Pielęgnacja ślimaka tylomelania - królik pomarańczowy

Kategoria Akwarium

Nazwa naukowa: Tylomelania spp.

Nazwa zwyczajowa: Ślimak królik.
Klasa: gastropoda.
Rodzina: Pachychilidae Troschel.
Rodzaj: Tylomelania.
Powierzchnia: wyspa Sulawesi, Indonezja.
Dymorfizm płciowy: Te ślimaki są dwupienne, bez większych różnic.
Największy rozmiar: 2-12 cm., w zależności od gatunku, których jest dużo.

Parametry wody na zawartość tylomelanii: GH 6 - 7-kH 5.5 - 6 - najlepiej pH 8.3 - 8.6 (minimum 7.5) - NH4 / NH3 / NO2 / NO3 / FE / CU - 0- PO4 - 1.0, 2.0. Warunki kwaśne mogą stymulować erozję muszli i należy ich unikać.
Temperatura: 27-30 0C (81-86 0F).
Minimalna objętość akwarium: 10-15 l na osobę.

Dzień dobry wszystkim odwiedzającym stronę po.animalukr.ru. W tym artykule chcę Wam przedstawić bardzo zabawnego skorupiaka - Tylomelania. Kiedyś natknąłem się na tego cudownego bezkręgowca, chciałem go kupić, ale to nie problem, nie sprzedają ich tutaj, a słyszeliśmy o nich bardzo mało.

Cóż, zacznijmy, po co męczyć.
W Europie pierwsze wzmianki o ślimakach Tilomelania pojawiły się w XIX wieku, podczas kolonizacji wyspy przez Holendrów.
Głównym siedliskiem Tilomelaniy są wody jeziora Paso i system jezior Malili (w tym rzeki łączące jeziora).
Różnorodność kształtów i kolorów tych zwierząt bezpośrednio zależy od siedliska i żywienia, jednak jak wszystkie zwierzęta mają wspólne cechy klasy i gatunku.

Ten bardzo piękny ślimak, pochodzący z wyspy Sulawesi, z pewnością ozdobi każde akwarium słodkowodne. Tilomelanie zostały znalezione w różnych kolorach, a niektóre wciąż czekają na formalny opis. Długie, spiczaste, stożkowate muszle różnią się wyglądem, a także kolorem ślimaka, który może mieć różne kolory: jasnopomarańczowy, żółty, kremowy, czarny z żółtymi lub białymi kropkami, czarny z żółtymi mackami i inne. Oczy są małe i znajdują się pod długimi mackami.

Jasne i nieoczekiwane kolory ślimaków Tilomelanium zależą bezpośrednio od gleby, w której żyją:
Na glebach skalistych malowanie "Dom" oraz "nogi" ślimaki są jaśniejsze i bardziej nasycone, można powiedzieć, że agresywne środowisko rodzi bardziej agresywne kolory, kanciaste kształty i muskularną sylwetkę, wśród tych ślimaków przeważają duże osobniki. Charakter takich Tilomelanias jest kłótliwy - nie zaleca się trzymania ich razem z rybami i krewetkami, ślimaki mogą spokojnie tolerować tylko kilka sąsiadów z własnego gatunku i lepiej, aby sąsiedzi byli mniej agresywni.

Łagodniejsze warunki życia, piaszczysto-błotna gleba przyczyniają się do pojawienia się ślimaków o zaokrąglonych kształtach, monochromatycznych, ale jaskrawych muszlach, mniejszych rozmiarach i spokojnym charakterze. Tacy przedstawiciele Tilomelanias łatwo dogadują się zarówno z rybami, jak i ich krewnymi, a także oczywiście z krewetkami z wyspy Sulawesi.

