Kot birmański: opis rasy

Każda osoba wybiera zwierzaka w oparciu o własne preferencje i w oparciu o przyjęty sposób życia. Koty to wyjątkowe stworzenia. Każdy ma swoje unikalne cechy. Tak więc miłośnicy aktywnych zwierząt mają kocięta rasy abisyńskiej lub bengalskiej. Ci, którzy chcą zdobyć oddanego przyjaciela o zrównoważonym i spokojnym charakterze, powinni przyjrzeć się bliżej kotu burmańskiemu - puszystej piękności o jasnoniebieskich oczach. O cechach tej rasy opowiemy poniżej.

Wygląd zewnętrzny

Kota birmańskiego trudno pomylić z innym. Jego główną cechą jest długa, jasna sierść z charakterystycznymi punktami – ciemnymi obszarami. Zwykle jest to ogon, uszy, „maska” na twarzy i łapach. Przeciwnie, końce kończyn są lekkie. Wizualnie wygląda jak skarpetki lub rękawiczki. Linie tak wyróżnionych obszarów powinny być wyraźne, dobrze, jeśli są ułożone symetrycznie na różnych łapach.

Koty birmańskie wyglądają masywnie, ale tę iluzję tworzy gęsta sierść zwierzęcia. W rzeczywistości dorosły kot będzie ważył 6-7 kg, a masa kota 4-5 kg. Zwierzęta te mają muskularne nogi, szerokie kości i gęsty ogon. Głowa średniej wielkości, uszy dobrze rozstawione.

Kolor oczu

Trudno zapomnieć spojrzenie kota birmańskiego. W jej oczach, zgodnie ze standardami rasy, koniecznie obecne są odcienie niebieskiego. Jest to typowe dla wszystkich kolorów sierści.

Z kolorem oczu tych kotów wiąże się starożytna legenda, która opowiada o bogini Tsun Kyan Xe. Jej posąg znajdował się w jednej ze świątyń, w których mieszkali mnisi, którzy trzymali przedstawicieli kotów. Bogini odegrała ważną rolę - przenosiła dusze zmarłych do zaświatów. Posąg był wykonany ze złota, a oczy były inkrustowane najczystszymi niebieskimi szafirami.

Według legendy świątynia była regularnie atakowana przez rabusiów, a pewnego dnia wysoki mnich został poważnie ranny. W chwili śmierci na głowę wskoczył mu kot, którego sierść mieniła się złotem, a oczy błyszczały jak szafiry. Zwierzę uosabiało boginię Tsun Kyan Xe. Po reinkarnacji reszta mnichów dysponowała siłami pozaziemskimi, które pomogły pokonać wrogów. Koty zachowały swój kolor i kolor oczu.

Ta sama legenda wyjaśnia białe „rękawiczki” na łapach. Uważa się, że zostały zanurzone w siwych włosach Najwyższego Lamy, na którego głowie po śmierci kot siedział przez kolejne 6 dni, po czym przeniósł swoją duszę do królestwa zmarłych.

Wzorzec rasy i kolory

Każda rasa kotów ma ogólnie przyjęte standardy, a Birma nie jest wyjątkiem. W sumie rozpoznawanych jest 9 opcji kolorystycznych.

Tabela. Kolory kotów birmańskich

Niebieski punktNiebieski punktGłównie niebiesko-szaryPieczęć punktPieczęć punktPrzeważnie brązowyPunkt kremowyPunkt kremowyGłównie kremowyczerwony punktczerwony punktGłównie rudePunkt czekoladowyPunkt czekoladowyJasnobrązowy (czekoladowy)Liliowy punktLiliowy punktFioletowy (jasnoszary)MoraMoraObecność plam głównego koloruSzylkretCiastoObecność wielokolorowych plamSzylkret pręgowanyCiasto pręgowaneObecność smug i plam

Kolor punktu sugeruje ciemnienie na ogonie, uszach, nosie, łapach, z wyjątkiem białych „palców”, które są oznaką rasy.

Natura zwierząt

Kot birmański jest idealny dla tych, którzy dużo czasu spędzają w domu. To spokojne i zrównoważone stworzenie, które lubi przebywać w obecności ludzi, ale bez zbędnego hałasu i zamieszania. Aktywność przedstawicieli tej rasy zależy bezpośrednio od wieku.

