Nieprzyjemny stan dermatologiczny - ropne zapalenie skóry u psów

Częstym problemem dermatologicznym jest ropne zapalenie skóry zwierząt domowych wywołane przez drobnoustroje chorobotwórcze (pioderma). Chorobę wywołują drobnoustroje takie jak gronkowce, paciorkowce, Pseudomonas aeruginosa, a także pneumokoki. Choroba wpływa nie tylko na warstwy naskórka, ale także negatywnie wpływa na ogólny stan zwierzaka. Stan zapalny postępuje szybko i wymaga kompleksowego podejścia terapeutycznego.

Przyczyny rozwoju piodermii

Lekarze weterynarii, bazując na wieloletnim doświadczeniu w leczeniu chorób dermatologicznych u psów, główne przyczyny piodermii to:

• 

  Najczęściej psy rozwijają ropne zapalenie skóry w kontakcie z chorym zwierzęciem, przez unoszące się w powietrzu kropelki, podczas jedzenia paszy zakażonej drobnoustrojami. Zdarzają się przypadki zakażenia ropnym zapaleniem skóry podczas wizyty w klinice weterynaryjnej w przypadku nieprzestrzegania zasad aseptyki i antyseptyki w placówce.

  Choroba jest bardziej podatna na rasy charakteryzujące się pofałdowaną i obwisłą strukturą skóry, np. Shar Pei, Neopolitano Mastino, Dogue de Bordeaux. Owczarki niemieckie, collie, golden retrievery są również podatne na infekcję krostkową.

  

  gronkowce

  Mikroorganizmy prowadzące do ropnego zapalenia naskórka u psów są oportunistyczne. Drobnoustroje są stale obecne na skórze, jednak choroba występuje tylko w sprzyjających warunkach dla kokcy (obniżona odporność, naruszenie integralności skóry, niehigieniczne warunki przetrzymywania itp.). mi).

  Najczęściej w praktyce weterynaryjnej specjaliści mają do czynienia z piodermią paciorkowcową i gronkowcową. Biały i Staphylococcus aureus są najbardziej odporne w środowisku. Bakterie wytwarzają toksyczne związki, czemu towarzyszy odurzenie całego organizmu zwierzęcia.

  Międzycyfrowy

  Rodzaj piodermii to forma międzypalcowa. Choroba rozwija się nie tylko w wyniku urazów, wnikania ciał obcych, ale także gdy oparzenia, w tym chemiczne. Naskórek między palcami może być dotknięty chorobotwórczymi grzybami, pasożytami. Choroba jest często powikłana wtórną infekcją.

  

  Zwierzęta krótkowłose są często podatne na powierzchowne swędzące zapalenie mieszków włosowych. Ta postać choroby charakteryzuje się silnym swędzeniem.

  Objawy i gorączka

  Kilka dni po naruszeniu integralności skóry i przeniknięciu infekcji kokosowej właściciel zauważa następujące objawy u czworonożnego przyjaciela:

• Swędząca skóra. Objaw jest spowodowany produktami odpadowymi mikroorganizmów chorobotwórczych. Pies drapie łapami podrażnione obszary skóry, ociera się o ściany, meble, przedmioty. Na tym etapie właściciel często zwraca uwagę na obecność łupieżu u zwierzaka.
• Pies staje się ospały, przygnębiony. Zmniejszony apetyt.
• Na powierzchni skóry występują krosty. Miejscami najczęstszych lokalizacji zapalenia są brzuch, fałdy skórne, okolica kufy i szyi.
• Ropne guzki zamieniają się w erozję. Zawartość bąbelków pęka, infekcja rozprzestrzenia się na zdrowe tkanki. Na skórze są pieczęcie, zaczerwienienia.

Przed użyciem postaci dawkowania w postaci maści zwierzę jest cięte. Ta procedura ułatwia manipulacje terapeutyczne, sprzyja efektywnemu stosowaniu środków terapeutycznych. Ważne jest, aby strzyc włosy nie tylko w ognisku zmiany, ale także wokół niej w promieniu 3-4 cm.

Kąpiel chorego zwierzęcia jest dozwolona tylko na zalecenie lekarza weterynarii i przy użyciu specjalnych szamponów leczniczych. Detergenty muszą zawierać chlorheksydynę, nadtlenek benzoilu i mieć działanie przeciwbakteryjne. Z reguły zabieg wodny przeprowadza się 2 razy w tygodniu. Kąpiel w specjalnych szamponach leczniczych pomaga zmiękczyć i usunąć wysuszone skórki.

Po zabiegu wodnym na skórę zwierzęcia nakładane są lecznicze maści, spraye, kremy. Leki do stosowania miejscowego muszą mieć działanie przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe, być aktywne przeciwko grzybom i mieć właściwości gojące rany.

W praktyce weterynaryjnej do leczenia piodermii u psów stosuje się Vedinol, Zooderm, które mają wyraźne działanie przeciwdrobnoustrojowe i przeciwgrzybicze. Dobry efekt terapeutyczny wywiera streptomycyna, maści z gentamycyną. Nakładaj je na uszkodzoną skórę co najmniej 4 razy dziennie. Ogniskowe ropne grudki można leczyć błyszczącym zielonym roztworem, Epacid, Iodez.

Konsekwencje dla psa

Pioderma ma poważny wpływ na stan układu odpornościowego organizmu i estetyczny wygląd zwierzaka. Procesy ropne w powierzchownych i głębokich warstwach skóry właściwej znacznie osłabiają obronę psa. Grudki i nadżerki na skórze pozostawiają blizny, blizny po wygojeniu.

Takie niedoskonałości kosmetyczne uniemożliwiają właścicielom udział w wystawach. Ponadto weterynarze często odnotowują nawroty choroby.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec rozwojowi tak nieprzyjemnej choroby dermatologicznej, jak piodermia u zwierząt domowych, w praktyce weterynaryjnej opracowano następujące środki zapobiegawcze:

• Dieta zwierzęcia powinna być zbilansowana w niezbędne aminokwasy, białko, witaminy i minerały.
• Rutynowe szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym powinny być przeprowadzane regularnie.
• Trzymaj zwierzę w ciepłym i suchym środowisku.

Polecamy poczytać o, jak usunąć pchły z psa?. Dowiesz się o oznakach pcheł u zwierzaka, zaleceniach dotyczących przetwarzania, środkach ludowych i farmaceutycznych do leczenia skóry psa.

A tutaj więcej o obroży ochronnej dla psa.

Pioderma to złożona choroba dermatologiczna, która wpływa na układ odpornościowy zwierzęcia. Choroba dotyka zwierzęta z osłabioną odpornością, a także zwierzęta ze pofałdowaną skórą. Leczenie ma charakter złożony i długotrwały z zastosowaniem leków przeciwbakteryjnych i terapii regeneracyjnej.