Fila brasileiro

Fila brasileiro (fila brazylijski, mastif brazylijski, eng. Fila Brasileiro) to duża rasa psów użytkowych wyhodowana w Brazylii. Pierwotnie stworzony do poszukiwania zbiegłych niewolników w lesie deszczowym, następnie był używany do polowania na duże drapieżniki, jako pies stróżujący i bojowy. Niesamowicie podejrzliwy wobec obcych i jest jedyną rasą, która standaryzuje nietolerancję na dotyk obcych. Wysoko ceniona w domu za poświęcenie i nieustraszoność, fila brasileiro jest zakazana w wielu krajach na całym świecie.

Streszczenia

• To duży, uparty, agresywny pies. Polecany przez doświadczonych przewodników psów.

• Nie tolerują dobrze obcych, nie pozwalają na dotyk, a nawet zbliżają się.

• O ich charakterze najlepiej mówi powiedzenie: „Wierni jak filia”.

• Dogadują się z dziećmi, ale większość ekspertów nie poleca ich do trzymania w rodzinach z dziećmi.

• Nie są polecane do mieszkania w mieszkaniu, potrzebują przestronnego dziedzińca i terytorium, które musi być strzeżone.

Historia rasy

22 kwietnia 1500, portugalski odkrywca Pédro Alvaris Cabral odkrył Brazylię i został pierwszym Europejczykiem, który postawił stopę na jej ziemi. Lasy deszczowe były pełne dziwnego i ciężkiego życia, zamieszkiwały je setki rdzennych plemion. Portugalczycy zaczęli rozwijać nową kolonię w celu wykorzystania jej zasobów.

Te lokalne plemiona, które nie wymarły z powodu importowanych chorób, zostały wpędzone w niewolę. Stopniowo plantacje cukru i kauczuku wyparły dżunglę i rozwinęły gospodarkę kraju.

Plantacje te potrzebowały ogromnej liczby niewolników.

Kiedy miejscowych niewolników zaczęło brakować, Portugalczycy sprowadzili z więzień i kolonii około 3 milionów Afrykanów i Europejczyków. Część z nich oparła się niewoli i uciekła do dżungli.

Co więcej, niewolnicy byli znacznie lepiej przystosowani do życia w dżungli niż właściciele i mogli się w nich po prostu roztopić. Stało się jasne, że psy są potrzebne do wyszukiwania i łapania.

Od czasów Cesarstwa Rzymskiego Portugalia była domem dla ogromnych psów - mastifa portugalskiego i owczarka portugalskiego lub Cao de Castro Laboreiro.

Duża liczba tych psów została sprowadzona do Brazylii, ponieważ posiadały niezbędną dzikość i rozmiar.

Oprócz nich importowano także rasy angielskie. Olbrzymi mastif angielski, buldog staroangielski był jednym z najsurowszych psów tamtych czasów i wyróżniał się dzikością połączoną z siłą. Ogary zostały przywiezione jako ogary, ponieważ mają doskonały węch.

Co więcej, była to pierwsza rasa, która szukała uciekinierów, służyła do chwytania elementu przestępczego i przez wieki uciekała przed poddanymi. Ogary były szczególnie cenne, ponieważ Portugalia nie miała własnych ras ogarów.

Brazylijscy plantatorzy wyhodowali mastify angielskie, buldogi staroangielskie, ogary i psy portugalskie w celu uzyskania psa odpowiadającego ich potrzebom. Nowa rasa została nazwana Cao de Fila lub Fila Brasileiro.

Mastif brazylijski zasłynął z oryginalnej metody chwytania niewolników. Chwycił je za szyję lub ramiona i trzymał aż do przybycia właściciela.

Fila brasileiro był przetrzymywany w całej Brazylii, ale szczególnie często w Paulista. Ta gmina w Brazylii jest domem dla setek poszukiwaczy przygód, podróżników, bandytów i niewolników.

To stąd przesunęli granice kraju i przywieźli psy do Amazonii. W tych dniach psy przystosowały się do klimatu i nabyły najwyższą tolerancję na ciepło ze wszystkich mastifów.

Są w stanie pracować cicho w temperaturach, które zabiją większość podobnych ras. Nabyli odporność na niezliczone lokalne choroby i pasożyty. W połowie XVIII wieku fila brasileiro staje się ważną częścią systemu rolniczego kraju.

