Wymioty u kotów: rodzaje, leczenie i profilaktyka

Zwierzęta mieszkające razem zwykle jedzą szybko i słabo przeżuwają pokarm, więc plucie jest u nich powszechne

Jeśli kot domowy często zwraca pokarm, ledwo odsuwając się od miski, to przejada się lub ten rodzaj pokarmu jest złej jakości. Pokarmy klasy ekonomicznej, takie jak Felix, Whiskas, Sheba i tym podobne, są ubogie w skład i zawierają wiele szkodliwych dodatków, więc taka karma oczywiście nie przyniesie korzyści Twojemu zwierzakowi.

Zaleca się zakup karmy premium i super-premium dla swojego pupila, a w przypadku chorób przewlekłych – specjalistycznych linii takich karm

Przyczyny wymiotów u kotów

Główne przyczyny wymiotów można podzielić na dwie duże grupy: odruchowe podrażnienie narządów trawiennych i zatrucie.

W pierwszym przypadku obce substancje lub nadmierne ilości pokarmu podrażniają narządy przewodu pokarmowego i powodują odruchową reakcję odrzucenia. Może to wynikać z następujących przyczyn:

• niezdrowa dieta: zbyt obfita, nieodpowiednia dla kotów, słaba konsystencja (lepka, gumowata karma, z kośćmi itp.).D.);
• połykanie dużej ilości sierści podczas lizania (szczególnie u kotów długowłosych): kule włosowe powodują mechaniczne podrażnienie żołądka, a także uniemożliwiają normalne wydalanie kału z organizmu, co również sprzyja wymiotom;
• pasożyty, które mechanicznie podrażniają wątrobę i jelita;
• przewlekłe choroby przewodu pokarmowego;
• połknięcie ciał obcych - małych zabawek, gumek do włosów, nici, odpadów ze śmietnika;
• choroba lokomocyjna – wymioty z powodu zaburzeń w funkcjonowaniu aparatu przedsionkowego.

W drugim przypadku dochodzi do zatrucia substancjami toksycznymi, które dostają się do krwioobiegu, są roznoszone po całym ciele, podrażniają ośrodek wymiotny w mózgu i powodują wymioty. Zatrucie może mieć następujące pochodzenie:

• produkty przemiany materii pasożytów jelitowych - kocięta są szczególnie wrażliwe na ich działanie;
• złej jakości, przeterminowana żywność;
• chemikalia: detergenty, wybielacze, leki, rośliny doniczkowe;
• choroby zakaźne i zapalne prowadzące do zaburzeń przewodu żołądkowo-jelitowego;
• przewlekła choroba nerek, powodująca ogólne zatrucie organizmu;
• ciąża fałszywa, która może wystąpić u kotów po rui;
• uszkodzenie mózgu: uraz, obrzęk, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe;
• stres, szok lub uraz psychiczny.

Niebezpieczeństwo wymiotów

Niebezpieczną konsekwencją wymiotów jest odwodnienie organizmu, które szybko pojawia się przy uporczywych i długotrwałych wymiotach. Szczególnie źle to znoszą małe kocięta. Zwierzę może szybko umrzeć z powodu odwodnienia, dlatego jeśli wymioty nie ustaną, konieczne jest natychmiastowe zabranie zwierzęcia do lekarza.

Przy uporczywych wymiotach nawet woda nie pozostaje w ciele kota: gdy tylko kot napije się, znowu zaczyna wymiotować

Konieczne jest również zmierzenie temperatury kota: w przypadku chorób zakaźnych i zapalnych wzrasta, w przypadku zatrucia i wstrząsu spada. W obu przypadkach musisz iść do lekarza lub zadzwonić do niego w domu.

Temperatura u kotów jest mierzona w odbycie przez 2-3 minuty, normalna temperatura wynosi od 38 do 39 stopni

Wymiociny nie powinny zawierać krwi, śluzu, mieć dziwnego koloru lub nieprzyjemnego zapachu - w tym przypadku również należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Objawy wymiotów

Wielu właścicieli myli objawy wymiotów z kaszlem, myśląc, że zwierzę zwymiotowało z powodu ciężkiego kaszlu. Ale to kaszel jest objawem wymiotów, a nie odwrotnie. Powszechny atak wymiotów ma kilka etapów:

1. Kot ma mdłości, wykazuje niepokój, przemieszcza się z miejsca na miejsce, oblizuje wargi, wykonuje ruchy połykania, obficie się ślini.
2. Zwierzę zaczyna kaszleć, wyciąga głowę do przodu, oddycha głęboko i często.
3. Występują skurcze w jamie brzusznej i gardle, wymioty, często najpierw sterylne, a potem z zawartością.

