Kot brytyjski krótkowłosy: opis rasy, cechy pielęgnacji i żywienia

Historia rasy

Już sama nazwa rasy zdaje się wyjaśniać, skąd pochodzi zwierzę, ale nie wszystko jest takie proste. Nie da się jednoznacznie stwierdzić, że ojczyzną tych kotów jest Anglia. Spośród istniejących wersji i założeń dotyczących ich pochodzenia, żadnej z istniejących wersji nie można z całą pewnością nazwać niezawodną. Przypuszcza się, że koty brytyjskie żyły na rozległym obszarze Imperium Rzymskiego, a potem jakoś trafiły do ​​Europy. Istnieje wersja, że ​​zwierzęta pochodziły z Francji - trzymano je na statkach jako łapacze szczurów. Można powiedzieć, że jedna z najpopularniejszych ras z rodziny kotowatych nie ma potwierdzonego rodowodu o starożytnym pochodzeniu. Ale najnowsza historia tych zwierząt jest znana i udokumentowana.

Do XVIII wieku kształtowanie się rasy odbywało się w sposób naturalny - t. mi. bez ingerencji człowieka. Tak pojawiły się koty, których wygląd charakteryzował się następującymi cechami:

• krępy tułów;
• szeroka kufa;
• grube, pluszowe futerko.

W XIX wieku zwierzęta te przyciągnęły uwagę hodowców swoim uroczym wyglądem. Szczególnie udanymi próbami ulepszenia rasy były eksperymenty Harrisona Faira. Kot krótkowłosy pręgowany został zaprezentowany na wystawie w 1871 r. Pomimo tego, że odniosła zwycięstwo, minęło ponad dwie dekady, zanim rasa została uznana. Oficjalnie rodowód rasy brytyjskiej krótkowłosej sięga roku 1898.

Pręgowany lub marmurkowy wygląda niecodziennie i jest uważany za popularny

Podczas I wojny światowej brytyjski krótkowłosy prawie całkowicie zniknął. Zwierzęta tej rasy zostały zachowane tylko przez hodowców. Po II wojnie światowej wznowiono próby hodowli tych kotów: krzyżowano je z rasami rosyjskimi niebieskimi, perskimi i innymi, co dało ciekawe rezultaty. Europa od dawna uznała istnienie rasy brytyjskiej, kolej na Stany Zjednoczone. Zwierzęta te zyskały światowe uznanie w 1950 roku.

Na terytorium Rosji brytyjskie krótkowłose pojawiły się w latach 70., ale rozpowszechniły się dopiero w XXI wieku.

Opis kotów brytyjskich krótkowłosych

Niektórzy mylą rasę brytyjską krótkowłosą ze szkocką. Pierwszą różnicą między kotami rasy brytyjskiej w ich pochodzeniu są zwierzęta rasowe. Ich wygląd jest wynikiem zdolności adaptacyjnych nabytych przez wiele pokoleń doświadczeń i mutacji. Szkoci pojawili się w wyniku selekcji. Rasa standardowa brytyjska krótkowłosa - BRI, oficjalnie uznawana przez największe organizacje FIFe i WCF.

Wygląd zewnętrzny

Cechy wyglądu brytyjskiego krótkowłosego to:

• duża, zaokrąglona głowa, z szerokimi kośćmi policzkowymi i dużymi, lekko obwisłymi policzkami-
  

  Brytyjczycy mają okrągłą głowę z obwisłymi policzkami

• nos średniej długości, dość szeroki, z wyraźnym przejściem do czoła w postaci dołeczka;
• oczy duże, okrągłe, osadzone dość szeroko, intensywnie pomarańczowe, rzadziej zielone lub niebieskie;
• uszy średnio nisko osadzone, zaokrąglone na końcach;
• mocny podbródek umieszczony dokładnie pionowo z nosem;
• krótka i masywna szyja z wyraźnym fałdem skórnym;
• ciało średniej wielkości, bliższe dużemu, przysadziste, plecy proste, klatka piersiowa szeroka;
• kończyny są krótkie, nogi okrągłe;
• ogon gruby - szeroki u nasady i węższy na końcu-
  

  Ogon tych kotów jest gruby, a kończyny krótkie

• krótka sierść jest gęsta i gęsta, włosy tej samej długości mają dość rozwinięty podszerstek.

