Przyczyny powstawania śluzu w kale psa i jego leczenie

Zawsze jest źle, gdy ktoś jest chory, ale gdy są zwierzętami, które w milczeniu cierpią i nie mogą wyjaśnić, gdzie cierpi, jest podwójnie źle. Właściciele wszystkich i pozostaje, aby uważnie monitorować najmniejsze zmiany w zachowaniu psa.

Pojawienie się śluzu może wskazywać na obecność robaków.

Gdy znajdziesz śluz w psim kale, nie powinieneś oczekiwać, że coś się zmieni. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

Klasyfikacja przyczyn

Z reguły obecność wydzieliny śluzowej w odchodach nie oznacza braku innych objawów.

Nie ignoruj ​​obecności śluzowatych wydzielin w odchodach.

W zależności od lokalizacji procesu patologicznego zostaną odnotowane towarzyszące znaki.

Niektóre występują jednocześnie z głównym zjawiskiem, inne nieco później, ale na pewno zostaną zauważone, więc nie należy ignorować tego znaku.

Zapalenie okrężnicy

Zapalenie jelita grubego, które w początkowej fazie jest bardzo trudne do rozpoznania ze względu na długi okres bezobjawowy.

W pierwszym etapie zapalenie jelita grubego u psa jest trudne do rozpoznania.

Zignorowanie tej dolegliwości może doprowadzić zwierzę do całkowitego wyczerpania.

Objawy

• Jednym z pierwszych i najbardziej wyraźnych objawów zapalenia jelita grubego jest obecność biegunka, często zmieszany ze śluzem i krwią. Charakteryzuje się niewielką ilością kału. Występuje wzrost brzucha, bębnica, zespół bólu brzucha.
• Częste oddawanie moczu, odmowa jedzenia, początek wymiotów.
• Pies stale zjada trawę, zachowuje się agresywnie, nie pozwala dotykać brzucha, może gryźć właściciela.
• Jeśli choroba staje się przewlekła, następuje stopniowa utrata masy ciała, aż do całkowitego wyczerpania.
• Obecność typu wrzodziejącego - pies wydala krew i śluz, odczuwa silny ból.

Biegunka jest głównym objawem zapalenia jelita grubego.

Leczenie

1. Postać ostra zaczyna się od leczenia głodu, aż do ustąpienia biegunki.
2. Ponadto zawartość diety, która obejmuje żywność z dużą ilością błonnika, żywność o niskiej zawartości tłuszczu i lekką, wyklucza tłuszcze i mięso.
3. Zaleca się podawać tarte mięso z kurczaka. Karmienie suchą karmą jest niedopuszczalne.

Farmakoterapia:

• chlorek potasu;
• tylozyna;
• metronidazol;
• oczyszczająca lewatywa;
• sulfasalazyna;
• mesalazyna;
• prednizon.

Do leczenia użyj leku Tylosin.

Typ wrzodziejący przewiduje leczenie antybiotykiem - enrofloksacyną, ponieważ nie ma odpowiedzi immunologicznej na konwencjonalne leki przeciwzapalne.

Dysbakterioza

W momencie narodzin szczenię posiada sterylną mikroflorę w jelitach, następnie matka wypełnia je „dodatnimi” bakteriami karmiąc siarą.

Szczenięta żywiące się mlekiem matki wypełnione są „dodatnimi” bakteriami.

Pod wpływem czynników chorobotwórczych może wystąpić zmiana mikroflory jelitowej, nazywa się to dysbiozą.

Przyczyny i objawy

Dysbioza może być spowodowana stresem.

• Wśród możliwych prowokatorów wyróżniają się naprężenie, zła ekologia, reakcja na antybiotyki lub inne substancje lecznicze, zależy od indywidualnej nietolerancji. Najczęściej dysbioza występuje na tle przedawkowania antybiotyku.
• Faktem jest, że antybiotyki mogą niszczyć normalne środowisko jelitowe, co przyczynia się do przenikania obcej mikroflory. Z reguły obca mikroflora składa się z grzybów, gronkowców, Pseudomonas aeruginosa, które nie reagują na antybiotyki.
• Obraz kliniczny składa się z utraty apetytu, dramatycznej utraty wagi. Zwierzę jest w depresji, letargu, obserwuje się depresję. Pies nie chce wstawać i być aktywnym, cały czas kłamie, stara się nie ruszać. Częste luźne stolce ze śluzem.

Leczenie

Terapia dysbiozy to długa i kłopotliwa sprawa.

