Kot ragdoll: opis rasy, charakter, cechy pielęgnacyjne

„Ragdoll” w tłumaczeniu z angielskiego oznacza „szmacianą lalkę”. Tak nazywa się rasa kotów, która została wyhodowana przez amerykańskich hodowców. I ta nazwa nie jest przypadkiem: te koty są w stanie całkowicie rozluźnić mięśnie i zająć dowolną pozycję. Kocięta mają łagodny, zrównoważony charakter, a dorosłe koty mają spokój i ogromną miłość do swojego właściciela. Zwierzęta nie wymagają specjalnej opieki i dobrze dogadują się z innymi zwierzętami w domu.

Opis

Ragdoll to jedna z największych ras kotów. Waga samic waha się od 4-6 kg, a samców 5-9 kg. Długość niektórych osobników może osiągnąć cały metr.

Standardowy opis rasy kotów:

• Głowa klinowata, szeroka, z puszystymi policzkami i rozwiniętym podbródkiem.
• Oczy owalne, tylko niebieskie (mogą mieć różną intensywność).
• Umięśniona szyja.
• Nos jest szeroki i krótki.
• Uszy średniej wielkości, lekko zaokrąglone. Osadzone szeroko wokół krawędzi głowy i pochylone do przodu, czasami z frędzlami na końcach, wewnątrz których wyrastają kępki włosów.
• Sierść jest bardzo miękka, średniej długości, jak królik. Nie ma podszerstka. Najdłuższy włos znajduje się na szyi, tworząc piękny puszysty kołnierz, a na tylnych łapach praktycznie go nie ma.
• Ciało jest masywne, z rozwiniętymi mięśniami i szeroką klatką piersiową.
• Łapy są duże, owalne, między palcami znajduje się kępka włosów.
• Puszysty ogon średniej długości, podczas chodzenia przyjmuje pozycję prostopadłą do ciała zwierzęcia.

Całkowite rozluźnienie mięśni nie jest standardem dla tej rasy i jest uważane za cechę niezwykłą.

Kolor

Wyhodowano trzy rodzaje rasy Ragdoll:

1. Punkt koloru. Zewnętrznie przypomina kota syjamskiego: samo ciało jest lekkie, a uszy, pysk, ogon i kończyny ciemne.
2. Mited. Podobnie jak w przypadku pierwszego gatunku, ale na łapach jest jasna sierść, przez co wydaje się, że kot jest ubrany w białe skarpetki.
3. Dwukolorowy (dwukolorowy). Łapy, klatka piersiowa, brzuch są w jasnych odcieniach, a najciemniejsze są pysk, uszy, ogon.

Każdy typ wyróżnia kilka rodzajów odcieni:

• niebieski;
• liliowy;
• czekolada;
• ciemny brąz.

Najczęściej spotykane kombinacje to jasna kawa z mlekiem i brązem, niebiesko-szara i liliowa.

Kocięta rodzą się białe i dopiero w wieku 2-3 lat nabierają koloru. Dlatego wskazane jest pozyskiwanie osobników tej rasy w wyspecjalizowanych żłobkach, aby nie natknąć się na oszustów.

Postać

Koty Ragdoll są zrównoważone, pogodne, spokojne. Są bardzo przywiązani do swojego pana i tęsknią pod jego nieobecność. Jeśli kot jest sam przez długi czas, może wywołać chorobę i wyczerpanie. Są zbyt łatwowierni, więc wszelka agresja jest postrzegana z urazą.

Zwierzęta te są bardzo lojalne wobec właściciela, potrafią odgadnąć jego nastrój i swoim istnieniem starają się go zadowolić. Będąc w ramionach właściciela, szmaciana lalka przyjmuje wszelkie niepojęte pozy, rozpuszczając się w jego ramionach. W pewnym stopniu jest to wadą, ponieważ kot upadając nie jest w stanie wylądować na łapach, a to grozi kontuzjami.

Pomimo tego, że koty tej rasy bardzo lubią ludzi, nie poleca się ich dla rodzin z dziećmi. Dzieci uwielbiają przytulać koty i nosić je na rękach. A ponieważ osobniki tej rasy mają niski próg bólu, dziecko może nieumyślnie okaleczyć zwierzę.

Koty bez problemu dogadują się z dowolnymi zwierzętami, nawet tymi najmniejszymi (chomiki, szczury domowe, ryby). Będąc na tym samym terytorium, nie skrzywdzą ich.

Ragdolle są łatwe do trenowania, można je trenować. Szybko przyzwyczajają się do tacy i pamiętają swój pseudonim. Ale na spacer warto założyć smycz, bo w razie niebezpieczeństwa kot próbuje uciec lub stawia opór. Koty tej rasy uwielbiają aktywny tryb życia i zawsze są chętne do zabawy.

Konserwacja i pielęgnacja

Ta rasa nie ma podszerstka, więc sierść nigdy się nie plącze. Wystarczy czesanie kota dwa razy w tygodniu, aby pozbyć się martwej sierści. Kąpiel jest konieczna tylko wtedy, gdy się zabrudzi, ponieważ koty nie tolerują wody.

Zarówno małe kocięta, jak i dorośli uwielbiają bardzo dużo jeść, jednocześnie nie przybierając na wadze. Odżywianie powinno być zbilansowane, z dodatkiem minerałów i witamin. Karm zgodnie z zaleceniami hodowcy lub weterynarza średnio 3-4 razy dziennie.

Wybierając suchą karmę należy zwrócić uwagę na zawartość w niej mięsa (minimum 30%). Jeśli planujesz karmić kota naturalnymi składnikami, z diety należy wykluczyć ryby rzeczne, mleko, tłuste mięso, dużą ilość owsianki.