Kot początkowo ma mdłości, martwi się i oblizuje wargi, a uważny właściciel już na tym etapie może zauważyć, że pupil wkrótce zwymiotuje

Rodzaje wymiotów u kotów

Najpierw porozmawiajmy o fizjologicznych wymiotach, które nie są niebezpieczne dla zdrowia zwierzaka. To mógłby być:

• Wymioty po zjedzeniu trawy – z jej pomocą koty oczyszczają organizm. Jeśli kot zjadł zieloną trawę i zwymiotował zieloną trawę, jest to normalne, a nawet przydatne. Czasami jednak koty trawią całą trawę z powodzeniem, a jeśli ją zjedzą, nie oznacza to, że wkrótce zaczną się wymioty.
  

  Koty bardzo lubią zieloną trawę, którą oczyszczają organizm i uzupełniają zapas witamin

• Wymioty z powodu urazu – niektóre koty mogą reagować wymiotami podczas przeprowadzki, przestawiania mebli lub nowego zwierzaka w domu. Znając tę ​​cechę kota, lepiej nie karmić zwierzęcia tego dnia ani nie zmniejszać ilości jedzenia - pomoże to zapobiec nieprzyjemnej reakcji kociego ciała.
• Wymioty z powodu choroby lokomocyjnej podczas długich podróży - częste u kotów. Aby zapobiec takim wymiotom, można stosować lekkie ziołowe środki uspokajające i nie karmić zwierzaka na 7-8 godzin przed podróżą.
• Wymioty z niejadalnych przedmiotów – niektóre koty mają tendencję do połykania sznurków, kawałków plastiku, opakowań po cukierkach, gumek do włosów, a nawet małych zabawek. Z reguły u takich zwierząt łatwo pojawiają się wymioty i uwalniają organizm z niejadalnych przedmiotów. Jeśli jednak u kota z takimi wymiotami wystąpią trudności lub objawy duszności, należy pilnie skonsultować się z lekarzem.
• Wymioty spowodowane połknięciem sierści – czasami koty denerwują się i szczególnie aktywnie liżą sierść, po czym mogą nawet pojawić się łysiny na brzuchu. Aby ułatwić usuwanie sierści z organizmu, przygotowano specjalne witaminy i smakołyki, można też pomóc kotu wprowadzając do jamy ustnej łyżeczkę wazeliny.

Podobne produkty można stosować u kotów wszystkich ras, zwłaszcza długowłosych, które często są wyrwane z sierści

Wymioty inne niż niebezpieczne są najczęściej przezroczyste, z widoczną i zrozumiałą zawartością: wełna, trawa, nici, kawałki jedzenia.

Wymioty po zjedzeniu niestrawionego pokarmu, suchej karmy

Jest to typowa forma wymiotów u kotów domowych. Szybkie wchłanianie pokarmu, duże objętości i słabe żucie prowadzą do tego, że żołądek nie ma czasu na rozciąganie i wyrzuca zawartość z powrotem. Kot może wymiotować tuż obok miski lub kilka minut, a nawet pół godziny po jedzeniu. Zwierzę może wtedy wrócić do miski i ponownie poprosić o jedzenie. Jest tylko jedno wyjście - ograniczyć porcje jedzenia. Suchą karmę należy żuć, aby było słychać chrupanie jej kawałków. Jeśli zwierzę połknie je w całości, znacznie wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia wymiotów. Ponadto podczas picia wody pokarm aktywnie pęcznieje w żołądku, więc początkowo kot musi jeść znacznie mniej.

