Tęgoryjec u kotów: leczenie
Zadowolony
Pasożyty stanowią ogromne zagrożenie zarówno dla życia zwierząt, jak i ludzi. Decydując się na zakup puszystego zwierzaka, każdy właściciel powinien zapoznać się z głównymi oznakami obecności robaków w ich ciele. Tęgoryjec jest uważany za jedną z najczęstszych chorób pasożytniczych. U kotów choroba objawia się w mniejszym stopniu niż u psów, ale w zaawansowanej postaci może doprowadzić do śmierci czworonożnego przyjaciela.
- okrągłe robaki - nicienie;
- tasiemce - tasiemce.
Ryzyko infekcji jest wysokie: jaja robaków znajdują się w glebie i są odporne na warunki środowiskowe.
Tabela 1. Opis tasiemców i nicieni
Pogląd | Opis | Metoda infekcji | Pospolite choroby |
---|
Konsekwencje robaczycy
Długotrwała obecność pasożytów prowadzi do anemii i zwyrodnienia narządów wewnętrznych. Obraz kliniczny innych chorób na tle infekcji robakami staje się bardziej skomplikowany.
Powikłania są spowodowane zatruciem organizmu zwierzęcia, co prowadzi do żywotnej aktywności robaków. W przypadku masowych inwazji zwierzęta domowe cierpią na niedrożność jelit. Ta patologia jest przyczyną pęknięcia jelita, które jest obarczone śmiercią.
Tabela 2. Procesy patologiczne z inwazją robaków
Proces patologiczny | Opis |
---|
Tęgoryjec u kotów
Tęgoryjce - typowe pasożyty kotów i psów.
„Hookworms” to angielskie określenie tego typu robaka. Dosłownie termin ten tłumaczy się jako „robak hakowy”, co dokładnie odzwierciedla wygląd pasożyta. W okolicy głowy ma specjalny haczyk, za pomocą którego mocuje się go na ściankach jelit.
Charakterystyka robaków:
- kolor - jasnoróżowy;
- grubość ciała - do 0,6 mm;
- długość męska - do 1 cm;
- długość żeńska - do 2 cm;
- liczba jaj dziennie - do kilku tysięcy;
- dojrzewanie - od 2 do 3 tygodni;
- trwałość jaj w wilgotnych warunkach do 2 lat;
- preferencje żywieniowe – krew i tkanka jelita cienkiego.
W łańcuchu rozwojowym robaka nie ma żywiciela pośredniego.
Mechanizm, dzięki któremu robak wnika w ciało zwierzęcia, może być inny. Robak wnika w skórę lub pokarm, rzadziej w macicy. Głównymi winowajcami inwazji pasożytów są niehigieniczne warunki i zatłoczone mieszkania. Na przykład w schroniskach dla kotów wskaźniki infekcji mogą sięgać nawet 100%.
Koło życia
W zależności od warunków przenikania do organizmu, cykl życiowy tęgoryjców może się różnić.
Larwy dostają się do jelit wraz ze skażoną wodą lub pokarmem.
Ze względu na duże zdolności larw do pływania, deszczowa pogoda stanowi szczególne zagrożenie dla zwierząt domowych. Ukrywając się w kroplach deszczu, na trawie czy w kałużach, czekają na okazję zaatakowania przelatującego zwierzęcia.
W rzadkich przypadkach larwy migrują przez tkanki ciała, zamykając się w narządach lub mięśniach.
W porównaniu z psami koty są uważane za nosicieli niewielkiej liczby gatunków tęgoryjców. Ponadto pasożyty kotów nie powodują tak niebezpiecznych konsekwencji dla życia zwierzaka. Na przykład niemowlęta zarażonych suk zarażają się robakami pasożytniczymi w łonie matki. Wśród kotów praktycznie nie ma takich sytuacji. Jednak podczas karmienia piersią robaki mogą przenosić się z matki na dziecko.
Objawy ankylostomiozy
Choroba spowodowana obecnością tęgoryjca w organizmie nazywa się tęgoryjcem. Na wczesnym etapie choroba praktycznie się nie objawia. Przyczepiając się do ścian jelita cienkiego, pasożyty żywią się jego tkankami. Jednak proces ten nie powoduje żadnego szczególnego dyskomfortu u zwierząt.