Zawartość Tylomelanium

Zaleca się utrzymywanie temperatury wody w celu utrzymania tylomelanii w domu na poziomie około 28 stopni Celsjusza. W bardzo twardej wodzie tracą aktywność, czyli hibernują, a bardzo miękka woda prowadzi do zniszczenia muszli, chociaż ślimaki czują się w niej komfortowo. Nie zapomnij o konkretnej glebie. Na dnie akwarium należy ułożyć liście i drewno (drewno), najlepiej kilka kamieni, które zastąpią skaliste podłoże dla ślimaków. Ale w większości przypadków gleba powinna być piaszczysta lub gliniasta. Nie ma potrzeby kładzenia żwiru na dnie akwarium, nie nadaje się do Tilomelania.
Siedlisko ślimaków na wolności charakteryzuje się nieco nietypowym zestawem parametrów wody, jest zarówno miękkie, jak i zasadowe, co jest trudne do odtworzenia w domowym akwarium. Jednak o wiele ważniejsza jest temperatura wody, ponieważ te ślimaki wolą tylko ciepłą wodę. Temperatura wody w Sulawesi różni się nieznacznie w zależności od wyspy, ale nigdy nie spada poniżej 26°C.

Ślimaki te doskonale nadają się do domowych akwariów z małymi, spokojnymi i ciepłolubnymi rybami i krewetkami (najlepiej z wyspy Sulawesi, np. Cardinal Shrimp).
Nie można trzymać z dużymi agresywnymi rybami i pozostawić w spokoju.
Wymagają dobrej filtracji i nasycenia tlenem wody, a także regularnej częściowej podmiany wody. Nie lubią jasnego oświetlenia (dopuszczalne natężenie to ok 0,3-0,4 W/l, przy wyższym natężeniu konieczne jest tworzenie miejsc z zaciemnieniem, grotami, schronieniami) + obecność drewna i kamieni na schronienia w akwarium.
W związku z tym, że część ślimaków pochodzi z terenów o twardym podłożu, a część z terenów o miękkim podłożu, wskazane jest stosowanie w akwarium obu wariantów podłoża. Piasek jest lepszy od żwiru. Ponadto niektóre z tych zabawnych ślimaków z radością ucztują na twoich roślinach o miękkich liściach.
Miedź + Ślimaki = Śmierć. W żadnym wypadku nie używaj leków, nawozów itp.D. na bazie miedzi, w akwarium z tymi ślimakami.

Odżywianie Tylomelania:
Jedną z cech wspólnych wszystkich ślimaków Tylomelania jest ich bardzo dobry apetyt. Niedobór składników odżywczych w naturalnym środowisku prowadzi do tego, że ślimaki prowadzą bardzo aktywny tryb życia, nieustannie poszukując pożywienia. W domu zaleca się karmić je kilka razy dziennie. Twoje zwierzaki z wdzięcznością przyjmą jako pokarm zarówno surowe warzywa (ogórek, cukinia, obrany szpinak), jak i suchą karmę (kruszone płatki, pellety, tonące tabletki i pellety na sumy), a także kawałki krewetek i skorupiaków, również nie odmówią rośliny, więc musisz wziąć tę funkcję pod uwagę i posadzić "zieleń", których Tilomelania nie lubi: mchy i wiolonczele, a także rośliny pływające, których po prostu nie mogą zdobyć. Twój ślimak z wdzięcznością spojrzy na Ciebie czarnymi oczami i otworzy dobrze zarysowane usta, mając nadzieję na kawałek cukinii - ulubionego przysmaku ślimaków Tilomelania.
Na przykład ślimak Orange Rabbit świetnie poradzi sobie z usuwaniem resztek jedzenia, alg, martwych roślin, biofilmu i odpadów rybnych z akwarium, dzięki czemu są niezbędnym środkiem czyszczącym do akwarium.
Nie zapomnij o pokarmie bogatym w wapń, tak niezbędny dla tych bezkręgowców.

