Jak ślimak ogrodowy może zabić twojego psa

Ślimaki - nosiciele helminthiasis. Według artykułu weterynarza Claire Jenkins, zwierzę domowe może zarazić się angiostrongylozą, chorobą wywoływaną przez nicienie Angiostrongylus cantonensis, po zjedzeniu ślimaka wodnego lub lądowego. W przeciwnym razie te pasożyty nazywane są szczurzymi robakami.Głównymi kandydatami do zakażenia angiostrongylozą są młode, ciekawskie psy, które uwielbiają próbować ślimaków i ślimaków na zębach (swoją drogą są również nosicielami choroby pasożytniczej).

Robaki szczurów infekują rdzeń kręgowy i mózg zwierząt, co często prowadzi do rozwoju zapalenia opon mózgowych. Objawy angiostrongylozy u psów - odmowa jedzenia i czasami picia, utrata masy ciała, mała aktywność fizyczna, paraliż kończyn tylnych, silny ból pleców, głowy i szyi, konwulsje, wzrost temperatura ciała, kaszel, prawdopodobnie krwioplucie.

Oprócz Angiostrongylus cantonensis, ślimaki są żywicielami pośrednimi Alaria alata, przywr, które powodują rozwój alariazy. Pasożyty te żyją w przewodzie pokarmowym psów, płucach i przeponie. Objawy alariasis u zwierząt domowych - depresja, podwyższona temperatura ciała, ciężki oddech, świszczący oddech, kaszel, wymioty, biegunka lub zaparcie, brak apetytu i szybka utrata wagi, możliwe napady padaczkowe.

Inną chorobę robaków, której sprawcą są również ślimaki, można uznać za przywr. Przyczyna choroby Opisthorchis felineus - przywry, inaczej zwane przywrami kotów. Takie pasożyty żywią się tkankami pęcherzyka żółciowego, trzustki, wątroby i krwią naczyń wątrobowych. Objawy przywr u psów - letarg, brak apetytu, wymioty, bóle brzucha, zażółcenie i zły stan skóry (wiotkość, suchość), przebarwienia kału, anemia.

Ślimaki są przyczyną niedrożności jelit. Na szczęście dla hodowców psów nie wszystkie ślimaki są nosicielami helminthiases. Jednak możliwe jest, że połknięcie mięczaka przez psa może spowodować niedrożność jelit. Bez pomocy w nagłych wypadkach, przy takiej katastrofie możliwy jest śmiertelny skutek. Niedrożność jelit u psa można rozpoznać po następujących objawach: niespokojne zachowanie, odmowa jedzenia, wymioty, wzdęcia, odbijanie, zły oddech, zaparcia (w niektórych sytuacjach mogą wystąpić częściowe wypróżnienia przy bardzo małej ilości suchego stolca), wysoka temperatura ciała, częste puls, ciężki oddech. Brzuch jest bardzo twardy i rozdęty, gdy jelita są zablokowane.

Ślimaki są przyczyną urazów wewnętrznych. Jeśli pies zjadł ślimaka, to ostrymi fragmentami jego skorupy mógłby zranić język, podniebienie, dziąsła, gardło lub przełyk. Przy takich urazach zwierzęta mogą zachowywać się zarówno apatycznie, jak i niespokojnie, odmawiać jedzenia, ochryple szczekać, krztusić się, kaszleć, ciężko oddychać z otwartymi ustami, odczuwać ból podczas połykania.

Śluz ślimaka jest przyczyną reakcji alergicznych. Chociaż nie tak często, śluz wydzielany przez skorupiaki może również zaszkodzić psom. Po kontakcie ze śluzem ślimaka u niektórych zwierząt na skórze może pojawić się łuszczenie, wysypka i zaczerwienienie, możliwe jest silne swędzenie.

Jak chronić psa przed kontaktem ze ślimakami?