Kolorystyka rasy prezentowana jest w szerokiej gamie. Jednolity niebieski zawsze był uważany za klasyk. Monotonia oznacza, że ​​wszystkie włosy są równomiernie ufarbowane.

Czarny, biały, niebieski lub szary, kremowy, czerwony, liliowy różnią się od monochromatycznych, typowych dla brytyjskich krótkowłosych kolorów. Sierść kociąt może być dwukolorowa - niebiesko-srebrna, marmurowa, pręgowana, tzw. kolor whisky lub oficjalnie - "makrela".

Brytyjska wełna może być wielokolorowa

Galeria zdjęć: popularne i rzadkie kolory

Charakter i cechy zachowania

Charakter rasy brytyjskiej jest ważnym argumentem przemawiającym za ich wyborem jako pupila. Zwierzęta te wyróżniają się dobrą hodowlą i uległą naturą. Są bardzo zadbane i czyste. Kocięta szybko przyzwyczajają się do kuwety i drapaka.

Koty dobrze znoszą samotność, zwłaszcza rasa szynszyla. Nie trzeba się obawiać, że pod nieobecność właścicieli przez długi czas zaczną psuć meble lub obgryzać rośliny domowe. Najprawdopodobniej będą spać spokojnie lub znaleźć cichą aktywność według własnych upodobań.

Pod nieobecność właścicieli Brytyjczycy nie psują mebli, tylko spokojnie śpią

Te zwierzęta nie bardzo lubią być ściskane, ale cierpliwie czekają. jeśli ich właściciele doznają ataku uczuć. Nie są denerwujące - nie wymagają jedzenia, nie krzyczą w nocy. Jeśli właściciel nie ma czasu, po prostu nie zauważy swojego zwierzaka.

Koty brytyjskie są bezkonfliktowe i cierpliwe, rzadko wypuszczają pazury, dobrze dogadują się z dziećmi. W młodym wieku te zwierzęta są niezwykle zabawne - są wesołe i zabawne.

Wizerunek kota z Cheshire został stworzony przez Lewisa Carrolla pod wpływem uroku brytyjskiej rasy krótkowłosej. Rzeczywiście, jeśli przyjrzysz się uważnie okrągłej twarzy „Brytyjczyka”, łatwo odgadniesz cechy uśmiechniętej postaci z bajki.

Tabela: plusy i minusy rasy

Kupujemy kociaka

Istnieje kilka możliwości zdobycia kociaka. Rynek uważany jest za popularny, ale nierzetelny. Koszt zwierząt jest tam dwa razy niższy, ale nie jest faktem, że nabyte zwierzę będzie zdrowe i zaszczepione. Kupując z rąk, nie zawsze można sprawdzić dokumenty i upewnić się, że zwierzę jest rasowe. Najlepszą opcją zakupu jest żłobek. Przed wizytą warto zapoznać się z recenzjami, upewnić się, że posiadamy odpowiednie certyfikaty i licencje.

Przeczytaj także - Czy istnieje rasa „British Fold” czy to tylko mit?

Kryteria wyboru

Wybierając kociaka, przede wszystkim musisz zadbać o jego zdrowie. Sierść zwierzęcia powinna być czysta i miękka, oczy czyste - nie wodniste i ropiejące. Należy zwrócić uwagę na brzuszek – nie powinien być spuchnięty. Wewnętrzna powierzchnia uszu musi być czysta.

Ważne jest, aby zwracać uwagę na wygląd kociaka: oczy muszą być czyste, a sierść miękka

Zwierzę powinno być nie tylko zdrowe, ale także przyjazne. Najlepszym kociakiem w miocie będzie ten, który chętnie podchodzi do osoby, daje się pogłaskać i wziąć w ramiona.

Dla wielu ważnym kryterium wyboru jest płeć zwierzęcia. Uważa się, że kobiety są bardziej przystosowane do życia domowego. Kłopotów związanych z życiem seksualnym zwierzęcia można pozbyć się poprzez sterylizację lub kastrację.

