Mastocytoma, brodawczakowatość i wen – dowiedz się, jak sobie z nimi radzić!

Różne guzy i nowotwory, zarówno złośliwe, jak i łagodne, występują nie tylko u ludzi, ale także u innych zwierząt. Co więcej, niektóre rodzaje chorób występują częściej u psów niż u ludzi. Czasami na naszych oddziałach rozwija się brodawczakowatość, guzy tłuszczowe, a całkiem nieoczekiwanie może też rozwinąć się mastocytoma u psów. Jakie leczenie sugerują te choroby i na czym polega??

Mastocytoma

Mastocytoma to guz powstały z komórek tucznych. Jego udział w statystykach wszelkiego rodzaju nowotworów u psów jest duży - 21%. Nasi czworonożni przyjaciele wraz z kotami przodują pod względem częstości występowania tego typu nowotworu skóry wśród wszystkich innych żywych organizmów. Mastocytoma zwykle dotyka psy w wieku 9 lat, chociaż jest powszechny u młodszych zwierząt.

Nieważne jakiej płci jest pies – obrzęk występuje zarówno u suk, jak i u samców. Ale weterynarze identyfikują szereg ras, które mają predyspozycje do rozwoju mastocytoma. To jest labrador, bokser, beagle, buldog, boston terier, seter, pit bull. Nawiasem mówiąc, Shar Pei najczęściej cierpi na mastocytoma.

Objawy

Mastocytoma może rozwinąć się na dowolnej części skóry psa, ale najczęściej pojawia się na ciele - jest to około 50% przypadków. Weterynarze diagnozują go również na łapach, głowie, szyi, w okolicy oczu. Mastocytoma może pojawić się w krtani, układzie pokarmowym lub jamie nosowej. Rozwija się albo w jednym egzemplarzu, albo w liczbie mnogiej.

Mastocytoma można łatwo pomylić z innymi chorobami skóry, ponieważ wygląda inaczej. Czasami wygląda jak brodawka, a innym razem bardziej przypomina wysiękowe zapalenie skóry lub podskórny guzek o średnicy do 3 cm. Z tego powodu bardzo często zdarza się błędna diagnoza i niewłaściwe leczenie. Dlatego ważne jest, aby bardzo dokładnie zbadać każdą edukację.

Większość komórek tucznych wygląda jak małe sęki, które pies drapie, i stają się czerwone, w stanie zapalnym. Włosy w tym miejscu zwykle wypadają. Mastocytoma jest zwykle bolesna w dotyku i może rosnąć powoli lub szybko.

Leczenie

Głównymi przyczynami rozwoju mastocytoma są predyspozycje genetyczne i przedłużające się procesy zapalne na skórze. Metody leczenia - chirurgiczne i terapeutyczne. Pojedyncze guzy są szybko usuwane, wycinane są również otaczające zdrowe tkanki (około 3 cm). Chemioterapia jest stosowana w przypadku wielu zmian, zwykle bez operacji.

Brodawczakowatość

Brodawczakowatość wirusowa – choroba, która ostatnio jest coraz częściej diagnozowana u psów. Jest to łagodny nowotwór, który bardzo często kończy się samodzielnym wyzdrowieniem zwierzęcia. Nie należy jednak lekceważyć brodawczakowatości, gdyż może przenosić się na inne psy, przy braku leczenia przekształca się w nowotwór złośliwy. Istnieje również wysokie ryzyko zachorowania na dodatkową infekcję, jeśli pies przypadkowo zrani „brodawkę”.

Objawy

Brodawczakowatość zwykle rozwija się w jamie ustnej u psów w wieku od 1 do 4 lat. Pierwsze „brodawki” pojawiają się w okolicy ust i stopniowo narastają w jamie ustnej i gardle. Początkowo brodawczaki mają jasnoróżowy kolor i okrągły kształt, ale potem zamieniają się w nierówne, przypominające kalafior formacje. Czasami jest ich tylko dwa lub trzy, ale zwykle stopniowo pokrywają całą błonę śluzową jamy ustnej.

Brodawczakowatość może pojawić się również na policzkach, powiekach, skórze psa. W niektórych przypadkach „brodawki” rosną nawet wokół nosa lub wokół przełyku. Czasami ogromna liczba brodawczaków uniemożliwia psu normalne jedzenie i picie, cicho zamykając usta. Bardzo łatwo ulegają zranieniu, co pociąga za sobą możliwość dodatkowego zakażenia zwierzęcia patogenami.

Leczenie

Brodawczakowatość zwykle ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy, ale w niektórych przypadkach może wymagać leczenia. Z reguły weterynarze najpierw starają się zastosować metody terapeutyczne, czyli wprowadzenie szczepionek autogennych. Brodawki usuwa się chirurgicznie, zwykle jeśli są zbyt duże i uniemożliwiają psu normalne jedzenie i picie. Kiedyś w Stanach Zjednoczonych do leczenia choroby stosowano chemioterapię, zwykle w przypadkach, gdy nowotwory nie znikały same przez długi czas. Nawiasem mówiąc, metoda chirurgiczna jest rzadko stosowana, ponieważ istnieje duże ryzyko, że brodawczaki mogą się jeszcze bardziej rozprzestrzenić.

Brodawczakowatość - choroba rozwijająca się na tle obniżenia odporności. Dlatego na ogół leczenie wymaga zastosowania terapii immunostymulującej.

Ostatnio coraz częściej w leczeniu tej choroby w weterynarii stosuje się immunomodulatory, na przykład Ligfol. Brodawki zwykle rosną, gdy odporność psa jest osłabiona. Ligfol to roztwór do wstrzykiwań zawierający hydrolizowaną utlenioną ligninę. Lek stosowany w weterynarii od 1995 roku.

Ligfol to doskonały stymulator odporności, który zwiększa odporność organizmu na różne choroby. Lek sprawdził się również jako doskonały środek przeciwnowotworowy. Ligfol działa na nowotwory, redukując je i stopniowo je niszcząc. Przyczynia się również do odbudowy uszkodzonych tkanek.

Zastrzyki leku przydadzą się nawet po usunięciu brodawczaków. Ale weterynarze zauważają, że zastrzyki Ligfalla mogą zranić psa. Oprócz immunoterapii brodawczakowatej stosuje się leczenie nowokainą, która jest podawana dożylnie. Jak leczyć brodawczaki środkami ludowymi - opisane na filmie.