Objawy i oznaki leptospirozy u psa i leczenie: fotografia, zagrożenie dla ludzi

Ostra choroba, wszystkie typy ssaków są chore.

Czynnik sprawczy

• Przyczynia się do występowania infekcji przez drobnoustroje nitkowate należące do rodzaju Leptospira - Lcptos - małe, Spiros - haczykowe lub zawijane.
• Długość od 6 do 20 mikronów, szerokość 0,1-0,5 mikronów. Z reguły patogen jest zwinięty w spiralę, aw jednej spirali znajduje się około czterdziestu loków.
• Patogen wyróżnia się niezwykłą mobilnością, stale się obraca i porusza do przodu, co oznacza jego rozprzestrzenianie się po całym ciele.

Czynnik sprawczy leptospirozy pod mikroskopem.

Podgatunek

W oparciu o schemat Bertiego czynnik sprawczy tego rodzaju występuje w dwóch podgatunkach - podgatunkach pasożytniczych i szafirowych.

• Każdy z podgatunków z kolei należy do określonej rodziny serowariantów.
• Patogen ten doskonale potrafi egzystować w środowisku zewnętrznym, zwłaszcza w miejscach wilgotnych – zbiornikach, co wskazuje na ich ekstremalną wytrzymałość.
• Jednak mikroorganizm jest wrażliwy na kwaśne środowisko i bezpośrednią ekspozycję na promieniowanie ultrafioletowe – światło słoneczne.
• Ale ogrzewanie lub gotowanie również jest dla niego szkodliwe.

Podgatunki patogenów uwielbiają żyć w wilgotnym środowisku.

Specyfika rozwoju leptospirozy u psa

Leptospiroza rozwija się u psów z obniżoną odpornością.

Patogeneza choroby jest praktycznie nieznana, ale większość ekspertów jest skłonna sądzić, że predyspozycje do infekcji występują u wszystkich ras, niezależnie od płci, wieku czy pory roku.

Należy jednak zauważyć, że większość przypadków infekcji u psów z kruchą lub osłabioną odpornością przez różne patologie, a cięższa postać jest nieodłączna u zwierząt w wieku powyżej dwóch lat.

Jak przenosi się na ludzi?

Zakażenie pojawia się z przewodu pokarmowego lub poprzez uszkodzoną tkankę zewnętrzną.

Po kontakcie ze zwierzęciem koniecznie umyj ręce.

Jeśli chodzi o psy, najczęściej infekcja ma charakter pokarmowy, poprzez używanie brudnej wody lub innych elementów. W każdym razie przebieg choroby nie zależy od metody infekcji.

Etapy rozwoju choroby

Patologia dzieli się na dwa etapy jej przebiegu: etap bakteriemiczny i toksyczny.

Na stadium bakteriemiczne dzieje się:

• spożycie patogenu;
• reprodukcja mikroorganizmu;
• migracja do krwi;
• migracja do narządów miąższowych.

Etap bakteriemiczny charakteryzuje się infekcją krwi.

Na tym etapie namnożony patogen szeroko uwalnia destrukcyjne toksyny, co prowadzi do zwiększonej przepuszczalności naczyń krwionośnych.

Etap toksyczny

W fazie toksycznej pies ma obrzęk nerek.

Etap toksyczny charakteryzuje się następującymi procesami:

• niekompletność belek wątrobowych;
• oddzielenie hepatocytów;
• naruszenie tworzenia bilirubiny;
• obrzęk nerek;
• uszkodzenie nabłonka nerek.
• Oba etapy przyczyniają się do wystąpienia choroby krwotocznej.
• Uwolnione toksyny aktywnie niszczą nabłonek i śródbłonek narządów wewnętrznych, ściany naczyń krwionośnych, a nawet mogą wywołać martwicę uszkodzonych tkanek.

Oznaki

Patologia może występować w dwóch postaciach - żółtaczkowej i krwotocznej.

W okresie choroby u psa diagnozuje się depresję.

Młode zwierzęta charakteryzują się najczęściej żółtaczkową postacią choroby, natomiast starsze osobniki z reguły zarażają się postacią krwotoczną. Warto zauważyć, że nie ma wyraźnych różnic w symptomatologii między tymi formami, dlatego proces leczenia nie różni się. Rzadziej odnotowuje się utajone infekcje, podczas których objawy są prawie nieobecne lub łagodne.

Główne znaki to:

• depresja;
• odmowa jedzenia;
• gorączka o charakterze septycznym;
• duszność;
• krwawy wymiociny;
• biegunka;
• zaparcie;
• wgłobienie jelitowe;
• skórne ogniska krwotoczne;
• martwica powierzchni śluzowych;
• żółcizna.

Objawy

Często pies ma naprzemiennie hipertermię i hipotermię, pies jest bardzo przygnębiony, nie odpowiada na wezwanie właściciela. W moczu może być krew, obecność skrzepów krwi w kale. Ponadto mocz staje się brązowy.

Duszność jest jednym z objawów leptospirozy.

