Jak zrozumieć, czy pies ma robaki i co zrobić, aby wyleczyć zwierzaka?

1. Opóźnienia rozwojowe. Szczenięta słabo rosną, nieaktywne. Mają matową sierść i niebieskawe brzegi białek oczu.
2. Utrata masy ciała. Z normalnym lub zwiększonym apetytem zwierzak wygląda na wychudzony. Jego żebra wyróżniają się, ale jednocześnie odczuwalny jest twardy, spuchnięty brzuch.
3. Zaburzenia odżywiania. Kulki robaków zakłócają ruch pokarmu przez jelita. Czasami po jedzeniu pojawiają się czkawka, biegunka, wymioty, dudnienie brzucha.
4. Zanieczyszczenia w kale. W wymiocinach i kale zauważalna jest ropa, śluz, krew, pasożyty, larwy, jaja. Robaki przyczepione do odbytu powodują swędzenie, chęć podrapania tyłka o podłogę.
5. Problemy z oddychaniem. Pies z robakami płucnymi lub sercowymi często oddycha, kaszle. Dręczy ją tachykardia i ból w sercu. Zwierzę kuli się w kącie, odmawia jedzenia.

Robaki wchłaniają składniki odżywcze, których Twój pies potrzebuje do funkcjonowania. Niedobór przydatnych składników objawia się wypadaniem włosów, przebarwieniami błon śluzowych. Pies staje się ospały, słaby, szybko się męczy na spacerach.

Rodzaje robaków

Tylko lekarz weterynarii może określić rodzaj robaków u szczeniaka lub psa. Badanie diagnostyczne pozwoli Ci dowiedzieć się, jakie pasożyty żyją w organizmie zwierzaka.

Nicienie lub glisty

Glisty są często spotykane u psów, które zbierają jedzenie z ziemi lub piją wodę z kałuży. Glisty, owsiki i inne nicienie są nitkowate, okrągłe w przekroju. Najczęściej utrwalane są w przewodzie pokarmowym, ale mogą też pasożytować w innych narządach zwierzęcia.

Przywry lub przywry

Płaskie robaki pojawiają się w ciele psa po zjedzeniu surowych ryb i owoców morza, wypiciu brudnej wody. Robaki mają kształt liścia, przyssawki do mocowania do ścian narządu. Pasożytują w jelitach, wątrobie, drogach żółciowych. Zakażenie przywrami może powodować rozwój marskości wątroby, zapalenie trzustki, żółtaczkę.

Tasiemce lub tasiemce

Tasiemce pojawiają się u psów po przypadkowym spożyciu pcheł lub innych krwiopijców skóry. To ektopasożyty są nosicielami larw tasiemców. Robaki rosną i rozmnażają się w jelicie, przyczepiając się do jego ścian za pomocą przyssawek. W efekcie przewód pokarmowy zostaje zatkany robakami, powodując odurzenie i wyczerpanie.

Jelitowy

Białe, żółte i szare robaki u psa mogą żyć w różnych narządach. Czasami podróżują przez układ krążenia. Ale najczęściej pasożyty kolonizują przewód pokarmowy psa. Tam łatwo uzyskują składniki odżywcze do swojego rozwoju i wzrostu. Nieleczone, zaplątują się, powodując niedrożność jelit.

Płucny

Wszystkie robaki płucne u szczeniąt i psów mają wspólną cechę rozwojową. Larwy tych robaków przebijają ściany jelit, przedostają się do krwiobiegu i migrują przez nią, aż dostaną się do naczyń włosowatych oskrzeli lub pęcherzyków płucnych. Tlen aktywuje ich rozwój i wzrost. Osiągając długość 3-4 mm wychodzą z kaszlem do jamy ustnej, a następnie są ponownie połykane i dostają się do jelit.

Sercowy

Glisty Heartworm i Dirofilaria immitis to pasożyty serca. Wchodzą do organizmu zwierzęcia przez ukąszenie owada w postaci larw. Następnie migrują przez układ krążenia, zatrzymując się w komorach serca, oczach, tkankach otrzewnej, pod skórą. Nieleczone robaki sercowe lub podskórne mogą powodować śmierć u psów. Drobne gatunki ozdobne są szczególnie wrażliwe na ich oddziaływanie.