Płeć Tilomelania:
Należy zauważyć, że wszystkie ślimaki Tilomelania są heteroseksualne. Ślimaki tilomelania należą do zwierząt żyworodnych. Może przenosić do 2 jaj na raz. Zarodki mogą mieć średnicę od 3 do 17 mm. Dostawa ślimaka matki zajmuje około 5 minut. Obraca się tak, że wpust jest zawsze z boku. Kiedy pojawia się jajko, „matka” przenosi je do nogi żółwia falowymi ruchami i na tym kończy się ogólna funkcja. Po chwili biała skorupka jajka rozpuści się i pojawią się małe ślimaki, które nie od razu odmówią jedzenia.
Cechy tylomelania:
W większości ślimaki Tylomelania są nocnymi mieszkańcami, jednak nawet przy słabym oświetleniu w akwarium można je czasem obserwować w ciągu dnia.

pijawka uwaga! Tak, nie zdziw się, znaleziono je w niektórych ślimakach tilomelańskich. Możesz nawet nie zauważyć, że twój ślimak jest zainfekowany, ponieważ pijawki mają tendencję do zakopywania się głęboko w muszli. Jeśli jednak zauważysz na brązie "macka" coś wystaje w kierunku głowy twojego ślimaka, to jest to sygnał obecności w nim pasożyta. Kuracja składa się tylko z dwóch składników - soli i wody. Mieszamy w ilości 1/2 łyżeczki soli w szklance wody, a następnie zanurzamy na 10 minut w pojemniku z naszym roztworem. Sól działa drażniąco, powodując, że pijawka opuszcza swojego właściciela. Jeśli Twój ślimak ma kilka pijawek, proces należy powtórzyć kilka razy.

Gatunek ślimaka Tylomelania

Klasyfikacja obejmuje następujące główne gatunki ślimaków według siedlisk:.

Ślimak Tylomelania z systemu wodnego Malili
(z częściowo użebrowaną skorupą):

Tylomelania insulaesacrae (Jezioro Mahalona), P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Jeden z przedstawicieli ślimaków karłowatych z wyspy Sulawesi - Tylomelania insulaesacrae. Gatunek ten występuje w wodach jezior Mahalona i Tovuti na głębokości do 50 cm. głównie na skałach i głazach strefy przybrzeżnej. Mają jednolicie zabarwione muszle w kolorze brązowym lub żółto-brązowym. Wielkość dorosłych osobników Tylomelania insulaesacrae nie przekracza 2 cm, a niemowląt - nie więcej niż 4,5 mm. Charakterystyczną cechą tych ślimaków są niewątpliwie wąsy, które są dwukrotnie dłuższe od całego ciała ślimaka. „Mama” może nosić od 1 do 15 młodych na raz. Po urodzeniu dzieci natychmiast zaczynają polować w poszukiwaniu pożywienia.

Tylomelania inconspicua (jeziora Mahalona i Tovuti), Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Jeden z przedstawicieli ślimaków karłowatych z wyspy Sulawesi - Tylomelania inconspicua. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają rozmiary nie większe niż 2 - 2.5cm, a młode ślimaki Tylomelania inconspicua mają tylko 4.5mm. Przedstawiciele tego gatunku wolą żyć na miękkich glebach, takich jak muł, rośliny. Piękny czarny płaszcz ślimaka chowający się pod brązową muszlą. Samice Tylomelania inconspicua mogą nosić od 3 do 4 zarodków jednocześnie. Te ślimaki mają nieśmiałą naturę - prawdopodobnie ze względu na ich niewielkie rozmiary. Żywią się cząstkami martwych roślin.

Tylomelania wesseli (rzeka Tominanga), Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Tylomelania wesseli jest jednym z niedawno opisanych gatunków ślimaków z Sulawesi występujących w przybrzeżnych wodach rzeki Tominanga. Preferuje twarde podłoże, takie jak drewno i kamienie. Ten gatunek ślimaków jest bardzo podobny w kolorze i strukturze do Tylomelania sarasinorum Kruimel, ale różni się tylko siedliskiem i mniejszym rozmiarem. W kolorze płaszcza występują 2 białe kropki o nieregularnym kształcie, jednak zdarzają się osobniki o całkowicie czarnym kolorze. Kolor pancerza waha się od czerwonobrązowego do brązowego. Dorosłe osobniki Tylomelania wesseli nie osiągają więcej niż 3 cm wzrostu, młode rodzą się nie więcej niż 4 mm. Samica może nosić nie więcej niż 7 jaj.