Niektórzy właściciele wolą kupować dorosłego zwierzaka niż kociaka. Osobom przyzwyczajonym do spokojnego życia trudno jest poradzić sobie z zabawnym i zabawnym dzieckiem. Pozyskując osobę dorosłą, osoba nie będzie już musiała edukować zwierzęcia, przyzwyczajać go do tacy itp. D. Jednak nabywając dorosłego kota należy pamiętać, że znacznie trudniej jest mu przystosować się do nowych warunków niż dziecku. Zdarza się, że zwierzętom nigdy nie udaje się przyzwyczaić do nowego środowiska i nowych właścicieli.

Przy zakupie zwierzęcia należy sporządzić umowę kupna-sprzedaży. Hodowca jest również zobowiązany do podania informacji o szczepieniach.

Przy zakupie należy sporządzić umowę

Uważa się, że idealny wiek na zakup zwierzęcia rasowego to 3 miesiące. Takie kocięta przeszły już niezbędny kurs szczepień i opanowały pierwsze umiejętności samodzielnego życia.

Dowiedz się również o luksusowy kot brytyjski długowłosy.

Funkcje żywienia i utrzymania zwierzaka

Koty brytyjskie są bezpretensjonalne, opieka nad nimi jest prosta i nie wymaga dużo czasu i wysiłku.

Odżywianie

Odpowiednie odżywianie ma duży wpływ na zdrowie pupila. Czym karmić rasę brytyjską krótkowłosą? Nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi. Oto kilka niuansów, których należy przestrzegać:

• dzienna porcja nie powinna przekraczać 300 g;
• żywność powinna być jak najświeższa i mieć temperaturę pokojową;
• w diecie powinien być pokarm roślinny, ale ponieważ zwierzęta niechętnie go spożywają, drobno posiekane warzywa należy mieszać z mięsem;
• preferowane rodzaje mięsa do spożycia to: podroby, wołowina, drób, które należy najpierw zamrozić - przechowywać w zamrażarce przez co najmniej 2 dni;
• jajka - surowe lub gotowane należy podawać nie częściej niż raz w tygodniu-
  

  Gotowane i surowe jajka można podawać kotom raz w tygodniu

• fermentowane produkty mleczne można podawać, ale rzadko;
• ziemniaki i zboża powinny stanowić jedną czwartą diety;
• dorosły powinien jeść co najmniej dwa razy dziennie, kociak 4-5 razy;
• zwierzę zawsze powinno mieć wodę w misce;
• jeśli zwierzę woli suchą karmę, to musi być ona najwyższej jakości.
  

  Brytyjska dieta może być reprezentowana przez gotowe pasze, a także produkty naturalne

Przeciwwskazane do stosowania:

• tłuste dania mięsne;
• przyprawione potrawy;
• wędliny;
• mleko;
• ryby morskie;
• ptak z kośćmi.

Rasa ma skłonność do otyłości, dlatego bardzo ważne jest przestrzeganie zasad prawidłowego żywienia. Należy szczególnie uważnie monitorować wagę zwierzęcia po kastracji.

Opieka

Niezwykle atrakcyjny i przyjemny w dotyku płaszcz to główny atut Brytyjczyków, dlatego dbanie o niego musi być dokładne i kompetentne. Używaj miękkiej szczotki, aby co tydzień czesać sierść zwierząt. W okresie pierzenia, kiedy proces wymiany roślinności będzie przebiegał szczególnie aktywnie, będziesz musiał codziennie uzbroić się w szczotkę.

Kąpanie kotów krótkowłosych jest konieczne dwa razy w roku lub gdy się ubrudzi. Nawet w przypadku drapaka ważne jest, aby dwa razy w miesiącu przycinać pazury dorosłego zwierzęcia do około połowy całkowitej długości.

Pazury należy ciąć dwa razy w miesiącu

Brytyjskie oczy potrzebują codziennego oczyszczania. Należy to zrobić ostrożnie, używając wacika. Konieczne jest oględziny uszu co dwa tygodnie. Powstały brud należy usunąć zwilżonym wacikiem lub patyczkiem.

Powstawaniu kamienia nazębnego można zapobiegać poprzez włączenie do diety zwierzęcia surowego pokarmu. Karma sucha jest idealna do tego celu.