1. Kocięta birmańskie są aktywne i zabawne. Naturalna ciekawość nie pozwala im siedzieć. Mały kotek zwiedzi mieszkanie lub dom, w którym będzie mieszkał.
2. Stopniowo ustępuje nadmierna aktywność, a zwierzę nabiera charakteru typowego dla rasy. Kot birmański nie będzie ukrywał się przed gośćmi, wykazując zainteresowanie, ale woli unikać głośnych dźwięków, chowając się przed widokami ludzi.
3. Z wiekiem coraz częściej pojawia się ostrożność. Starszy kot birmański musi mieć miejsce na samotność. Pomimo chęci ukrycia się przed hałasem, nadal będzie czuła i cierpliwa.

Na notatce! Koty birmańskie słyną z dyskretności. Bardzo subtelnie wyczuwają nastrój właściciela i nie będą wymagać uwagi, jeśli nie jest gotowy do komunikacji lub jest zajęty ważnymi sprawami. Ponadto zwierzęta te, chociaż są przywiązane do ludzi, wytrwale znoszą nawet długą rozłąkę z nimi. Opiekę nad Birmą podczas Twojej nieobecności można bezpiecznie powierzyć krewnym lub bliskim przyjaciołom.

Inteligencja zwierząt

Właściciele i hodowcy twierdzą, że Birma jest inteligentnym i taktownym zwierzęciem. Koty w młodym wieku szybko przyzwyczajają się do kuwety i drapaków i nie tracą swoich umiejętności do końca życia. Są empatyczni i troszczą się o swoich mistrzów.

Birmańczycy nie mszczą się za żadne czyny. Nawet jeśli właściciel obrazi się lub krzyknie, nie będzie się złościć, drapać ani niszczyć mebli w domu. Ta rasa to wyjątkowa mieszanka wytrzymałości, cierpliwości i przywiązania do ludzi.

Kot birmański to rasa z własnymi, unikalnymi cechami, które dotyczą nie tylko wyglądu, ale także charakteru, temperamentu, zdrowia i cech składu. Zanim dostaniesz zwierzaka, powinieneś dokładnie zapoznać się z potrzebami kotów i zasadami opieki nad nimi. Najlepszym asystentem w tej sprawie jest film informacyjny.

Wideo - Opis kota birmańskiego

Święte koty birmańskie: cechy behawioralne i zasady opieki

Kot birmański dobrze czuje się w mieszkaniu. Nie potrzebuje długich spacerów, co więcej, mogą być niebezpieczne. Zwierzę łatwo łapie przeziębienie na wietrze, słabo ląduje podczas skakania ze względu na niedoskonały aparat przedsionkowy, który odpowiada za utrzymywanie ciała w równowadze.

Nie lubią birmańskiego i nadmiernego upału. W pomieszczeniu, w którym kot jest trzymany, lepiej jest utrzymywać komfortową temperaturę nie wyższą niż 25℃. Należy również unikać nadmiaru wilgoci.

Koty birmańskie nie potrzebują skomplikowanej pielęgnacji. Mają długie włosy, ale praktycznie nie mają podszerstka. Okładkę reprezentują grube, kolczaste włosy, które należy tylko okresowo czesać rzadkim grzebieniem. Ta prosta procedura pozwoli uniknąć splątania. Właściciele kotów zauważają, że ta rasa praktycznie nie rzuca i rzadko powoduje reakcje alergiczne. To kolejny powód, aby zachować birmańską piękność w mieszkaniu.

Na długiej sierści może gromadzić się kurz, więc kota trzeba prać. Optymalna częstotliwość zabiegów wodnych to raz w miesiącu. Do prania używa się specjalnego szamponu, a po wysuszeniu wełnę należy wyczesać. Zdecydowana większość kotów nie lubi wody, ale są tacy, którzy wytrwale znoszą wszelkie manipulacje. Musisz nauczyć kota myć się od dzieciństwa.

Zabawy z kociętami i kotami

Koty birmańskie są stworzeniami umiarkowanie towarzyskimi. Zwierzę musi mieć własny leżak lub domek, który służy jako schronienie. Polegaj i zabawki. Kociak czy nastolatek radośnie toczy kulkę, goni myszkę z piórkiem, skacze po gumkę. Dorosłe koty są bardziej stateczne, ale czasami nie odmawiają zabawy z właścicielem.

