Krzew bigfoot

Ten ptak jest również nazywany kurczakiem chwastów. Prawie nie lata, a jej życzliwość i łatwowierność sprawiają, że jest łatwą zdobyczą dla myśliwych. Co jeszcze jest charakterystyczne dla krzaczastej wielkiej stopy? Dlaczego to się tak nazywa?? Jak się odżywia, rozmnaża? Dowiedz się szczegółowo.

Alectura lathami - łacińska nazwa krzewu bigfoot. Jest przedstawicielem rzędu kurcząt, należy do superklasy czworonożnych, rodziny wielkonogich. Ten gatunek ptaków występuje wyłącznie na kontynencie australijskim.

Nazwa tego gatunku ptaków wzięła się od bardzo oryginalnego wylęgu jaj. Krzew Bigfoot niekonwencjonalnie dba o potomstwo. Nie wysiaduje jajek, jak wszyscy inni przedstawiciele kur, ale zakopuje je w ogromnej stercie śmieci. To on ogrzewa mur. A w tej kupie ptak grabi trawę, opadłe liście, gałęzie. Podczas rozkładu wszystkie takie substancje wytwarzają dużo ciepła do dojrzewania jaj. Samiec zajmuje się tworzeniem takiej rozgrzewającej kupy. Robi to na długo przed sezonem lęgowym, dbając o przyszłe potomstwo. Samiec grabi wszystkie składniki sterty swoimi potężnymi nogami. Dlatego ptak został nazwany Wielką Stopą. Powstawanie takiego ocieplającego gniazda zaczyna się od samców od krawędzi polany i przesuwa się do środka. Robią to tak ostrożnie, że po nich po prostu nie ma liści i leżących źdźbeł trawy. Ptak zatrzymuje ten proces dopiero wtedy, gdy wysokość pierwotnego gniazda osiągnie metr wysokości i cztery metry szerokości. Kiedy cała zawartość pryzmy zaczyna gnić, jedna lub kilka samic składa tam jaja. Może mieć 16 lub 50 sztuk. Jajka są duże i białe. W tym przypadku układanie następuje na głębokości pryzmy o 60 lub 80 centymetrów, w odległości 15-20 cm od siebie. Układając w ten sposób przyszłe potomstwo, matki po prostu o tym zapominają i idą na spacer, nie pamiętając i nie dbając o przyszłe pisklęta. To właśnie robi samiec.

Samce nie tylko strzegą sprzęgła, ale również utrzymują w nim stabilną temperaturę na poziomie 33-35 stopni Celsjusza. Jak oni to robią? Z pewnością mają dobrze rozwinięty wewnętrzny, instynktowny barometr. Kiedy na dworze robi się chłodniej, zakopują jaja głębiej. Jeśli temperatura powietrza wzrasta, to krzewy usuwają również górną warstwę liści.

Kiedy wykluwają się kurczęta, nie spieszą się do wyjścia. Wysychają, siedzą ciepło, ciepło. Trochę silniejsze, wydostają się na powierzchnię zaimprowizowanego gniazda. Pisklęta rodzą się dość samodzielne, więc po kilku dniach biegają po polanie w poszukiwaniu pożywienia. Wieczorem dzieci wracają do swojej rodzinnej kupy, a ojciec ostrożnie przykrywa młode listowiem. Potomstwo kurcząt chwastów może latać już trzy dni po urodzeniu.

Krzew bigfoot sposób życia - małe stada. Są patriarchalni. Dominuje w nich samiec, jest tam kilka dorosłych kobiet i dzieci.

Jeśli chodzi o siedlisko tych ptaków, zaczyna się w Queensland i rozciąga się na południe do Sydney.

W rodzinie bigfoot krzew jest największym przedstawicielem w Australii. Długość ciała ptaka wynosi do 75 centymetrów. Rozpiętość skrzydeł sięga 85 centymetrów. Upierzenie kurcząt chwastów jest w większości czarne. Ich brzuch jest biały. Czerwona głowa łysa, pozbawiona piór. Ptaki mają dość długie nogi.

Jeśli chodzi o loty, ptaki te latają bardzo rzadko. A najczęściej dzieje się to jako środek ochronny w pogoni za ptakiem przez drapieżniki. Zdolność do latania kurcząt chwastów częściej objawia się, gdy konieczne jest trzepotanie drzewem. Naturalni wrogowie krzaczastych wielkich stóp - psy, węże, jaszczurki. Łatwowierne i towarzyskie ptaki są często łatwym łupem dla myśliwych. Udka krzewiaste cenione są za pyszne mięso i jajka. Ale nawet to nie grozi wyginięciem tej populacji ptaków Australii.