Z uwagi na to, że zadbana cipka stale liże jej skórę, jej żołądek może zatkać się włoskami. Aby temu zapobiec, zwierzę powinno otrzymać specjalne preparaty lub paszę, które mają działanie resorpcyjne.

Pieszy

Szczególnie korzystne jest wyprowadzanie kotów w ciągu dnia – światło słoneczne rekompensuje brak witaminy D. Zwierzęta rasowe nie mogą być wypuszczane na zewnątrz bez opieki. Idealnie spacer "Brytyjczyka" powinien odbywać się na ogrodzonym terenie - swobodny dostęp do ulicy, zwłaszcza w warunkach miejskich, grozi zwierzakowi różnymi kłopotami - kolizje z pojazdami, bójki z ulicznymi kotami, z których może zarazić się, a także wprowadzić pchły do ​​domu.

Rasowym Brytyjczykiem lepiej w ciągu dnia chodzić po ogrodzonym terenie

Toaleta

Pomimo tego, że koty brytyjskie wyróżniają się niezwykłą czystością, niektóre osobniki wciąż mogą celebrować swoje potrzeby w niewłaściwym miejscu. Przyczyną tego może być niewłaściwie dobrany narożnik tacy. Aby zwierzę mogło normalnie radzić sobie ze swoimi potrzebami, toaletę należy ustawić w ustronnym miejscu, gdzie nie słychać głośnych obcych dźwięków.

Aby przyuczyć go do tacy, zwierzę musi być na nim sadzone kilka razy dziennie w regularnych odstępach czasu. Po każdym opróżnieniu tacę należy wypłukać czystą wodą i wymienić wypełniacz, jeśli wymaga tego instrukcja.

Jeśli zwierzę nadal opróżnia się w niewłaściwym miejscu, warto potraktować go środkiem dezynfekującym o ostrym zapachu. Ta metoda jest uważana za dość skuteczną, ponieważ koty rasowe nigdy nie usiądą w miejscu, w którym ich zdaniem strasznie „śmierdzą”.

Wady i choroby kotów brytyjskich krótkowłosych

U kota brytyjskiego nie ma chorób dziedzicznych jako takich. Zwierzęta tolerują chłód, ale to nie znaczy, że wcale nie chorują. Typowe patologie kotów tej rasy to:

1. Zapalenie dziąseł. Reprezentuje stan zapalny i późniejszą próchnicę zębów. Ważne jest, aby regularnie pokazywać kota weterynarzowi, ponieważ dwa pierwsze stadia choroby są uleczalne.
2. Kardiomiopatia. Jest wynikiem dużych obciążeń lub odwrotnie, ich całkowitego braku. Objawia się utratą wagi, spowolnieniem akcji serca, świszczącym oddechem, utratą zainteresowania światem zewnętrznym. Nie reaguje na leczenie.
3. Grzyb. Objawia się na paznokciach w postaci plam lub deformacji. W celu wczesnego wykrycia należy regularnie badać zwierzaka.
4. Hemofilia. Charakteryzuje się nadmiernym krwawieniem w wyniku urazu lub po zabiegu chirurgicznym. Jeśli pojawi się problem, powinieneś starannie chronić swojego zwierzaka przed obrażeniami.
5. Kamienie pęcherza. Pilna potrzeba skontaktowania się z weterynarzem, jeśli zwierzę miauczy podczas oddawania moczu, a w moczu jest krew lub zmienił się jego kolor.

Wymagane regularne odrobaczanie i szczepienia. Te ostatnie mogą zapobiec występowaniu poważnych patologii, które są wspólne dla wszystkich ras - porostów, panleukopenii, wścieklizny. Zazwyczaj kocięta szczepione są w wieku około 3 miesięcy lub po zmianie zębów - w wieku 8 miesięcy. Eksperci zalecają również regularne wykonywanie USG dla zwierząt - aby zapobiec problemom z sercem.

Poważnym problemem dla Brytyjczyków jest to, że mają różne grupy krwi – A i B. Potomstwo uzyskane przez krzyżowanie osobników z innym typem nie żyje długo - przeciwciała zawarte w mleku matki niszczą komórki krwi kociąt.