Birma chętnie spędzi czas z właścicielką i w miłej atmosferze. Te koty często zwijają się na kolanach osoby, czy to dziecka, czy osoby dorosłej.

Dieta kota birmańskiego

Święta Birma to kotka, która sama zawsze wie, ile musi zjeść. Zwierzęta te nie rzucają się na miskę, ale cierpliwie czekają na swoją porcję. Koty te należy karmić ściśle dwa razy dziennie. Dozwolone są dwie opcje:

1. Gotowa pasza przemysłowa. Birmy nie charakteryzują się problemami trawiennymi, ale lepiej nie ryzykować, ale kupować żywność tylko od zaufanych producentów. Dobre jedzenie zawiera białko (co najmniej 20% w postaci odwodnionej, czyli suszonej), a także błonnik roślinny. Mogą być obecne zboża, ale procenty powinny być ograniczone do minimum. Weterynarze radzą wybrać profesjonalną żywność premium i super premium - Pro Plan, Hills, Acana, Origen.
2. Naturalne jedzenie. Możesz też samodzielnie skomponować dietę dla kota. Codzienne menu powinno zawierać mięso, warzywa, nabiał (ale nie mleko). Gotowane ryby są dozwolone dwa razy w tygodniu.

W obu przypadkach należy upewnić się, że w samej paszy lub w suplementach witaminowo-mineralnych nie ma nadmiaru miedzi i jodu. Elementy te wpływają na kolor sierści, zmniejszając kontrast między jasnymi i ciemnymi obszarami.

Zdrowie

Koty birmańskie żyją zwykle 13-15 lat i rzadko cierpią na jakąkolwiek chorobę. Nie mają wrodzonych wad ani predyspozycji genetycznych. To wytrzymałe zwierzęta z silnym układem odpornościowym. Przy odpowiedniej pielęgnacji i utrzymaniu optymalnych warunków w mieszkaniu nie będzie problemów zdrowotnych.

Na notatce! Weterynarze zauważają, że wśród kotów birmańskich zdarzają się przypadki kardiomiopatii przerostowej - patologii serca, w której ściany komór komór pogrubiają się, jednak choroba ta może rozwinąć się u każdego zwierzęcia, niezależnie od rasy.

Skąd wziąć kota birmańskiego??

Jeśli znajomość natury kotów i oglądanie zdjęć w końcu przekonały Cię do wyboru tej konkretnej rasy, powinieneś zdecydować, gdzie kupić zwierzę. Wiele osób przeszukuje witryny z reklamami. Czasami można tam znaleźć kuszące oferty, ale niestety istnieje duże ryzyko wpadnięcia na oszustów. Najlepiej nie marnować czasu, tylko od razu znaleźć najbliższy żłobek. Birma jest rasą popularną, można ją więc spotkać w wielu regionach Rosji, a także na Ukrainie i Białorusi. Hodowle oferują możliwość zarezerwowania kociaka, który Ci się podoba z wpłatą lub zapisania na potomstwo konkretnego kota lub kota.

Kocięta z hodowli posiadają wszystkie dokumenty. Otrzymują odpowiednie do wieku szczepienia i paszport. Cena zaczyna się od 25 000 rubli i może osiągnąć 100 000, jeśli jest to kociak klasy pokazowej o wyjątkowym kolorze.

Hodowla birmańska

Aby mieć pewność co do czystości zakupionego zwierzęcia należy skontaktować się ze specjalistycznymi szkółkami. Ich właściciele gwarantują przynależność do rasy, co potwierdzają dokumenty - metryka dla kociaka, która później zmienia się w rodowód. W Rosji istnieje kilka szkółek specjalizujących się w hodowli świętej rasy birmańskiej.

