Jak zrobić zastrzyk domięśniowy kotu w domu?

Często właściciele zwierząt muszą sami robić zastrzyki, ponieważ usługi weterynaryjne są z jakiegoś powodu niedostępne. Niektórzy hodowcy wolą uczyć się takich manipulacji na własną rękę, ponieważ wiedzą, że zwierzę jednocześnie doświadcza mniejszego stresu niż w klinice. Zdarzają się również sytuacje krytyczne, kiedy nie ma czasu na wizytę u lekarza, a trzeba działać natychmiast - na przykład w przypadku zatrucia. Dlatego każdy, kto zarządza kotami, powinien wiedzieć, jak zrobić kotu zastrzyk domięśniowy w domu, aby zwierzę nie cierpiało, a leczenie było skuteczne?

Metoda ma również wady: w większości przypadków zastrzyki są dość bolesne. Kolejną wadą jest to, że znaczna ilość leku powoduje rozwarstwienie i uszkodzenie mięśni. Dla kota ważącego 4,5 kg jednorazowa dawka powyżej 1 ml prowadzi do takich konsekwencji. Cechą domięśniowego podawania leku jest to, że mięśnie kotów zwierząt są małe i długie, co stwarza pewne trudności.

Uwaga! Sposób podawania leku jest wskazany w instrukcji stosowania leku.

Różnica między wstrzyknięciami domięśniowymi i podskórnymi

Istnieją znaczne różnice między tymi metodami, o których należy pamiętać.

Tabela 1. Różnice między podaniem domięśniowym a podskórnym.

Gdzie oni wchodzą?W mięsieńPod skórąObszar na ciele zwierzęciaBiodra, ramięKłąb, fałda kolanaMaksymalna objętość leku1 mlDo 60-80 mlBolesne odczucia u zwierzęciaJestNie

Przygotowanie do zabiegu

Wiele leków wymaga przechowywania w niskich temperaturach. W takim przypadku nieotwarta ampułka jest podgrzewana przed użyciem, chyba że w instrukcji przygotowania podano inaczej. W tym celu pojemnik zanurza się w wodzie podgrzanej do 38°C, ale nie wyższej. Możesz po prostu pozostawić lek w temperaturze pokojowej na kilka minut lub ogrzać go ciepłem dłoni.

Uwaga! Podawanie zbyt zimnego preparatu lub rozpuszczalnika powoduje ból zwierzęcia. Prowadzi to również do rozwoju reakcji lokalnej.

Przygotuj się wcześniej:

• strzykawki;
• ampułka z lekiem i ostrze do jej otwierania.

Przed wejściem do leku należy sprawdzić napis na ampułce i datę ważności. Jeśli kot nie toleruje takich zabiegów, to podczas wstrzyknięcia może się oprzeć. Aby uchronić się przed urazami i skutecznie podawać leki, będziesz potrzebować koca lub ręcznika do owinięcia zwierzęcia. Pozostaw głowę i tylne nogi otwarte tyłem tułowia.

Możesz również użyć specjalnych toreb mocujących. Mając takie akcesorium, możesz poradzić sobie z zadaniem podawania leku nawet przy braku pomocy z zewnątrz. Jeśli nie ma takiej torby, a nie ma kogo prosić o pomoc, kot jest owinięty.

Uwaga! Asystenci zabierają osoby, z którymi zwierzę jest zaznajomione.

Wideo - Jak korzystać z torby mocującej

Jak wybrać strzykawkę?

Nie każdy instrument nadaje się do domięśniowego podawania leków. Strzykawki insulinowe są uważane za najbardziej odpowiednie, zwłaszcza jeśli chodzi o kocięta. Ich objętość 1 ml jest zwykle wystarczająca do wstrzyknięcia domięśniowego.

Podstawowe zasady

Wstępne uspokojenie zwierzaka. Wybierz miejsce na skórze bez stanów zapalnych. Nasadka igły nie jest usuwana, dopóki lek nie zostanie wstrzyknięty. Upewnij się, że igła jest dobrze przymocowana do strzykawki. W przypadku wstrzyknięcia przyjmuje się tylko dawkę przepisaną przez lekarza. Zabrania się mieszania kilku leków w jednej strzykawce. Wyjątkiem są przypadki, gdy taka wizyta została dokonana przez lekarza.