Wady wyglądu, które uniemożliwiają udział w wystawach

Do zewnętrznych znaków, których obecność nie pozwala brytyjskiemu krótkowłosemu brać udziału w zawodach należą:

• nadmierna długość sierści, a także jej puszystość;
• wydłużony korpus;
• nieostrość podbródka;
• obce wtrącenia w kolor;
• krzywy ogon;
• rzadka lub niewystarczająca liczba zębów;
• niestandardowy kolor oczu, zielona obwódka tęczówki u zwierząt dorosłych;
• zła liczba palców.
  

  Obecność dodatkowych palców nie pozwoli Ci wziąć udziału w zamiataniach

Wszelkie przejawy złego stanu zdrowia lub ślady operacji również mogą prowadzić do dyskwalifikacji.

Uzyskanie potomstwa

Dojrzałość płciowa u przedstawicieli rasy brytyjskiej krótkowłosej osiąga około 7-9 miesięcy, ale kocura lepiej wyhodować z kociakiem w wieku od 10 miesięcy do półtora roku. To właśnie w tym okresie jej stan fizyczny pozwala jej nosić i rodzić potomstwo bez szkody dla jej zdrowia. Krycie powinno odbyć się na początku trzeciej rui.

Jak wybrać najlepszego partnera dla swojego kota?

Do krycia należy wybrać kota podobnego kolorem do kociaka. Potomstwo zwierząt o kontrastowych kolorach może okazać się wielobarwne. Nie wpłynie to na zdrowie kociąt, ale zwierzęta o solidnej skórze są uważane za bardziej wartościowe. Lepiej wybrać doświadczonego „pana młodego”, który już brał udział w robieniu na drutach więcej niż jeden raz.

Bardziej wartościowe są kocięta o klasycznym niebieskim kolorze, jak każdy monochromatyczny

Zasady i cechy dziania

Za pierwszym razem po spotkaniu kot może nie pozwolić kotu. W porządku, nie powinieneś popychać jej siłą. Gdy samica jest chętna, może dojść do 15 kryć dziennie. Po dwóch dniach „pan młody” traci zainteresowanie, bo do tego czasu zapach samicy się zmienia. Zwykle ten okres wystarczy, aby kotka zaszła w ciążę.

Za początek ciąży uważa się drugi dzień pobytu samicy z „panem młodym”. Jeśli po 3 tygodniach nadejdzie ruja, to „datę” należy umówić na nowo. Nie zaleca się kojarzenia kotów częściej niż trzy razy w roku. To osłabi zwierzę i doprowadzi do chorego potomstwa.

Kastracja i sterylizacja

Jeśli właściciel kota lub kociaka nie zamierza zajmować się hodowlą, a także chce uchronić się przed nieprzyjemnymi chwilami związanymi z życiem seksualnym zwierzęcia, decyduje się na kastrację lub sterylizację.

Obie metody, różniące się mechanizmem działania, naruszają zdolność zwierzęcia do reprodukcji potomstwa. Operację należy wykonać w wieku 8-10 miesięcy.

Procedura kastracji jest uważana za łatwiejszą i tańszą. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym i trwa nie dłużej niż 10 minut. Po jego zakończeniu zwierzę szybko wraca do normalnego życia. Szwy są zwykle usuwane po dwóch tygodniach.

W okresie pooperacyjnym należy być blisko zwierzęcia, aż w końcu pozbędzie się efektu znieczulenia. Należy upewnić się, że zwierzę nie leży na gołej podłodze i początkowo nie skacze i nie wspina się na wysokość. Szwy muszą być pokryte jaskrawą zielenią.

Po operacji musisz uważnie monitorować zwierzę w pierwszych dniach

Obie operacje nie mają negatywnego wpływu na zdrowie zwierzęcia. Wręcz przeciwnie, sterylizowane zwierzęta stają się spokojniejsze i bardziej czułe. Ponadto mają zmniejszone ryzyko wielu patologii.

