Enroxil w leczeniu chorób zakaźnych u kotów

Lek Enroxil: skład, forma uwalniania i warunki przechowywania

Enroxil należy do grupy leków przeciwbakteryjnych. Lek jest dostępny w postaci tabletek oraz w postaci roztworu. Substancją czynną jest enrofloksacyna. Dodatkowo tabletki 15, 50, 150 mg zawierają:

• mannitol;
• skrobia kukurydziana;
• glikolan sodowo-skrobiowy;
• kopolimer kwasu metakrylowego;
• laurylosiarczan sodu;
• sebacynian debutylu;
• kroskarmeloza sodowa;
• koloidalny dwutlenek krzemu;
• talk;
• stearynian magnezu;
• środek aromatyzujący do zapachu i smaku mięsa 10022.

Tabletki Enroxil są przeznaczone do leczenia kotów i psów

Roztwór do wstrzykiwań zawiera również:

• butanol;
• woda do wstrzykiwań;
• wodorotlenek potasu.

Roztwór Enroxil jest używany do wstrzykiwań

Lek należy przechowywać w ciemnym miejscu, z dala od dzieci i zwierząt domowych. W takim przypadku temperatura nie powinna przekraczać 25 ° C. Przechowywanie w lodówce jest dozwolone, ale roztworu i tabletek nie można zamrażać.

Lek należy do grupy fluorochinolonów i działa ogólnoustrojowo na organizm, to znaczy może być wchłaniany do prawie wszystkich tkanek i koncentrować się w płynach biologicznych. Nie należy zapominać o toksyczności takich antybiotyków, dlatego zabrania się podawania leku kotu bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

W jakich przypadkach lek jest przepisywany

ten antybiotyk przepisywany na choroby zakaźne przewodu pokarmowego, układu oddechowego, układu moczowego, wywołane przez florę bakteryjną. Lek służy do eliminacji:

• ropne rany;
• zapalenie ucha środkowego i nieżyt nosa;
• zapalenie płuc;
• posocznica.

Lek można przepisać w okresie pooperacyjnym, aby zapobiec powikłaniom.

Jak działa Enroxil

Lek jest skuteczny wobec wielu bakterii i ich szczepów. W tym przypadku składnik aktywny jest wprowadzany do powłoki patogenu, przyczyniając się do jego zniszczenia, co prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji w organizmie drobnoustroju i jego śmierci. Tabletki przyjmowane doustnie (przez usta) szybko rozpuszczają się w przewodzie pokarmowym i wchłaniają się przez błonę śluzową żołądka. Substancja czynna jest rozprowadzana we wszystkich tkankach i działa antyseptycznie, eliminując proces zapalny. Lek jest wydalany z żółcią i moczem. Roztwór jest również szybko wchłaniany przez wstrzyknięcie, docierając do ogniska zapalnego i niszcząc patogenną mikroflorę.

Antybiotyk jest w stanie zniszczyć gęstą błonę bakterii, prowokując jej śmierć

Antybiotyk może mieć niekorzystny wpływ na wątrobę wraz ze wzrostem dawki, dlatego nie zaleca się samodzielnego wyboru przebiegu leczenia i ilości leku.

Cechy zastosowania u kotów

Tabletki podaje się kotom wraz z karmą. Aby to zrobić, musisz zmielić lek i wymieszać z jedzeniem. Pożądane jest, aby była to pasza płynna. Jednak w niektórych przypadkach zwierzę odmawia jedzenia. W takim przypadku pigułkę można podać za pomocą specjalnej strzykawki, która jest przeznaczona do takich celów. Można go kupić w sklepie weterynaryjnym. Aby w ten sposób podać pupilowi ​​pigułkę, zaleca się unieruchomienie kota, zmoczenie jego żuchwy i naciśnięcie aplikatora. Wtedy ważne jest, aby upewnić się, że zwierzę połknęło lek.

Najwygodniejszym sposobem podawania leków kotu jest użycie strzykawki do tabletek

Jeśli ta metoda również nie zadziałała, możesz spróbować podać lek za pomocą zwykłej strzykawki bez igły. W tym celu zaleca się dokładne zmielenie tabletki i wymieszanie z niewielką ilością przegotowanej wody. Otrzymany płyn zebrać do strzykawki, a następnie unieruchomić zwierzę tak, aby nie drgnęło. Następnie palcami otwórz szczęki (bez wysiłku)!) i wlej lek.