Chciwe i szybkie wchłanianie pokarmu jest najczęstszą przyczyną wymiotów u kotów

Autorka artykułu ma ukochanego starego kociaka rasy tajskiej, który ma już 17 lat. W ciągu ostatnich 3-4 lat dość często wymiotował, a problem ten jest nam dobrze znany. Około 1-2 razy w tygodniu zwraca suchą karmę, którą wcześniej połyka bez żucia. Jej jedzenie jest wyjątkowe, premium, przeznaczone do dobrego trawienia, kawałki nie są zbyt twarde, łatwo się je przeżuwa. Ale kot ma już bardzo złe zęby, więc od czasu do czasu, gdy jest zbyt leniwy lub nie ma czasu na zmielenie kawałków, wchłania je cicho, szybko i bez chrupania. Wpływ na ten proces ma również obecność w naszym domu drugiego zwierzęcia, młodego i zdrowego kota, który zjada zupełnie inny pokarm ze swojej miski obok (dla młodych wykastrowanych samców), ale spogląda w kierunku kota, aby go poruszyć z dala od karmnika i zjedz wszystko, co tam leży. Zwykle podążamy za tym procesem i nie pozwalamy kotu wdzierać się w cudze jedzenie, ale czasami rozpraszamy się i widzimy końcową scenę: kot opuszcza swoją miskę, a kot zjada jedzenie po nim. Dlatego kot okresowo je łapczywie, szybko, bez żucia, po czym po 10-15 minutach maksymalnie pół godziny zaczyna obgryzać i lizać usta, potem biegnie na podłogę, tam kaszle i jest na dywanie (ulubione miejsce), aby cała zawartość śniadania lub kolacji została wyrzucona. Wygląda na lekko rozgotowane (rzadko) lub w ogóle nie pogryzione (częściej). Kot czuje się winny i natychmiast się chowa. Czasami nie ma czasu dosięgnąć podłogi i wymiotuje prosto na kanapę, na której śpi. Musimy po nim posprzątać stosy jedzenia i umyć łóżka. To nie jest straszne, ale nieprzyjemne. Dzieje się to mniej więcej raz w tygodniu. Jeśli karmisz kota mokrą karmą z tej samej linii, nie dochodzi do wymiotów, ponieważ jest miękka i dobrze posiekana. Zwykle po ataku wymiotów karmię ją trochę mniej niż zwykle. Ale musimy dać kotu to, co mu się należy, nigdy nie wraca do miski po regurgitacji i nie prosi o więcej jedzenia. Sama układa sobie dietę na 3-4 godziny, a dopiero potem usilnie prosi o jedzenie. Czasami po ataku wymiotów podchodzi do miski z wodą i dużo pije. To zabawne, że kotka próbowała zjeść jedzenie, które zwróciła, gdy była mała. Teraz stałem się mądrzejszy i już tego nie robię. Czasami kot rwie się futrem, ale zdarza się to bardzo rzadko, mniej więcej raz na 2-3 miesiące, w okresach aktywnego linienia. Młody kot też wymiotuje, ale bardzo rzadko i nigdy – z jedzeniem. Ma dwa problemy – wymiotuje trawą, gdy ją przeciąża, oraz wymiotuje pianką z wełną podczas aktywnego zrzucania. Ale ponieważ kot liże się znacznie mniej niż kot, to rozdziera go wełną dosłownie kilka razy w roku i krok po kroku. A zwierzak wypluwa trawę w ciepłym sezonie, kiedy chodzimy z nim na szelkach, a on wchłania trawę w ilościach niezbędnych dla jego organizmu. Można stwierdzić, że młode koty mają znacznie mniej problemów z wymiotami niż starsze koty. I lepiej przenieść stare koty na mokrą karmę, będzie to zapobiegać wymiotom.

Wymioty żółtego płynu (żółć)

Wymioty żółcią oznaczają, że zwierzę nie jadło dłużej niż 24 godziny lub zawartość żołądka została wcześniej całkowicie wyrzucona do środowiska. Żółć jest wydalana z jelita cienkiego, wątroby, dwunastnicy. Jest to zwykle oznaka głodu i złego stanu zdrowia kota, któremu często towarzyszy letarg i brak apetytu. W takim przypadku lepiej pokazać zwierzę weterynarzowi.

Jeśli oprócz wymiotów zwierzę ma brak apetytu i jest ospały, należy jak najszybciej zabrać go do lekarza weterynarii w celu zbadania

Jeśli żółć ma ciemnożółty kolor, mogą to być wymioty wątrobowe związane z ciałem obcym wewnątrz ciała lub pasożytami.

Uporczywe, powtarzające się wymioty żółcią u zwierzęcia mogą wskazywać na przewlekłą chorobę pęcherzyka żółciowego, wątroby lub jelit. Tłuste lub nieświeże jedzenie, przejadanie się i połykanie dużych kawałków jedzenia może wywołać zaostrzenie.

Wymioty z białej piany

Pojawienie się białej piany oznacza głodne wymioty, które powstają w wyniku wydzielania soku na pusty żołądek. Aby chronić błonę śluzową przed agresywnym środowiskiem, w żołądku wytwarzane jest specjalne białko, które wychodzi w postaci białej piany.

Wynika to z długiego postu, obecności pasożytów, zapalenia żołądka, zatrucia chemicznego itp. D. Wymioty białą pianą występujące 1-2 razy przy utrzymaniu apetytu nie są uważane za niebezpieczne, ale jeśli pojawiło się większe pragnienie wymiotów, gdy apetyt był zmniejszony lub go nie było, a stan zwierzęcia budzi obawy, to wymagana jest konsultacja lekarska.

