Dlaczego psie wszy są niebezpieczne i jak sobie z nimi radzić

Vlasoidy są bardzo płodne. W jednym lęgu samica może złożyć około 55 jaj, przyczepiając je do podstawy sierści zwierzęcia. W ciągu 21-26 dni z jaj wyrosną dorosłe pasożyty zewnętrzne.

Jak wygląda wesz

Możesz stwierdzić, że znalazłeś wszy w psie, po następujących znakach:

1. Ciało pasożyta jest spłaszczone, płaskie.
2. Rozmiar sięga 1-2 mm, nie ma skrzydeł.
3. Ciało jest żółtawe lub bezbarwne, więc trudno je zobaczyć.
4. Głowa owada jest duża, nieproporcjonalna do ciała, ma kształt prostokątny.

Właściciele psów powinni mieć świadomość, że wszy uwielbiają ciepło. Jeśli zwierzę zostanie posadzone obok baterii lub innego urządzenia grzewczego, po 5-10 minutach pasożyty wyczołgają się na czubki włosów.

Drogi infekcji

Eksperci są zgodni, że nawet zdrowe i zadbane psy mogą zarazić się wszy. Dzieje się tak szczególnie często jesienią i zimą. Wszy francuskie stanowią ogromne zagrożenie dla szczeniąt, ponieważ ich odporność nie jest jeszcze wystarczająco silna, aby poradzić sobie z pasożytami.

Weterynarze wymienili sposoby przenoszenia wszy z jednego zwierzęcia na drugie.

Obejmują one:

• kontakt zwierzaka z chorym zwierzęciem;
• wysoka wilgotność powietrza w środowisku zwierzaka;
• rzadkie procedury higieniczne;
• zła dieta, brak w niej witamin i minerałów;
• szczenięta można przekazać od mamy.

Dlaczego pasożyty są niebezpieczne dla psów i ludzi?

Jeśli pies zostanie zarażony wszy, a właściciel nie zauważył tego na czas, konsekwencje będą poważne. Pasożyty mogą przenosić tasiemce i wiele infekcji. Prowokując silne swędzenie i drapanie, wszy u psów powodują zapalenie skóry, egzemę i inne choroby skóry wymagające długiego i pracochłonnego leczenia.

Obecność pasożytów negatywnie wpływa na odporność zwierzęcia, jego organizm staje się podatny na alergie, choroby przewlekłe mogą się pogorszyć.

Przy pierwszych oznakach zarażenia pasożytami zwierzę potrzebuje pilnej pomocy terapeutycznej. Lepiej jest natychmiast wyeliminować zagrożenie dla zdrowia zwierzaka niż później leczyć powikłania.

Wielu właścicieli psów myśli, że mogą dostać wszy od zwierzaka. Weterynarze spieszą się, aby je uspokoić: te pasożyty nie stanowią zagrożenia dla ludzi.

Dostając się na ludzką skórę, umierają w tym samym momencie z hipotermii. Nie bój się kontaktu z chorym zwierzęciem, nie stanowi to dla Ciebie żadnego zagrożenia.

Objawy infekcji

Weterynarze identyfikują następujące objawy psa z wszy:

1. Nieznośne swędzenie, które zwierzę stara się złagodzić drapiąc skórę aż do krwawienia.
2. Utrata apetytu i intensywne pragnienie.
3. Matowy, potargany, zbity płaszcz. Na pysku i u nasady ogona możliwa jest całkowita utrata włosów.
4. „Łupież” na sierści zwierzaka. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz, że jego cząsteczki się poruszają.
5. W miejscach wypadania włosów skóra jest szorstka, czerwona, tworzą się strupki.
6. Niespokojne, agresywne zachowanie zwierzaka. Zły sen.

Wykrycie pasożytów nie jest trudne, jeśli właściciel jest przyzwyczajony do obserwowania psa i potrafi wyłapać najmniejsze odchylenia w jego zachowaniu.