Drogi infekcji

Robaki wnikają w ciało zwierzęcia na różne sposoby.

1. Od matki. Pies w ciąży z okrągłym płaskim lub tasiemcami przenosi swoje larwy na szczenię w czasie ciąży.
2. Poprzez ektopasożyty. Kleszcze, pchły i inne krwiopijcy zarażają zwierzaka po ugryzieniu. Pies może też przypadkowo połknąć owada.
3. Poprzez surowe mięso i ryby. Bez obróbki cieplnej lub zamrażania jaja i larwy robaków pozostają żywotne przez długi czas w tkankach mięśniowych.
4. Przez błoto. Jaja robaków wychodzą z kałem i pozostają w ziemi, piasku, gruzu, brudnej wodzie.

Zwierzęta, które nie wychodzą z mieszkania z powodu choroby lub małego wieku, również mogą się zarazić. Jaja robaków wchodzą do domu na podeszwie ulicznych butów właściciela.

Metody diagnostyczne

W przypadku stwierdzenia objawów robaczycy konieczne jest wykonanie badań diagnostycznych. Ponadto robaki u szczeniaka lub psa w kale wskazują na obecność tylko pasożytów jelitowych. Aby zidentyfikować robaki sercowe i podskórne, konieczne jest oddanie krwi:

• ELISA (test immunoenzymatyczny);
• PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy).

Aby potwierdzić diagnozę, weterynarz może przepisać prześwietlenie i USG.

Leczenie

Pierwsze leczenie szczeniąt na wszelkiego rodzaju robaki należy przeprowadzić w wieku trzech tygodni. Niemowlęta, suki w ciąży i karmiące, starsze zwierzęta domowe są niezwykle wrażliwe na toksyny uwalniane po wymarciu pasożytów. Dlatego do ich leczenia konieczne jest stosowanie specjalnych preparatów na robaki dla psów. Ponadto weterynarze zalecają podanie łyżki wazeliny w celu jak najszybszego wyeliminowania produktów rozpadu.

Tablety

Środek przeciwrobaczy w postaci tabletek jest kruszony i dodawany do karmy zwierzaka. Po dwóch tygodniach zabieg powtarza się. W ten sposób larwy i młode robaki, które w momencie pierwszego podania leku były chronione przez skorupkę jaja, zostają zniszczone. Wysokiej jakości leki obejmują Milbemax, Droncit, Alben, Biheldon, Brovanol.

Zawieszenia

Zaletą tej formy środka przeciwrobaczego jest łatwość odmierzania dawki. Ponadto zawiesiny często przyjemnie pachną i smakują pupilowi. W leczeniu robaków konieczne jest nabranie zawiesiny do strzykawki, wyjęcie igły i wciśnięcie leku do pyska zwierzęcia. Weterynarze polecają leki Helmintal, Dironet, Dironet Junior, Dirofen, Prazitel.

Krople na kłębie

Płynne robaki dla psów mają wiele funkcji. Niszczą robaki w ciele zwierzęcia i ektopasożyty na jego wełnie. Krople nakłada się na obszar między łopatkami, aby pies nie mógł wylizać leku. Płyn szybko wchłania się przez pory skóry do krwiobiegu i niszczy pasożyty. Produkty wysokiej jakości - Kompleks Prazicide, Inspektor, Prawnik, Twierdza, Helmintal.

Medycyna tradycyjna

Środki ludowe na robaki dla psów tylko pomagają pozbyć się pasożytów jelitowych. Ponadto bardzo trudno jest obliczyć dawkę domowego środka. Niskie stężenie głównej substancji nie będzie w stanie zniszczyć robaków, a zbyt wysokie zaszkodzi zdrowiu zwierzaka. Rośliny lecznicze o podobnym działaniu to wrotycz pospolity, glistnik, piołun, czosnek, pestki dyni.

