Psy bojowe: przegląd ras i cech treningu

Pochodzenie i cel walki z rasami psów

Tradycja krwawych walk psów wywodzi się ze starożytnego Rzymu, wtedy duże psy typu molosowego zaczęły bawić się między sobą, a także z innymi zwierzętami (niedźwiedzie, byki, lwy itp.) w celu wyłonienia zwycięzcy. W Koloseum odbywały się widowiskowe walki, które cieszyły się niezwykłą popularnością. Obecnie ten rodzaj niezwykle nieludzkiej rozrywki jest zabroniony prawie we wszystkich krajach, z wyjątkiem Turkmenistanu, Hondurasu, Japonii i niektórych innych krajów azjatyckich.

Walki psów są popularne od wieków

Pit bullterriery są najbardziej złymi i krwiożerczymi, według większości mieszkańców rasa psów zaliczana do walczących została wyhodowana w XVIII wieku w Anglii przez skrzyżowanie masywnych, ale niezdarnych buldogów z agresywnymi i zwinnymi terierami. W pracy hodowlanej preferowano osobniki odporne i obdarzone szybką reakcją, a także umiejętnością podejmowania samodzielnych decyzji oraz małą wrażliwością na ból (zwykle mają grubą skórę z krótkimi, twardymi włosami). Agresja wobec ludzi nigdy nie była kultywowana i nie jest uwarunkowana genetycznie. Dzisiejsze psy bojowe są szkolone pod kątem bezpieczeństwa, ochrony i różnych profesjonalnych czynności usługowych.

Pies bojowy - przedstawiciel rasy psa wyhodowanego przez człowieka specjalnie do walk, walk z innymi psami (ok. pitbulterier). W FCI nie ma określonej grupy ras walczących.

Klasyfikacja psów walczących

Walki psów, które są nielegalne, obejmują kilka ras. Rozważmy najczęstsze.

Teriery

Na bazie terierów, które mają doskonałe właściwości marynowania i były używane do polowań od czasów starożytnych, celowo wyhodowano kilka ras psów bojowych.

Bulterier

Bulterier angielski to pies średniej wielkości, rzadko przekraczający 53-56 cm wzrostu i ważący nie więcej niż 23-32 kg. Ma silne, umięśnione, elastyczne i dość zwarte ciało. Pies jest bardzo mobilny i łatwy w prowadzeniu. Wydłużona, szorstka głowa z głęboko osadzonymi, wąskimi i skośnie skośnymi oczami nie każdemu przypadnie do gustu. Wygląd jest dość przerażający, ale postać, według większości właścicieli, wcale temu nie odpowiada.

Bulterier ma bardzo specyficzny wygląd i nie najlepszą reputację

Przedstawiciele tej rasy odznaczają się pogodnym i dobrodusznym usposobieniem, czego w żaden sposób nie można by się spodziewać po straszliwym psie bojowym.

Amerykański Pit Bull Terrier

Doły, czyli pitbulle, jak często nazywa się pit bullterriery, nie różnią się szczególnie dużymi wymiarami (waga - 14-28 kg, wysokość w kłębie - 43-53 cm). Psy są silne, sprężyste, wysportowane i wysportowane, harmonijnie łączą moc, siłę i pewność siebie, pozostając jednocześnie wdzięcznym i zwinny. Niezwykle lekkomyślny, o bardzo silnej woli i silnym duchu walki. Agresja w zoo jest wysoka. Rasa nie jest uznawana przez FCI i jest zakazana w wielu krajach UE.

Amerykański Pit Bull Terrier to rasa, która ma negatywną reputację w oczach ludzi, ale w rzeczywistości nie ma w tej rasie więcej złośliwości niż u jakiegokolwiek teriera

Staffordshire bulterier

Laski są krótkie (35–40 cm), krępe, nieco krępe, z szeroką klatką piersiową, mocne. Charakterystyczną cechą rasy są krótkie, szeroko rozstawione kończyny. Pies bardzo aktywny, o zrównoważonym i silnym usposobieniu. Ogólnie rzecz biorąc, dla tych psów przejaw agresywności jest nietypowy, ale czasami zdarzają się osobniki obdarzone całym zestawem cech bojowych, w tym agresją i potrzebą mierzenia siły ze wszystkimi.

Staffordshire Bull Terrier został wyhodowany z cechami odważnego i silnego wojownika, ale później rasa przeszła zmiany, które miały na celu uczynienie z psa doskonałego towarzysza i wiernego przyjaciela

Amerykański staffordshire terier

Amstaff to potężny, choć niezbyt wysoki (43–48 cm), atletyczny, krępy pies o mocnych kościach i stalowych mięśniach. Pies jest inteligentny, obdarzony pewną inteligencją, siłą, a także wyraźnymi cechami stróżującymi, stróżującymi i bojowymi. Rasa ta ma dość sprzeczny charakter, łącząc przeciwstawne cechy (agresywność i złośliwość wobec opanowania i pogody ducha, dobry charakter wobec resentymentu, graniczące z urazą itp.).

