Ile sekund trwa pamięć ryb: mity o rybach domowych

Dlaczego mit o krótkiej pamięci przyklejonej do ryb jest nieznany?. Jednak zdolność mieszkańców wodnych do zapamiętywania i zapamiętywania martwi nie tylko ich właścicieli, ale także naukowców. Dziś wyrażenie „pamięć, jak ryba” można śmiało obalić. Właściciele, bystre umysły, a nawet rybacy śmiało bronią właścicieli płetw. Co pamięta ryba??

Dlaczego ryba potrzebuje pamięci

Życie wolnej ryby jest dynamiczne i nieprzewidywalne. Dziś szuka pożywienia, a jutro ucieka przed głodnym drapieżnikiem. Ich akwariowe odpowiedniki są bardziej pasywne. To oni stali się bohaterami mitu o krótkiej rybiej pamięci. Ale czy ich zdolność myślenia jest tak słaba??

Po pierwsze, ważne jest, aby pamiętać, że jest niewiele ryb do zapamiętania lub nie ma ich wcale. W przypadku domowych gurami jedzenie spada z nieba, a warunki życia rzadko się zmieniają.

Po drugie, bez względu na to, jak bardzo ryba stara się zachować w głowie ważne fakty o swoim życiu, właściciel nie będzie mógł się o nich dowiedzieć. Jeśli pamięć psa czy kota można łatwo sprawdzić, to z rybą trudno przeprowadzić takie eksperymenty.

Słowo doświadczonych akwarystów

Ktoś, ale akwaryści mogą godzinami opowiadać o swoich pupilach. Tak długo mogą udowadniać, że ich ulubieńcy mają najprawdziwszą pamięć.

Według właścicieli świadomość ryb nie jest tak bierna. Pamięć najłatwiej sprawdzić za pomocą ulubionej czynności ryb – karmienia.

W dużych akwariach zwyczajowo przeznacza się osobny kącik na posiłki. A ryba oczywiście pamięta, gdzie on jest.

Ci, którzy karmią swoje zwierzęta godzinami, musieli zauważyć, jak mieszkańcy wewnętrznego morza gromadzą się w stadach przy karmniku w wyznaczonym czasie. Ryby nie tylko pamiętają miejsce jedzenia, ale także pamiętają czas jedzenia.

Niektórzy właściciele twierdzą, że nawet ich faworyci w stanie odróżnić właścicieli. Reagują gwałtownie na niektórych ludzi i są nieufni wobec obcych. Taki poetycki mit może być podparty zwykłym instynktem samozachowawczym. Ryby, podobnie jak inne zwierzęta, obawiają się nieznanych stworzeń. Tę samą ostrożność można zaobserwować, dodając nowego gościa do nadającego się do zamieszkania akwarium.

Bezstronna opinia rybaków

Opinię akwarystów można wyjaśnić. Miłość do czworonogów i inna czułość na pewno postawi właścicielkę po stronie dobra. Zupełnie inne zdanie kształtuje się wśród rybaków, „w kontakcie” z wolnymi mieszkańcami akwenów.

Kłócąc się o pamięć ryb, rybacy od dawna są podzieleni na dwa obozy.

Niektórzy uważają, że pływacy nie są w stanie zapamiętać absolutnie niczego. Twierdzą, że „z tymi samymi grabiami”, na które nadepnie każdy karaś, gdy zerwie się z haczyka. Gdy tylko udaje mu się uciec przed śmiercią, natychmiast dzioba w sąsiedni hak.

Jednak poczucie stada i rywalizacja nie zostały anulowane. Uszkodzona wędziskiem warga nie jest jeszcze powodem głodówki, decyduje ryba. A potem znowu gryzie.

Z drugiej strony inni rybacy opowiadają się za prawem płetwy do rozsądku. Ta grupa należy do tych, którzy aktywnie karmią przyszłą zdobycz w pobliżu wybrzeża. Większość z tych rybaków ma swoje ulubione miejsce, do którego wolą pielgrzymować nawet w weekendy z dni wędkarskich. Po nauczeniu ryb jedzenia w tym samym miejscu wędkarz zapewnia sobie doskonały branie. W końcu ryba na pewno trafi do pożywnego miejsca.

