Najbardziej niebezpieczne koty na świecie: rasy i opisy

Zwierzęta nie są nieszkodliwe dla ludzi. Znane przypadki agresji zwierząt. Ze względu na duże rozmiary zwierzę może spowodować poważne obrażenia u właścicieli.

Warto zwrócić szczególną uwagę na to, że Maine Coon może wykazywać agresję wobec obcych, którzy wkraczają na teren domu. Jednocześnie hodowcy rasy zauważają wysoki poziom inteligencji zwierząt, ich narzekania. Potrafią uchwycić intonację właściciela i spełnić jego prośbę.

Ciekawe koty wymagają szczególnej uwagi. Nie lubią być sami. Aby pozostawić swojego pupila samego w domu, trzeba zawczasu zatroszczyć się o zakup specjalnych zabawek dla niego. W przeciwnym razie zemści się na właścicielu za godziny spędzone samotnie.

Maine Coony są w stanie żyć w każdym klimacie i nie potrzebują specjalnych warunków przetrzymywania. Ale zostawianie ich samych podczas chodzenia nie jest zalecane. W końcu te koty zmieniają nastrój co minutę.

Niebezpieczna rasa - brytyjska

Nie mniej niebezpieczna niż powyższe będzie rasa brytyjska krótkowłosa. Dumne i niezależne koty są imponującej wielkości i upartej natury. Brytyjczycy wybierani są ze względu na ich osobliwy kolor i dużą wagę. Średnio ważą osiem kilogramów.

Przy całym pięknie i szybkim uzależnieniu takich kotów od właściciela nie należy zapominać o ich niezależności. Nie wpuszczają do siebie obcych i nie zwracają na nich uwagi, a tylko od czasu do czasu będą mogli się pogłaskać.

Brytyjscy hodowcy twierdzą, że zwierzęta są wspaniałymi towarzyszami, są mądre i niezbyt wymagające. Kiedy po raz pierwszy patrzysz na kota, możesz zobaczyć powściągliwość. Ale jeśli dobrze ją poznasz, możesz być przekonany o lojalności zwierzęcia. Spędzanie większej ilości czasu i energii ze swoim zwierzakiem może poprawić twój związek.

Brytyjczycy z natury są umiarkowanie spokojni, serdeczni, zabawni. We wszystkim są powściągliwi, ale na oddanego przyjaciela wybierają tylko jedną osobę. Mimo przejawów agresywności Brytyjczycy w momencie samotności nawiązują kontakt z człowiekiem.

Koty nie są oswojone, wolą samotność. Między innymi nie lubią być podrywane i bawione z nimi bez ich zgody. W przeciwieństwie do innych agresywnych kotów, Brytyjczycy są w stanie adoptować do rodziny kolejne zwierzę. Mogą mieszkać z psem, jeśli charakter tego ostatniego jest zgodny z rasą brytyjską.

Krnąbrni Abisyńczycy

Przedstawiciele gniewnej i mściwej rasy abisyńskiej mają grubą i gęstą sierść, która tworzy efekt trójkolorowego koloru. Koty mają kapryśny temperament. Nie lubią długo siedzieć na kolanach. Takie zwierzęta wybierają miejsce na wysokości. Wykształcenie ich zajmie dużo czasu, ponieważ są dość mściwi. Musisz być przygotowany na gry w gryzienie i drapanie.

Hodowcy zauważają, że koty abisyńskie łatwo dogadują się z ludźmi i innymi zwierzętami. Ale jeśli coś im się nie spodoba, okażą agresję. Przedstawiciele rasy są uważni i dociekliwi. Zwierzęta są umiarkowanie mobilne i samodzielnie zajmują się pod nieobecność właścicieli. Dość często Abisyńczycy mogą drapać meble i zwisać z zasłon. Ale nie zaleca się ich skarcić za to. Przy pokojowym rozwiązaniu problemu kot nie będzie wykazywał agresji. Jeśli zwierzak potrzebuje odpoczynku, może zmieścić się na kolanach właściciela. W przeciwieństwie do wielu innych ras koty te rzadko płaczą.