Możesz podać kotu zmiażdżoną tabletkę za pomocą strzykawki bez igły

Uwaga! Po wprowadzeniu leku zwierzę może zacząć ślinić się obficie, często pieniąc się w pysku. Nie panikuj. To tylko reakcja organizmu na lek, który dostał się nie tylko do gardła, ale także na język. Ten objaw zwykle ustępuje samoistnie w ciągu 5-10 minut.

Jeśli lekarz zalecił ampułki do leczenia, to zaleca się robienie zastrzyków w przychodni weterynaryjnej, ale jeśli masz umiejętności, możesz zrobić sobie zastrzyki. W tym celu należy zaopatrzyć się w jednorazowe rękawiczki i małe strzykawki z krótką igłą.

Tabletki dla kota podawaj zawsze dopiero po wstępnym zmiażdżeniu. Oczywiście zwierzak nie był zadowolony, ale lek dostał się do żołądka w 100%. Nie wyobrażam sobie, jak niektórym udaje się podawać kotom całą tabletkę. W naszym przypadku ta metoda okazała się bezużyteczna. W celu podania leku najpierw zmiażdżyłem tabletkę na kartce papieru, następnie powstały proszek wsypałem do łyżeczki i dodałem trochę wody. Uzdrawiający płyn został wlany do kota razem z mamą. Naprawiła zwierzę i otworzyła usta, a ja dałem pigułkę. Ta metoda okazała się najwygodniejsza, ryzyko wyplucia przez kota leku było minimalne.

Tabletki: dawkowanie i schemat dawkowania

W leczeniu kotów ilość leku dobiera się na podstawie wagi. 1 tabletka 15 mg przeznaczona jest dla zwierzęcia, którego masa ciała nie przekracza 3 kg. Jeśli zwierzę waży 10 kg, do leczenia potrzebna jest 1 tabletka 50 mg. W leczeniu kotów ważących 5 kg zalecana jest dawka 25 mg. Do tych celów możesz użyć pół tabletki 50 mg.

150 mg leku stosowanego w leczeniu psów. Zaleca się podawać tabletki 1-2 razy dziennie z jedzeniem lub oddzielnie od przyjmowania pokarmu. Przebieg leczenia waha się od 7 do 14 dni, w zależności od nasilenia patologii.

Uwaga! Nie zaleca się podawania leku na siłę natychmiast po jedzeniu, w przeciwnym razie możesz wywołać wymioty u zwierzaka.

Iniekcje podskórne: dobór dawki i schemat leczenia

Ta metoda leczenia jest preferowana w przypadku dużych zwierząt ważących 10 kg lub więcej. Zastrzyki w kłębie wstrzykuje się 1 raz dziennie przez 5-10 dni. Na 10 kg masy ciała zwierzęcia powinno przypadać 1-2 ml roztworu. Czas trwania leczenia i dokładną dawkę ustala wyłącznie lekarz weterynarii.

Czy można sobie zrobić zastrzyk?

Jeśli chcesz, możesz sam zrobić zastrzyk, ale jeśli nie masz żadnych umiejętności, a także zaufania do swoich działań, lepiej powierzyć zabieg lekarzowi. Jeśli jednak nie ma innego wyjścia, możesz spróbować wstrzyknąć bez pomocy. W tym celu zaleca się:

1. Nosić sterylne rękawiczki.
2. Poproś inną osobę o naprawienie kota. Jeśli zwierzę jest nieprzyjazne, zaleca się zrobienie tego ręcznikiem lub kocem. To jedyny sposób, aby uniknąć zadrapań i ugryzień, a także przypadkowego uderzenia igłą w niewłaściwym miejscu.
3. Nabrać wymaganą ilość roztworu do strzykawki.
4. Wolną ręką delikatnie pociągnij skórę zwierzęcia w okolicy łopatek.
5. Ustaw strzykawkę pod kątem 45 stopni do kręgosłupa zwierzaka i wbij igłę w skórę (nie więcej niż 1 cm). Na początku wyczuwalny jest niewielki opór. Wynika to z faktu, że skóra w okolicy łopatek jest bardzo gęsta. Jednak nie zaleca się również silnego naciskania igły. Należy to zrobić ostrożnie i płynnie.
6. Po wkłuciu igły powoli wyciśnij zawartość strzykawki. Należy pamiętać, że szybki wlew leku może wywołać ból.
7. Pogłaskaj i wypuść zwierzaka, a następnie wyrzuć strzykawkę. Zabronione jest również ponowne użycie igły.