W jamie ustnej, nosie lub na powierzchni skóry najpierw pojawiają się zaczerwienione zmiany, które stopniowo zamieniają się w martwą tkankę. Przejście patologii do stadium przewlekłego charakteryzuje się naprzemiennym zaostrzeniem i recesją objawów. Utrata masy ciała, drżenie mięśni, zapadnięte oczy, zmętnienie.

Ponadto nasilają się oznaki uszkodzenia dróg oddechowych: duszność, świszczący oddech w oskrzelach. Takie znaki mogą nadal wskazywać na postępujący niewydolność serca. Ostatni etap jest wyrażony początek napadów, śpiączka, po której następuje śmierć.

Diagnostyka i leczenie

Rozpoznanie stawia się na podstawie obrazu klinicznego i danych serologicznych z badania. Serologiczna metoda badawcza polega na reakcji mikroaglutynacji, hemaglutynacji, immunoenzymatycznego testu.

Na podstawie obrazu klinicznego stawia się diagnozę.

Terapia

Kompleks terapeutyczny powinien być ukierunkowany na dynamikę choroby.

Terapia obejmuje zastosowanie surowic odpornościowych.

1. Wczesny etap zostaje zatrzymany poprzez zapobieganie namnażaniu się bakterii, zmniejszając aktywność patogenu. Zabieg ten ma na celu wyeliminowanie odurzenia organizmu.
2. Przede wszystkim zalecana jest terapia etiotropowa, która obejmuje stosowanie leków immunologicznych. Przepisać hiperimmunizacyjne surowice leptospirozy psów rekonwalescencyjnych, immunostymulanty wpływające na układ B.

Antybiotyki

Podawaj zwierzętom antybiotyki.

• Polecane leki: penicylina, streptomycyna, chloramfenikol, tetracyklina, aureomycyna, terramycyna, polimyksyna, neomycyna. Należy pamiętać, że antybiotyki tetracyklinowe są wątpliwe w przypadku krwotoku uogólnionego, ponieważ leki te mogą zwiększać penetrację naczyń krwionośnych.
• Ale wskazane jest również stosowanie leków z serii cefalosporyn - serii kefzolu, klaforanu i chinolonów - cyprofloksacyna, cyprolet.

Streptomycyna jest zalecanym antybiotykiem w leczeniu.

Typ patogenetyczny

Patogenetyczny rodzaj leczenia ma na celu zapobieganie mechanizmowi patogennemu. W przypadku silnej zmiany krwotocznej dozwolone jest podawanie leków poprawiających krzepliwość krwi. Przepisać chlorek wapnia, glukonian wapnia, vicasol, rutynę, kwas aminokapronowy.

Lek Vikasol poprawia krzepliwość krwi.

Ciężki etap

Ciężki etap zostaje zatrzymany przez dożylny wlew roztworu soli z dodatkiem jonów potasu, ponieważ hipoglikemia może wystąpić podczas patologii.

A także roztwór hemodezy wstrzykuje się do żyły razem z glukozą lub poliglucyną. Niewydolność nerek jest eliminowana roztworem mannitolu, roztworem wodorowęglanu sodu, glukozą razem z insuliną. Przepisać lasix, propionian testosteronu.

W przypadku ciężkiego stadium choroby stosuje się lek Lasix.

Wsparcie wątroby

Wątroba wspomagana jest poprzez stosowanie sirepar, vitagepat, kwasu liponowego, leków kortykosteroidowych – deksametazonu, prednizolonu. Konieczne jest przepisanie leczenia objawowego. W celu złagodzenia objawów i złagodzenia ogólnego stanu zwierzęcia stosuje się leki wspomagające czynność serca – kokarboksylazę. Przepisać leki przeciwwymiotne w postaci dożylnego wlewu hemodezy.

Kwas liponowy jest przepisywany jako wspomaganie wątroby.

Profilaktyka leptospirozy u psów

Profilaktykę prowadzi się poprzez wprowadzenie szczepionek, które powstają z dwóch szczepów: L.canicola i L.icterohaemorragiae. Zwykle fundusze te powinny być uwzględnione w powiązanej szczepionce. Jako bierną immunizację podaje się surowice hiperodpornościowe, które mogą zapobiegać infekcji przez czternaście dni.

Szczepienia są stosowane w celu zapobiegania leptospirozie.

Właściciele muszą między innymi zapobiegać spadkowi odporności u psów, zapobiegać zakażeniu jakąkolwiek patologią, aby nie tworzyć sprzyjającego środowiska do zakażenia leptospirozą. W żadnym wypadku nie należy ignorować planowanych profilaktycznych badań lekarskich, szczepić i przetwarzać siedlisko w odpowiednim czasie. Ogranicz wątpliwy kontakt z innymi psami. Ponadto właściciele powinni pamiętać o własnym bezpieczeństwie ze względu na to, że choroba ta jest nadmiernie niebezpieczna dla człowieka.

Film o chorobach zakaźnych u psów