Na życzenie właściciela zwierzę można szkolić. Można go nauczyć chodzenia na smyczy lub przynoszenia czegoś. Najlepsze cechy Abisyńczyka to lojalność i rozwinięty intelekt. Zwierzę nie toleruje samotności i wszędzie goni właściciela.

Niezależne koty syberyjskie

Koty syberyjskie niezależne mają duże ciało i puszystą pysk. Rasa została uzyskana w wyniku skrzyżowania kota domowego z dzikim. Waga jednego kota syberyjskiego sięga sześciu kilogramów, podczas gdy samiec waży nawet dwanaście kilogramów.

Kot syberyjski stanie się oddanym przyjacielem tylko osoby szanującej własną godność. Zwierzę ma niepowtarzalny, mocny charakter. Zwierzak potrafi okazywać nie tylko agresję, ale także sympatię i wrażliwość.

Koty syberyjskie są pełne wdzięku i wesołe. Będą nieufni wobec obcych w domu. Jednocześnie zwykle postrzegają zwierzęta na swoim terytorium. Dobrze zakorzeniają się w przestronnych domach, ponieważ potrzebują miejsca. Są też dobrymi myśliwymi, więc nie zapomnij poćwiczyć. Przy odpowiednim wychowaniu można je szkolić i wnosić właściwe rzeczy w zęby.

Niebezpieczna rasa bengalska

Kot bengalski to impulsywna rasa domowa. Podobnie jak inne niebezpieczne zwierzęta, ma wyraźny instynkt łowiecki. Umięśnienie jej ciała zapewnia zdolność przystosowania się do każdych warunków życia. Aby Bengalczyk nie wyrósł na agresywne stworzenie, musi zwracać większą uwagę w dzieciństwie. Hodowcy chwalą rasę bengalską za jej wysokie zdolności umysłowe, ale znane są powtarzające się przypadki poważnych obrażeń takich zwierząt.

Zwierzęta należą do ras prowadzących aktywny tryb życia. Koty szybko się uczą i można je trenować. Nawet na starość Bengalczycy potrafią być zabawni. Uwielbiają atakować wszystko, co się wokół nich porusza. Niektórzy właściciele nie są zadowoleni z tych umiejętności. Koty bengalskie wolą wolność. Są niezadowoleni z noszenia i mogą się podrapać w każdej chwili. Właściciel powinien być tolerancyjny i uczyć zwierzaka prawidłowego zachowania bez krzyczenia.

Drapieżne koty: Chausie, Mekong Bobtail

Chausie uważany jest za drapieżnego przedstawiciela kotów domowych. Zewnętrznie wygląda jak dzika kuguarzyca. Pod względem budowy ciała jest kilkakrotnie potężniejszy i smuklejszy niż inne koty domowe. Drapieżnik jest gotowy do polowania w każdej sekundzie.

Biorąc pod uwagę skłonność do manifestowania jakiejkolwiek agresji, rodzina, która zabiera to zwierzę do siebie, musi od dzieciństwa zaprzestać wszelkich prób niebezpiecznych zabaw ze zwierzętami. Mimo to przedstawiciele rasy są mili i ciekawi. są w ciągłym ruchu. Rasa ma zrównoważony temperament, samoocenę i rozwinięty intelekt.

Zaleca się zakładanie chausie tylko w przestronnych osiedlach prywatnych. Nie wykazują wyobcowania, starają się przyciągnąć uwagę wszystkich. Uwielbiają wzrost i potrzebują ciągłego treningu, dlatego lepiej usuwać delikatne przedmioty z ich zasięgu.

Mekong Bobtail jest krewnym złego Syjamskiego. Ma krótki i zakręcony puszysty ogon, który jest niewidoczny pod sierścią. Ze swoją postacią wygląda jak pies stróżujący i z łatwością odepchnie outsidera.

Pomimo tego, że bobtail jest kotem figlarnym, w każdej chwili może zaatakować człowieka. W tym przypadku zwykle używa kłów, a nie pazurów, jak inne koty domowe.

Kot z dżungli

Dziki kot to rasa trzcinowata. Jego struktura przypomina rysia. Zwierzęta ważą do piętnastu kilogramów. Pomimo tego, że koty są dzikie, wielu miłośników egzotyki oswaja takie zwierzęta.

