Wilkory stark: przegląd północnego psa eskimosów

Odniesienie do historii

Północni Eskimosi – efekt ciężkiej pracy przewodników psów, którzy próbują wyhodować psa, który ma cechy wilka. Rasa ta jest stosunkowo młoda i pochodzi z lat 80. XIX wieku.

Istnieją dwie możliwe wersje jego pochodzenia:

• Według pierwszego, przodkiem rasy jest Eddie Garison, który po skrzyżowaniu młodego miotu owczarków niemieckich, Siberian Husky i Alaskan Malamutów, otrzymał psa Północnych Eskimosów.
• Zgodnie z drugą teorią, kanadyjskie psy eskimoskie lub husky labradory zostały sprowadzone do Wielkiej Brytanii z Ameryki, gdzie skrzyżowano je z alaskańskim malamutem i owczarkiem niemieckim.

Tak więc pies podobny do wilka nie ma genów swojego dzikiego „krewnego” – wilka.

Do tej pory wyhodowano kilka ras „wilczaków”, które mają gen wilka. Ale ta cecha sprawia, że ​​psy są nieśmiałe i trudne do wyszkolenia. W związku z tym naukowcy porzucili gen dzikich zwierząt podczas tworzenia psa z północnych Eskimosów.

Northern Inuit Dog jest zwierzęciem laboratoryjnym, które łączy w sobie cechy wilka i psa domowego

Za ojczyznę psa uważana jest Wielka Brytania.

Większość opiekunów psów nie uznaje tworzenia mieszańców, czyli uzyskiwania nowych ras z już uformowanych. Dlatego pies Północnych Eskimosów nadal nie jest uznawany przez Międzynarodową Organizację Kynologiczną. Rasa ta jest uznawana tylko przez indywidualnych hodowców psów amatorów i profesjonalistów zajmujących się jej hodowlą.

W 2011 roku psy tej rasy pojawiły się przed kinem jako wilkory w pierwszym sezonie serialu „Gra o tron”. Wiadomo, że jeden z kudłatych aktorów po nakręceniu został zabrany do niej przez Sophie Turner - wykonawcę roli Sansy Stark.

W 2011 roku Inuit pojawił się wśród kinomanów jako wilkory w pierwszym sezonie Game of Thrones

Nieoficjalny wzorzec rasy

W tej chwili wśród zwolenników psa z północy Eskimosów istnieje nieoficjalny wzorzec rasy, który określa wygląd, charakter i usposobienie pupila.

Główne cechy przedstawicieli tej rasy:

• atletyczna budowa ciała;
• czaszka w kształcie klina;
• kufa delikatnie zwęża się ku czubkowi nosa;
• długość czaszki jest równa długości kufy;
• nozdrza nosa są szerokie;
• nos jest czarny, ale brak pigmentacji jest dozwolony u psów jasnych;
• potężne szczęki;
• kompletny zestaw zębów;
• zgryz nożycowy;
• owalne oczy średniej wielkości z podniesionymi górnymi krawędziami;
• tęczówka oczu:

• żółty;
• bursztyn;
• żółty brązowy;
• niebieski.

W kolorze nie dopuszcza się plam, przejście z jednego koloru na drugi powinno być stopniowe, płynne. Pies z Północnych Eskimosów nigdy nie przytyje.

Do niedawna warunkiem koniecznym dla rasy była obecność „wilczej maski”. Ale w tej chwili jego nieobecność jest również dozwolona u rasowych przedstawicieli północnego psa Eskimosów.

Pies Północnych Eskimosów nie ma jeszcze oficjalnego standardu, ale pewne wymagania dotyczące jego wyglądu zostały już sformułowane

Natura wilka północnego zwierzaka

Północny Eskimos był hodowany głównie jako pies do towarzystwa. Ale jednocześnie jest krnąbrnym i upartym zwierzakiem, więc nie nadaje się dla początkującego hodowcy psów ze względu na jej silny i kochający wolność charakter. Jego właściciel musi być przywódcą i umieć podporządkować sobie zwierzę, w przeciwnym razie nastąpi zamiana ról.

Wśród pozytywnych cech zwierzaka są lojalność, nieagresywność, towarzyskość i wesołe usposobienie. Pies jest bardzo przywiązany do właściciela i nie toleruje samotności. Jeśli zostaje sama przez długi czas, zaczyna bałaganić i głośno wyć. Te ostatnie mogą przeszkadzać sąsiadom. Oznacza to, że pies z północnych Eskimosów nie powinien być zdobywany przez osoby, które często są nieobecne w domu.

Pies jest bardzo ciekawski i ciągle wtyka nos tam, gdzie nie jest to konieczne. Ponieważ zwierzę ma instynkt stadny, dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami w domu, ale zawsze stara się zająć dominującą pozycję. Z łatwością znajduje też „wspólny język” z dziećmi. Ale dość aktywny i masywny pies może przewrócić dziecko jednym niezręcznym ruchem, więc nie zostawiaj go w spokoju.

