Rasa jamnika: historia, cechy i przyjaźń z dziećmi

Jamnik to jedna z najpopularniejszych ras psów myśliwskich. Został wyhodowany dawno temu i od wielu dziesięcioleci jest u szczytu popularności w świecie hodowców psów. Te niesamowite, krótkie i długie psy podbijają serca i można je znaleźć w różnych miastach i krajach.

Historia pojawienia się jamnika

Nie ma jednomyślnej opinii, kiedy pojawił się ten krótkonogi pies. Wersje eksperckie różnią się. Niektórzy uważają nawet, że przodkowie psów o długich twarzach żyli w starożytnym Egipcie. Dowodem na to są odnalezione podczas wykopalisk wizerunki psów, które zewnętrznie przypominają współczesnego jamnika.

Tak czy inaczej, współczesna historia długiego psa zaczyna się w XVI wieku w Niemczech. Na południu kraju ukazały się książki o rzemiośle myśliwskim, w których wspomniano o tej rasie psów. Publikacje datowane są już na 1700.

Przodkami tej wspaniałej rasy były psy z Niemiec. To właśnie małżeństwa nadały ich potomkom wysoką inteligencję, wytrzymałość i umiejętności łowieckie.

Jedynym minusem wyglądu zewnętrznego małżeństwa była długa sylwetka i nieproporcjonalnie krótkie nogi. Współcześni hodowcy potrafili znaleźć w tym wiele pozytywnych aspektów. Dziś jamnik uważany jest za najbardziej zręcznego myśliwego, zdolnego do wspinania się do wszelkich nor: lisów, borsuków.

Praca niemieckich hodowców umożliwiła udoskonalenie rasy. Odwaga, odwaga, posłuszeństwo i inteligencja zostały dodane do „zwartej” sylwetki i odwagi myśliwskiej.

Jamnik od razu pokochała klasa średnia, burżuazja i zwykli ludzie. W tym czasie polowanie było prestiżowym zajęciem, jednak utrzymanie psa do tych celów było kosztowne. Pojawienie się jamnika umożliwiło posiadanie psa na podwórku, bezpretensjonalnego w opiece i doskonałego polowania. Znaleziono polowanie na „opcję ekonomiczną”.

Na tym nie skończyła się formacja rasy. Sto lat po powstaniu wymieniono dwa rodzaje jamników: przysadzisty pies z krzywymi nogami - do podziemnego łowienia ryb oraz pies rasy chodzącej - niski i z szorstką sierścią.

W XVIII wieku jamnik zyskał prawdziwą popularność. W Niemczech powstały wyspecjalizowane żłobki, a hodowcy psów aktywnie rozpowszechniali rasę w całej Europie i na innych kontynentach. Jednocześnie rasa została podzielona na dwie odrębne grupy: ozdobną i myśliwską.

W tym samym czasie jamnik podbił Rosję. Początkowo rasa ta nie była postrzegana jako gatunek pracujący. W większości przypadków pies osiedlał się w bogatych domach bohemy. Nawet Anton Pawłowicz Czechow miał dwa przysadziste psy. Inną postacią historyczną, która uwielbiała tę krótką rasę, był Napoleon.

Łowca na zewnątrz

Pojawienie się jamnika pozwoliło rasie podbić serca nie tylko zapalonych myśliwych, ale także zwykłych hodowców psów. Wygląd psa jest naprawdę wyjątkowy i nieporównywalny z innymi rasami.

Wzorzec rasy został oficjalnie zarejestrowany w 1879 roku i obowiązuje do dziś. Istnieje wiele odchyleń i odchyleń od przyjętego standardu, jednak istnieje opis tego, jaka powinna być realna stopa. Charakterystyka rasy na przykładzie prawdziwego przedstawiciela:

1. Przysiada struktura ciała, ciało jest silne, mięśnie wyraźne;
2. Postawa psa musi być szczupły i dumny;
3. Klatka piersiowa mocny, wystający, płynnie przechodzący w brzuch;
4. Proste plecy, bez ugięć i zagnieceń. Stopniowo przechodzi w dolną część pleców;
5. Wzrost jamnika średnio 25 centymetrów;
6. Wysokość w kłębie musi znajdować się poniżej zadu;
7. Klasyczna wełna - niski. Wzorzec dopuszcza przedstawicieli długowłosych jako egzotyczną odnogę rasy;
8. Istnieją trzy rodzaje sierści: gładka, twarda i długa;
9. Mała głowa, z wydłużonym pyskiem. Płaskorzeźba głowy nie powinna mieć wypukłości i nieregularności;
10. Czoło wchodzi w pysk gładko, bez widocznych zagnieceń;
11. Brwi są wyraziste, dzięki czemu pysk jamnika nabiera niezwykle inteligentnego wyrazu;
12. Nos, jak przystało na psa myśliwskiego, duży, z wydatnymi nozdrzami;
13. Mocne zęby, śnieżnobiały, zgryz nożycowy;
14. Zaokrąglone uszy, obniżony. Długość ucha jest równa długości nosa;
15. Średnie oczy, ustawione lekko ukośnie. Kolor oczu - brązowy. Tylko niektóre kolory mogą mieć inny odcień;
16. Nogi jamnika są krzywe i krótkie. Długie łopatki. Tylne łapy są do siebie równoległe, bardzo mocne;
17. Ogon jest proporcjonalny!, mocny.