Wideo: Przedstawiamy brytyjskie krótkowłose

Recenzje właścicieli

Mam niebieskiego kota brytyjskiego w wieku pięciu i pół miesiąca. Waży 4 kg i nazywa się Elvis (pełne imię to Elvis Blue Prince). Kochany i pieszczony przeze mnie i mojego męża. Zabawny, zgrabny, potrafi usiąść na kolanach (a nawet uciąć sobie drzemkę) przez 20 minut. Ale oczywiście, jeśli chce, a jeśli nie chce, to bardzo szybko wymyka mu się z rąk. Ale leżenie obok lub u twoich stóp jest zawsze mile widziane. Zaczyna mruczeć, kiedy tylko do niego podchodzisz. A jeśli zaczniesz prasować... Tylko mały traktor. Je Royal Canin dla kociąt, Origen lub Akana (niezbyt chętnie), karma w puszkach Night Hunter (kawałki mięsa w pasztecie), 2 razy w tygodniu, surowa wołowina lub pierś z kurczaka (jeśli podawana częściej - obraca pysk), zsiadłe mleko (zresztą tylko jeśli mleko fermentuje w JEGO misce), 2 razy w miesiącu - kasza manna, specjalnie dla niego gotowana. I tak zaczął dorastać: patrzy na mnie pytająco, czasem miauczy inaczej niż wcześniej (ale w ogóle milczy), próbuje "usiąść" ukochanej pluszowej małpce... Jednym słowem kociak zamienia się w Kot ..

Chcę Wam opowiedzieć o tak wspaniałej rasie kotów jak brytyjski krótkowłosy. To urocze stworzenie pojawiło się w naszej rodzinie cztery lata temu, kot dostał za symboliczną cenę od znajomego zajmującego się hodowlą tej rasy. Kociak otrzymał imię Stesh. Charakter Steshy jest wyjątkowo dobry, jest bardzo spokojnym, zrównoważonym kotem, poza tym dobrze wychowany - nie rwie mebli, chodzi tylko do toalety w miejscu do tego przeznaczonym. Stesha uwielbia wspinać się wysoko na szafę i obserwować ludzi, dla niego to ulubiona rozrywka. Nie oznacza to, że jest czuły, tak naprawdę nie lubi być głaskany, ale tym mniej lubi przebywać w towarzystwie ludzi. Nawet jak coś mu się nie podoba, np. gdy obcy go ściskają, nie wykazuje agresji, nie gryzie ani nie drapie, tylko próbuje się wyrwać i odejść, ta rasa ma bardzo miękką i grubą sierść, więc jest wiele osób, które chcą dotknąć kota i pogłaskać go, nawet tych, którym koty są obojętne. Z moich obserwacji wynika, że ​​Brytyjczycy mają charakter flegmatyczny, są kotami o wyważonym stylu życia, kochają spokój i miarę, sen jest dla nich bardzo ważny. Kot jest duży, waży około 7,5 kg. Brytyjczycy mają skłonność do nadwagi, często mają złogi tłuszczu na brzuchu, tzw. tłusty ogon, dlatego należy pilnować diety zwierzęcia – żywienie powinno być zbilansowane, nie szkodzi, bardzo ważna jest też aktywność fizyczna – czy nie zapomnij częściej bawić się z kotem. Aby sierść była gładka i zdrowa, konieczne jest okresowe podawanie kotu specjalnych witamin. Zaleca się szczotkowanie brytyjskiej sierści raz w tygodniu. Koty brytyjskie krótkowłose są bardzo posłuszne, na pierwszy rzut oka rozumieją język właściciela i dobrze nadają się do szkolenia. Jestem pod wrażeniem tej rasy.