Tylomelania sarasinorum (Jezioro Tovuti), Kruimel, 1913-
Tylomelania sarasinorum przedstawiciel jeziora Tovuti. Preferuje twarde podłoże, takie jak drewno i kamienie. Gatunek ten wyróżnia się doskonałą barwą, ponieważ na czarnym płaszczu występują czasem dwie małe białe plamki, chociaż zwykle płaszcz jest całkowicie czarny. Tylomelania sarasinorum charakteryzuje się luksusowym czarno-białym wąsem w paski oraz ciemnorudawobrązową i czekoladowobrązową muszlą. Dorosła Tylomelania sarasinorum rośnie nie więcej niż 6 cm, młode rodzą się nie więcej niż 8 mm. Samica może nosić od 1 do 14 zarodków. Istnieje podział na płeć. Samce są skromniejsze niż samice.

Tylomelania palicolarum (jeziora Matana, Tovuti, Mahalona), P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania palicolarum - preferuje błotniste gleby jezior Tovuti, Matano i Mahalona. Płaszcz tego gatunku Tilomilanium jest jasny, czarny z białymi plamkami, muszla ciemnobrązowa. Dorosła Tylomelania palicolarum rośnie nie więcej niż 8 cm, młode rodzą się nie więcej niż 15 mm. Samica może nosić od 2 do 8 embrionów.

Tylomelania molesta (Jezioro Matano) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania molesta mieszka w wodach przybrzeżnych jeziora Motano. Ten rodzaj ślimaka jest najwybitniejszym i najczęstszym przedstawicielem Tilomelanias na wyspie Sulawesi. Muszla jest zawsze brązowa, płaszcz jest czarny. Osoba dorosła rośnie nie więcej niż 3,5 cm.
Tylomelania masapensis (Jezioro Masali) Kruimel, 1913.
Tylomelania Monacha (Jezioro Matano) P. Sarasin & F. Sarasin, 1899-
Tylomelania tominangensis (jezioro Lontoa i rzeka Tominanga) Kruimel, 1913-
Tylomelania lalemae (Jezioro Tovuti) Kruimel, 1913)-

Na zdjęciu ślimak tilomelaniya z systemu wodnego Malili
(z w pełni żebrowaną skorupą)

Tylomelania zeamais (Jezioro Matano) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania zeamais - wolą skały i korzenie z jeziora Motano. Mieć prosty kolor - czarny płaszcz z kilkoma białymi kropkami i czarną muszlą. Co prawda stwierdzono, że kolor pancerza może również różnić się od jasnokremowego do czarnego, w tym całego spektrum. Dorosła Tylomelania palicolarum rośnie nie więcej niż 4.5 cm, dzieci rodzą nie więcej niż 7.5mm. Samica może nosić od 1 do 10 embrionów. Idealnie przylega do ślimaków Tylomelania Mahalonensis.

Tylomelania abendanoni (Jezioro Lontoa) Kruimel, 1913-
Tylomelania abendanoni preferuje miękkie podłoże i spróchniałe drzewa wzdłuż wybrzeża jeziora Lontoa. Płaszcz jest czarny z żółto-białą plamką, skorupa może mieć gradację koloru od brązowego do czarnego. Dorosła Tylomelania abendanoni rośnie nie więcej niż 4 cm, młode rodzą się nie więcej niż 8.5mm. Samica może nosić od 1 do 4 zarodków.

na zdjęciu Tylomelania gemmifera (jezioro Matano) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-

Tylomelania wolterecki (Jezioro Mahalona) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Jeden z najnowszych gatunków Tylomelania znaleziony na jeziorach Mahalona i Tovuti. Wolę piasek przybrzeżny. Żywność pozyskiwana jest w zaroślach mułu. Bardzo efektowny czarno-żółty ślimak. Płaszcz usiany małymi żółtymi kropkami, czułki w żółtym kropce, muszla czarna z odcieniem masy perłowej. Tylomelania wolterecki rośnie nie więcej niż 5 cm, dzieci rodzą się nie więcej niż 8 mm. Samica może nosić od 1 do 3 zarodków. Samce są mniejsze niż samice.