Co zrobić, jeśli Twój pies zjadł ślimaka: udaj się do weterynarza lub przestań panikować i poczekaj, aż mięczak naturalnie opuści ciało zwierzaka? Zdecydowanie najmądrzejszą decyzją jest wizyta w gabinecie lekarskim, zwłaszcza jeśli ślimak był duży.

Czy można uratować psa przed spotkaniem ze ślimakiem?? W każdym razie możesz spróbować, jeśli zastosujesz się do tych prostych zasad:

1. Wiele psów lubi pływać. W wodzie rzek i stawów mogą spotkać zarażone ślimaki. Ryzyko połknięcia ślimaka przez zwierzę podczas kąpieli jest niewielkie, ale nie można tego całkowicie wykluczyć. Być może nie powinieneś pozbawiać zwierzaka zabiegów wodnych, ale jeśli po pewnym czasie po kąpieli u psa pojawią się niepokojące objawy, właściciel będzie musiał natychmiast udać się do kliniki weterynaryjnej;
2. Czasami zwierzęta domowe przypadkowo połykają ślimaki, jeśli rogate mięczaki pływają w ich miskach na świeżym powietrzu. Do właściciela psa mieszkającego na wybiegu, miski na jedzenie i wodę należy myć codziennie, a od czasu do czasu sprawdzać podwórko w poszukiwaniu ślimaków. Codzienne ręczne zbieranie skorupiaków znacznie zmniejsza ryzyko spotkania z psem;
3. Wokół miejsca należy ustawić miski z niskimi brzegami wypełnione ciemnym piwem lub sokiem jabłkowym. Ślimaki uwielbiają te napoje, dlatego chętnie wpadają do misek pułapkowych, a następnie pływają w nich;
4. Ptaki potrafią wypędzać ślimaki z podwórka. Na miejscu musisz wywiesić karmniki ze zbożem lub chlebem, aby przyciągnąć ptaki;
5. Aromat ziół (tymianek, szałwia, rozmaryn itp.) nie lubię ślimaków. Możesz sadzić takie rośliny na obwodzie podwórka;
6. Ważne jest, aby usunąć opadłe i gnijące jagody, owoce i warzywa, zgniłe liście, wyciąć trawę z miejsca na czas. Obfitość gnijącej roślinności to raj dla ślimaków;
7. Niektórzy właściciele, chcąc chronić swojego psa przed spotkaniem ślimaków i chronić rośliny, kupują chemikalia do zwalczania szkodników. Ale jest to wyjątkowo niebezpieczne, ponieważ prawie wszystkie zawierają metaldehyd, substancję uszkadzającą komórki przewodu pokarmowego ślimaków. Jednak metaldehyd jest niebezpieczny nie tylko dla mięczaków, ale także dla zwierząt domowych i ich właścicieli. Objawy zatrucia metaldehydem u psów - wymioty, biegunka, silna duszność, drżenie i zaburzenia koordynacji ruchów, konwulsje, szybki głośny oddech, obfite ślinotok. Jeśli pies nie zostanie od razu zabrany do lekarza, umrze;
8. Utrzymanie psa przed połknięciem ślimaka podczas chodzenia będzie znacznie łatwiejsze, jeśli pies jest przeszkolony w prostych poleceniach lubić „Ugh!„Lub” nie możesz!";
9. Jeśli ozdobne ślimaki mieszkają w domu?, właściciel nie powinien zostawiać ich samych z psem bez opieki. Istnieje duże ryzyko, że pies będzie chciał posmakować smaku pełzającego nieznajomego z muszlą;
10. Trujących ślimaków raczej nie można znaleźć w rosyjskich naturalnych zbiornikach wodnych i na lądzie. Ale w innych krajach o gorącym klimacie można znaleźć takie niebezpieczne mięczaki. Odwiedzając obcy kraj ze zwierzęciem, właściciel psa powinien być świadomy niebezpieczeństwa spotkania z jadowitym ślimakiem. Dodatkowo wskazane jest posiadanie w książce telefonicznej numeru zagranicznej kliniki weterynaryjnej, z którą można się skontaktować w razie potrzeby.