Poznać. Timofey, 1 rok i 8 miesięcy, Brytyjczyk, szary z jasnoczerwonymi oczami. Nordycki charakter, zarozumiałość poza skalą, władcze zachowanie. Timokha pojawił się u nas już całkiem dorosły, miał 5 miesięcy. Sama historia pojawienia się była dość dramatyczna – uciekł przed poprzednimi właścicielami i spędził ponad dzień na ulicy, gdzie nasz pies Richie znalazł go, rozdzierająco krzyczącego na dachu sąsiedniego wiejskiego domu. Została też mamą dla Timokhy)) ponieważ wszyscy pozostali mieszkańcy naszego domu (trzy koty) kategorycznie odmówili przyjęcia tego niezrozumiałego stworzenia do swojego przyjaznego kobiecego kolektywu. I mieli rację. Śliczny kotek wyrósł na potężnego wieprza, który w końcu zbudował nie tylko koty i Richkę, ale także Chipa (innego psa) i swoich właścicieli, czyli mojego męża i mnie. Ta 8-kilogramowa ścierwa imponująco chodzi po domu, czasem bijąc koty, zabierając psom smaczne kawałki i arogancko patrząc na krzątaninę pod stopami z lodówki. Próżność to wszystko, co nie jest US. MY jesteśmy wspaniali, MY jesteśmy piękni, MY jesteśmy najlepsi. I w ogóle, jakie masz prawo, chłopie, by wyciągnąć do nas swoje ręce? Zadecydujemy, kiedy Ci pozwolić. A co najlepsze, gdy śpisz – wtedy MY usiądziemy na Twoim brzuchu ze wszystkimi kilogramami. I po prostu odważ się ruszyć! To jest dla nas wygodne, ale jak Ci się podoba to nie nasza sprawa. A-a-aa, czy to???? Garnek nie jest czyszczony, ale chcemy tam iść! A co jeśli jest 3 nad ranem i śpisz, wstań i zabierz! I tak we wszystkim. Pluszowa przystojna brytyjska krew zachowuje się jak prawdziwy arystokrata. Gdyby mi wcześniej powiedziano, że jakiś kot zrobi ze mnie wybrednego służącego, bojąc się przede wszystkim niezadowolonego spojrzenia pana, śmiałbym się długo i głęboko. Ten pulchny pysk może puchnąć na dywaniku psa, jeśli zostanie wprowadzony na dietę. Lub wyciągnij wkładki z butów i rozerwij je na strzępy. Albo opuścić gzyms z zasłoną (jak śmiesz, sługu, przyłożyć złą rękę do mojego boskiego tyłka?). Krótko mówiąc, charakter szykownego Brytyjczyka jest nadal, a nie cukier. Nie mówię nawet, ile chce zjeść. Potrafi dużo, BARDZO dużo (w jednej osobie prawie tyle samo co trzy inne koty). Skacz, biegnij, graj? Co wy panowie, niech inni skaczą i biegają, plebejusze wszelkiego rodzaju, on będzie pałętał się po domu lub (rzadko, rzadko) patrzył na ptaki za oknem. Przy wszystkich powyższych cechach charakteru Timokha ma kilka niewątpliwych plusów, które przeważają nad minusami. Może dlatego tak bardzo go kochamy?)) Piękno naprawdę godne pochwały. Och, ten okrągły, bezczelny pysk i jasne, czerwonozłote oczy pełne inteligencji! Och, ten popielatoszary z ciemnymi wzorami aksamitnej wełny! Och, ten kremowy, pulchny brzuszek, którego czasem łaskawie da się podrapać! Wreszcie prawie nie miauczy. Ogólnie rzecz biorąc, towarzysz Timokhy jest wyjątkowo cichy, wydaje dźwięki tylko wtedy, gdy coś mu nie odpowiada lub gdy próbują go podnieść bez ich najwyższego pozwolenia. I tak - tak, wełny jest dużo, ciągle ją czesamy. Żeby cokolwiek nakarmić, obrazi się i zachoruje lub zemści się)) Nie lubi gości, nienawidzi dzieci, znosi właścicieli, kocha tylko siebie i małą Richkę z Chipem. I dlaczego tak bardzo go uwielbiamy??

Koty brytyjskie krótkowłose są czułe, nie natrętne, zabawne, ale nie są zbyt aktywne i mają tendencję do kochania członków rodziny, nie dając pierwszeństwa żadnemu gospodarstwu domowemu. Przedstawiciele tej rasy będą doskonałym wyborem, jeśli potrzebujesz inteligentnego, ale nie irytującego zwierzęcia. Kiedy bliżej poznają właściciela, zaczną go kochać i przynosić wiele miłych minut, zwłaszcza jeśli jego stosunek do nich jest taki sam. Im więcej uwagi i miłości osoba okazuje swojemu zwierzakowi, tym bardziej kot wróci.