Jak wyleczyć nużycę u psa i uratować życie zwierzaka?

Co to jest

Demodekoza jest wywoływana przez roztocza z rodzaju Demodex. Jest równie podatny na ludzi i zwierzęta, ale nie może być przenoszony z ludzi na psy i odwrotnie. U psa chorobę wywołuje Demodex Canis, u człowieka inne rodzaje kleszczy. Jest to bardzo mały pasożyt, nie dłuższy niż 0,4 mm. Zewnętrznie przypomina robaka o potężnych szczękach.

Naukowcy udowodnili, że obecność niewielkiej ilości tych kleszczy u zdrowego psa jest normą. Przez całe życie zwierzę może nigdy nie zachorować.

Czynniki ryzyka choroby:

1. Najczęściej chorują na nużycę zwierzęta poniżej 1. roku życia i po 10. roku życia. U młodych psów odporność jeszcze się nie ustabilizowała, au starszych jest już osłabiona.
2. Niewłaściwe odżywianie, brak higieny, nieobecność lub przedwczesne odrobaczanie i szczepienia czasami zwiększają ryzyko infekcji.
3. Jeśli Twój pies ma osłabiony układ odpornościowy, kontakt ze zwierzęciem zakaźnym może prowadzić do choroby.
4. Obecność chorób onkologicznych, zaburzenia hormonalne.
5. Najniebezpieczniejszy jest okres od połowy wiosny do połowy jesieni. Ciepła pogoda stymuluje rozwój Demodex Canis, co prowokuje kleszcza do aktywnego rozmnażania.

Wideo „Jak leczyć nużycę u psów”

W tym filmie weterynarz opowie Ci, czym jest nużyca i jak ją leczyć u psów.

Jak się rozprzestrzenia

Główną drogą zakażenia jest kontakt z zarażonym psem. Ponieważ najczęściej kontakt następuje z pyskiem, uszami, klatką piersiową, przednimi łapami, choroba objawia się właśnie na tych partiach ciała. Choroba może być również dziedziczna. Okres inkubacji wynosi średnio 6 tygodni. Wtedy zaczynają się pojawiać pierwsze oznaki choroby.

Roztocze żyje w mieszkach włosowych. Jeden pęcherzyk może zawierać ponad dwieście osobników, a larwy podczas reprodukcji tworzą duże kolonie. Za pomocą potężnych szczęk dorosły pasożyt wgryza się w skórę zwierzęcia i porusza się dalej po całym ciele. Powoduje to pierwsze objawy choroby – swędzenie, zaczerwienienie, wypadanie włosów. Gdy na skórze jest mało miejsca dla roztoczy, osadzają się one w organach zwierzęcia. W tym przypadku zwierzę albo umiera, albo cierpi z powodu nużycy do końca życia.

Patogeneza choroby nie jest do końca poznana. Lekarze weterynarii nie wykluczają indywidualnych predyspozycji do nużycy i wyróżniają rasy psów, które są zagrożone. To są Shar Pei, mopsy, Buldogi, Boksery, Owczarki Niemieckie i Wschodnioeuropejskie, Jamniki, dobermany, rottweilery, staffordshire teriery, angielski cocker spaniele. Zagrożone są również suki karmiące, które wytwarzają oksytocynę, która sprzyja rozprzestrzenianiu się kleszcza.

Formy i objawy

Objawy nużycy mogą objawiać się na różne sposoby. Zależą od rodzaju zmiany i zaniedbania choroby. Istnieją trzy główne formy nużycy.

Ogniskowy

Łagodna choroba trwająca do 2 tygodni. Na głowie, oczach, nosie, uszach, klatce piersiowej lub łapach psa tworzy się 3-5 małych zmian. Wyglądają jak zaczerwienienie o małej średnicy z łuszczącą się skórą. W niektórych przypadkach dotknięta skóra może być łysa i popękana. Przy silnej odporności nużyca miejscowa w 90% przypadków ustępuje samoistnie.

Krostkowy

To komplikacja formy ogniskowej. W miejscach lokalizacji tworzą się ciemnoczerwone lub czarne krosty, które po miesiącu pękają i wydobywa się z nich ropa, często z krwią. Dotknięte zmiany mają nieprzyjemny zapach, a na powierzchni tworzą się strupy. Nieleczona nużyca krostkowa ostatecznie ulega uogólnieniu.