Amstaff, aka American Staffordshire Terrier, to znana na całym świecie rasa psów o kontrowersyjnej reputacji

Mastify (Molosy)

Mastiffy - potomkowie starożytnych psów bojowych wyróżniają się dużą sylwetką, wysokim wzrostem i dobrze rozwiniętymi mięśniami. Kilka ras należy do grupy molosów.

Mastif angielski

Mastif Angielski to duża (wysokość w kłębie do 80 cm, waga może przekraczać 100 kg) rasa przypominająca psa z angielskimi korzeniami. Silny i potężny, proporcjonalnie zbudowany pies o bardzo spokojnym i flegmatycznym temperamencie, nie pozostał ślad krwiożerczej, gwałtownej przeszłości walczących przodków. Pies zachowuje się jak osoba z królewskiej krwi, nie pozwalając sobie na wybryki i psikusy. Delikatni i bojaźliwi giganci wykonują świetną robotę z ochroną i obowiązkami wartowniczymi.

Mastif Angielski to pies, który mimowolnie budzi głębokie poczucie szacunku

Bullmastiff

Przodkowie bullmastiffa to leśne psy stróżujące, które pomagały myśliwym radzić sobie z kłusownikami w XVII-XVIII wieku. Ten zwarty i gęsty sztangista (waga - od 50 kg, wzrost - 61-69 cm) jest stale w stanie czujności, przy najmniejszym niebezpieczeństwie gotów jest rzucić się do ataku. W domu zwierzęta są leniwe i flegmatyczne. Rasa ta nie ma skłonności do nieuzasadnionej agresji, niemniej jednak zdarzały się przypadki ataków na ludzi.

Bullmastiff jest odpowiedzialnym stróżem i niestrudzonym towarzyszem, wywodzącym swoje pochodzenie od angielskich buldogów i mastifów

Boerboel z RPA

Boerboel, którego nazwa dosłownie tłumaczy się jako „pies wiejski”, jest bardzo potężnym (wzrost - 60-70 cm, waga - 60-90 kg), dużym i muskularnym zwierzęciem, zwinnym i plastycznym, posiadającym natychmiastową reakcję i zdolność do szybko ocenić obecną sytuację. Cechy opiekuna psa są na najwyższym poziomie, więc dość łatwo jest wytrącić z równowagi i sprowokować go do agresji. Odnotowano przypadki ataków Boerboel na ludzi. Ta rasa południowoafrykańska nie jest wymieniona w FCI.

Południowoafrykański Boerboel to typowy molos, ale mocniejszy i umięśniony

Shar Pei

Sharpei pochodzą z Chin i są uważane za jedną z najstarszych ras. Pies średniej wielkości (wzrost - 40-51 cm, waga - 20-35 kg), mocno zbudowany o bardzo oryginalnym i zapadającym w pamięć wyglądzie. Rasę cechuje spokój, niezależność, podejrzliwość i nieufność wobec obcych, co jest uzasadnione powierzonymi jej obowiązkami strażniczymi.

Shar Pei to niesamowita starożytna rasa, która zachowała swoją oryginalność i wygląd

Galeria zdjęć: Wojownik Molossi

Psy pasterskie (wilczarze)

Na liście ras niebezpiecznych znalazły się również owczarki, do których bezpośrednich obowiązków należała ochrona inwentarza żywego i mienia. Ze względu na duże rozmiary były często wykorzystywane w krwawych psich bitwach.

Alabai

Niezależny i nieustraszony owczarek środkowoazjatycki, jak nazywany jest również Alabai, nie wykazuje najpierw agresji i nie atakuje niepotrzebnie. Duże (wzrost - ponad 70 cm, waga - od 50 kg) i samowystarczalne zwierzę najpierw ostrzeże warczeniem i szczekaniem, jeśli te sygnały zostaną zignorowane, wtedy pies działa zdecydowanie. Charakter tej rasy jest złożony, pies może być krnąbrny i drażliwy.

Alabai (Owczarek Środkowoazjatycki) to najstarsza rasa psów, której przodkowie brali udział w walkach gladiatorów i pełnili funkcje ochronne

Gampr

Wilczarz ormiański jest bardzo dużym i silnym, atletycznym psem. W kłębie pies może osiągnąć 77-80 cm, a jego waga może przekraczać 70 kg. Rasę wyróżnia zrównoważony temperament i spokój, umiejętność podejmowania samodzielnych decyzji oraz niezależność. Gampr jest odważny i zawsze czujny, wykazuje doskonałe walory obronne. Wszelkie stworzenia o mniejszych wymiarach i słabsze w jego rozumieniu (kobiety, dzieci, jagnięta, szczenięta itp.) chroni przede wszystkim.