Rasę trzcinową można trenować tylko w wyjątkowych przypadkach. Zasadniczo jego przedstawiciele pozostają drapieżnikami. Z natury zwierzęta są jednocześnie leniwe i mobilne. Wymagają szczególnej uwagi. Potrzebują regularnej aktywnej komunikacji, inaczej będą szaleć. Otrzymując codzienną porcję opieki od właścicieli, zwierzęta będą w dobrym nastroju.

Ze względu na swój temperament koty dżungli są łowcami. Lubią się ciągle bawić, polować, wspinać. Nie mogą siedzieć w ramionach właściciela, muszą być w ciągłym ruchu.

Kot dżunglowy pomimo agresywności nie wymaga specjalnych umiejętności do wykonywania podstawowych poleceń. Najważniejsze jest nauczenie go chodzenia po tacy.

Koty spokojnie reagują na obecność innych zwierzaków. Z odpowiednią uwagą nie będą polować na nich i członków rodziny.

Powinieneś uważać na dźwięki. Kot z dżungli ostro reaguje na najlżejsze szelesty i wołania. Zawsze interesuje go to, co dzieje się wokół. W przeciwieństwie do innych kotów, koty dżungli uwielbiają pływać i spędzać dużo czasu w wodzie.

Kot Savannah i Pallas

Graceful Savannah jest uznawana za jedną z agresywnych ras. Kot ma smukłe i lekko wydłużone ciało, długą szyję, małą głowę ze spiczastymi końcami na uszach i krótką gęstą sierść w kolorze lamparta, miękką w dotyku.

Pomimo przejawów agresji i dzikości, sawannę można wytrenować, by towarzyszyła właścicielowi na smyczy. Ale podczas chodzenia musisz uważać, ponieważ zwierzak pokazuje instynkt myśliwego nieznanej osobie.

Kot Dzikiego Pallasa wygląda jak ryś. Długość zwierzęcia osiąga 65 centymetrów, a waga - nie więcej niż 5 kilogramów. Jest to duży kot z dużymi kłami i gęstą sierścią. W chwili zagrożenia chowa się w ustronnym miejscu, ale łatwo atakuje człowieka.

Kot Pallas jest prawie niemożliwy do oswojenia. Charakter kociaka jest złożony, nieposkromiony, ponury. Nie staje się czuły, posłuszny i zabawny. Nawet jeśli osoba karmi kociaka, zwierzę nie okazuje mu życzliwości.

Nietowarzyskość to zachowanie kota Pallas w domu. Kot będzie trzymał się z dala od osoby. Dość często, gdy nie udało się oswoić dzikiego zwierzęcia, wraca ono do zoo. Powodem tego jest chaos w domu, zadrapania i ugryzienia. W krótkim czasie dziki manul jest w stanie całkowicie odwrócić dom. Nawet przy odpowiednim podejściu do treningu zwierzę wymiotuje, psuje i oznacza otaczające go przedmioty. Kota Pallasa trzeba wyczesać w okresie linienia, ale jest to prawie niemożliwe. Dlatego wełna pozostaje na wszystkich przedmiotach w domu.

Ponadto agresywny kot Pallas nie jest przystosowany do udomowienia z powodu chorób, na które narażają nie tylko siebie, ale i właścicieli. Choroby zwierząt nie nadają się do leczenia, ponieważ nie zostały jeszcze zbadane.

Przyczyny agresywności kotów

Każdy kot jest drapieżnikiem. Ale nie wszystkie zwierzęta wykazują wybuchy agresji. Gniew zwierzaka jest najczęściej spowodowany:

• ból;
• strach;
• walka o terytorium (właściciela).

Ważnym czynnikiem w przejawach agresywności są cechy charakteru danej rasy. A jednak nie da się jednoznacznie powiedzieć, że syjamski jest najbardziej zły, a bengalski jest najgroźniejszym kotem na świecie.

Nawet kundel podwórkowy może wykazywać agresję. Jednym z powodów jest próba oswojenia dorosłego zwierzęcia zabranego z ulicy. Taki kot może być dziki i niezdolny do otrzymywania ciepła i opieki.

Innym powodem są stresujące sytuacje. Jeśli ocalały zwierzak nie będzie chciał siedzieć w ramionach właściciela, to na pewno Ci o tym poinformuje.