Uogólnione

Forma dolegliwości wymagająca natychmiastowego, kompetentnego leczenia. Objawy nużycy uogólnionej nie różnią się od postaci ogniskowych lub krostkowych. Jednak stopniowo narastające zmiany chorobowe pokrywają teraz całkowicie ciało psa. Od zwierzaka emanuje ropny zapach, a skóra gęstnieje, staje się szara lub czerwona. Bez odpowiedniego leczenia całkowite łysienie następuje w ciągu 2-3 miesięcy, stan pogarsza się, pojawiają się wymioty, drgawki, zanika apetyt. W rezultacie zwierzę umiera z wycieńczenia.

Nużyca młodzieńcza – postać nużycy uogólnionej. Choroba dotyka psy nie starsze niż 2 lata. Ta forma jest dziedziczona. Proces leczenia jest bardzo długi i skomplikowany. Z reguły po wyzdrowieniu takie zwierzęta podlegają sterylizacji.

Środki diagnostyczne

Diagnozę przeprowadza się, pobierając zeskrobanie z dotkniętych obszarów. Skroby wykonywane są głęboko w ilości co najmniej pięciu. Za pomocą mikroskopu weterynarz przeprowadza badania. Jednak kleszcze mogą nie zostać wykryte w początkowej fazie choroby. Z tego powodu wykonuje się kolejne skrobanie z innego dotkniętego obszaru.

Leczenie

Dobierany jest optymalny schemat leczenia, biorąc pod uwagę postać choroby. Niektóre leki działają na dorosłe pasożyty, inne na larwy. W celu stabilizacji układu odpornościowego należy stosować leki immunostymulujące i witaminy. W tym samym czasie za pomocą maści i sprayów odbudowuje się uszkodzone obszary skóry. Przepisane leki przywracające komórki wątroby, leczące nerki.

Leki do wstrzykiwań

Podczas leczenia niektórych postaci nużycy lekarz przepisuje zastrzyki domięśniowe. Preparaty zawierające substancję czynną iwermektynę są tradycyjne. Na przykład „Ivermek”, „Novomek”. Efekt terapeutyczny iwermektyny jest prawie natychmiastowy. Powoduje paraliż, a następnie śmierć pasożytów. Najczęściej wystarczy jeden zastrzyk. W ciężkich przypadkach wstrzyknięcie powtarza się po tygodniu.

Preparaty iwermektyny należy podawać bardzo ostrożnie psom, takim jak: kollia, Sheltie, Bobtail z powodu nietolerancji rasy. Jest również przeciwwskazany u kobiet w ciąży, suk karmiących, szczeniąt do szóstego miesiąca życia.

„Awers K&C "- inny lek do wstrzykiwań domięśniowych. Umieszczony jako środek do zapobiegania i leczenia różnych postaci nużycy u średnich i dużych psów. Przebieg leczenia jest długi. Przerwany po otrzymaniu 3 negatywnych testów.

Tablety

Tabletki iwermektyny są równie popularne jak zastrzyki. Przebieg leczenia jest przepisany przez lekarza weterynarii. Jednak preparaty zawierające ten składnik aktywny nie są zalecane do leczenia szczeniąt.

„Bravecto” odnosi się do fluralanerów. Dostępny w pięciu różnych dawkach. Efekt terapeutyczny występuje w ciągu pierwszych 12 godzin po spożyciu. Przyjmowane przed posiłkami. Nie można podzielić tabletki, ponieważ różne połówki zawierają substancje czynne i pomocnicze. Lek jest przeciwwskazany u psów z indywidualną nietolerancją, szczeniąt poniżej 2 miesiąca życia, zwierząt o wadze do 2 kg.

„Milbemycyna”, importowany lek przeciwrobaczy, sprawdził się dobrze.

Maści

Aby przywrócić skórę, stosuje się maści lecznicze. Zmniejszają stany zapalne, wspomagają gojenie i działają przeciwdrobnoustrojowo.

Maść Ichthyol nakłada się na dotknięty obszar co 8-10 godzin. Zaleca się nałożenie bandaża na ranę.

Maść Aversectin jest środkiem owadobójczym. Jest przeciwwskazany u suk ciężarnych, karmiących oraz szczeniąt poniżej 2 miesiąca życia. W przypadku postaci ogniskowej nakłada się 3 razy dziennie, 1 raz w tygodniu, po czym zabieg powtarza się. W postaci krostkowej i uogólnionej stosuje się 7 razy dziennie aż do całkowitego wyzdrowienia.

Maść siarkową nakłada się 1-2 razy dziennie na dotknięte obszary i skórę wokół nich.

Szampony

W przypadku ogniskowej postaci nużycy zwierzęcej należy umyć specjalnym szamponem, leczyć maścią leczniczą, a na kłąb nakładać krople przeciwpasożytnicze, na przykład „Adwokat” lub „Twierdza”.

