Katran, czyli rekin czarnomorski: opis i rozmieszczenie ryb

Shark katran, czyli rekin czarnomorski, należy do chrzęstnej ryby z rzędu Katraniform. Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1758 roku przez naukowca Karla Linneusza. Nazwa jest tłumaczona z greckiego jako cierń lub cierń, a rybacy często nazywają osobnika krótkopłetwym rekinem kłującym. Gatunek ten jest jednym z najczęstszych i można go znaleźć w wodach większości oceanów i mórz na całym świecie. Zwierzę jest szczególnie interesujące dla przemysłu spożywczego i wędkarstwa sportowego.

Informacje ogólne

Ten opływowy kształt ciała pomaga rekinowi bardzo szybko poruszać się w wodzie, wyprzedzając wielu przedstawicieli zbiorników wodnych. Cały rekin pokryty jest małymi łuskami, które zwykle są koloru szarego, płynnie przechodząc w biel bliżej brzucha. Jednak często można znaleźć osobniki, których boki pokryte są małymi białymi plamami o nieregularnym kształcie. To jest rodzaj, który nazywa się cętkowany.

Głowa zwierzęcia jest spłaszczona od góry i od dołu, a pysk spiczasty. Oczy są małe, owalne i ledwo zauważalne, gdy są zamknięte, dzięki czemu osobnik jest mniej podatny na potencjalnych wrogów. Usta każdego osobnika zawierają kilka rzędów małych i niezwykle ostrych zębów, które przypominają kły.

Za jedną z cech uważa się szybką wymianę zębów w przypadku ich gubienia lub szlifowania. Gdy wszystkie zęby są zeszlifowane, na ich miejscu dość szybko pojawiają się nowe. Dzięki temu drapieżnik jest zawsze gotowy do polowania na zdobycz i rozrywania go na małe kawałki, co ułatwia jego użycie. W ustach każdego osobnika znajduje się co najmniej sto zębów.

Z przodu znajdują się kolce, a z tyłu przednie płetwy. W pierwszym kręgosłup jest wysoki i sięga prawie do wysokości płetwy, w drugim jest mniej wyraźny, a jego długość nie przekracza 3 cm. Jedną z cech tego gatunku, która pozwala odróżnić go od innych, będzie brak płetwy odbytowej, którą można znaleźć u innych podobnych ryb.

Dla szybkości poruszania się w wodzie bardzo ważny jest ogon katrana, który podczas pływania pełni funkcję balansera i steru. Warto zauważyć, że rekin porusza się błyskawicznie, nie pozostawiając ofierze żadnych szans na zbawienie.

Lokalizacje dystrybucji

Ryba katran jest szeroko rozpowszechniona w wielu zbiornikach wodnych. Można go spotkać w oceanach, Oceanie Indyjskim i Pacyfiku, a także w wodach Australii, Japonii i Argentyny. Jeśli mówimy o terytorium Rosji, można spotkać rekina katran na Morzu Czarnym, gdzie czuje się całkiem komfortowo.

Morza Beringa i Ochockiego są również bogate w tego typu ryby chrzęstne. Zdarzały się przypadki, gdy znaleziono osobnika w pobliżu Kalifornii. Ciekawą cechą ryby jest to, że potrafi migrować na bardzo duże odległości. Zostało to potwierdzone przez otagowanie jednego rekina, który został następnie wypuszczony w jednym miejscu i złapany na odległość po około 7 latach.

Z reguły katran nie wypływa daleko na otwarte morze, ale przy niewystarczającej ilości pożywienia może zapomnieć o ostrożności i odpłynąć dość daleko. Osoba woli żyć bliżej dna, a w niektórych przypadkach można znaleźć stada katrans. Jeśli temperatura wody na dnie znacznie spada, osobniki podnoszą się bliżej powierzchni.

Zauważono, że gatunek nie toleruje wysokich i niskich temperatur wody. Z tego powodu nie można go znaleźć w zimnych wodach Antarktydy i gorącym klimacie tropikalnych zbiorników wodnych. Jeśli górne warstwy zbiornika są bardzo gorące, osobniki mogą zejść na głębokość ponad 100 metrów, gdzie utrzymuje się komfortowa temperatura. Istnieje również duża liczba małych ryb, które również nie znoszą wysokich temperatur.

