Co powoduje, że pies ma drgawki i co z tym zrobić

Klasyczny atak składa się z następujących głównych etapów:

1. Aura. To jest okres zbliżających się napadów. Można to rozpoznać po wzmożonym niepokoju, narastającym drżeniu kończyn. Może trwać od kilku minut do kilku dni.
2. Uderzyć. To jest ostry okres. Objawy są najjaśniejsze. Napad jest szczególnie ciężki i pies może zemdleć. Ten etap charakteryzuje się niekontrolowanym oddawaniem moczu, zwiększonym wydzielaniem śliny.
3. Etap pourazowy – stan „oszołomienia”. Charakteryzuje się wędrowaniem zwierzęcia, utratą orientacji w przestrzeni, dezorientacją, silnym bólem głowy. Może trwać kilka godzin.

Pojedyncze, rzadko powtarzające się napady nie zagrażają życiu. Ale są ostre stany zwane stanem konwulsyjnym. Charakteryzuje się uporczywymi lub częstymi napadami. W takim przypadku pies potrzebuje pilnej pomocy medycznej.

Przyczyny wystąpienia

Napady padaczkowe u psów mogą mieć różne przyczyny. To dość powszechny objaw. Aby mieć pewność, że skurcze nie powrócą, nie wystarczy je wyeliminować. Sama choroba musi zostać wyleczona.

1. Infekcja bakteryjna lub wirusowa u psa może skomplikować mózg. Przykładem jest zapalenie opon mózgowych lub wścieklizna. Wścieklizna to jedna z najgroźniejszych chorób wirusowych, prawie nieuleczalna i prawie zawsze śmiertelna. Jedynym sposobem, aby się przed nim uchronić, jest zaszczepienie psa na czas.
2. Poważne zatrucie organizmu. Prawie zawsze jest wynikiem zatrucia pestycydami lub ukąszenia jadowitego owada. Arszenik jest bardzo niebezpieczny dla zwierząt. Zwierzę jest chore, skurcze mięśni mogą towarzyszyć biegunce, wymiotom, skurczom jelit i innym objawom zatrucia. W takim przypadku właściwa detoksykacja i płukanie żołądka dużą ilością płynu może uratować sytuację.
3. Hipoglikemia to poważny niedobór glukozy w organizmie. W przypadku przedłużającego się głodu lub nieprawidłowego funkcjonowania trzustki, poziom cukru we krwi może spaść do niedopuszczalnie niskiego poziomu. Śpiączka hipoglikemiczna może spowodować drgawki i utratę przytomności. Choroba jest często dziedziczna. Łagodzi atak poprzez wstrzyknięcie glukozy w mięsień tylnych nóg lub niewielką ilość słodkiego syropu wlaną w szczęki psa.
4. Konsekwencje urazu mózgu lub kręgosłupa, wstrząsy elektryczne mogą wywołać konwulsyjną reakcję. Co więcej, reakcja jest często bardzo odległa w czasie.
5. Choroby układu sercowo-naczyniowego mogą mieć również podłoże neurologiczne, wyrażające się właśnie napadami padaczkowymi.
6. Guzy mózgu lub rdzenia kręgowego częściej charakteryzują się drgawkami i utratą czucia w tylnych łapach. Jego obecność zależy od tego, która część mózgu jest dotknięta chorobą. Częściej u starszych psów.
7. Bardzo prawdopodobną przyczyną napadów jest choroba wątroby, a mianowicie encefalopatia wątrobowa. Rozpoznany u osób, które ukończyły już 5 lat.
8. Zakażenie układu nerwowego zwierzęcia wirusem nosówki psów prowadzi do drgawek, a następnie paraliżu kończyn tylnych.
9. Awitaminoza i niedobory mikroelementów. Z powodu braku witamin i przydatnych pierwiastków chemicznych najbardziej cierpi układ nerwowy. Dotyczy to zwłaszcza witamin z grupy B, a także preparatów magnezowych i wapniowych.
10. Padaczka jest najczęstszą przyczyną napadów padaczkowych u psów. Jest bardziej podatna na psy dużych ras. Jest to prawie zawsze wrodzona patologia, dlatego częściej diagnozowana jest u osób młodych.
11. Konsekwencje stresu i napięcia nerwowego można również wyrazić wzrostem gotowości konwulsyjnej.

Młode szczenięta często doświadczają drgania mięśni i lekkich skurczów tylnych nóg podczas snu. Mogą nimi poruszać lub dotykać, jak podczas biegu. Nie musisz się bać. Takie warunki nie są niebezpieczne. Wskazują jedynie, że układ nerwowy dziecka jest zbyt pobudliwy. Wszystkie zwierzęta potrzebują uwagi i czułości właściciela. Aby zniwelować takie objawy, konieczne jest wzmocnienie układu nerwowego psa i mięśni nóg poprzez chodzenie z nim w nieznane miejsca.

Odmiany napadów

Skurcz to mimowolny skurcz mięśni. Napinają się, twardnieją, deformują. Tak intensywne napięcie często towarzyszy zespołowi bólowemu. W powstawaniu drgawek może uczestniczyć mózg, włókna nerwowe, tkanka mięśniowa i układ hormonalny.