Wprowadzenie rozwiązań olejowych wymaga pewnego doświadczenia. Dlatego lepiej powierzyć takie manipulacje weterynarzowi. Ale jeśli nie jest to możliwe, upewnij się, że igła nie dostała się do naczynia. Aby to zrobić, w mięsień wprowadza się igłę, a następnie łatwo ją przyciąga. Jeśli w strzykawce jest krew, wybiera się inne miejsce wstrzyknięcia.

Uwaga! Dostanie się roztworu oleju do naczyń powoduje śmierć zwierzęcia.

Podczas zabiegu zwierzak nie może podnosić głosu, zachowywać się wobec niego agresywnie. Nastrój właściciela jest przekazywany kotu. Dodatkowa nerwowość zwierzęcia tylko skomplikuje zadanie.

Podając kotu zastrzyk, musisz przestrzegać następujących zasad:

• Przed każdym wstrzyknięciem dokładnie umyć ręce mydłem. Wskazane jest traktowanie skóry roztworem chlorheksydyny lub noszenie sterylnych rękawiczek.
• Aby uniknąć infekcji, do każdego wstrzyknięcia należy używać wyłącznie sterylnej strzykawki i sterylnej igły.
• Zabronione jest dotykanie igły nawet umytymi rękami.
• Nie można stosować preparatów z wcześniej otwartych ampułek.

Jeśli lek jest drogi, ale objętość ampułki jest zbyt duża, postępuj w następujący sposób. Zawartość jest pobierana do kilku strzykawek. Napełniony instrument jest przechowywany w lodówce. Okres przechowywania w tym przypadku nie przekracza 3 dni (chyba, że ​​w instrukcji są inne ograniczenia).

Uwaga! Nie zawsze można mądrze korzystać z leków, a nawet najdroższe produkty trzeba wyrzucić. Nieuzasadnione oszczędności prowadzą do reakcji alergicznych i śmierci zwierzaka.

Przed wstrzyknięciem strzykawki umieszcza się na talerzu uprzednio wyparzonym wrzątkiem. Jeśli kot ma długą, brudną sierść, to miejsce wstrzyknięcia jest wycinane. To nie tylko uprości proces manipulacji, ale także zmniejszy prawdopodobieństwo infekcji. Nie ma potrzeby leczenia miejsca wkłucia środkiem antyseptycznym.

Usuwanie powietrza

Przed podaniem leku ze strzykawki uwalniane jest powietrze. Podnieś instrument, poczekaj, aż bąbelki się podniosą (możesz lekko stukać w zbiornik paznokciem), wypuść trochę leku przez igłę.

Weterynarze stosują inną metodę:

1. pociągnij tłok do siebie, wciągając powietrze;
2. obracaj narzędzie w pionie i poziomie, pozbywając się bąbelków;
3. ustawić strzykawkę igłą do góry i wydmuchać całe powietrze.

Jeśli nie można było całkowicie pozbyć się pęcherzyków, lek wstrzykuje się trzymając strzykawkę tłokiem do góry - wtedy cały płyn będzie poniżej, a powietrze na górze.

Technika wtrysku

Lek jest wstępnie wciągany do strzykawki. Jeśli jest w fiolce z gumową nasadką, użyj drugiej sterylnej igły, aby końcówka narzędzia roboczego nie stała się matowa. Nakłucie tępą igłą spowoduje u kota dodatkowy ból.

W ampułkach bez wieczka odciąć górę ostrzem. Robiąc to, uważaj, aby nie zranić się szybą. Postukać w ampułkę, aby pozbyć się pęcherzyków powietrza z roztworu. Produkty w proszku są rozcieńczane lekami wskazanymi w instrukcji lub płynami przepisanymi przez lekarza.

Przed wprowadzeniem leku asystent chwyta zwierzę za kłąb i przednie nogi. Osoba, która wstrzyknie lek, owija wolną rękę wokół tylnych nóg. Wstrzyknięcie drugą ręką. Jeśli kota trzeba mocno trzymać, nie należy naciskać na kręgosłup, głowę, szyję.

Należy natychmiast prawidłowo chwycić strzykawkę, aby później nie przestawiać palców. Igłę wprowadza się precyzyjnym ruchem, skokowo, zanurzając 1 cm. Strzykawka jest ustawiona prostopadle do powierzchni mięśnia. Niektórzy weterynarze radzą najpierw wbić igłę, a jeśli nie ma krwi, połączyć strzykawkę z lekiem.