Odżywianie rekinów czarnomorskich

Krótkowłosy rekin kolczasty nie jest jednym z najniebezpieczniejszych morskich drapieżników, ale jego pokarm jest dość zróżnicowany. Z reguły woli małe ryby:

• Łosoś, flądra, makrela i inni średniej wielkości przedstawiciele głębin morskich stają się dobrym pokarmem dla katran.
• Osobnik woli polować na przedstawicieli żyjących w stadach.
• Osobliwością żywienia osobników jest to, że nie połykają one zdobyczy w całości, ale wolą ją zmielić przed jedzeniem.
• Przy braku małych ryb rekin zjada krewetki, meduzy i kraby.

Pomimo przerażającego wyglądu i ponad stu zębów, zwierzęta często same stają się ofiarami dużych ptaków. Szczególnie często łapią je mewy, uniesione nad powierzchnię wody, sprowadzane na brzeg, by rozbić się o kamienie i dziobać.

https: // youtube.com / zegarek?v = mraILmuoW4s

Zauważono, że liczebność delfinów zmniejsza się z roku na rok w zbiornikach, w których żyją katrans. Naukowcy doszli do wniosku, że psy morskie polują na delfiny w stadach, ponieważ same nie radzą sobie z taką zdobyczą.

Reprodukcja drapieżnika krótkopłetwego

Żywotność każdego osobnika w naturalnym zbiorniku wynosi około 25 lat. Można ją przypisać stulatkom. Dość późno nadchodzi okres dojrzewania w katran. Z reguły osobnik osiąga 10-12 lat przed rozmnażaniem potomstwa:

• Czas noszenia niemowląt to prawie 24 miesiące.
• Następnie z jaj, które samica nosi w jajowodzie, rodzą się młode o długości do 25 cm.
• Jednorazowo pojawia się od 15 do 20 osobników.
• Po urodzeniu są od razu gotowe do prowadzenia stylu życia znanego ich rodzicom.
• Na narodziny potomstwa samica wybiera miejsce, w którym głębokość jest płytka, aby zapewnić przyszłemu potomstwu łatwą zdobycz w postaci narybku i innych drobnych przedstawicieli.
• Kiedy maluchy trochę podrosną i zaczną domagać się większej zdobyczy, samica zabiera je w głąb.
• Po 10-12 latach cały cykl życia się powtarza.

Ciekawą cechą tego typu ryb chrzęstnych będzie to, że wybierają dla siebie parę na całe życie i starają się spędzić ją z partnerem. To rzadka cecha u takich osób.

Ryba chrzęstna i człowiek

Dla amatorów i profesjonalnych wędkarzy katran często staje się prawdziwym problemem, ponieważ uszkadza sieci i niszczy połów. W połowie 1950 roku Japonia ustanowiła nawet nagrodę dla tych rybaków, którzy potrafią złapać tego drapieżnika.

Obecnie ryby są uważane za wartościowe dla przemysłu spożywczego i farmaceutycznego. Ustalono, że wątroba katrana zawiera wielokrotnie bardziej wartościowy tłuszcz niż wątroba dorsza i innych ryb. Dlatego ceniony jest rekin. Jego mięso ma również niepowtarzalny smak i właściwości przydatne dla ludzkiego organizmu.

Mięso jest szczególnie cenione w Norwegii, gdzie jest aktywnie spożywane, a do gotowania wolą również używać jaj katran, które według naukowców zawierają kilkakrotnie więcej białka niż jaja kurze. Jednak produkty z rekinów kolczastych nie są tak powszechne we wszystkich krajach.

W większości krajów jej mięso podaje się pod postacią innych, bardziej pospolitych ryb. Oprócz cennego tłuszczu zawiera wiele witamin, np. duże ilości retinolu. To sprawia, że ​​produkt jest jeszcze bardziej wartościowy.

Chrząstka osobników, z których wytwarza się leki chondroprotekcyjne do leczenia różnych patologii układu mięśniowo-szkieletowego, staje się również przydatna dla ludzi. Płetwy i głowy są również cenione, ponieważ uwalniają lepką substancję używaną do produkcji kleju.

Połów rekina czarnomorskiego nie jest masowy, ale obecnie osobnik znajduje się na liście wrażliwych zwierząt, które w najbliższych latach mogą całkowicie zniknąć lub znacznie zmniejszyć ich liczebność. Wynika to z faktu, że okres rodzenia cieląt jest dość długi, a ich liczba z roku na rok maleje.

Dla ludzi rekin czarnomorski nie jest niebezpieczny. Przez wiele stuleci nie był znany żaden przypadek, w którym zwierzęta te zaatakowały człowieka, chociaż w Morzu Czarnym dość często krzyżują się z ludźmi.