Gampr (wilczarz ormiański) to rdzenna rasa Wyżyny Ormiańskiej, która według hodowców nie musi być specjalnie szkolona, ​​aby chronić właściciela i jego własność, wszystko to jest we krwi Gampr

Owczarek kaukaski

Historia istnienia wilczarzy kaukaskich ma ponad dwa tysiące lat. Te duże psy (do 75 cm wzrostu i ponad 110 kg) są uważane za jednych z najlepszych strażników, ponieważ mają fenomenalną wrażliwość i błyskawiczną reakcję. Są silni, odważni i wytrzymali, niezwykle nieufni wobec obcych. Może być agresywny, ale nigdy nie rób tego bez powodu.

Owczarek kaukaski lub wilczarz kaukaski to rasa dużych psów stróżujących o zdecydowanym, nieustraszonym charakterze

Buldogi

W bitwach wzięły udział buldogi angielskie i amerykańskie - krępe, przysadziste i krótkonogie zwierzęta. Ambuli są nieco większe, ich wysokość może sięgać 70 cm. Psy wyróżniają się zwiększoną agresywnością i martwym chwytem, ​​wykazują doskonałe właściwości obronne.

Buldog Amerykański jest symbolem Amerykańskiego Korpusu Piechoty Morskiej

Inne rasy walczące

Istnieją inne rasy psów, których temperament i cechy fizyczne pozwalają ocenić ich bojowy charakter.

Akita amerykańska

Akita to młoda rasa o silnej, zrównoważonej i stabilnej budowie, o mocnych kościach i dobrze rozwiniętych mięśniach. Psy są samowystarczalne i poważne, inteligentne i zrównoważone, przyjazne, ale czujne.

Akita amerykańska to duża rasa wyhodowana w górzystych regionach północnej Japonii

Akita Inu

Akita japońska to jedna z najstarszych ras psów na naszej planecie. Duży (do 67 cm) pies szpicowaty, dumny, szlachetny i powściągliwy. Bardzo niezależne i dominujące usposobienie.

Akita Inu to jedna z najstarszych ras psów na Ziemi, wyhodowana w północnych regionach Japonii

Czy powinieneś zacząć od psa z cechami bojowymi?

Wszystkie walczące psy wyróżniają się złożonym i niezależnym usposobieniem, z którym nie każdy może sobie poradzić. Posiadanie zwierzaka z cechami bojowymi ma sens tylko dla doświadczonego hodowcy psów o silnym charakterze, który ma wystarczająco dużo czasu na trening ze zwierzęciem i jest gotowy wziąć za niego odpowiedzialność. Bardzo odradza się zabieranie psa bojowego dla niedoświadczonych osób, które nie mają doświadczenia w komunikowaniu się z psami.

Łagodny, niepewny i niekonsekwentny właściciel zrobi ze swojego podopiecznego potwora, stanowiącego potencjalne zagrożenie nie tylko dla innych, ale także dla siebie.

W rękach niedoświadczonej osoby walczące psy stają się niezwykle niebezpieczne

Mój przyjaciel ma w domu Buldoga Amerykańskiego. Oczywiście nie spieszy się na wszystkich, ale cały jego wygląd sugeruje, że nie można z nim żartować. Gdy tylko ktoś podniesie głos do gospodyni, nie wspominając o fizycznym uderzeniu, poprzeczka psa natychmiast opada, a on rzuca się do bitwy.

Cechy treningu

Psy bojowe należy edukować od najmłodszych lat. Rasy te mają genetycznie zbudowaną agresywność i pragnienie angażowania się w bójki, więc szczenięta muszą się socjalizować tak wcześnie, jak to możliwe. Zwierzę będzie musiało poświęcić cały swój wolny czas, chodzić z nim codziennie przez 2-3 godziny (wyłącznie w kagańcu i na smyczy), zapewnić mu niezbędny poziom aktywności fizycznej. W procesie edukacji i szkoleń musisz przestrzegać następujących zasad:

• zawsze okazuj swoją dominującą i przywódczą pozycję, nie pozwalając psu nalegać na własną rękę (właściciel musi być niekwestionowanym autorytetem);
• jeśli to konieczne, wykaż sztywność i surowość;
• wydawać polecenia poprawnie, wyraźnie i stanowczo;
• nie używaj przemocy fizycznej.

Psy bojowe muszą być szkolone

Nie zostawiaj małych dzieci z psem rasy walczącej, ponieważ niemowlęta mogą wywołać falę agresji.

Szkolenie psa podatnego na przejawy agresywności najlepiej powierzyć doświadczonemu instruktorowi, który ma doświadczenie w obchodzeniu się z takimi zwierzętami. Ale proces szkolenia nie ogranicza się do jednego lub nawet dwóch zaliczonych kursów, pies będzie musiał radzić sobie przez całe życie, stale trzymając go pod ścisłą i czujną kontrolą.

Wideo: walczące rasy psów

Psy bojowe są trudne do wychowania i wyszkolenia i zawsze stanowią potencjalne zagrożenie. Zaczynając od takiego zwierzaka, powinieneś naprawdę ocenić własne mocne strony i możliwości finansowe.