A więc usystematyzowanie wiedzy o pamięci ryb, takie momenty można wyróżnić:

1. Ryby są w stanie zapamiętać. To prawda, że ​​pamiętają tylko to, co jest im przydatne do przetrwania. Miejsce żerowania, pojawienie się groźnych osobników, apetyczne przynęty.
2. Niektóre instynkty są czasami silniejsze niż pamięć ryb. Próbując złapać większy kawałek, karp ignoruje własne doświadczenie, wielokrotnie wpadając na haczyk.
3. Większość wiedzy dotyczy pożywienia, ale to nie znaczy, że inne czynniki znikają z głowy ryby.

Jak uczeń trenował ryby?

Podczas gdy rybacy i akwaryści spierają się o pamięć ryb, naukowcy od dawna prowadzą elokwentne eksperymenty. Zainteresowani amatorzy też robią badania. Najłatwiejsze i najbardziej satysfakcjonujące doświadczenie poprowadził australijski student.

Próbując określić, ile sekund ryba ma pamięć, wykorzystał mieszkańców zwykłego domowego akwarium. Eksperyment opierał się na tym samym karmieniu. Uczeń postanowił ustalić, czy ryby potrafią zapamiętać uwarunkowane sygnały. W tym celu zbudował specjalną lampę ostrzegawczą, którą umieścił w akwarium 13 sekund przed rozpoczęciem posiłku. Każdego dnia zawieszkę umieszczano w nowym miejscu, aby ryby mogły skojarzyć z nią paszę.

Ryba potrzebowała około trzech tygodni, aby przyzwyczaić się do kolczyka. W tym czasie nauczyli się zbierać przy sygnale i czekać na paszę. Jednocześnie na początku badania zebranie trwało ponad minutę. Po 20 dniach głodny narybek został zgrupowany w kilka sekund!

Student nie poprzestał na tym. Przez kilka następnych dni pasza była podawana do akwarium bez ostrzeżenia. Latarnia nie spadła, a mieszkańcy wody nie jedli w stadach.

Tydzień później uczeń ponownie obniżył znak sygnału. Ku swojemu wielkiemu zaskoczeniu, w ciągu zaledwie czterech sekund znalazł ryby zebrane w grupę. Przypomnieli sobie algorytm sprzed tygodnia i cierpliwie czekali na podanie jedzenia.

Każdy właściciel akwarium może sprawdzić, ile pamięci ma ryba.

Aby to zrobić, wystarczy mieć:

• ryba;
• akwarium do zamieszkania;
• sygnalizator;
• żywność znana rybom;
• regulator czasowy.

Czas trwania eksperymentu zależy od cierpliwości eksperymentatora!

https: // youtube.com / zegarek?v = wt_hUFzqzzE

Naukowcy i pamięć

Eksperymenty z dokarmianiem mieszkańców akwarium przeprowadzili naukowcy. Kanadyjskie bystre umysły używane zwyczajnie pielęgnice akwariowe.

Pewnego dnia niczego nie podejrzewające stado tych małych rybek znalazło pożywienie pojawiające się w tym samym miejscu. Naukowcy nie używali żadnych beaconów ani sygnałów. Po kilku dniach większość badanych regularnie pływała w „restauracji”, aby sprawdzić, czy nie ma jedzenia. Kiedy ryby w oczekiwaniu na cud praktycznie przestały opuszczać strefę apetyczną, naukowcy przeszczepili je do innego akwarium.

Nowa pojemność radykalnie różniła się od poprzedniej. Struktura akwarium i jego wnętrze były dla ryb nieznane. Tam musieli żyć 12 dni. Po tym okresie pielęgnice wróciły do ​​rodzimego akwarium. Wszyscy natychmiast stłoczyli się za swoim ulubionym zakątkiem, o którym nie zapomnieli od momentu zmiany miejsca zamieszkania.

Eksperymenty na mieszkańcach akwarium przeprowadzono więcej niż jeden raz.

Naukowcy z całego świata próbowali dowiedzieć się, ile sekund ryba ma pamięć. Doszli jednak do wniosku, że zdolności umysłowych ptactwa wodnego w ogóle nie należy mierzyć w tak małych jednostkach czasu.

Po zebraniu wszystkich faktów i wyników badań możemy śmiało powiedzieć, jakie ryby pamięci mają. I znacznie przekracza 3 sekundy, co stało się podstawą wielu anegdot. Co więcej, uwaga o „pamięci jak złota rybka” jest teraz godna bycia nie kpiną, ale oryginalnym komplementem.