Szybkość podawania ma znaczenie i zależy od objętości: im więcej leku, tym wolniej jest podawany. Tak więc 1 ml roztworu wlewa się w 2-3 sekundy, 500 mg (pół kostki) - w 1 sekundę. Im mniejsza prędkość, tym zwierzę czuje się bardziej komfortowo. Po zakończeniu zabiegu strzykawka jest usuwana po tej samej trajektorii.

Uwaga! Lek należy podawać tak, aby nie powstała grudka. W przeciwnym razie jego działanie zostanie spowolnione.

Wideo - Jak zrobić zastrzyk domięśniowy

Powikłania po wstrzyknięciach

Istnieje kilka rodzajów komplikacji. Powstają z różnych powodów.

Tabela 2. Naruszenia iniekcji i możliwe powikłania w tym zakresie.

Nieprzestrzeganie wymagań aseptyki i antyseptykiGuzek spowodowany zapaleniem tkanki w miejscu wstrzyknięcia, ropniePrzenikanie substancji drażniącej do tkanki łącznejStwardnienie zapalne, ropień, śmierć komórek, procesy nowotworowe w tkankach miękkich (mięsak)Stosowanie zimnych roztworów (zwłaszcza oleistych)Pieczęcie zapalne, mięsakPrzeterminowane lub nieodpowiedniej jakości leki, nadwrażliwość na substancję czynną lub substancje pomocniczeReakcje alergiczneWnikanie roztworów olejowych do naczyniaZator tłuszczowy (zablokowanie naczyń krwionośnych ze słabym krążeniem)

Co robić w przypadku komplikacji?

Leczenie zależy od rodzaju działania niepożądanego.

Kalectwo

Jednym z najczęstszych objawów po strzale jest kulawizna. W większości przypadków chód zostaje przywrócony w ciągu kilku dni. Pamiętaj, aby zabrać zwierzę do kliniki, jeśli kot nie opiera się na kończynie dłużej niż dwa tygodnie. Może to być oznaką poważnego uszkodzenia mięśni.

Uwaga! Kulawizna jest czasami spowodowana niewłaściwie dobranym lekiem. Na przykład No-shpa (drotaverine) w leczeniu kotów jest zabroniony.

Krew z miejsca wstrzyknięcia

Po wstrzyknięciach pojawiają się krwawienia iw większości przypadków nie stanowią zagrożenia. Dzieje się tak, gdy igła dostanie się do naczynia. Jeśli krew spływa obficie, nie zatrzymuje się na dłużej niż 15 minut, wtedy zastosuj przeziębienie i zwróć się o pomoc do weterynarza. Możliwe poważne konsekwencje zdrowotne wejścia igły do ​​dużego naczynia.

Infiltrować

W przypadku nacieków (uszczelek na skórze) od 3-5 dni można na dotknięty obszar zastosować suche ciepłe kompresy - np. z rozgrzanego piasku lub soli wsypanej do czystej skarpety. Czas ekspozycji - 15-20 minut. Takie kompresy aktywują krążenie krwi, dzięki czemu uszczelnienie jest wchłaniane.

Uwaga! Nie możesz ogrzać obszaru objętego stanem zapalnym, jeśli jego obszar się zwiększa lub występuje swędzenie.

Wideo — Błędy wstrzykiwania zwierząt

Ropień, ropowica

Są to ropne stany zapalne tkanek. Ich objawy są następujące:

• wzrost temperatury - zarówno ciała, jak i obszaru skóry w miejscu zmiany;
• wzrost obrzęku, w pierwszych dniach jest zagęszczany, a następnie zmiękczany w środku lub w kilku punktach;
• bolesność w miejscu wstrzyknięcia;
• odmowa jedzenia i picia, odwodnienie;
• kalectwo.

Gdy proces zapalny dopiero się zaczyna, skuteczne są metody fizjoterapii, blokada nowokainy. W późniejszych etapach ropnie są otwierane i oczyszczane.

Uwaga! Leczenie ropowicy i ropnia prowadzi wyłącznie lekarz.

Zastrzyki domięśniowe nie są najłatwiejszą procedurą i istnieją pewne zagrożenia dla zdrowia Twojego zwierzaka. Dlatego jeśli masz wątpliwości co do własnych możliwości, lepiej powierzyć jego wykonanie specjalistom.