawda, że ​​operacja ma swoje wady.

Korzyści ze sterylizacji

Dzięki sterylizacji wyładowania hormonalne znikają, a charakter zwierzęcia staje się gładszy i bardziej miękki. Jednocześnie zachowana jest wesołość, towarzyskość i naturalny instynkt łowiecki.

To interesujące! Znacznie zmniejsza się ryzyko chorób (choroba policystycznych jajników, nowotwory piersi czy nowotwory złośliwe macicy) związanych ze stosowaniem środków hormonalnych i bezczynnością narządów rodnych.

Kastracja kota staje się wyjściem dla tych ludzi, którzy zmuszeni są wypuścić kota na podwórko, aby rozładować napięcie seksualne. Kontakt z bezpańskimi kotami może spowodować poważne dolegliwości, w tym zakaźne zapalenie otrzewnej kotów, białaczkę wirusową lub plaga. Chorobom tym nie da się zapobiec, są trudne do zdiagnozowania i niezwykle trudne do leczenia.

Ponadto sterylizacja zapewnia brak niepożądanych odchodów.

Wady sterylizacji

Główne niebezpieczeństwo sterylizacji, związane z rozwarstwieniem skóry, ściany brzucha i macicy, tkwi w znieczuleniu. A jeśli młode koty tolerują znieczulenie bez konsekwencji dla organizmu, to starsze koty są znacznie trudniejsze, co tłumaczy się wzrostem ryzyka znieczulenia.

Na znieczulenie mogą cierpieć nie tylko starsze koty, ale także przedstawiciele kilku ras podatnych na kardiomiopatię przerostową:

• koty brytyjskie;
• maine coony;
• Koty szkockie zwisłouchy;
• sfinksy inny.

Ważny! W kardiomiopatii przerostowej znieczulenie często prowadzi do śmierci zwierzęcia z powodu choroby zakrzepowo-zatorowej. Aby nie zgubić kota, koniecznie zbadaj go u kardiologa.

W wyniku operacji tło hormonalne stabilizuje się, a wysterylizowany kot traci kontrolę nad apetytem, ​​co prowadzi do obżarstwa i przybierania na wadze. Ale to nie tyle nadwaga jest straszna, ile jej konsekwencje (m.in. cukrzyca, choroby układu krążenia, bóle stawów i nie tylko), dlatego trzeba częściej bawić się z kotem, a także przenosić go na diety dla wysterylizowanych zwierząt.

Wiek do sterylizacji

Narządy rozrodcze kota kształtują się w końcu po 5 miesiącach. Teoretycznie to od tego wieku operację można wykonać, ale… Pięciomiesięczne koty z trudem tolerują znieczulenie, a nawet pozostają w tyle we wzroście i rozwoju od zwierząt spryskanych nieco później (w wieku 7, 8 lub 9 miesięcy). ). Ale nie powinieneś też zbyt długo ciągnąć sterylizacji: regularna ruja, nieukończona przez krycie, prawie zawsze wywołuje początek patologii sfery rozrodczej.

Ważny! Według lekarzy optymalny wiek do sterylizacji to od 7 miesięcy do 10 lat. Jeśli istnieją wskazania, operację wykonuje się później, ale tylko wtedy, gdy kot nie ma problemów zdrowotnych.

Pamiętaj – im starszy kot, tym większe ryzyko znieczulenia, ponieważ znieczulenie zaostrza choroby przewlekłe, często prowadzące do śmierci. Dlatego wszystkie starsze koty przechodzą dodatkowe badania przedoperacyjne.

Przygotowanie, działanie

Sterylizacja oznacza poważną interwencję chirurgiczną w ciele (uzupełnioną znieczuleniem ogólnym), dlatego wymaga dużej odpowiedzialności od właściciela kota. Jest zobowiązany do uważnego słuchania lekarza i przestrzegania wszystkich jego poleceń.