Wstrzyknięcie w kłęb kota należy wykonywać ostrożnie, bez gwałtownych ruchów

Zastrzyki są zawsze stresujące dla zwierzaka. Dlatego, jeśli aktywnie się opiera, w żadnym wypadku nie powinieneś skarcić kota. Najlepiej uspokoić zwierzę, a po zabiegu dać trochę delikatności.

Jak prawidłowo wykonać wstrzyknięcie podskórne - wideo

Cechy zastosowania u kotek i kociąt w ciąży

Lek nie jest stosowany w leczeniu ciężarnych samic i kotek w okresie laktacji, ponieważ antybiotyk może negatywnie wpływać na organizm przyszłego potomstwa. Ponadto fluorochinolony przenikają do mleka i mogą wywoływać niepożądane objawy u nowonarodzonych kociąt. Jeśli w takim przypadku wystąpią infekcje, wybierany jest inny bezpieczny lek. W leczeniu kociąt do 2 miesięcy ten lek nie jest stosowany.

Lek może być stosowany w leczeniu kociąt w wieku 2 miesięcy

Uwaga! Antybiotyki w dużych dawkach mają negatywny wpływ na pracę nerek, dlatego nawet jeśli stan zwierzęcia się pogarsza, niebezpieczne jest zwiększanie ilości leków.

Interakcje leków

Fluorochinolonów nie należy łączyć z innymi podobnymi lekami, a także z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Podczas terapii tym lekiem niepożądane jest podawanie zwierzęciu teofiliny i leków przeciwdrobnoustrojowych z grupy tetracyklin i makrolidów.

Ponadto zdecydowanie odradza się równoczesne leczenie glikokortykosteroidami, które w większym stopniu obciążają wątrobę i narządy moczowe. Przyjmowanie witamin praktycznie nie ma wpływu na wchłanianie składnika aktywnego, ale przed rozpoczęciem terapii należy skonsultować się z lekarzem.

Leki przeciwbakteryjne, nawet w minimalnej dawce, powodują pewne obciążenie narządów wydalniczych zwierzęcia. Wszelkie dodatkowe leki (NLPZ, glikokortykosteroidy, makrolidy, penicyliny itp.). D.) może zwiększać ryzyko wystąpienia niepożądanych objawów, takich jak biegunka, wymioty, słaby apetyt i kolka wątrobowa.

Działania niepożądane i przeciwwskazania

Leki przeciwbakteryjne mogą wywoływać niepożądane reakcje organizmu. W przypadku terapii fluorochinolonami często występuje biegunka, pogarsza się apetyt, pojawiają się nudności i wymioty. Dodatkowo zwiększa się wydzielanie śliny, zwierzę może przez jakiś czas być ospałe i odmawiać zabaw na świeżym powietrzu. Należy pamiętać, że fluorochinolony wpływają na funkcje przewodu pokarmowego, w związku z czym trawienie może być zaburzone.

Jeżeli w trakcie zabiegu apetyt kota całkowicie zniknie i pojawi się biegunka, to może to być reakcja nadwrażliwości, którą często uzupełnia swędzenie i wysypka. W takim przypadku możesz podać swojemu pupilowi ​​lek przeciwhistaminowy: Zodak, Cetirizine lub Tavegil. Jeśli objawy utrzymują się, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem.

Tavegil pomaga złagodzić objawy alergii

Najpoważniejszą reakcją niepożądaną na terapię może być wstrząs anafilaktyczny, który może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Z tego powodu antybiotyków nie można wybierać samodzielnie.

Ten lek nie powinien być stosowany w leczeniu kotów z nietolerancją fluorochinolonów. Zabronione jest podawanie leku zwierzętom z ciężkimi chorobami wątroby i nerek. Lek nie jest stosowany w leczeniu zwierząt domowych z uszkodzeniami tkanki chrzęstnej, a także w przypadku patologii autoimmunologicznych. Dodatkowe przeciwwskazanie - choroby nerwowe.