Zasady odrobaczania

Weterynarze zalecają regularne odrobaczanie. W ten sposób możesz pozbyć się pasożytów we wczesnym stadium choroby. Jednocześnie w celach profilaktycznych lepiej jest stosować leki na robaki dla psów o szerokim spektrum działania. Odrobaczanie przeprowadza się dwa tygodnie przed:

• szczepionka;
• robienie na drutach;
• Wystawy.

Dodatkowo, począwszy od trzeciego tygodnia życia, zwierzę otrzymuje co 4 miesiące lek na robaki.

Zagrożenie dla ludzi

Pies lub szczeniak z robakami podczas komunikacji z osobą może zarazić go robaczycą. Larwy i jaja pasożytów opuszczają ciało zwierzęcia z kałem. Mogą przyczepić się do sierści pupila, pościeli czy zabawek, a następnie wpaść w ręce właściciela.

Ze względu na różnicę temperatury ciała nie wszystkie psie robaki mogą zasiedlać ludzkie ciało. Ale niektóre z nich mogą powodować niebezpieczne choroby.

1. Toxocara canis. Larwy migrują przez układ krążenia człowieka, zatrzymując się w różnych narządach. W rezultacie rozwija się toksokaroza oczna lub trzewna. Wpływa na płuca, wątrobę, oczy, centralny układ nerwowy.
2. Echinococcus granulosus. Larwy tego robaka są niezwykle niebezpieczne dla ludzkiego ciała, chociaż nie mogą się w nim rozwijać. Wędrują po ciele, osadzają się w płucach, tworząc torbiel. Nowotwór powoduje kaszel, ból mostka.
3. Echinococcus multilocularis. Larwy tego tasiemca osiedlają się w ludzkiej wątrobie, a także tworzą cystę. Podczas zajęcia wtórnej infekcji rozwija się żółtaczka, ropień, marskość wątroby.
4. Coenurus cerebralis. Larwy takich robaków wyglądają jak bańka wodna. Osadzają się w okolicy rdzenia kręgowego lub mózgu. W zależności od ogniska zmiany, osoba cierpi na migreny, drgawki, pogorszenie widzenia.
5. Dipylidium caninum. Tasiemiec zakorzenia się w jelicie człowieka, rozwija się, rośnie, rozmnaża się. W rezultacie pacjent cierpi na biegunkę, wysypkę skórną, bóle brzucha.

Terminowe odrobaczanie i przestrzeganie zasad higieny osobistej pomoże uniknąć rozwoju tych chorób.

Środki bezpieczeństwa osobistego

Leki do niszczenia dżdżownic zawierają niewielkie stężenie trucizny lub substancji paraliżującej pasożyty. Dlatego podczas odrobaczania należy przestrzegać środków ochrony osobistej. Po pracy z jakąkolwiek formą leku umyj ręce wodą z mydłem, wyrzuć opakowanie produktu.

Trzymaj leki do niszczenia robaków poza zasięgiem dzieci i zwierząt. Nie stosować leków przeterminowanych lub po pojawieniu się ciemnienia, zmętnienia, zanieczyszczeń. Nie używać pustych fiolek domowych.

Profilaktyka

Zapobieganie robakom u szczeniąt i psów jest ważnym elementem opieki nad zwierzętami.

Szczenięta

Szczenięta mają słaby układ odpornościowy. Helminthiasis dla niemowląt to poważny test, który może podważyć zdrowie, a nawet zakończyć się śmiercią. Dlatego przed kryciem należy zapobiegać pojawianiu się robaków. A po porodzie regularnie czyścić na mokro, myć pościel, myć miski i zabawki.

Zwierzęta dorosłe

Niezależnie od występowania objawów zabieg odrobaczenia należy przeprowadzać co cztery miesiące życia zwierzaka. Unikaj pojawiania się ektopasożytów, ponieważ są one nosicielami czynnika sprawczego choroby. Nie podawaj zwierzęciu świeżych ryb i mięsa, zalej czystą przegotowaną wodą do picia. Nie chodzić w miejscach o dużej wilgotności, nie dopuszczać do bliskiego kontaktu z bezpańskimi psami, grzebać w pojemnikach na śmieci.