Uderzającym przedstawicielem ras myśliwskich jest prawdziwy jamnik. Długość życia takich psów zależy od warunków przetrzymywania i jakości rodowodu. Zdrowy genetycznie i zdrowy fizycznie jamnik żyje średnio 15-17 lat.

Natura jamnika

Świat zakochał się w jamniku nie tylko za doskonałe cechy fizyczne i zręczność krótkich łap podczas polowania. Zdolności intelektualne rasy są niesamowite. To bardzo mądry pies. Niektórzy właściciele nawet poważnie twierdzą, że te psy mają prawdziwe poczucie humoru.

Tak czy inaczej, jamniki są wspaniałymi zwierzętami domowymi. Są aktywne i absolutnie nie mogą siedzieć przez minutę bez ruchu. Jak przystało na psa myśliwskiego, temu zwierzęciu nie umknie ani jeden szelest wokół niego. Wszystko, co wpada w pole widzenia tego przysadzistego zwierzaka, trzeba powąchać i sprawdzić.

To aktywne zwierzę. Uważa się, że jamnik ma prawdziwie sangwiniczny charakter. To pozytywna istota, która z definicji nie jest zdolna do smutku.

Jamnik w domu jest pełnoprawnym członkiem rodziny. Ani jeden szczegół nie umknie uwadze tej łasicy. Wszystkie jej sprawy dotyczą bezpośrednio. Nie należy ograniczać podatku w jego ingerencji w sprawy rodzinne. Pies po prostu wykonuje swoje bezpośrednie obowiązki: monitoruje, tropi i dba o bezpieczeństwo. Jamnik nie zdaje sobie sprawy ze swoich niewielkich rozmiarów i dzielnie chroni domowników. Świadczy o tym potężny głos psa.

W przeszłości myśliwi celowo pracowali nad „wokalnymi” cechami swoich psów. Było to konieczne do opracowania systemu sygnałów głosowych między właścicielem a psem. Myśliwy mógł z daleka określić, co się dzieje, gdzie biegnie jego eskorta. A wszystko to dzięki mocnej korze. Jamnik jest rasą aktywną. Takie zwierzę wymaga regularnej aktywności fizycznej, aby zachować formę i zdrowie. Najlepiej jeśli trenujesz codziennie. Pozwoli to psu nie tylko rozwijać się fizycznie, ale także zachować dyscyplinę.

Posłuszeństwo jest niezbędne. Szczenię należy wychowywać w warunkach umiarkowanej czułości i możliwie największej ciężkości. Tylko w takich warunkach jamnik wyrośnie na silnego ducha, odważnego i prężnego.

Jamniki są bardzo inteligentne. Bez wątpienia czują miłość właściciela, więc są posłuszne tylko osobie, która ich szanuje. Nikt nie może dowodzić takim psem.

Wychowanie

Spacery z tymi psami uwielbiają. Potrzeba joggingu jest codzienna. Nie bez znaczenia jest również teren, po którym chodzi przysiady pies. Asfalt pomaga psu wzmocnić postawę i utrzymać plecy. Ale ślady brudu są przydatne dla łap. Szczególnie honorowane są nierówne powierzchnie, zjazdy i podjazdy.

Sens życia jamnika to bycie zawsze czujnym. Dlatego miejsce, w którym pies odpoczywa, powinno być jak najbardziej otwarte i dobrze widoczne. Tylko w przestronnym kącie taki ochroniarz poczuje się jak prawdziwy ochroniarz.

Jamnik uwielbia wszelkiego rodzaju zabawki i drobiazgi. Nie powinieneś zabraniać swojemu zwierzakowi inwestowania w jego ulubione drobiazgi. Najlepiej, żeby piesek mógł postawić w pobliżu zabawki i nie musi spać na kulkach. Budowa szkieletu jamnika zapewnia stabilne koje.

Jamniki i dzieci

Pojawienie się szczeniaka w domu to zawsze wielka radość. Ale jego pojawienie się w rodzinie, w której są małe dzieci, może wywołać pewne problemy.

Przede wszystkim szczeniak, jak każde dziecko, wymaga dużo uwagi i troski. Jeśli w domu jest małe dziecko, wkrótce stanie się dla niego jasne: majstrują z kimś w taki sam sposób, jak z nim. Kaprysy oparte na zazdrości należy jak najszybciej powstrzymać. Ważne jest, aby pokazać dziecku, jak dbać o szczeniaka i jak się z nim bawić. Gdy tylko dziecko zobaczy w szczeniaku nie rywala, ale towarzysza, rozpocznie się przyjaźń.