Wymioty kota

Wymioty u kociąt są bardzo niebezpieczne, a im młodszy wiek dziecka, tym mniejsze szanse na jego uratowanie, nawet przy zapewnieniu wykwalifikowanej opieki medycznej. Odwodnienie jest szkodliwe dla kociąt i może szybko doprowadzić do śmierci. Najczęściej wymioty w młodym wieku świadczą o wrodzonych zaburzeniach układu pokarmowego lub złej jakości mleka matki. Trudności w leczeniu młodych są związane z nieprzewidywalnym wpływem leków na młody organizm.

Kocięta od 3 miesiąca życia są uważane już za zwierzęta dorosłe i stosuje się wobec nich takie same metody leczenia.

Inne rodzaje wymiotów

Wymioty krwi są uważane za najbardziej niebezpieczne i zawsze wymagają interwencji lekarza. Najczęściej wskazuje na infekcję wirusową lub zaostrzenie choroby wrzodowej. Ponadto z powodu uporczywych długotrwałych wymiotów małe naczynia przewodu pokarmowego mogą pękać. Niestrawiona krew jest brązowa, co oznacza dysfunkcję wątroby lub inne groźne choroby, dlatego właściciel zwierzęcia będzie musiał podjąć pilne działania, aby nie zgubić zwierzaka - musi jak najszybciej dostarczyć go do kliniki weterynaryjnej.

Zielone wymioty to problemy z trzustką, niedrożność przewodu pokarmowego, co często obserwuje się w chorobach zakaźnych i wirusowych.

Wideo: wymioty u kotów - porady weterynarza

Leczenie wymiotów w domu

Najprostszą rzeczą, jaką właściciel może zrobić w leczeniu wymiotów u kota, jest ograniczenie jej jedzenia przez 1-2 dni. Możesz pić, ale stopniowo, aby nie prowokować nowych ataków. Przy odwodnieniu można rozcieńczyć lek Regidron zgodnie z instrukcjami, które uzupełniają utratę płynów w organizmie i podawać kotu w małych porcjach.

Możesz samodzielnie przygotować roztwór soli, który pomoże w odwodnieniu: rozpuść 9 gramów soli w 1 litrze wody i co godzinę podawaj kotu łyżeczkę roztworu

W domu, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, można stosować następujące leki:

• Jeśli kot odmawia picia, a także zażywania środków na odwodnienie, dobrze pomaga wstrzyknięcie roztworu Ringer-Locke.
• Przy uporczywych, nieustannych wymiotach pomogą leki przeciwwymiotne: fenotiazyna, passpertyna.
• Preparaty bizmutowe pomogą chronić błonę śluzową przewodu pokarmowego przed czynnikami drażniącymi.
• Jeśli kot jest zatruty, to węgiel aktywowany, enterosgel i zakraplacz z glukozą i kwasem askorbinowym są doskonałe. Możesz samodzielnie użyć węgla drzewnego i enterosgelu, a zakraplacz lepiej jest zrobić w klinice weterynaryjnej.
• W najcięższych przypadkach, spowodowanych infekcją lub uszkodzeniem błony śluzowej żołądka, lekarz może przepisać zwierzęciu antybiotyki.

Po rozwiązaniu problemów z zatruciem organizmu lub zaburzeniami pracy układu pokarmowego, trzeba utrzymywać kota na specjalnej diecie przez kilka dni, a nawet tygodni: karmić małymi porcjami, ale często kilka razy dziennie. Pokarm powinien być lekki, posiekany (w postaci tłuczonych ziemniaków), a mięso lub pasza na jego bazie wprowadzać do diety stopniowo. Czasami zwierzę potrzebuje diety przez kilka lat lub resztę życia.

Jak samodzielnie wywołać wymioty u kota?

Czasami konieczne jest wywołanie wymiotów u kota. Na przykład, jeśli zwierzę połknęło coś niejadalnego lub toksycznego, to w ten sposób możesz szybko usunąć szkodliwą substancję z organizmu. Aby to zrobić, możesz skorzystać z domowego przepisu: jedną łyżkę soli rozpuścić w szklance ciepłej wody. Podaj ten roztwór kotu, aż zwymiotuje. Możesz też dodać efekt mechaniczny - naciskaj trochę głębiej niż nasada języka zwierzaka, podczas gdy kot powinien stać lub leżeć na boku. Ważne jest, aby nie zapominać, że wymioty są niebezpieczne z powodu odwodnienia organizmu, a jeśli proces wymiotów spowodowany przez właściciela jest opóźniony, kota należy zabrać do weterynarza. Dwa dni odwodnienia mogą zabić kota.