Tylomelania krumeli (Jezioro Mahalona) Rintelen & Glaubrecht, 2003-
Tylomelania kruimeli - gatunek ten został znaleziony w 2003 roku nad jeziorem Mahalona na głębokości 3 metrów. Ten ślimak preferuje twarde podłoża, takie jak korzenie roślin, korzenie i kamienie. Ubarwienie Tylomelania kruimeli jest dość proste - brązowa muszla i czarny płaszcz. Dorosła Tylomelania kruimeli nie osiąga więcej niż 7 cm, młode rodzą się nie więcej niż 1 cm. Samica może nosić do 14 embrionów.

Tylomelania marwotoae (Jezioro Mahalona) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Zamieszkaj w jeziorze Mahalona w pobliżu wybrzeża. Preferuj miękkie gleby, piasek, muł. Kolor powłoki żółtawo-zielony. Kolor płaszcza z żółtymi paskami. Dorosła Tylomelania marwotoae rośnie nie więcej niż 5.5cm, dzieci rodzą nie więcej niż 6.5mm. Samica może nosić od 1 do 10 embrionów. Idealnie współistnieją ze ślimakami T. Mahalonensis.

Pielęgnacja ślimaka Tylomelania - królik pomarańczowy

Tylomelania towutica (rzeka Tominanga i jezioro Tovuti) Kruimel, 1913-

Tylomelania towutica żyją na głębokości od 1 do 3 metrów w jeziorze Tovuti i rzece Tominanga. Preferuje twardą glebę z dużą ilością kamieni i korzeni. Są podobne w kolorze do niektórych swoich krewnych, płaszcz w białe kropki, pasiaste wąsy, brązowa muszla, ale główną różnicą jest wewnętrzna część muszli, najczęściej jest ciemnoszara, chociaż czasami może być z brązowawy odcień. Jak wszystkie Tilomelania, gatunek ten jest żyworodny i heteroseksualny. Dorosła Tylomelania towutica rośnie nie więcej niż 6.5 cm, dzieci rodzą się nie więcej niż 9 mm. Samica może nosić od 1 do 7 zarodków. Doskonale współistnieje ze ślimakami Tylomelania Sarasinorum.

Tylomelania towutensis (jezioro Tovuti i rzeka Tominanga) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Ślimak Tylomelania towutica żyje w południowej części jeziora Towuti (stąd nazwa gatunku) oraz w rzece Tominanga, która wpływa do północnej części Sulawesi. Kolor głowy ślimaka jest czarny z białą przerywaną linią.

Tylomelania kristinae (Jezioro Tovuti) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Mieszkaj w jeziorze Tovuti i na wyspie Loeha. Preferuj miękką glebę. Kolor pancerza waha się od żółtawego do jasnobrązowego. Kolor płaszcza jest czarny z małymi białymi plamami. Wąsy w paski. Dorosła Tylomelania kristinae rośnie nie więcej niż 5 cm. Doskonale współistnieje ze ślimakami Tylomelania towutensis

Tylomelania bakara (Jezioro Mahalona) Rintelen & Glaubrecht, 2003 -
Ślimaki Tylomelania bakara żyją na głębokości do 20 metrów w jeziorze Tovuti. Preferuje twardą, kamienistą glebę. Duże białe plamy zdobią niebiesko-czarny płaszcz ślimaka Telomilania, muszla jest koloru jasnobrązowego. Gatunek dobrze rozmnażający się, samica może nosić od 5 do 17 embrionów. Idealnie przylega do ślimaków Tylomelania Sarasinorum Kruimel.

