Sum julie (corydoras julii)

Korytarz Julii (Corydoras julii, synonimy: Korytarz Julii, Korytarz Julii) to typowy przedstawiciel rodzaju - spokojny, stadny, wszystkożerny. Z artykułu dowiesz się, gdzie mieszka, jak trudno jest go utrzymać, jak prawidłowo go utrzymywać, jak go karmić, jakich sąsiadów wybrać i jak hodować.

Życie na łonie natury

Jego siedlisko - północno-wschodnia Brazylia. Pochodzi z przybrzeżnych systemów rzecznych na południe od delty Amazonki w stanach Piaui, Maranhao, Para i Amapa.

Został znaleziony w rzece Guama (w tym dopływach takich jak Rio Ararandeua), Maracana, Morsego, Parnaiba, Piria, Kaete, Turiasu i Mearim. Występuje w małych rzekach, dopływach, strumieniach leśnych i innych zbiornikach wodnych w dżungli.

Swoją nazwę otrzymał na cześć osoby, której tożsamość pozostała nieznana.

Korytarz Julii jest często mylony z korytarzem lamparta lub trilineatus, ponieważ na zewnątrz te ryby są bardzo podobne do innego rodzaju korytarza - Corydoras trilineatus. Gatunek ten żyje w górnym biegu Amazonki, mniej kapryśny.

Rozpowszechnienie i popyt na te ryby doprowadziły do ​​tego, że nawet sprzedawcy często nie mogą śmiało powiedzieć, co sprzedają. Można je jednak rozróżnić.

C. julii ma jeden wyraźny pasek z boku, a C. trilineatus jest ich kilka, w dodatku są znacznie bardziej wyraźne. Nadal istnieją różnice, ale tylko specjalista może je zobaczyć.

Opis

Julie to jeden z najbardziej widocznych korytarzy dzięki kontrastującym kolorom. Ciało jest biało-szare, zbliżone do koloru kości słoniowej, a na nim rozsiane są małe czarne kropki i faliste linie. Wzdłuż linii bocznej łączą się punkty, tworząc czarną linię rozciągającą się do ogona. Czarna plamka na końcu płetwy grzbietowej, pionowe czarne paski na płetwie ogonowej.

Na brzuchu nie ma kropek, jest lekki. Na ustach znajdują się trzy pary wąsów.

Ryba dorasta do 7 cm, ale zwykle jest mniejsza, około 5 cm. Średnia długość życia 5-10 lat, w zależności od warunków przetrzymywania.

Złożoność treści

Spokojna, szkolna i stosunkowo bezpretensjonalna ryba. Jednak początkujący powinni spróbować swoich sił w łatwiejszych w utrzymaniu typach korytarzy - plamisty oraz złoty.

Przechowywanie w akwarium

Podobnie jak większość korytarzy, sumy Julie są spokojne i idealne dla większości akwariów społecznościowych. Jednak musi być również trzymany tylko w stadzie, a im większe jest stado, tym wygodniejsze będą ryby i tym bardziej naturalne będą ich zachowania.

Zalecana minimalna ilość - od 6-8 osobników.

Jednym z kluczowych wymagań dla wygodnej pielęgnacji jest nieścierne podłoże z piasku, drobnego żwiru. W naturze sumy nieustannie grzebią w ziemi w poszukiwaniu owadów i ich larw. Używają czułych anten do wyszukiwania, a jeśli grunt jest duży lub ostry, anteny te zostaną zranione.

Idealną glebą będzie drobny do średniej wielkości piasek, ale sprawdzi się drobny żwir lub bazalt. Chociaż rośliny nie są niezbędne do wygodnego trzymania, ich obecność nadaje akwarium naturalny wygląd i tworzy schronienie dla sumów.

Jednak wraz z rośliną możesz i powinieneś używać korzeni i opadłych liści drzew. To w takich warunkach korytarze Julie żyją w naturze.

Lubią umiarkowany przepływ i czystą wodę. Lepiej jest użyć filtra zewnętrznego, ale w przypadku małych objętości odpowiednie są również filtry wewnętrzne.

Optymalne parametry wody: 22-26°C, dGH 2-25°, pH 6,0-8,0.

Karmienie

Wszystkie korytarze są wszystkożerne, żywią się na dnie. W większości przypadków bardzo dobrze jedzą pokarmy tonące (zwłaszcza te przeznaczone dla sumów), pokarmy żywe i mrożone (np. fajkarze), tabletki ziołowe.

Karmienie różnorodnymi paszami jest kluczem do zdrowych i dużych ryb. W żadnym wypadku nie możesz polegać na tym, że korytarze Julie są padlinożercami i będą żyć z tego, że nie znaleźli innych ryb.

Ryby te potrzebują odpowiedniego karmienia, konieczne jest zapewnienie im wystarczającej ilości pokarmu, zwłaszcza jeśli w środkowych warstwach wody jest dużo ryb.

Zgodność

Idealnie kompatybilny z większością małych sumów i innych ryb. Ewentualnie zawierać z danio pręgowany, przez rassors, krasnolud Ramirezi, parzysty skalary. Należy unikać tylko dużych i agresywnych ryb.

Różnice płci

Samica jest zauważalnie większa od samca, dodatkowo jest pełniejsza w brzuchu, co jest zauważalne, jeśli spojrzysz na rybę z góry.

Hodowla

Jak hodowla większości korytarzy.

Dwa lub trzy samce są umieszczane na tarlisku na samicę. Gdy samica wyrasta z jaj, dokonują obfitej wymiany wody (50-70%) na zimniejszą oraz zwiększają napowietrzenie i przepływ wody w akwarium.

Jeśli tarło się nie rozpoczęło, proces jest powtarzany. Samica składa jaja na roślinach i szybie akwarium, po czym samce ją zapładniają. Zaleca się stosowanie nici nylonowych, które można łatwo zebrać i przenieść do innego akwarium.

Po tarle producenci muszą zostać usunięci, a jaja przeniesione do innego akwarium. Woda w tym akwarium powinna mieć parametry zbliżone do wody w zbiorniku tarłowym.

Większość hodowców dodaje do wody kilka kropli błękitu metylenowego w celu dezynfekcji i zapobiegania grzybicy.

Inkubacja trwa 3-4 dni, a gdy tylko larwa skonsumuje zawartość woreczka żółtkowego i narybek pływa, można go karmić mikrorobakiem, naupliami Artemii i sztuczną karmą.

Malek potrzebuje najczystszej wody, ale jest mniej podatny na choroby, jeśli na dno położy się cienką warstwę piasku.