Najlepszy czas na posiadanie szczeniaka jamnika jest wtedy, gdy dzieci mają co najmniej pięć lat. W tym wieku dziecko zaczyna opanowywać pojęcia „dobry”, „zły”. A także uczy się rozumieć, co „boli”. 5-latek jest w pełni przytomny i nie skrzywdzi bezbronnego szczeniaka. Maluchy będą mogły żyć w spokojnym otoczeniu.

Kolejnym ważnym punktem w zjednoczeniu dziecka i szczeniaka jest odpoczynek. Zwierzę, jak wszystkie żywe stworzenia, potrzebuje odpoczynku. Dlatego dziecku należy jasno wytłumaczyć, że jeśli pies śpi, nie wolno go dotykać. Pomoże to szczeniakowi poczuć się bezpiecznie i nie wyrosnąć jak przestraszony pies, bojący się głosu dziecka. Spraw, aby legowisko dla psa było miejscem, w którym Twoje dziecko nie będzie się przemieszczać.

Wspólne spacery i inne zajęcia nauczą dziecko odpowiedzialności i szacunku dla innych. A szczeniakowi pomożemy zaufać dziecku i działać z dzieckiem jako drużyna. Pierwsze spacery powinny być nadzorowane przez osoby dorosłe.

Podczas wychowywania szczeniaka w domu z małymi dziećmi pojęcie posłuszeństwa jest bardzo ostre. Szczeniak musi doskonale rozumieć wszystkie polecenia. Czy to zatrzymanie gry słowem „dość”, czy zwykłą komendą „siad”, gdy pies skacze w niekontrolowany sposób, zakłócając jego działalność.

Szczenięta są z natury nadmiernie aktywne, więc każda gra może zmienić się w banalne ugryzienia. Jeśli dorośli zauważą zmianę nastroju szczeniaka, zabawę należy przerwać jednym poleceniem. Dobrze wychowany pies od razu wszystko zrozumie.

Dziecko musi również zrozumieć, co może, a czego nie można zrobić. Na przykład, gdy pies je, nigdy nie należy do niego podchodzić. Należy to wytłumaczyć dziecku już pierwszego dnia spotkania ze zwierzakiem. Jeśli dziecko uczestniczy w procesie karmienia, to po postawieniu miski na podłodze powinno odsunąć się i czekać na zakończenie posiłku psa tak długo, jak to konieczne.

Cechą rasy jest pewien zapał. Dlatego przed karmieniem ważne jest, aby trzymać psa, a dopiero po napełnieniu miski zbliżyć go do jedzenia. Pomoże to w przyszłości spokojnie przygotować psie obiady, bez obawy, że źle wychowany pies rzuci się pod nogi.

Plusy i minusy rasy

Pozytywne cechy rasy jamników:

• Najwyższa inteligencja. Te psy są inteligentne i bystre od samego szczenięcia;
• Długie spacery. Zdecydowany plus dla osób prowadzących siedzący tryb życia;
• Doskonali myśliwi nie tylko w norach, ale także na lądzie, a nawet na wodzie;
• Towarzyskość i życzliwość. Prawdziwym odkryciem jest charakter jamnika;
• Wyrazisty pysk pozwala psu „bawić się uczuciami” właścicieli, których nie może nie dotknąć;
• Jamniki dobrze dogadują się z małymi dziećmi. Jest to inteligentna rasa psów, dlatego jej przedstawiciele rozumieją, że mają przed sobą małe dziecko i odpowiednio się zachowują;
• Długość życia jamnika pozwala przyjąć do domu prawdziwego przyjaciela, który w dobrych warunkach jest w stanie żyć piętnaście lat.

Jak każda rasa, jamnik ma szereg wad, o których należy pamiętać przy zakupie szczeniaka:

• Ze względu na budowę szkieletu jamniki często mają problemy z plecami. Częste wchodzenie po schodach może zaszkodzić postawie przysadzistego psa;
• Pielęgnacja uszu wymaga szczególnej uwagi. Ze względu na swoją długość lokalizatory często zapadają na różne choroby. Aby tego uniknąć, konieczne jest regularne przeprowadzanie procedur higienicznych mających na celu czyszczenie małżowin usznych;
• Jamniki mają tendencję do nadwagi, dlatego konieczne jest ograniczenie chronicznego obżarstwa zwierząt;
• Chęć zaszczekania wszystkich psów w okolicy. Nawet jeśli pies waży pięć razy więcej niż jamnik, na pewno zacznie na niego szczekać.

Wady rasy to oczywiście tylko niuanse, które bardziej niż nakładają się na zalety rasy.