Tylomelania amphiderita (Jezioro Tovuti) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Tylomelania amphiderita mieszka u ujścia rzeki Tominanga i jeziora Tovuti. Wolę tylko solidny grunt na całe życie. W kolorze płaszcza dominuje czerń z kilkoma małymi białymi kropkami, rzadko od siebie oddalonymi. Ślimaki Tylomelania amphiderita mają piękne pasiaste czułki - białe pasy na czarnym tle. Zlew ma ciemnobrązowy kolor. Dorosła Tylomelania mahalonensis rośnie nie więcej niż 6 cm, młode rodzą się nie więcej niż 9 mm. Gatunek dobrze rozmnażający się, samica może nosić od 1 do 6 zarodków.

Tylomelania turriformis (Jezioro Matano) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Tylomelania turriformis to kolejny nowy członek ślimaka Sulawesi, który żyje w wodach jeziora Matano. Preferuje miękką, błotnistą glebę, na której bez problemu zdobywa własne pożywienie (kawałki martwych roślin i owadów). Ślimaki Tylomelania turriformis są bardzo podobne do zebry, ponieważ płaszcz i czułki są pomalowane w biały pasek, rzadziej występuje biała plamka, która również znajduje się w postaci pasków. Skorupa ma delikatny brązowo-żółtawy odcień, wewnętrzna część skorupy może być brązowawa lub biała. Dorosła Tylomelania turriformis rośnie nie więcej niż 9.5 cm, dzieci rodzą nie więcej niż 8 mm. Samica może nosić od 2 do 24 embrionów. Idealnie przylega do ślimaków Tylomelania patriarchalis.

Tylomelania confusa (Jezioro Tovuti) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Preferuj drewno i kamienie (twarde podłoże). Płaszcz ślimaka jest całkowicie pomalowany na żółto-białe plamy, natomiast muszla jest brązowa. Dorosła Tylomelania confusa rośnie nie więcej niż 6.5 cm, dzieci rodzą nie więcej niż 8 mm. Samica może nosić od 2 do 11 embrionów. Reprodukcja - żyworodna. Idealnie przylega do ślimaków Tylomelania tominangensis.

Tylomelania matannensis (Jezioro Matano) Rintelen, Bouchet & Glaubrecht, 2007-
Ślimaki Tylomelania matannensis żyją na głębokości 1 metra lub większej na twardym podłożu, takim jak skały i głazy. Kolor płaszcza tych ślimaków jest dwojakiego rodzaju: biała kropka lub żółtawo-brązowa mała plamka, można ją zastąpić małymi plamkami. Kolor powłoki waha się od żółto-brązowej do czekoladowej. Dorosła Tylomelania matannensis rośnie nie więcej niż 8 cm, młode rodzą się nie więcej niż 1,4 mm. Gatunek dobrze rozmnażający się, samica może nosić od 1 do 7 zarodków. Idealnie przylega do ślimaków Tylomelania zeamais.

Tylomelania mahalonensis (Jezioro Mahalona) Kruimel, 1913-
Tylomelania mahalonensis zamieszkuje piaszczysto-muliste gleby jeziora Mahalona. Kolor płaszcza ma jasno zaznaczone żółto-pomarańczowe plamki z częstymi żółto-pomarańczowymi plamkami. Kolor pancerza jest zróżnicowany, od czarnego do jasnobrązowego. Czułki ślimaka są pomalowane jasnym pomarańczowym paskiem. Dorosła Tylomelania mahalonensis rośnie nie więcej niż 8 cm, młode rodzą się nie więcej niż 10 mm. Doskonale współistnieją ze ślimakami Tylomelania wolterecki i marwotoae.

Tylomelania patriarchalis (Jezioro Matano) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897.
Kolor płaszcza Tylomelania patriarchalis jest od ciemnej czerni do czerni, skorupa ma porowatą strukturę. Dorosła Tylomelania patriarchalis rośnie nie więcej niż 12 cm.