Pies poczuje się nieswojo w małym mieszkaniu miejskim. Prywatny dom jest idealny na jej pobyt. Ale ponieważ pies ma skłonność do ucieczek, konieczne jest regularne sprawdzanie integralności ogrodzenia, obroży i łańcucha.

Pies Północnych Inuitów to perpetuum mobile, który nie czuje się zmęczony, dlatego wymaga dużo uwagi i czasu. Powinien to wziąć pod uwagę każdy, kto decyduje się na zakup tak egzotycznej rasy.

Kilka lat temu kupiłem sobie rasowego chłopca husky. Mam dwupokojowe mieszkanie, ale nie było wystarczająco dużo miejsca dla psa, więc dwa tygodnie później zabraliśmy go do daczy. Ale w czasie, gdy mieszkał w mieszkaniu, porysował wszystkie drzwi i ściany, zerwał linoleum i tapetę, przeżuł wszystkie meble, buty i zabawki dziecka. Okazało się, że chodził z nim maksymalnie trzy godziny dziennie. Najwyraźniej to nie wystarczyło na tak aktywnego psa. Ponadto jego utrzymanie wymagało nie tylko czasu, ale także nakładów finansowych. Ciągłe wizyty u weterynarza, jedzenie (duży pies dużo je) i akcesoria są przyzwoite.

Cechy dyskwalifikujące rasę

Chociaż dzisiaj nie ma jednego oficjalnie uznanego standardu, istnieją pewne cechy, które są kategorycznie odradzane u północnych Eskimosów i są uważane za wady rasy.

Wady dyskwalifikujące rasę:

• cętkowany kolor;
• ogon w formie pączka, przylegający do tyłu;
• kręcony ogon.

Gdzie i jak kupić szczeniaka rasy Northern Inuit?

Rasa ta nie jest rozpowszechniona na terytorium Federacji Rosyjskiej, dlatego zdobycie szczeniaka będzie dość problematyczne. Do chwili obecnej nie ma ani jednej domowej hodowli do hodowli psów z północnych Eskimosów. Tak więc, jeśli chcesz nabyć egzotykę, będziesz musiał ją zamówić bezpośrednio w szkółkach w Wielkiej Brytanii. Kolejka dla szczeniąt ustawia się jeszcze przed ich narodzinami, co również wpływa na koszty. Cena za psa waha się od 20 000 do 30 000 rubli rosyjskich, dodatkowo będziesz musiał pokryć koszty transportu.

W miocie jest maksymalnie 5 szczeniąt.

Czasami na stronach internetowych, takich jak „Avito”, można znaleźć ogłoszenie o sprzedaży rasowych szczeniąt Eskimosów Północnych. Ale jest bardzo prawdopodobne, że natkniesz się na pozbawionego skrupułów sprzedawcę, który sprzedaje krzyżówkę husky i innych ras. Aby nie paść ofiarą oszustwa, przed zakupem zwierzaka należy skonsultować się z opiekunem psa.

Do tej pory koszt jednego szczeniaka Eskimosów waha się od 20 000 do 30 000 rubli rosyjskich

Pielęgnacja psów z północnych Eskimosów

Pies Północnych Eskimosów nie wymaga szczególnej opieki. Aby wyglądało schludnie, musisz przestrzegać kilku prostych zasad:

• kąpiel - raz na 2-3 miesiące;
• czesanie sierści - raz w tygodniu, codziennie w okresie linienia (pies bardzo mocno linieje dwa razy w roku);
• codzienne mycie zębów;
• cięcie pazurów - raz na 2-3 tygodnie;
• regularne czyszczenie uszu.

Intensywne linienie psa z północy Eskimosów jest jednym z powodów trzymania zwierzaka na zewnątrz.

Wideo: Północny pies Eskimosów czesany podczas pierzenia

Szkolenie i edukacja zwierząt

Konieczne jest rozpoczęcie wychowywania egzotycznego zwierzaka od dzieciństwa, w przeciwnym razie wszystkie próby zakończą się niepowodzeniem. Podczas treningu należy wykazać się wytrwałością i cierpliwością. Nie możesz pokazać swojej słabości i wrażliwości. Pies szybko wyłapuje polecenia i je wykonuje, ale jednocześnie wymaga nagrody za posłuszeństwo, więc poczęstunek jako nagroda nie będzie zbyteczny. Zwierzę nie toleruje przemocy i chamstwa.

Psa z północnych Eskimosów można szkolić nie tylko w zakresie podstawowych umiejętności, ale także sztuczek cyrkowych, najważniejsze jest złapanie stanu emocjonalnego zwierzaka i bycie z nim „na tej samej fali”.

Specjalnie tresowane psy tej rasy biorą udział w poszukiwaniach ludzi i odkrywaniu leków.

Jeśli nie masz pewności co do swoich umiejętności, najlepiej poszukaj pomocy w szkoleniu u przewodników psów.

Spacery z północnymi Eskimosami

Pies Eskimosów trzymany w mieszkaniu wymaga regularnych spacerów na świeżym powietrzu dwa razy dziennie. Czas trwania jednego spaceru to co najmniej godzina. Aby zachować zdrowie i napięcie mięśniowe zwierzę potrzebuje codziennej aktywności fizycznej i aktywnego wypoczynku. Z przyjemnością pogoni za piłką z właścicielem i pobiegnie w wyścigu. Pies uwielbia wodę, więc nie odmówi kąpieli w czystym zbiorniku.