U psów napady mogą mieć różną intensywność i czas trwania. W sumie istnieją 4 rodzaje mimowolnych skurczów mięśni:

• Drgawki to rytmiczne drgania dużych grup mięśni. Zwykle nie towarzyszą im zmiany lub utrata przytomności. Trwa od kilku sekund do kilku minut, czasami towarzyszy mu zespół bólowy.
• Skurcze toniczne to seria krótkotrwałych skurczów mięśni. Wpływa na mięśnie brzucha, szyi, nóg. Może być zaangażowany jeden duży mięsień.
• Napady kloniczne charakteryzują się drganiem – szybką zmianą skurczu i rozluźnienia. Może charakteryzować się zaburzeniami ruchu i zaburzoną koordynacją ruchów.
• Napady uogólnione mają charakter rozproszony i wpływają na wiele grup mięśni. Pies gwałtownie upada. Konwulsyjne ruchy wstrząsają całym ciałem, zwykle z pianą na ustach. Takie stany są szczególnie charakterystyczne dla zespołów padaczkowych i padaczkowych o różnej etiologii i często towarzyszą im utrata przytomności.

Pierwsza pomoc

Nagłe drgawki u ukochanego psa nie powinny mylić właściciela. Ten objaw nie jest taki zły. O wiele poważniejsze konsekwencje mogą wyniknąć z obrażeń, jakie pies może sobie zadać podczas ataku. Dlatego głównym zadaniem właściciela jest minimalizacja tego ryzyka. Najbardziej poprawne działania to:

• upewnić się, że zwierzę nie może zostać zranione, w tym celu należy sprawdzić, czy w pobliżu nie ma przedmiotów przekłuwających lub tnących;
• połóż psa nie na łóżku, ale na miękkiej pościeli ułożonej na podłodze;
• trzymaj łapy i głowę zwierzęcia;
• połóż go na boku, aby zapobiec zalaniu, upewnij się, że piana i ślina swobodnie wypływają z jamy ustnej;
• aby uniknąć uszkodzenia kłów, spróbuj wepchnąć przedmiot (łyżkę) między szczęki;
• delikatnie wkropl kilka kropli środka uspokajającego (Corvalol lub Valocordin) na język, to pomoże szybciej zakończyć atak;
• obserwować zachowanie psa, aby następnie prawidłowo opisać jego stan weterynarzowi;
• jak najszybciej wezwać pomoc weterynaryjną do domu lub po odczekaniu do końca napadu przyprowadzić psa do kliniki weterynaryjnej.

Zdarza się, że skurcze są dość długie, tylko doświadczony lekarz weterynarii wie, co zrobić w takim przypadku. Próby leczenia zwierzęcia metodami domowymi mogą tylko pogorszyć sytuację.

Ankieta

Diagnoza choroby neurologicznej obejmuje zestaw badań instrumentalnych mających na celu ustalenie jej przyczyny. Ponieważ objaw ten może być spowodowany wieloma dolegliwościami o bardzo różnym charakterze, diagnoza powinna być jak najbardziej szczegółowa. Przy stawianiu diagnozy zawsze bierze się pod uwagę wiek i styl życia pacjenta.

Właściciel musi dowiedzieć się, czy któryś z przodków psa miał podobne objawy. Bardzo ważne jest również, aby pamiętać, czy pies doznał poważnych obrażeń, uderzeń w głowę.

Najbardziej pouczające są następujące rodzaje ankiet:

• rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa mózgu i rdzenia kręgowego;
• badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej;
• RTG kości czaszki i kręgosłupa;
• elektrokardiogram tętna;
• szczegółowe badanie krwi.

Należy pamiętać, że drgawki u osoby starszej mogą częściej wskazywać na choroby wątroby, nerek, problemy z sercem. Padaczka występuje częściej u szczeniąt i młodych psów, a niedobór wapnia (rzucawka) odczuwają samice w ciąży i karmiące oraz małe psy.

Leczenie dolegliwości

Przed diagnozą leczenie napadów padaczkowych u psów może być jedynie objawowe, czyli łagodzić główne objawy i poprawiać ogólny stan zwierzęcia. Terapia przeciwdrgawkowa rozpoczyna się od wstrzyknięcia domięśniowego siarczanu magnezu (magnezji). Na podstawie wyników diagnozy lekarz określa główną przyczynę napadów i przepisuje pacjentowi konkretne leczenie. Może się zdarzyć, że leki łagodzące objawy neurologiczne mogą być zwierzęciu potrzebne do końca życia.

Właściciel jest zobowiązany do ścisłego przestrzegania wszystkich zaleceń lekarza. Niemożliwe jest arbitralne przerwanie przepisanej terapii, aby uniknąć nawrotu napadów.

Środki zapobiegawcze

Nie ma specjalnego systemu ostrzegania o takich warunkach. Głównymi środkami profilaktyki są przede wszystkim zdrowy tryb życia - dobre odżywianie, spacery z psem na świeżym powietrzu, aktywne zabawy. Regularne badania profilaktyczne są ważne, aby nie przegapić początku choroby. Napady padaczkowe u większości psów ras małych mogą rozpocząć się po stresie, ponieważ są bardzo płochliwe. Należy zadbać o to, aby takie sytuacje były dla nich jak najmniej tworzone.

Psy rasowe są najbardziej podatne na tę chorobę. Dlaczego tak się dzieje, wciąż nie wiadomo. U psów pudli, husky i jamników często diagnozuje się epilepsję, natomiast yorkshire teriery, chihuahua i szpice są podatne na hipoglikemię.