Ślimak Tilomelaniya systemu wodnego jeziora i rzeki Poso

Tylomelania neritiformis P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania connectens (rzeka Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r-
Tylomelania porcellanica (rzeka Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania carbo (Jezioro Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania centaurus (Jezioro Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r-

Tylomelania kuli (Jezioro Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r-

Tylomelania toradjarum (Jezioro Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897.

Na zdjęciu ślimak tylomelaniya systemu rzecznego

Tylomelania perfecta (mieszka w południowej, południowo-zachodniej i środkowej części wyspy Sulawesi) Mousson, 1849-
Pierwszy opisany gatunek ślimaka Tylomelania w 1849 roku przez Alberta Moussona.

Tylomelania robusta (pochodząca z regionu Toraia) Martens, 1897-

Tylomelania celebicola (zamieszkuje centralną część wyspy Sulawesi) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r-
Tylomelania scalariopsis (zamieszkuje dopływy jeziora Paso) P. Sarasin & F. Sarasin, 1897-
Tylomelania carota (zamieszkuje dopływy jeziora Kalaina) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r-

Tylomelania wallacei (znaleziono w prawie wszystkich rzekach wyspy Sulawesi) Reeve, 1860-
Tylomelania tomoriensis (znaleziono w hrabstwie Tamori) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r-
Tylomelania helmuti (znaleziono w dopływach systemu Malili) Rintelen & Glaubrecht, 2003-
Tylomelania perconica (znajduje się w prawie wszystkich rzekach wyspy Sulawesi) P. Sarasin & F. Sarasin, 1898 r.

Nowe gatunki ślimaka Tylomelania w systemie wodnym Sulawesi:

Tylomelania baskasti, von Rintelen & Glaubrecht, 2008.
Ślimak nosi imię patrona Bast Kasty, który wspierał badania naukowe dla Muzeum Zoologicznego w Niemczech. Preferuje przybrzeżne wody rzeki Larony na głębokości od 1 do 5 metrów z miękką glebą. Tilomelania Baskasti ma bardzo piękny czarny płaszcz z jasnopomarańczowymi plamami i regularnym geometrycznym kształtem, całkowicie brązowy, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, muszla. Skręt ciała ma od trzech do sześciu obrotów. Skorupa Tilomelania Baskasti ma owalny wierzchołek i spiralną strukturę, bardzo delikatną w swoim składzie chemicznym. Dorosła Tylomelania Baskasti rośnie nie więcej niż 5,5 cm. Dobrze rozmnażający się gatunek, samica może nosić od 4 do 8 zarodków.

Tylomelania sinabartfeldi, von Rintelen & Glaubrecht, 2008.
Ślimak otrzymał swoją nazwę od patronki Siny Bartfeldy, która przyczyniła się do badań w dziedzinie malakologii. Zamieszkaj w rzece Larone i jej wodach przybrzeżnych. Ma bardzo surową kolorystykę - czystą czarną szatę i całkowicie brązową zbroję, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Dorosła Tylomelania sinabartfeldi rośnie nie więcej niż 3 cm. Skręt ciała dwa i pół obrotu. Na płaszczu ślimak Tilomelania sinabartfeldi ma charakterystyczny duży ząb i dwa wyraźne dodatkowe. Struktura skorupy ma słabe żebra osiowe, co prowadzi do znacznej kruchości. Dobrze rozmnażający się gatunek, samica może nosić od 10 do 50 embrionów.

Tylomelania hannelorae, von Rintelen & Glaubrecht, 2008.
Mieszka w wodach przybrzeżnych u skalistych brzegów jeziora Mahalona. Dorosła Tylomelania hannelorae dorasta nie więcej niż 1,5 cm, ponury ślimak, ma całkowicie ciemnobrązową skorupę zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, oraz niebiesko-czarny płaszcz. Ślimak Tilomelania hannelorae ma mocno skręconą muszlę - wielospiralną - liczba zwojów może wynosić do 10. samica może nosić od 1 do 2 zarodków.

po.animalukr.ru dzięki
autor artykułu - Argenty (Aleksander Isakov),
za dostarczony materiał i współpracę!

Filmy z Tilomelania