Kąpiel psa jest również konieczna w przypadku bardziej złożonych postaci choroby. W procesie mycia usuwany jest martwy nabłonek, a działanie maści leczniczych jest znacznie wzmocnione. Do tego szampony takie jak „Fitoelita”, „Doktor”. Pomagają łagodzić swędzenie, zmniejszają stany zapalne, działają przeciwbakteryjnie i chronią przed pasożytami.

Tradycyjne metody

Leczenie nużycy odbywa się w domu. Oprócz leków przepisanych przez lekarza w celu zwalczania choroby można stosować środki ludowe.

Najskuteczniejsza jest smoła brzozowa. Ma działanie antyseptyczne, przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe. Nakładaj na dotknięte obszary przez 3 godziny.

Raz w tygodniu możesz kąpać swojego zwierzaka w roztworze siarki i wapna. Kąpiele na bazie naturalnych składników, takich jak owies, pomogą złagodzić swędzenie.

Popularnym środkiem ludowym jest wywar z piołunu z miodem - doskonały środek w walce z pasożytami. Zwierzę jest karmione nią co 2 godziny.

Do użytku zewnętrznego można użyć maści glistnika. Jest przygotowywany z kłącza rośliny, nakładany na dotknięte obszary.

W weterynarii istnieją dwie różne opinie dotyczące rokowania w leczeniu nużycy. Niektórzy uważają, że możliwe jest całkowite wyleczenie. Inni - że jeśli istnieje skłonność do choroby, to da nawrót. Tylko nużyca młodzieńcza nie podlega leczeniu. Wraz ze wzrostem szczeniąt sama ich odporność radzi sobie z kleszczem. O całkowitym wyzdrowieniu zwierzęcia możemy mówić, gdy po 8 miesiącach choroba nie daje nawrotu.

Odżywianie w przypadku choroby

W trakcie leczenia należy dobrać odpowiednią dietę. Po wyzdrowieniu ważne jest przestrzeganie pełnowartościowej diety, aby choroba nie powróciła.

Dieta psa powinna być zbilansowana, zawierająca 70% białka i 30% świeżych warzyw i owoców. Białko znajduje się w mięsie, drobiu, rybach, fermentowanych produktach mlecznych, jajach. Dobrze jest dodać zad. Zwierzę musi otrzymać odpowiednią ilość witamin i niezbędnych pierwiastków.

Produkty muszą być świeże, nie zawierać chemikaliów. Jedzenie nie powinno być solone ani zbyt tłuste. Wszystkie pokarmy przeciwwskazane dla niej są wyłączone z diety psa. Weterynarz pomoże ci rozszyfrować listę zablokowanych, badając testy.

W przypadku karmienia suchą karmą musi być ona w 100% odpowiednia dla zwierzęcia.

Czasami trzeba całkowicie zrewidować dietę i zrezygnować ze zwykłych pokarmów.

Możliwe konsekwencje

Czas trwania leczenia zależy od postaci i ciężkości choroby. W skrajnych przypadkach zwierzę zostaje uśpione.

Zlokalizowana nużyca w 90% przypadków może zostać całkowicie pokonana. Forma uogólniona jest bardzo trudna do wyleczenia. Będziesz musiał co miesiąc odwiedzać lekarza weterynarii, wykonywać wszystkie niezbędne badania, ściśle przestrzegać wszystkich instrukcji. Ze względu na nasycenie terapii przeciw Demodex Canis lekami o różnych kierunkach, zwierzę często cierpi z powodu jej konsekwencji do końca życia.

Młode psy z młodzieńczą nużycą całkowicie wyzdrowieją w 90% przypadków i nie wymagają powtórnego leczenia. Jednak takie zwierzę nie może już uczestniczyć w hodowli.

Profilaktyka

Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na nużycę, należy zastosować szereg prostych środków zapobiegawczych:

• zapewnić swojemu pupilowi ​​kompletną dietę;
• przestrzegać zasad higieny;
• przeprowadzać szczepienia i odrobaczanie;
• regularnie czyścić miejsce do spania;
• unikać wysokiej wilgotności w pomieszczeniu;
• zbadać oba zwierzęta przed kryciem;
• monitorować ogólny stan zdrowia psa;
• unikaj niechcianego kontaktu.

Jeśli zauważysz u swojego zwierzaka jeden z objawów nużycy, nie stosuj samoleczenia. Powodzenie powrotu do zdrowia zależy od prawidłowej diagnozy i planu leczenia.

Jesteśmy odpowiedzialni za tych, których oswoiliśmy!