Opis małego owczarka australijskiego aussie

Historia pochodzenia

Najbardziej znaną rasą na świecie jest Owczarek niemiecki. Ale niewielu wie o Aussie (miniaturowy owczarek australijski). Powstało w wyniku skrzyżowania odmiany collie, Owczarek pirenejski i berneński pies pasterski. Jednak obecna nazwa gatunku nie ma nic wspólnego z nazwami przodków.

Ameryka jest uważana za miejsce narodzin mini-owczarków. W amerykańskim klubie pojawienie się tej rasy miało miejsce w 1980 roku. Od tego momentu zwierzęta zaczęły szybko rozprzestrzeniać się po całym świecie, aw swojej ojczyźnie zyskały ogromną popularność.

Opis i charakterystyka

W opisie rasy należy zwrócić uwagę na następujące punkty:

• głowa silna. Jest proporcjonalna do reszty ciała;
• potężna szyja;
• uszy środkowe, które są praktycznie w pozycji stojącej. Tylko końcówki trochę wiszą;
• oczy w kształcie migdałów, które mają różne odcienie: marmurowe, nakrapiane, niebieskie itp. D.;
• nos czarny lub jaśniejszy. Jego kolor zależy od koloru zwierzaka;
• zgryz nożycowy;
• ogon prosty. Można go zatrzymać po urodzeniu;
• owalne stopy.

Ciało tych psów jest elastyczne i dobrze rozwinięte mięśnie. Brzuch podciągnięty. Zwierzę pokryte jest umiarkowanie grubą sierścią. Jego długość jest średnia. Kolor psa można zmieniać. Zabarwienie plamiste jest powszechne.

Owczarek karłowaty tej odmiany waży średnio około 32 kg. Wysokość w kłębie zwykle sięga 58 cm. Średnia długość życia wynosi około 13 lat.

Charakter i wychowanie

Australijscy Australijczycy mają przyjazną i serdeczną osobowość. Są lojalnymi przyjaciółmi i bardzo inteligentnymi zwierzakami. Nie słychać od nich szczekania bez powodu. Charakterystyczną cechą charakteru jest to, że psy starają się robić wszystko, aby ich właściciel był zadowolony.

Krasnoludzkie owczarki australijskie dobrze dogadują się ze swoimi krewnymi. Zwłaszcza jeśli razem dorastali. Podobnie jak owczarek niemiecki dobrze dogadują się z ludźmi, w tym z dziećmi.

Psy tej odmiany preferują hałaśliwe i aktywne zabawy. Nie można jednak oczekiwać od nich życzliwości wobec obcych i zwierząt. Chociaż nawet w tym przypadku nie dochodzi do otwartej agresji. Ale w tym przypadku psy zaczynają aktywniej chronić właściciela i terytorium.

Ze względu na wysoką inteligencję zwierzęta te dobrze nadają się do treningu. Za pierwszym razem mogą zapamiętać polecenia. Hodując tę ​​rasę należy pamiętać o jej dużej energii. Dlatego jeśli pies nie będzie używany na pastwisku, musi poszukać innego zastosowania. W warunkach miejskich częste spacery i treningi pomogą poradzić sobie z niepohamowaną siłą. Co więcej, szczenięta są bardziej aktywne niż dorośli, więc będziesz musiała przy nich więcej majstrować.

W mieszkaniu psy te często cierpią na samotność, co skutkuje obgryzionymi butami, meblami i drutami. Aby uniknąć tak nieprzyjemnych momentów, trzeba też wiedzieć, jak właściwie pielęgnować tę rasę.

Konserwacja i pielęgnacja

Jedną z głównych zalet rasy jest piękna i gęsta sierść. Aby nadal tak pozostała, należy odpowiednio się nią opiekować. Każdego dnia psa należy czesać grzebieniem wyposażonym w sztywne włosie. Pozwoli to uniknąć tworzenia się splotów.

Czyszczenie uszu jest koniecznością. Do tych celów używa się bawełnianego wacika i specjalnego balsamu. Procedurę czyszczenia przeprowadza się raz w tygodniu. Oczy też są oczyszczone. Najlepiej przetrzeć je bulionem z rumianku lub słabą herbatą.

Pazury należy okresowo przycinać. W tym celu sprzedawany jest specjalny obcinacz pazurów. Po każdym spacerze łapy należy sprawdzić, aby na czas wykryć pęknięcia i potraktować je olejem roślinnym.

Mimo grubej sierści często nie trzeba kąpać miniaturowych owczarków australijskich. Wystarczy raz w miesiącu przeprowadzać zabiegi wodne. Ale szampon, który wybierzesz, powinien być odpowiedni dla specyficznej sierści Twojego zwierzaka.

Zwierzęta muszą myć zęby. Do tych celów istnieje specjalny Szczoteczka do zębów. Ta procedura jest wykonywana dwa razy w tygodniu.

Nie zaleca się pielęgnacji psów, ponieważ światło słoneczne negatywnie wpływa na ich skórę. Warto zauważyć, że zwierzęta z czerwonym odcieniem nie tolerują upałów i palącego słońca. Dlatego latem trzeba je chodzić w zacienionym miejscu.

Najlepiej trzymać pasterzy karłowatych w sektorze prywatnym lub na wsi. Jeśli mieszkają w mieszkaniach, konieczne jest częste chodzenie.

Funkcje karmienia

Dla psów tej rasy codzienna dieta powinna obejmować zarówno karmę naturalną, jak i suchą. Co więcej, jeśli kupowana jest sucha karma, to musi być ona klasy premium. Naturalne produkty podawane są zwierzętom wraz z suplementami witaminowymi.

Australijskie owczarki miniaturowe mogą spożywać następujące pokarmy:

• mięso: królik, wołowina, kurczak;
• podroby;
• warzywa: cukinia, marchew, brokuły itp. D.;
• produkty mleczne (kefir, twarożek);
• ugotowane jajko. Podawana raz w tygodniu;
• ryby gotowane morskie. Wybierane są odmiany bez kości;
• olej roślinny (1 raz dziennie przez 1 godzinę. ja.).

Dieta dobierana jest w zależności od wieku psa. Do 2 miesięcy trzeba karmić 5 razy dziennie. Od 7 miesiąca wprowadzane są dwa posiłki dziennie.

Surowo zabrania się podawania psom tej rasy mąki, pikantnych i smażonych potraw, wieprzowiny, kości z kurczaka, śmietany i słodyczy.

Zdrowie i choroba

Najczęściej przedstawiciele tego gatunku psów pasterskich cierpią na problemy ze słuchem i wzrokiem (na przykład zaćma). Występuje również padaczka. Obcinane ogony mogą powodować problemy z kręgosłupem.

Szacunkowy koszt szczenięcia

Na terytorium Rosji rasa ta nie jest bardzo popularna. Dlatego nie można kupić szczeniaka w każdej hodowli, co sprawiło, że cena za nie była dość wysoka (około 85 tysięcy rubli).

Owczarek niemiecki bardzo różni się od rasy miniaturowej australijskiej. Mimo to mini-psy są dziś nie mniej popularne na świecie niż ich bardziej rozpoznawalni krewni. Hodowla takiej rasy nie wymaga dużego wysiłku, ale daje dużo przyjemności.

Wideo „Wszystko o owczarku australijskim Aussie”

Poznaj szczegóły popularnej rasy owczarków australijskich w tym filmie.