W przeciwieństwie do rasy takiej jak Mastif kubański, który był używany wyłącznie do znajdowania zbiegłych niewolników, Fila była w stanie opanować inne zadania. Masywne i dzikie psy były idealnymi stróżami, strzegąc domów plantatorów. Ponadto ich wrażliwy nos umożliwiał śledzenie zarówno ludzi, jak i zwierząt.

Dżungla Brazylii jest pełna jaguarów, pum i piekarzy. Fila brasileiro mógł nie tylko ich wytropić, ale także przyłączyć się do bitwy, z której wyszedł zwycięsko. Ponadto chronili zwierzęta hodowlane przed drapieżnikami.

Pomimo faktu, że zniesienie niewolnictwa miało miejsce w Brazylii już w 1820 r., niektóre z jego przejawów utrzymywały się w regionach przez dziesięciolecia. Oznacza to, że fila zachowała swoje funkcje przez wiele lat po utracie ich przez psy o podobnym przeznaczeniu w innych krajach.

Tak było do 1884 roku, aż do ostatecznego zlikwidowania niewolnictwa, jednak Brazylia stała się jednym z ostatnich krajów w tej sprawie. Fila brasileiro miała szczęście i zostały psami stróżującymi, stróżującymi, myśliwskimi.

W XX wieku kraj został zurbanizowany, a wskaźnik przestępczości znacznie wzrósł, psy były wykorzystywane przeciwko przestępczości, co jeszcze bardziej zwiększyło ich agresywność. Dlatego między hodowcami dochodzi do sporu.

Niektórzy twierdzą, że psy były agresywne, inni, że stały się takie dopiero w ostatnich latach.

Chociaż te psy były krzyżowane z innymi rasami na początku ich formacji, to Fily pozostały praktycznie rasowe. W 1940 roku Brazylijczycy zainteresowali się standaryzacją rasy.

W 1946 roku opublikowano pierwszy wzorzec rasy, oparty na zaleceniach Międzynarodowej Organizacji Kynologicznej i wywołał ogromną przepaść między miłośnikami rasy.

Standard FCI opisywał psa o budowie mastifa i pysku ogara, charakter nieagresywny i kontrolowany. Brazylijski Związek Kynologiczny (CBKC) zaczął się tego trzymać i obejmował hodowców, którzy chcieli bardziej aktywnych i nieagresywnych psów.

Klub Poprawy Fila Brasileiro (CAFIB) zaczął stosować bardziej tradycyjne cechy rasy, w tym charakter.

Nieufność do obcych i nietolerancja w kontaktach z nimi stała się znakiem rozpoznawczym tego standardu. Psy spokrewnione z CAFIB są tak nieufne wobec obcych, że mogą ich zaatakować nawet bez specjalnego przeszkolenia.

W XX wieku wojsko próbowało ustalić, czy Phil jest odpowiedni dla ich potrzeb. Szczególnie pociągała ich zdolność do wytrzymywania upałów, czego nie ma u tradycyjnych psów, na przykład u owczarka niemieckiego.

Przez pięć lat studiowali Owczarek niemiecki, doberman i Fila Brasileiro, koncentrując się na możliwości pracy w lesie deszczowym. Fila był gorszy od owczarka niemieckiego pod względem inteligencji i dobermana pod względem agresywności, ale ogólnie ich przewyższał.

Na początku lat 80. sława tego ogromnego i dzikiego psa zaczęła się rozprzestrzeniać na całym świecie. Hodowcy z USA, Europy i Rosji zaczęli używać ich jako psów stróżujących i stróżujących.

W wyniku niewłaściwego wychowania wiele z tych psów zaczęło atakować ludzi. W rezultacie Wielka Brytania, Izrael, Dania, Norwegia, Malta, Cypr, Australia i Nowa Zelandia całkowicie zakazały trzymania Phila lub Metysów. Hodowcy uważają to za błędne, ponieważ przy odpowiedniej socjalizacji i szkoleniu te psy są dość łatwe do opanowania i spokojne. Jednak hodowcy rottweilery oraz Amerykańskie Pit Bulle wciąż porównują je do Filas, mówiąc, że ich psy są mniej agresywne.