Podczas prowokowania wymiotów u zwierzęcia ważne jest, aby właściciel nie zapominał o niebezpieczeństwie odwodnienia organizmu zwierzęcia

Zabronione jest stosowanie nadtlenku wodoru do wywoływania wymiotów, agresywnie wpływa na błony śluzowe przewodu pokarmowego i powoduje oparzenia chemiczne!

Nie wywoływać wymiotów u zwierzęcia w następujących przypadkach:

• Kot wypił toksyczny płyn, taki jak rozpuszczalnik, roztwór zasadowy lub kwaśny, detergent. W takim przypadku należy nakarmić zwierzaka łyżką Enterosgel lub kilkoma tabletkami węgla aktywnego zmieszanego z wodą i szybko zabrać do kliniki weterynaryjnej.
• Zwierzę połknęło przedmiot o ostrych krawędziach, który może uszkodzić ściany przewodu pokarmowego. Pomoże w tym łyżka olejku wazelinowego i natychmiastowa wizyta u weterynarza.

Kiedy spotkać się z weterynarzem

Jeśli zwierzę wymiotuje więcej niż 3 razy dziennie, a jednocześnie wygląda na słabe, chore, przygnębione, należy wezwać weterynarza do domu lub zabrać zwierzaka do kliniki.

Inne oznaki, że potrzebujesz pomocy medycznej:

• wymioty trwają przez kilka dni;
• wymiociny zawierają zanieczyszczenia, które nie wyglądają jak resztki jedzenia, zwłaszcza krew;
• ataki wymiotów występują niezależnie od przyjmowania pokarmu lub na pusty żołądek;
• wymiotom towarzyszą dodatkowe objawy kłopotów: biegunka, zmiany temperatury ciała, łzawienie, osłabienie, drżenie kończyn itp. D.

W klinice weterynaryjnej, aby zdiagnozować przyczyny tego, co się dzieje, zwierzakowi zostanie przepisane USG jamy brzusznej, prześwietlenie, mocz, krew i kał.

W klinice weterynaryjnej, aby zdiagnozować przyczyny tego, co się dzieje, zwierzakowi zostanie przepisane USG jamy brzusznej, prześwietlenie, mocz, krew i kał

Następujące metody i środki zostaną zastosowane w leczeniu kota lub kota w klinice:

• pozbycie się odwodnienia za pomocą zakraplacza;
• specjalna dieta;
• w przypadku zatrucia zwierząt – przyjmowanie sorbentów;
• z uporczywymi wymiotami - przyjmowanie leków przeciwskurczowych i przeciwwymiotnych;
• przyjmowanie leków chroniących wątrobę i żołądek;
• diagnostyka i leczenie choroby podstawowej.

Środki zapobiegawcze

Jak wiesz, o wiele lepiej zapobiegać chorobom niż je leczyć. Aby zapobiec atakom wymiotów u zwierzaka, posłużą następujące proste zasady:

• dieta kota powinna składać się z wysokiej jakości karmy lub produktów naturalnych, zbilansowanych pod względem składu witamin i minerałów;
• szczep swoje zwierzę raz w roku;
• odrobaczanie raz na kwartał, zwłaszcza jeśli kot wychodzi na zewnątrz lub je surowe mięso;
• regularne szczotkowanie kota, co pomaga pozbyć się sierści, którą w przeciwnym razie połknąłby podczas lizania;
• utrzymuj w czystości pościel, legowiska, miski i inne akcesoria zwierząt;
• ukrywać przed kotami małe przedmioty, które są dla nich atrakcyjne, które można połknąć;
• regularnie przeprowadzać badania profilaktyczne zwierzęcia przez lekarza weterynarii.

Zapobieganie kradzieży i spożywanie nieodpowiednich pokarmów z ludzkiego stołu również można uznać za wymioty

Kiedy kot wymiotuje, właściciel musi zwracać uwagę swojemu zwierzakowi i starać się odróżnić bezpieczne wymioty od objawu poważnej choroby. Pamiętaj, że najlepszym sposobem radzenia sobie z problemem jest zapobieganie mu. W takim przypadku najłatwiej będzie nie przekarmiać kota, zapewnić mu komfort psychiczny, a także wyeliminować z otoczenia wszelkie potencjalnie niebezpieczne dla pupila substancje i drobne przedmioty.