Sytuacja komplikuje się, gdy robaki zaczynają żywić się krwią. Aby uzyskać więcej czerwonego płynu, tworzą małe rany w narządzie i wstrzykują w nie substancję, która zapobiega krzepnięciu krwi.
Działanie antykoagulantu prowadzi do zakłócenia dopływu krwi do zwierzęcia. Uszkodzenia spowodowane przez pasożyty krwawią przez długi czas i powodują ból. Kocięta szczególnie cierpią z powodu odpływu krwi. Niemowlęta szybko rozwijają anemię.
Manifestacje infekcji tęgoryjcem:
- niedokrwistość;
- brak apetytu;
- apatia;
- zaburzenia stolca;
- wypadanie włosów;
- swędzenie w okolicy odbytu;
- wydzielina śluzowa z oczu;
- obecność niestrawionej krwi w kale;
- szybka utrata wagi;
- zapalenie poduszek łap;
- blanszowanie dziąseł;
- smoliste kał.
Matowe włosy to także pobudka.
Diagnoza choroby
Diagnozę patologii przeprowadza się za pomocą mikroskopowego badania kału.
Liczba jaj znalezionych w kale nie zawsze jest wskaźnikiem liczby jaj obecnych w ciele. Przy nadmiernym przekrwieniu pasożyty zaczynają się wzajemnie tłumić. Prowadzi to do sytuacji, w których podczas zaostrzenia patologii jaj w kale stwierdza się mniej niż przy łagodnej postaci patologii.
U małych kociąt choroba nie zawsze jest determinowana obecnością jaj w kale. Nawet jeśli nie ma ich w kale, niebezpieczne pasożyty mogą już zasiedlić ciało dziecka. W tej sytuacji diagnozę przeprowadza się zgodnie z objawami pośrednimi.
Wideo - Tęgoryjec: czynnik sprawczy tęgoryjca
Leczenie ankylostomiozy
Pomimo niebezpieczeństwa patologii można go łatwo wyleczyć. Zwłaszcza gdy pasożyty zostaną wykryte na wczesnym etapie ich rozwoju.
Podstawowe zasady leczenia:
- Chory zwierzak powinien być odizolowany od zdrowych osobników na czas walki z chorobą.
- Stosowane są zarówno leki, jak i przepisy ludowe.
- Leki przeciwrobacze nowej generacji zawierają zarówno jeden składnik aktywny, którego działanie ma na celu zwalczanie określonego robaka, jak i kilka. Ponieważ zwierzę często zaraża się jednocześnie kilkoma pasożytami, wskazane jest wybranie środka wielofunkcyjnego.
- Równolegle z terapią zwierzę należy przenieść na żywienie medyczne. Ten środek pomoże uporać się z anemią.
- Weterynarze zalecają stosowanie preparatów zawierających żelazo, kwas foliowy i witaminy z grupy B. Przyjmowanie tych środków pomaga w odbudowie czerwonych krwinek i stymuluje narządy krwiotwórcze.
- Miesiąc po zakończeniu leczenia należy ponownie zbadać kał. Jeśli w kale znajdują się robaki, powtórzyć cykl leczenia za pomocą innego leku przeciwrobaczego.
Jeśli choroba rozwinęła się w stadium zaostrzenia, może być wymagana transfuzja krwi.
Przegląd leków
Tabela 3. Najpopularniejsze narkotyki
Nazwa | Zalecana dawka | Częstotliwość na dzień, razy | Czas trwania kursu, dni |
---|
Wszystkie leki należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
Środki ludowe
Receptury na leki domowe nie są tak skuteczne w porównaniu z farmaceutykami. Można je jednak stosować jako leczenie towarzyszące.
- Kostki cukru. Podawaj zwierzakowi kilka razy dziennie, mieszając z karmą lub wlewając roztwór cukru do przełyku za pomocą strzykawki.
- Odwar z rumianku aptecznego lub kopru włoskiego. 25 mg zbioru zaparzyć w 250 ml przegotowanej wody i podawać do picia zamiast wody pitnej.
- Cebula. Pokrój warzywo na 4 części, zalej 1 szklanką ciepłej wody i podawaj rano na pusty żołądek.
- Napar z wrotyczu pospolitego. 1 st.ja. zalać kwiaty 250 ml wrzącej wody i nalegać. Podawaj 3 razy dziennie 30 minut przed posiłkiem.