Przygotowanie kota do zabiegu

Chirurg ze swojej strony musi mieć pewność, że ogoniasty pacjent dobrze i bez komplikacji zniesie planowany zabieg. Aby uniknąć nieoczekiwanych trudności podczas operacji, lekarz może wysłać kota do terapeuty, kardiologa, badania USG, a także przepisać szereg testów. Te środki ostrożności są szczególnie ważne podczas pracy ze starszymi (powyżej 10 lat) kotami, które często mają wady serca i inne patologie wewnętrzne, w tym stany zapalne, choroby policystyczne i nowotwory.

To interesujące! Właścicielka kotki będzie musiała przestawić ją na specjalną dietę, która polega na braku karmienia przez 8-12 godzin i wody - 2-3 godziny przed zabiegiem.

Wypełniony przewód pokarmowy po podaniu środka znieczulającego reaguje odruchem wymiotnym i wymiociny dostają się do dróg oddechowych, infekując oskrzela bakteriami. Prowadzi to często do zachłystowego zapalenia płuc, z którym osłabiony organizm nie radzi sobie i zwierzę może umrzeć.

Rodzaje interwencji medycznej

Różne metody pomagają radzić sobie ze skokami hormonalnymi u kotów, ale sterylizacja i kastracja są uznawane za najbardziej kardynalne.

Sterylizacja

Współczesna rosyjska medycyna weterynaryjna zwykle rozumie ten termin jako chirurgiczne usunięcie jajników lub wycięcie jajników (OE). Ta metoda, zapobiegająca powstawaniu w przyszłości guzów i cyst, wskazana jest dla młodych pierworódek ze zdrową macicą.

To interesujące! W macicy po wycięciu jajników często zaczynają się procesy ropne, dochodzi do ropometrii i zapalenia błony śluzowej macicy. Choroby te występują również u starszych kotów, które są tuż przed chirurgicznym usunięciem jajników.

Starsze koty z chorobami układu rozrodczego częściej mają kastrację niż usunięcie jajników.

Kastracja

Ta operacja, znana jako OGE (Ovariohysterectomy), obejmuje usunięcie zarówno jajników, jak i macicy. Kastrację przeprowadza się zgodnie z planem lub według wskazań (poród dysfunkcyjny, patologia macicy i nie tylko) i jest wskazana dla zwierząt w różnym wieku. Wiele problemów zdrowotnych, w tym zaburzenia rozrodu, znika w wyniku usunięcia jajników i histerektomii.

Niedrożność jajowodów

Operacja ta, zwana również podwiązaniem jajowodów, jest porównywalna siłą z działaniem na organizm z OE/OGE, ale bez usuwania narządów rodnych. Przy niedrożności jajowodów zachowana jest ruja, wahania nastroju i odruch szukania partnera, ale ryzyko zajścia w ciążę zostaje wyeliminowane. Metoda jest stosowana niezwykle rzadko, ponieważ nie łagodzi niepożądanych objawów rui.

Kastracja chemiczna kotów

Metoda polecana dla tych, którzy planują później kojarzyć swojego kota. Kastracja chemiczna (na przykład supreloryną) ma charakter tymczasowy i polega na wprowadzeniu implantu pod skórę. Pod koniec swojego działania kot będzie mógł począć zdrowe potomstwo.

Metody sterylizacji

Zarówno wycięcie jajników, jak i wycięcie jajników i histerektomii wykonuje się 3 sprawdzonymi metodami, które różnią się jedynie penetracją do jamy brzusznej:

• wzdłuż białej linii brzucha (najpopularniejszy);
• przez boczne nacięcie;
• poprzez nakłucia ściany brzucha (przy użyciu sprzętu laparoskopowego).

W przypadku każdej z tych trzech metod kot otrzymuje znieczulenie ogólne.

Sterylizacja z dostępem wzdłuż białej linii brzucha

Nacięcie w celu usunięcia jajników i jajników z dostępem wzdłuż białej linii brzucha sięga (w zależności od wielkości kota, jego patologii i kwalifikacji lekarza) 1,5–5 cm.

Operacja wygląda tak:

1. Włosy są wygolone od pępka do ostatniej pary sutków.
2. Skóra jest przecięta.
3. Pomiędzy mięśniami, pośrodku, rozcięto rozcięgno ściany brzucha.
4. Rogi macicy są usuwane, naczynia są podwiązywane.
5. Chirurg usuwa jajniki z macicą lub tylko jajniki.
6. Szwy są umieszczane na brzuchu/skórze.