1. Stosuje się leczenie mające na celu wyeliminowanie chorób współistniejących. Stosowane są enzymy, witaminy.
2. Wyznaczony immunostymulanty, leki przeciwhistaminowe. Zalecane leki: bifitrilak, laktoferon, laktobifid, cochamix, prozim.
3. Wraz z lekami konieczne będzie utrzymywanie psa na diecie. Wyłączony suche jedzenie, tłuste, smażone, pikantne potrawy. Karmione lekkimi zupami, niskotłuszczowymi produktami mlecznymi.

Do leczenia użyj leku Bifitrilak.

Helminthiasis

Zakażenie robakami najczęściej następuje z przeoczeniem właścicieli.

Wszystkie rasy są podatne, niezależnie od wieku i płci. Zakażenie również nie zależy od pory roku i warunków pogodowych. Lokalizacja pasożytów może znajdować się w dowolnym narządzie, ale najczęściej obserwuje się ją w przewodzie pokarmowym. Oprócz tego, że same w sobie szkodzą organizmowi psa, mogą również powodować różne komplikacje w postaci chorób równoległych.

Wszystkie rasy psów są podatne na robaczycę.

Oznaki

• Obecność robaków pasożytniczych u młodych szczeniąt wpływa na ich rozwój i wzrost.
• Szczenięta niewiele się ruszają, na białku oka pojawia się niebieska obwódka.
• Apetyt utrzymuje się, często nawet wzrasta, ale mimo to masa ciała psa spada.
• Podczas słuchania odnotowuje się oznaki wzdęć, bulgotanie.
• Kał ze śluzem, możliwa obecność pasożytów.
• Występują naprzemiennie zaparcia i biegunki.
• Rozległa infekcja może powodować objawy zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego - konwulsje, niedowład, paraliż.

Obecność robaków wpływa na wzrost szczenięcia.

Pomoc

Środki terapeutyczne są skierowane nie tylko na niszczenie robaków, ale także na eliminację chorób, które powstały, które wywołały. Leki do niszczenia pasożytów:

• drontal plus-
• azinox plus-
• droncyt-
• wermoks.

Drontal Plus niszczy pasożyty u psów.

Należy przyjmować na pusty żołądek, raz dziennie. Po zakończeniu kursu przeprowadzana jest analiza kontrolna w celu identyfikacji robaków.

Nieżyt żołądka i jelit

Ostry proces zapalny obejmujący błonę śluzową żołądka i jelit. W zaawansowanych przypadkach wpływa na warstwę mięśniową i surowiczą.

Jeśli podejrzewasz zapalenie żołądka i jelit u psa, musisz szybko zareagować, w przeciwnym razie możesz stracić czas i zabić zwierzę.

Zapalenie żołądka i jelit jest niebezpieczne dla psów.

Objawy kliniczne

Pierwszy znak to skoki temperatury, gorączka. Obserwuje się ospałość, depresję, oczy zapadają się, skóra traci elastyczność i jędrność. Płytka na języku, suchość w ustach, częste odbijanie, wzdęcia.

Skoki temperatury są oznaką zapalenia żołądka i jelit.

Spadek lub brak apetytu, utrata wagi, wymiociny. Bolesny brzuch, częste kolki. Częsta biegunka ze śluzem, zanieczyszczeniami krwi. Cuchnący zapach z ust.

Metody leczenia

1. Pierwsza pomoc – odszkodowanie za utracony płyn. Przygotowywany jest roztwór, który zawiera: wodę, sól, sodę oczyszczoną, chlorek potasu, glukozę lub cukier. Przymusowe picie zwierzaka, jeśli odmawia przyjęcia.
2. Zalecane środki przeciwdrobnoustrojowe - sulfonamidy: sulgin, biseptol, sulfaton, ftalazol.
3. Fundusze nitrofuranowe - furacylina, furazolidon. Ale używa się również trichopolum.
4. Antybiotyki - tetracyklina, penicylina, imodium, chloramfenikol, cyfran.
5. Dozwolone są lewatywy oczyszczające, adsorbenty - polyphepan, węgiel aktywny, enterosorbent. Leki ściągające – garbniki, bizmut. Zużyty fosfalugel, płyn Ringera, panzinorm, festal, mezim, witaminy, środki przeciwbólowe.

Lek Sulgin ma działanie przeciwdrobnoustrojowe.

Profilaktyka

Najbezpieczniejszym i najtańszym leczeniem jest profilaktyka. Aby zapobiec chorobom układu pokarmowego, nie podawaj niczego swojemu psu. Nie podawaj resztek, zepsutego lub kwaśnego jedzenia, taniej, złej jakości paszy.

Nie należy karmić psa resztkami ze stołu.

Konieczne jest przeprowadzenie odrobaczenia i pamiętanie, że wiele robaczyc jest niezwykle niebezpiecznych dla człowieka. Prawidłowo rozprowadzaj aktywność fizyczną, unikaj sytuacji stresowych.

Film o robaczyca u psów