- Nalewka alkoholowa z piołunu. W tej aptece podaje się kotu 10 kropli 2 razy dziennie na godzinę przed posiłkiem.
Czas trwania leczenia - do całkowitego wyzdrowienia.
Zdrowe jedzenie
Aby wesprzeć swojego pupila w walce z pasożytami, należy wprowadzić go na dietę wysokokaloryczną. Pasożyty przyswajają niezbędne dla zwierzaka składniki odżywcze, dlatego konieczne jest uzupełnienie ich braku.
Podstawowe kanony dietetyczne:
- Wyeliminuj z menu surowe pokarmy, zwłaszcza ryby.
- Produkty mięsne i jajka powinny stanowić do 65% diety.
- Warto dodać 1 łyżkę do jedzenia.ja. Oliwa z oliwek. Ten środek pomoże wzmocnić zawartość tłuszczu w pożywieniu.
- Pomimo zakazu surowej żywności, wątroba jest wyjątkiem. Pomoże zwiększyć poziom żelaza. Zalecana dawka to raz dziennie przez 2 tygodnie.
- Suplementacja witamin. "Kitty`s Mix", "Phytomins", "Hematocat" doskonale wzmocnią odporność zwierząt.
- Przyjmowanie preparatów enzymatycznych. Leki te pomogą Ci wchłonąć maksimum składników odżywczych z pożywienia.
Wybierając suplementy diety i wspomagając organizm, należy wziąć pod uwagę nietolerancję zwierzęcia na składniki w ich składzie.
Zapobieganie zarażeniu tęgoryjcem
Aby uniknąć zakażenia zwierzęcia pasożytami, należy okresowo przeprowadzać odrobaczanie. Zalecany czas:
- zapobiegawczo - raz na 3 miesiące;
- przed planowanym szczepieniem - 10 dni;
- przed porodem - 3 tygodnie wcześniej;
- po porodzie - po 2 tygodniach.
Stosowanie środków przeciwpasożytniczych u kociąt jest dozwolone od trzeciego tygodnia życia.
Do odrobaczania stosuje się do wyboru następujące środki:
- "Piperazyna" w ilości 0,2 g / 1 kg masy przez 3 dni.
- "Naftamon", 0,3 g / 1 kg przez 3 dni.
- "Mebenvet", 0,6 g / 1 kg jednorazowo.
Dozwolone jest mieszanie przetworów z mięsem mielonym.
Oprócz tych środków zapobiegawczych konieczna jest okresowa dezynfekcja artykułów pielęgnacyjnych dla zwierząt domowych i obszaru ich przechowywania. Jeśli zwierzę mieszka w wiejskim domu, sąsiadujący z nim obszar należy potraktować roztworem lub solą na bazie boraksu.
Leczenie i zapobieganie zarażeniu tęgoryjcem u ludzi
Oprócz zwierząt ludzie są również podatni na infekcję tęgoryjcem. Zanim dostaniesz kota, powinieneś zapoznać się z następującymi faktami:
- Pasożyty są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, które mają bliski kontakt ze zwierzętami.
- Co roku co druga osoba na ziemi jest zarażona jednym z 3 głównych rodzajów pasożytów.
- W zależności od ilości robaków obecnych w organizmie człowiek może stracić do 0,5 litra krwi dziennie.
- Larwy tęgoryjca przechodzą od zwierzęcia do człowieka.
- Najdokładniejsza analiza na obecność robaków - test immunoenzymatyczny. To badanie jest skuteczne w 90% przypadków. Diagnozowanie robaczycy poprzez badanie kału nie zawsze daje prawdziwy wynik.
Jeśli zwierzę ma pasożyty, jego właściciele powinni natychmiast poddać się odrobaczeniu.
Terapia tradycyjna i metody ludowe
Środki do leczenia ankylostomiozy są przepisywane przez lekarza prowadzącego, biorąc pod uwagę indywidualne cechy pacjenta, ciężkość choroby i istniejące powikłania. Najczęstsze leki do zwalczania patologii to:
- mebendazol;
- „Dekaris”;
- Albendazol;
- Pirantel.
Wśród ludowych receptur na dolegliwość pomaga nalewka cebulowa, wywar z niedojrzałych orzechów włoskich i napar z pączków brzozy.