Kiedy zdiagnozowana zostanie obecność wszy u zwierzęcia, pojawia się pytanie, jak usunąć niebezpiecznych „gości” i gdzie lepiej to zrobić - w przychodni weterynaryjnej lub w domu. Zostanie to omówione w następnej sekcji.

Preparaty na wszy

Leczenie wszy u psa odbywa się po konsultacji ze specjalistą. Pozwoli to uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nasilenia objawów. Kiedy lekarz przepisze zwierzęciu lekarstwo na wszy, terapię można kontynuować w domu, w bardziej znanym psu środowisku.

Istnieje wiele leków przeciwpasożytniczych. Może być sprayem, kroplami, specjalnymi szamponami i obrożami. Każde z narzędzi omówimy bardziej szczegółowo.

Krople

Skład kropli z wszy żucia zawiera składnik owadobójczy, który zwalcza pasożyty zewnętrzne. Cechą charakterystyczną kropli jest to, że nie tylko eliminują pasożyty, które już osiadły na skórze psa, ale także chronią przed ryzykiem ponownego zakażenia w ciągu sześciu miesięcy.

Lek należy nakładać na kłęb lub okolice kręgosłupa, aby zwierzę nie mogło go zlizać.

Weterynarze doradzają krople marek takich jak „Irbis” i „Bary”. Należy pamiętać, że te fundusze są silne, zawierają aktywne pierwiastki chemiczne, dlatego podczas używania należy ściśle przestrzegać instrukcji.

Spraye

Aerozole zawierają ten sam składnik przeciwpasożytniczy, co krople. Łatwiej je jednak nakładać na duże powierzchnie. Efekt leczniczy utrzymuje się przez trzy tygodnie.

Nakładaj ponownie co tydzień, aby wzmocnić efekt. Załóż obrożę ochronną na psa, aby nie zlizał produktu z sierści. Dobrze sprawdziły się spraye takich marek jak „Defenddog” i „Blohnet”.

Szampony

Uniwersalny środek odpowiedni nawet dla szczeniąt, które przeszły na skórę od matki. Szampony pediculobójcze działają łagodnie nawilżająco, łagodzą swędzenie i poprawiają wygląd sierści pupila.

Nie wywołują alergii i ładnie pachną. Z ich pomocą z łatwością pozbędziesz się nie tylko wszy, ale także kleszczy czy pcheł. Odpowiedni dla psów wszystkich ras i w każdym wieku. Weterynarze polecają szampony takie jak „Ługowoj” i „Fitoelita”.

Tablety

Wygodne w użyciu tabletki do żucia przeciw pasożytom. Dobrze smakują, więc zwierzę zjada lek bez oporów. Nie ma niebezpieczeństwa, że ​​zwierzę zliże lek, nie trzeba go ograniczać w kontakcie z dziećmi w trakcie leczenia.

Możesz jak zwykle pogłaskać zwierzaka, kąpać się, bawić się z nią. Tabletki można podawać z jedzeniem lub osobno. Jedna tabletka zwykle wystarcza na trzy miesiące. Właściciele psów wybierają Nexgard, Bravecto.

Środki ludowe

Dopuszczalne jest leczenie zwierząt domowych i środków ludowych. Najlepiej jednak stosować je w połączeniu z kroplami lub szamponem. Odpowiednie są wywary z piołunu, sznurka i rumianku. Musisz w nich wykąpać zwierzę, dokładnie myjąc wełnę do samego dna.

Substancje zawarte w ziołach negatywnie wpływają na aktywność życiową wszy, przez co opuszczają one organizm zwierzęcia.

Utrzymanie psa wolnego od wszy jest dość łatwe. Unikaj kontaktu z bezpańskimi psami, częściej zmieniaj pościel i kąp się przynajmniej raz w tygodniu. Właściciel powinien regularnie badać skórę zwierzęcia i przy pierwszych oznakach obecności pasożytów podejmować działania w celu ich wyeliminowania.