1. Hodowla BIAŁE ŁAPY. Położenie geograficzne w Moskwie. Sugeruje wcześniejsze zapisanie się na kociaka od niektórych rodziców, wybranie interesującego nas fenotypu ze zdjęcia i zapoznanie się z charakterystyką charakteru zwierzęcia.
2. Hodowla LAKSHESTAR. Znajduje się w Moskwie. Na stronie hodowli można obejrzeć zdjęcia już urodzonych i dorosłych kociąt, gotowych do przeprowadzki do nowego domu.
3. Hodowla Bijou Sacre. Jej właściciele zajmują się hodowlą kotów birmańskich w Petersburgu.
4. Przedszkole Amorant. To młoda organizacja zajmująca się kotami birmańskimi w Murmańsku.
5. Hodowla ZAFIRO SAGRADO. Znajduje się w Jużnosachalińsku i oferuje elitarne kocięta mieszkańcom pobliskich regionów.

Geografia żłobków jest obszerna. Dziś koty birmańskie hodowane są nie tylko w stolicy i pobliskich regionach, ale na terenie całego kraju.

Jak wybrać kociaka?

Wybór zwierzęcia, które stanie się przyjacielem i towarzyszem na następne 13-15 lat nie jest łatwy. Zwykle pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest kolor kota. Warto zauważyć, że wszystkie kocięta rodzą się białe, a ich ostateczny kolor można określić dopiero po dwóch lub trzech miesiącach. Z tego powodu żłobki zawsze pokazują kupującym zdjęcia rodziców miotu.

Należy również zwrócić uwagę na klasę kociaka. Od tego zależy cena i sukces przy uczestnictwie w wystawach.

1. Klasa zwierząt domowych (Pet). To są zwierzęta do trzymania w domu. Są wadliwe, ale rasowe. Te kocięta są tańsze, ale muszą zostać wykastrowane, gdy osiągną pewien wiek (1 rok).
2. Klasa rasy. Są to koty i koty w pełni zgodne ze standardami rasy, adekwatne w charakterze, dające liczne zdrowe potomstwo. Ta klasa jest najczęściej spotykana w szkółkach i jest sprzedawana zarówno do hodowli, jak i jako zwierzęta domowe.
3. Pokaż zajęcia (Pokaż). Te zwierzęta mają jakąś wyraźną cechę. Takie zwierzęta najczęściej wygrywają na wystawach i nieustannie przyciągają uwagę. To najdroższa klasa zwierząt. Pozyskiwane są w celu hodowli i doskonalenia rasy, a także uzyskania komercyjnego zysku.

W rzeczywistości raczej trudno jest przewidzieć, czy dany kociak odniesie sukces na wystawach, dlatego najczęściej hodowcy określają klasę, biorąc pod uwagę dane rodziców. Właściciele hodowli zapewniają, że kociak przyswaja cechy rodzicielskie, więc jeśli to możliwe, trzeba poznać rodziców miotu, zobaczyć jak koty się zachowują, jak reagują na ludzi. Prawdopodobnie ich potomstwo będzie podobne.

Przy zakupie kociaka ważne jest, aby był zdrowy i aktywny. Szkółki dają pełne gwarancje, a zakup przez reklamę lub z rąk może być utrudniony. Ważne jest, aby zwierzę zbadać pod kątem pcheł, czy ma czyste oczy i uszy, czy zimny nos. Jeśli pojawi się choćby najmniejsze podejrzenie, lepiej pokazać kociaka weterynarzowi.

Wideo - Święte koty birmańskie

Recenzje właścicieli rasy kotów birmańskich

O kotach birmańskich można usłyszeć tylko pozytywne recenzje od miłośników zwierząt. Ich właściciele zauważają, że zwierzęta z Birmy mają uległe usposobienie, bezkonfliktowe, nie wykazują agresji. Łatwo dogadują się w tym samym domu z innymi kotami lub psami.

Birma jest świetnym towarzyszem. Takiego kota można założyć w rodzinach z dziećmi, należy jednak od razu wytłumaczyć dziecku, że zwierzę nie może się obrazić. Birma nie powinna być zabawką, jest pełnoprawnym członkiem rodziny i przyjacielem dziecka. Właściciele kotów zauważają, że nawet podczas aktywnej zabawy z dziećmi kot pozostawia cofnięte ostre pazury.

Wiele recenzji poświęconych jest pięknu tej rasy. Kochana jest nie tylko za spokojny temperament, ale także za długi, gruby płaszcz, a także niesamowite niebieskie oczy. Patrząc na nią, tak łatwo wyobrazić sobie potężną boginię, którą niegdyś czcili mieszkańcy Birmy.