Hodowcy tej rasy zwracają uwagę na to, że podczas kształtowania się układu kostnego konieczne jest ograniczenie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego szczeniąt, aby zapobiec skakaniu z wysokości.

Wideo: pies z Północnych Eskimosów bawi się z właścicielem

Czym karmić północnego psa Eskimosów

Eskimosi równie dobrze mogą jeść zarówno suchą karmę, jak i domowe jedzenie. Ale jeśli wybór pada na pierwszy, powinien to być pokarm premium, ponieważ pies z północy Eskimosów jest podatny na reakcje alergiczne. Wystarczy karmić dwa razy dziennie (dla szczeniąt trzy razy dziennie). Jedna porcja liczona jest na podstawie wagi zwierzaka:

• 25 kg - 332-445 g;
• 36 kg - 352-463 g;
• 38 kg - 381-501 g;
• 50 kg - 402-521 g.

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę stosunek białka i tłuszczu w diecie: odpowiednio 50% i 15%.

Artykuły spożywcze, które powinny znaleźć się w menu pupila:

• płatki;
• grube, żylaste chude mięso (trzeba uważać na kurczaka, ponieważ może wywołać reakcje alergiczne);
• chuda ryba raz w tygodniu;
• fermentowane produkty mleczne;
• warzywa.

Zdrowie Psów Północnych Eskimosów

Średnia długość życia psa z Północnych Eskimosów wynosi 12 lat. Przy odpowiedniej opiece może osiągnąć 18 lat. Przedstawiciele tej rasy są podatni na następujące choroby genetyczne:

• Alergia pokarmowa. Środowisko przyjazne dla środowiska doprowadziło do tego, że psy mogą cierpieć na alergie pokarmowe zarówno na pasze przemysłowe, jak i na żywność. Ze względu na grubą sierść dość trudno jest rozpoznać pierwsze oznaki reakcji organizmu. Leczenie z reguły jest przepisywane wyłącznie przez lekarza weterynarii i obejmuje cały szereg środków, w tym leki i regulację żywieniową.
• Padaczka. Psy tej rasy są podatne na nagłe drgawki. W przypadku padaczki wrodzonej pierwsze napady występują z reguły w wieku sześciu miesięcy, a następnie pod wpływem czynników negatywnych mogą się pogorszyć i stać się częstsze. Podczas ataku pies zaczyna nerwowo skomleć, martwić się, wzmaga się ślinienie, potem następuje utrata przytomności. Leczenie padaczki tylko pod nadzorem lekarza weterynarii.
• Dysplazja stawów biodrowych - choroba, w której rzepka, składająca się z trzech części (ud, rzepki i podudzia), ma nieprawidłową pozycję. Choroba objawia się przez całe życie w postaci kulawizny lub nieregularnego chodu. Staw słabo rozwinięty lub uszkodzony w wyniku urazu z ciągłym kontaktem „wymazuje” tkankę chrzęstną, wywołując bolesne odczucia. Proces niszczenia wpływa następnie na kość. Jeśli choroba zostanie wykryta we wczesnych stadiach jej rozwoju, możliwe jest zatrzymanie procesu, w przeciwnym razie pies pozostanie niepełnosprawny.

Recenzje rasy

W związku z tym, że Północni Eskimosi jako rasa nie mają oficjalnego statusu, wielu hodowców i miłośników psów traktuje ją jako kolejną rozrywkę dla naukowców. Ale ci, którzy oglądali Grę o tron. byli pod wrażeniem nie tylko filmu, ale także tych psów, dlatego planują w niedalekiej przyszłości pozyskać północnego Eskimosa. W tej chwili są powstrzymywani przez nierozprzestrzenianie zwierzęcia na terytorium Federacji Rosyjskiej, co decyduje o jego wysokim koszcie.

Po „Grze o tron” tak bardzo zakochałam się w Eskimosach.
Szkoda, że ​​nierealne jest dostać to tutaj, a jak już to zdobędziesz, to za dużo pieniędzy z Anglii.
pozostaje czekać na moment, kiedy się wzbogacę, wtedy na pewno wezmę

Północni Inuici to rzadka rasa w Rosji i moim zdaniem wcale nie jest to rasa, ponieważ cechy definiujące nie są ustalone. Wyglądają jak wszyscy i wszystko co się urodzi. Tutaj połowę psów można nazwać Inuitami.

Północny Eskimos to sztucznie hodowany pies, który przyciąga uwagę miłośników egzotyki. Ten zwierzak łączy wygląd dzikiego wilka z łagodnym, przyjaznym usposobieniem psa do towarzystwa. Ale wielu jest zaniepokojonych celowością hodowli nowych sztucznych ras w czasie, gdy po ulicach miasta wędruje ogromna liczba kundli. W końcu poderwany z ulicy kundel może stać się oddanym i wdzięcznym przyjacielem zupełnie za darmo.