Riccia: jak rosnąć w akwarium i przymocować do dna

Prawie każdy hobbysta zna tzw. mech wodny lub pływający - riccia. W akwarium można go rozpoznać po soczyście zielonym kolorze i charakterystycznej strukturze. Riccia zasłynęła już w XVIII wieku. W 1753 roku roślina ta została opisana przez słynnego przyrodnika Carla Linneusza, a później słynny mistrz aquascape Takashi Amano zaczął używać do swoich prac mchu wodnego.

Opis i odmiany

Riccia to gatunek mech wątrobowy. Swoją budową różni się od wielu innych roślin – nie ma pnia ani korzeni. Składa się w całości z małych rozgałęzionych łodyg i płytek, które przylegają do siebie i przeplatają się ze sobą. Wewnątrz mają maleńkie wgłębienia wypełnione powietrzem. Funkcję korzeni pełnią procesy nitkowate (ryzoidy), przez które składniki odżywcze dostają się do rośliny. Z pomocą ryzoidów w razie potrzeby mech może również przyczepić się do podłoża.

Łodygi i talerze Riccia tworzą plechę grubości kilku centymetrów, wygląda jak „dywan” unoszący się lub umocowany na powierzchni. W sprzyjających warunkach kolor takiego „dywanu” jest nasycony jasnozielony, w nieodpowiednich warunkach i w okresie więdnięcia kolor staje się ciemnozielony, brązowy lub brązowo-czerwony.

Riccia występuje w naturze prawie na całej planecie, istnieje ponad 60 odmian.

Jednak nawet dwa okazy należące do tego samego gatunku mogą zewnętrznie różnić się od siebie. Dzieje się tak, ponieważ wygląd tego mchu zależy nie tylko od przynależności do konkretnego gatunku, ale także od warunków, w jakich rośnie.

Wszystkie gatunki występujące w naturze i hodowane w akwarium należą do dwóch grup:

• riccia pospolita (riccia fluitans) - „pływająca”;
• riccia amano - „tonący”.

Zwykła znajduje się na powierzchni wody, nie tonie pod wpływem tlenu w swoich komórkach. Ma jaśniejszy kolor i krótkie łodygi. „Utonięcie” znajduje się pod wodą. Riccia amano jest ciemniejszy, ma dłuższe łodygi i talerze.

Zastosowanie w akwarium

Nie wszyscy hobbyści uważają pływający mech za pożądaną roślinę. Niektórzy obawiają się jego szybkiego wzrostu i zatkania zbiornika. Jednak Riccia ma kilka korzystnych właściwości jednocześnie:

• nasycenie wody tlenem;
• udział w procesach metabolicznych substancji organicznych i mineralnych;
• jest pożywnym pokarmem dla niektórych mieszkańców akwarium;
• promuje szybki rozwój prostych organizmów będących pożywieniem dla narybku;
• tworzenie zacienionych obszarów niezbędnych dla narybku i niektórych gatunków ryb;
• dobra ochrona jajek i narybku.

Ponadto za pomocą mchu wodnego można urozmaicić i ozdobić akwarium. Gatunki „pływające” służą do tworzenia „wysp”, których powierzchnia ograniczona jest przezroczystymi plastikowymi lub silikonowymi pierścieniami i sznurkiem. „Tonięcie” jest naprawiane ręcznie, tworząc zaokrąglone kształty. Kompozycję dopełniają piękne kamienie, korzenie, łupiny orzecha kokosowego, filiżanki ceramiczne.

Pływający mech będzie świetną ozdobą Twojego akwarium. Może być uprawiana z wieloma gatunkami akwariowymi podobnymi do Riccia. Inne rodzaje mchów, hybrydowe gatunki Echindorus dobrze nadają się do trzymania się z nią, lileopsis, Hemianthus micrantemoides, krasnoludek eleocharis.

Niepożądane jest trzymanie Riccia i rzęsy razem. Mocno zacieniają i zagłuszają się nawzajem.

Nie powinieneś też próbować hodować mchu w akwarium, w którym żyją Złota Rybka, bo zwinne ryby bardzo szybko zjadają tę roślinę, uniemożliwiając jej wzrost.

Warunki uprawy

Optymalne warunki dla Riccia to temperatura wody 22-27 ° C, woda miękka (twardość 5-7 °) o kwasowości obojętnej lub lekko zasadowej. Roślina kocha światło. Do oświetlenia nadaje się świetlówka o mocy 2 W/dm². Musi być umieszczony na wierzchu w odległości co najmniej 10 cm od mchu.

Aby utrzymać akwarium w czystości, zmieniaj jedną piątą całkowitej objętości wody co 2 tygodnie. Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że mech wodny nie toleruje soli kuchennej, dlatego nie powinien dostać się do wody nawet w niewielkiej ilości.

„pływająca” riccia nie wymaga dodatkowego karmienia, otrzyma wszystkie niezbędne składniki odżywcze z wody i paszy dla ryb. „Tonący” potrzebuje dodatkowej dostawy dwutlenku węgla.

Przy niewłaściwej pielęgnacji mogą pojawić się następujące problemy:

• gwałtowne spowolnienie wzrostu może sygnalizować niską temperaturę lub zwiększony wskaźnik twardości wody;
• gnicie dolnej warstwy i rozwarstwienie rośliny na oddzielne łodygi może wystąpić przy niedostatecznym oświetleniu.

Ponieważ mech szybko rośnie, należy go regularnie przycinać i przerzedzać, pozostawiając warstwę o grubości około 3 cm.

Sadzenie i hodowla

Aby wyhodować mech na powierzchni wody wystarczy opuścić tylko jedną łodygę pobraną z plechy matki. W ciągu kilku tygodni łodyga wyrośnie na małą „wyspę”.

Do zakotwiczenia Riccia do dna można użyć różnych powierzchni - kamieni, korzeni itp. Bezpośrednio do zapinania można użyć nylonowej siatki, żyłki wędkarskiej, drutu ze stali nierdzewnej, nici bawełnianych lub nylonowych pończoch. Odbywa się to w następujący sposób:

1. wybierz odpowiednią powierzchnię;
2. weź siatkę (pończochę), przytnij ją do pożądanego rozmiaru i kształtu;
3. w jasnym świetle połóż riccia cienką warstwą na powierzchni;
4. napraw mech siatką (nić, żyłka, pończocha).

Riccia wkrótce się rozszerzy, całkowicie ukrywając łączniki. Puszysty „dywan” nabierze pożądanego kształtu i stanie się oryginalnym elementem dekoracyjnym akwarium.