Aby uniknąć wylizywania szwów i infekcji rany, załóż koc pooperacyjny na kota, zdejmując go tego samego dnia co szwy.

Kastracja dostępu bocznego

Metoda jest częściej stosowana do wycięcia jajników i jest dobra, ponieważ daje mniejsze nacięcie w porównaniu z tradycyjną wycięciem jajników i histerektomii. A okres pooperacyjny jest szybszy: zwierzęta wybudzone po znieczuleniu są natychmiast wypuszczane do środowiska zewnętrznego.

Ale jest też znacząca wada - bolesna regeneracja uszkodzonych podczas operacji mięśni, ponieważ łatwiej jest przywrócić tkankę łączną (rozcięgno) przy normalnej sterylizacji.

Ważny! Chirurdzy nie przepadają za metodą ze względu na brak możliwości oceny stanu narządów wewnętrznych (np. zobaczenia koprostazy w jelicie lub powiększonej śledziony) w celu zalecenia odpowiedniej diagnostyki i leczenia.

Dostęp boczny został zaprojektowany w celu wdrożenia programu sterylizacji (bez nadmiernej ekspozycji) dla bezpańskich zwierząt.

Sterylizacja laparoskopowa

Uważana za najbezpieczniejszą metodę. Wady – konieczność dodatkowego szkolenia lekarzy oraz wysoki koszt sprzętu.

Zalety:

• najwyższy stopień sterylności;
• drobne uszkodzenie tkanki;
• doskonała wizualizacja (z oceną narządów i ryzyka pooperacyjnego);
• minimalne przetwarzanie szwów;
• po nakłuciu trokarem rana zostaje po prostu zapieczętowana;
• leczenie pooperacyjne nie jest wymagane.

Sterylizacja laparoskopowa jest droższa niż inne metody usuwania narządów rodnych.

Okres pooperacyjny

Rekonwalescencja trwa około 10 dni, gdy właściciele pielęgnują kota. W przypadku braku czasu/ochoty można skorzystać z usług szpitala weterynaryjnego. Jeśli przyniosłeś kota do domu, połóż go na podłodze z dala od wystających rogów (grzejniki, komody, stoliki). Połóż pieluchę na macie: kot może mimowolnie wymiotować lub oddać mocz.

To interesujące! Pod wpływem znieczulenia kot często próbuje chodzić, a nawet skakać po meblach, co jest bardzo niebezpieczne ze względu na chwilowy brak koordynacji. Dopóki znieczulenie nie zniknie, trzymaj się blisko zwierzęcia.

Zaleca się przykrycie kota kocem i upewnienie się, że jest ciepły (przykryj kocem), gdyż znieczulenie powoduje obniżenie temperatury ciała. Okresowo trzeba uważać, jak szew się goi i czy koc jest szczelny. Zdarza się, że zwierzę dostaje się do szwu przez dziurę w tkance powstałą w wyniku starannego lizania.

Szew nie powinien ropieć / krwawić, dlatego lekarze przepisują antyseptyczne maści lub płyny, takie jak dioksydyna i chlorheksydyna. Ponadto przepisywane są antybiotyki o przedłużonym działaniu (amoxoil, sinulox i amoksycylina) o szerokim spektrum działania. Zwykle podaje się 2 wstrzyknięcia z przerwą 48 godzin. Właściciel kota wykonuje drugi zastrzyk samodzielnie lub przywozi zwierzę do szpitala.

Jeśli nie wykastrujesz swojego kota domowego

W takim przypadku nie tylko kotka, ale i Twoje życie będzie wypełnione stresem. Kilka razy w roku Twoja rodzina będzie słuchać solowych arii niezadowolonej kotki lub utopić jej kocięta, jeśli uda jej się wymknąć na podwórko. Zakup środków antykoncepcyjnych trudno uznać za wyjście: ich deklarowane bezpieczeństwo w praktyce przekłada się na wiele poważnych schorzeń sfery rozrodczej.

Wideo: kiedy spryskać kota?