Objawy i leczenie opryszczki u psa (pierwsze oznaki ze zdjęciem)

Wirus opryszczki jest jednym z najbardziej przebiegłych wirusów na Ziemi. Wnika w strukturę psiego DNA i nie jest postrzegany przez układ odpornościowy jako wróg, z którym trzeba walczyć.

Największym niebezpieczeństwem wirusa jest to, że zabija nowonarodzone szczenięta.

Kiedy potomstwo zostanie zarażone przed ukończeniem 2 tygodnia życia, nagle umiera. Dzieje się tak z powodu braku termoregulacji u niemowląt. Chore szczenięta stają się słabsze przez to, że nie mogą ssać mleka matki, niespokojnie piszczą. Śmierć potomstwa obserwuje się w ciągu 2 dni. Szczenięta umierają z powodu uduszenia lub krwotoku w jamie brzusznej. Oznaką opryszczki u niemowląt mogą być żółtawo-zielone stolce.

Zakażone szczenięta w wieku dwóch tygodni mogą umrzeć z powodu choroby.

Szczenięta, które zachorują po 3 tygodniu życia, mogą samodzielnie wyzdrowieć, jeśli otrzymają odpowiednią opiekę i odpoczynek. Ale zdrowie tych dzieci pozostawia wiele do życzenia. Na pewno popadną później w problemy. Wirus jest w stanie zainfekować każdy życiowy system organizmu.

Komplikacje

Wiele psów zarażonych herpeswirusem w dzieciństwie może napotkać następujące problemy:

1. Niespokojne ruchy jelit, krztuszenie.
2. Niedowaga i szybka utrata wagi.
3. Ból brzucha.
4. stany konwulsyjne.
5. Zwiększone wydzielanie śliny.
6. Duszące ataki.

Psy z infekcją krztuszą się.

Odzyskane potomstwo staje się nosicielem zakażenia wirusem opryszczki. Każdy spadek odporności prowadzi do aktywacji wirusa i pogorszenia stanu psa.

Jeśli planujesz kojarzyć psy dla potomstwa, musisz odwiedzić lekarza weterynarii. Zalecana oddaj krew do analizy. Ponadto pies musi zostać poddany kwarantannie. Robią to 3-4 tygodnie przed kryciem, a także zaraz po urodzeniu dzieci.

Objawy choroby u dorosłych psów

Dorosłe psy również cierpią z powodu wprowadzenia do organizmu wirusa opryszczki:

1. Najczęściej dotyczy to genitaliów zwierzęcia. Objawy choroby pojawiają się dopiero wtedy, gdy choroba zaczyna się rozwijać. U samców zdiagnozowano opryszczkę narządów płciowych. Przejawia się w postaci owrzodzeń na napletku, które można zaobserwować, gdy się cofa. U suk opryszczka narządów płciowych jest bardzo trudna do wykrycia w domu. Wrzody znajdują się wewnątrz pętli, przez co są niewidoczne dla człowieka.
2. Rzadziej wirus opryszczki infekuje drogi oddechowe. Pojawiają się problemy z oddychaniem, bardzo często się martwią kaszel. Może być niepokojące: katar, zapalenie spojówek, zapalenie oskrzeli wydzielina z plwociny. Kaszel jest tak silny, że mogą mu towarzyszyć wymioty. Wraz z rozwojem zapalenia płuc od zwierzęcia słychać świszczący oddech. Każdy oddech jest dla niego ciężki. W płucach gromadzi się plwocina. Pojawiają się oznaki głodu tlenu.
3. Ciąża urojona lub wchłonięte płody u psów wskazują na obecność infekcji wirusem opryszczki w organizmie. Suczka może urodzić martwe szczenięta. Jednocześnie zarażona samica nie różni się od zdrowego zwierzęcia, nie ma objawów choroby.
4. Wirus opryszczki może powodować gorączkę u zwierzęcia. W takim przypadku nie można obniżyć temperatury, jeśli nie ma zagrożenia dla życia zwierzaka.
5. Opryszczka może pojawić się w zupełnie nieoczekiwanych miejscach: na przykład na twarzy zwierzęcia. Wrzód to zbiór małych pęcherzyków wypełnionych przezroczystą treścią. Po uszkodzeniu pęcherzyków ten obszar skóry staje się raną z sączącą się powierzchnią. W pysku psa mogą pojawić się bolesne owrzodzenia: na podniebieniu, języku, dziąsłach.

Wirus atakuje drogi oddechowe i powoduje kaszel.

Uszkodzenie skóry na ciele wygląda jak półpasiec. W okolicy żeber lub brzucha widoczne są rany z płynną zawartością. Zwierzę nieustannie je drapie, dlatego zaczyna się wypadanie włosów, przypominający porost.

Jak można się zarazić??

Istnieje wiele wirusów opryszczki. Naukowcy udowodnili, że człowiek nie może zarazić się od zwierząt, a psy nie chorują na kociego wirusa. Koty nie przenoszą wirusa od psów.

Możliwe jest zarażenie wirusem przez unoszące się w powietrzu kropelki.

Zakażenie psa następuje od chorego zwierzaka do zdrowego w następujący sposób:

1. Samolotowy. W takim przypadku wystarczy kilkakrotne kichnięcie, aby pies się zaraził.
2. Po zjedzeniu ze wspólnej miski całkiem możliwe jest zarażenie się wirusem opryszczki. Ta droga zakażenia jest uważana za kontakt i gospodarstwo domowe. Wirus opryszczki może czaić się wszędzie: na rękach właściciela, na wspólnej macie, na meblach, dywanach i ubraniach.
3. Podczas stosunku.
4. Potomstwo zostaje zarażone od zarażonej matki.

Leczenie opryszczki u psów

Nie jest łatwo zidentyfikować wirusa opryszczki. Choroba jest zamaskowana jako zupełnie inne choroby.

Dlatego można go zidentyfikować tylko na podstawie wyników badania krwi. Nie mówimy o potrzebie leczenia dorosłego psa. Nie ma specyficznego leczenia tej choroby. Lekarz może przepisać zastrzyk surowicy hiperimmunologicznej lub leczyć lekami przeciwdrobnoustrojowymi. W zależności od objawów choroby stosuje się maści, tabletki, krople do oczu. Podczas kaszlu, nieżytu nosa, leczenia objawowego i oczyszczania dróg nosowych śluzu.

Badanie krwi pomoże zidentyfikować opryszczkę.

Dzieci urodzone przez zarażoną matkę wymagają szczególnej opieki i leczenia. Potrzebują ogrzewania lampami lub poduszkami grzewczymi. oprócz przepisywane są leki przeciwwirusowe i leczenie wspomagające. Przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza nie daje żadnej gwarancji przeżycia szczeniąt.

Zalecenia zapobiegawcze

Nie da się uratować zwierząt domowych przed wirusem opryszczki. Żyje w powietrzu, więc łatwo go wprowadzić do domu. Jeśli suka przynajmniej raz w życiu ma opryszczkę na twarzy, nie zaleca się robienia na drutach. Jeśli mimo to urodziło się potomstwo, musi zapewnić mu dobre warunki, przy pierwszych oznakach opryszczki natychmiast rozpoczyna leczenie.

Przy pierwszych objawach opryszczki należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Film o infekcjach narządów płciowych u psów