Objawy i leczenie świerzbu skórnego u kotów
Infekcje przenoszone przez kleszcze są powszechne u kotów. Pojawiają się w wyniku słabej odporności i niedostatecznej pielęgnacji. Lista chorób wywoływanych przez pasożyty przenoszone przez kleszcze jest dość długa, a jedną z najsłynniejszych jest świerzb drążący. Chorobę wywołują kleszcze roztoczowate z rodzaju Sarcoptes (sarcoptes). Na początku choroby kleszcze są zlokalizowane na pysku zwierzęcia, wpływając na skrzydła nosa i małżowiny uszne. Później rozprzestrzeniają się po całym ciele, wychwytując te obszary, w których linia włosów jest najmniej rozwinięta.
Ludzie mogą również cierpieć na świerzbowiec, ale ponieważ owady nie mają zdolności składania jaj i rozmnażania się w grubości ludzkiej skóry, choroba przebiega łatwiej i po pewnym czasie następuje samoleczenie. Niemniej jednak zakażenie ludzi kleszczami wymaga obowiązkowej terapii przeciwpasożytniczej. Konieczne jest jak najwcześniejsze leczenie świerzbu skórnego u kotów, ponieważ choroba grozi im poważnymi konsekwencjami. W tym artykule przyjrzymy się, jak ta choroba występuje u kotów, omawiając bardziej szczegółowo objawy, leczenie i zapobieganie chorobie.
Dorosłe owady nie żyją długo, ich żywotność nie przekracza dwóch miesięcy. Jednak ze względu na zdolność do szybkiego rozmnażania ich liczba rośnie wykładniczo. Ta cecha sprawia, że choroba jest wysoce zaraźliwa i niebezpieczna dla zwierząt.
Świerzb drążący u kotów nie jest chorobą sezonową, są równie aktywne o każdej porze roku. Kot zostaje zarażony przez kontakt od chorego członka plemienia. Zakażenie może być również przenoszone za pomocą artykułów pielęgnacyjnych, rąk, butów lub odzieży właściciela. Przede wszystkim młode koty mogą się zarazić, ich choroba jest cięższa.
Objawy choroby
Objawy świerzbu skórnego mają objawy wspólne dla wszystkich innych zmian grzybiczych i odkleszczowych. Ruch i aktywność kleszczy w warstwach naskórka powoduje dokuczliwe swędzenie. Zwierzę ciągle swędzi, staje się drażliwe, cierpi na stres nerwowy, nie może spokojnie jeść ani odpoczywać. Silne drapanie może spowodować infekcję dużego obszaru skóry. Powikłaniem choroby jest zatrucie krwi.
Pierwsze objawy choroby wyglądają jak punktowe zmiany skórne. Uszkodzone obszary skóry szybko się powiększają, prowadząc do wypadania włosów i powstawania strupów. W wyniku ciągłego drapania skóra pokrywa się ranami i ropniami. W przyszłości dotknięte obszary stają się szorstkie, pokryte zrogowaciałą skórą. Świerzbom skórnym u kotów często towarzyszy ropne zapalenie skóry. Oznakami ogólnego zakażenia organizmu są powiększone i bolesne węzły chłonne.
Diagnoza choroby
Mikroskopia pomaga postawić dokładną diagnozę. Głębokie zeskrobiny pobierane są z dużego obszaru skóry, w tym z małżowiny usznej, otwartych obszarów skóry, łokci. Materiał jest badany pod mikroskopem. Pomimo tego, że próbki pobierane są z różnych obszarów skóry, tylko w 50% przypadków można potwierdzić obecność roztoczy lub ich jaj. Przy każdym wyniku mikroskopii przeprowadza się próbną terapię lekami ogólnoustrojowymi i prowadzi dalsze monitorowanie odpowiedzi organizmu na podanie leków.
Bardzo ważna jest również diagnostyka różnicowa, która pomaga odróżnić świerzbowiec od innych patologii dermatologicznych: półpasiec, alergiczne zapalenie skóry, nużycę, otodektozę, reakcję organizmu na ukąszenia pcheł. Inny rodzaj świerzbu ma podobne objawy - notoedrozę, która jest spowodowana swędzeniem swędzenia z rodzaju Notoedres. Różnica w patologii polega na tym, że ten rodzaj owada wpływa tylko na głowę i szyję zwierzęcia.
Świecenie lampą Wood służy do identyfikacji ewentualnych objawów półpaśca u kota lub innych infekcji grzybiczych. Dotknięte obszary w obecności tych patologii mają pewien blask.
Leczenie dolegliwości
Grzybica skórna leczona jest w kilku etapach. Zrób to w domu, ale pod okiem weterynarza.
- Zwierzę jest myte przy użyciu środków przeciwłojotokowych lub przeciwbakteryjnych. Ważne jest, aby usunąć wszystkie strupy i wysuszone skórki.
- Ogolić włosy w miejscu nałożenia maści. Bardzo ważne jest, aby nie pominąć ani jednego obszaru, który mógłby stać się źródłem ponownej infekcji zwierzęcia.
- Przeprowadź terapię antybakteryjną. Zakażone rany leczy się nadtlenkiem wodoru, a następnie nakłada się maść Levomekol zawierającą antybiotyk.
- Leczenie środkami przeciwpasożytniczymi odbywa się zgodnie z instrukcją ich stosowania. Najskuteczniejszymi lekami są: maść awersektynowa (stosowana miejscowo, między cyklami leczenia jest przerwa 5 dni) - maść siarkowa (niedrogi środek o dobrych właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych i przeciwpasożytniczych) - Amit (złożony lek zwalczający sarkop świerzb i jego powikłania) - Ivomek roztwór do wstrzykiwań (nadaje się do stosowania w zaawansowanych przypadkach, ale ma skutki uboczne) - Twierdza (krople na kłębie, bardzo skuteczny środek do zwalczania wielu rodzajów pasożytów skóry i robaków).
- Wspomaganie układu odpornościowego polega na zapewnieniu kotu zbilansowanej diety zawierającej niezbędne składniki odżywcze i witaminy. Chude mięso, nabiał, warzywa są dobre dla zwierzęcia. Karmiąc profesjonalną paszą, musisz zdecydować się na produkty najwyższej jakości.
Chory kot jest odizolowany od innych zwierząt. Żwirek, zabawki, przybory dla kota należy zamrażać w temperaturze od -5 do -10 ºC, traktować środkiem przeciwpasożytniczym lub palić. Ponadto musisz zdezynfekować swój dom, umyć wszystkie powierzchnie i podłogi środkiem antyseptycznym. Preparaty mają dobry efekt: Stomazan, Lizol.
Choroba ma korzystne rokowanie. Prawidłowo dobrana terapia pozwala szybko wyleczyć patologię i uniknąć nawrotów.
Środki zapobiegawcze
Koty domowe mają znacznie mniejsze ryzyko zarażenia się przez kleszcze niż koty na podwórku. Aby chronić swojego kota, nie powinieneś wypuszczać go na zewnątrz. Wskazane jest, aby chronić ją przed kontaktem ze zwierzętami ulicznymi. Dobra pielęgnacja pomoże utrzymać odporność Twojego pupila na wysokim poziomie, co jest również ważne dla ochrony przed infekcjami odkleszczowymi.