Uwaga! Fluorochinolony wpływają niekorzystnie na narząd słuchu, a także mogą przyczyniać się do rozwoju niedoboru odporności, dlatego po zakończeniu leczenia ważne jest, aby przywrócić organizm zwierzęciu witaminami. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę niekorzystny wpływ antybiotyków na mikroflorę jelitową, dlatego do diety kota należy wprowadzić probiotyki, które można podawać w postaci specjalnych dodatków paszowych.

Preparaty podobne w działaniu - tabela

Leki o podobnym działaniu - galeria zdjęć

Recenzje na temat skuteczności leku

Tabletki można podawać na dwa sposoby: za pomocą introduktora (dozownika tabletek) lub rozcieńczając tabletkę wodą i strzykawką. Nie, jest jeszcze jeden. Jak mówią w instrukcji, można go mieszać z jedzeniem. Ale robimy to już prawie rok, a takie sztuczki się nie toczą, kot zna je wszystkie ... I w zasadzie nie je pasztetu, jeśli jest coś innego niż zwykły zapach. Zawinąć w nią pigułkę lub podać ją w pokruszonej formie to cała sztuka! A potem nie czuł się zbyt dobrze i nigdy nie miał godnego pozazdroszczenia apetytu. Więc po prostu wyniośle odwróciłem głowę. Wprowadzanie było dla nas całkowicie niemożliwe. Kot wyrywał się, kopał, gryzł, oczy na podłodze pyska. Kiedyś mogliśmy tylko dawać, zawinięci w koc, potem uciekali od nas i nie wypełzali spod wanny. Ale rozcieńczenie pigułki, jak się okazało, również nie wchodzi w grę ... ✔ Zapach. Mięso?! Ha ha. Przepraszam. Pachnie bardzo nieprzyjemnie i dość mocno!!! Kot nie wąchał mięsa, nie rozumiał, co to było. I tym razem wspiął się pod kanapę. ✔ Rozcieńczyliśmy pół tabletki… Ale niestety bardzo trudno było dać kotu. Nie mógł połknąć tego płynu, piana z ust wydobywała się bez przerwy! Było jej dużo!!! Nie mówiąc już o tym, że samotne utrzymanie siedmiokilogramowego kota to wciąż zadanie… I przy takiej reakcji udało mu się tylko uciec! Ledwo dałem dwie tabletki… To był koszmar. W efekcie musiałam je oddać i zanieść do weterynarza na zastrzyki.

Nie wiedziałbym o takim leku, dopóki nie przepisał nam ich weterynarz. Zdecydowaliśmy się wysterylizować kota - po prostu nie mieliśmy siły słyszeć tych krzyków, dziecko było małe w domu, a ile kropli nie kupiło to nic. Przez ostatnie trzy miesiące krzyki trwały 8 dni, a co dwa tygodnie zaczynały się. Po prostu można było zaszaleć, zwłaszcza w nocy, kiedy maluchowi rosły też zęby. W ogóle nie spałam z kotem. Operacja zakończyła się sukcesem. A żeby wszystko dobrze się zagoiło, trzeba było podać ten antybiotyk. Między innymi kot był przez tydzień w kocu. Po zapachu nie mogę powiedzieć, że pachną jak mięso, no cóż dałem kotu tabletkę w postaci zmielonej, oczywiście od razu się spienił, stanąłem z serwetką i wytarłem ją. Ten lek o szerokim zastosowaniu stosowany jest również u kotów i psów, w leczeniu chorób układu oddechowego, przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego, zapalenia ucha środkowego, infekcji tkanek miękkich, zakażonych ran i innych chorób o etiologii bakteryjnej. Tydzień później zdjęto szwy członkowi naszej rodziny, cieszy się, że była już bez koca, biegała i bawiła się piłką. Szew się zagoił, wszystko w porządku, nic się nie zagoiło. Tak więc zażywanie tabletek dało rezultaty.

Enroxil to skuteczny i skuteczny antybiotyk, który pozwala uratować zwierzę przed stanami zagrażającymi życiu, takimi jak posocznica i ciężkie zmiany ropne w tkankach. Przy prawidłowym doborze dawki zwierzę szybko wraca do zdrowia i wraca do zdrowia w możliwie najkrótszym czasie. Jednak, aby zapobiec powikłaniom, ważne jest, aby najpierw udać się do lekarza i zdać niezbędne badania.