Pomimo kontrowersji tej rasy, jest ona dość popularna na świecie. W Brazylii jest to jedna z najpopularniejszych ras rasowych, w Europie i USA ich liczba rośnie. W przeciwieństwie do wielu ras, które straciły swoje walory użytkowe, Fila nadal służy jako pies stróżujący i stróżujący.

Jednak nadal nie są rozpoznawane w wielu dużych organizacjach kynologicznych. Na przykład American American Kennel Club (AKC) i United Kennel Club (UKC).

Opis

Fila brasileiro to pies o mastifie i głowie ogara. To, co od razu rzuca się w oczy, to masywność.

Wzorzec rasy dla samców to 65-75 cm w kłębie, dla suk 60-70 cm. Wielu hodowców skupia się na zdobywaniu jak największych psów i nie jest to rzadkością w przypadku samców 80 cm i powyżej.

Ważą co najmniej 50 kg. Są to bardzo umięśnione i potężne psy, niewiele jest ras tak rozwiniętych jak brazylijska Fila. Ogon bardzo długi, noszony nisko, szeroki u nasady, ale mocno zwężający się na końcu.

Cechą charakterystyczną rasy jest budowa głowy. Mimo swojej masywności i surowości musi pozostać proporcjonalna do ciała. Głowa widziana z góry ma kształt gruszki.

Kufa brazylijskiego fila jest znacznie dłuższa niż u innych mastifów, powinna być tej samej długości co czaszka lub nieco krótsza. Zgodnie ze wzorcem rasy pysk powinien być: „mocny, szeroki, głęboki, w harmonii z czaszką”.

Rasa charakteryzuje się również gęstą, luźną skórą, zwłaszcza wokół szyi, gdzie tworzy wyraźne podgardle, czasami przechodzące na klatkę piersiową i brzuch. Sierść fila brasileiro jest krótka, gładka, gęsta i przylegająca.

Dozwolony jest dowolny kolor jednolity, z wyjątkiem białego, mysiego szarego, czarnego podpalanego i niebieskiego. Psy pręgowane mogą mieć jasne lub ciemne paski. Czasami na twarzy pojawia się czarna maska. Typowe kolory: płowy i pręgowany.

Postać

Postać Fila Brasileiro jest najważniejszą i najbardziej znaczącą częścią rasy, na której zbudowana jest cała jej sława. Niestety charakter jest bardzo sprzeczny. Ponieważ są trzymane wyłącznie jako psy stróżujące, wyrażają się w nim specyficzne cechy.

Ale w przeciwieństwie do innych ras, Fila ma wysoki poziom agresji w stosunku do ludzi, zwłaszcza u psów żyjących w Brazylii. Niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, że te psy nie są odpowiednie dla wszystkich, co więcej, nie będą pasować do większości z nich.

Tylko ci, którzy mają doświadczenie w trzymaniu dużych, agresywnych psów, potrzebują Fila. Przy odpowiednim wychowaniu jest doskonałym opiekunem i obrońcą, ale w niedoświadczonych rękach źródłem poważnych problemów.

Brazylijscy Fila słyną ze swojej lojalności, o czym świadczy nawet powiedzenie: Lojalni jako Fila. Tworzą niesamowicie bliskie relacje z rodziną, dla której zrobią wszystko.

Jeśli szczeniak dorasta w towarzystwie jednej osoby, będzie poświęcony tylko jemu, jeśli z rodziną, to wszystkim.

Co więcej, większość psów jest niezależna. Mają trudne relacje z dziećmi i sporną reputację. Ci, którzy dorastali z dziećmi, kochają je i spokojnie znoszą wszelkie gry. Jednak większość opiekunów psów nie zaleca trzymania tych psów w rodzinach z dziećmi. Nie będą słuchać poleceń wydawanych przez dziecko, ponieważ nie uważają dzieci za wyższe od siebie pod względem statusu społecznego. Ponadto mogą mylić dziecięce zabawy z agresją i odpowiednio reagować.

Osobliwością rasy jest „ojeriza”, czyli nieufność, skrajna podejrzliwość wobec obcych. Jest to jedyna rasa, w której standardem jest przewidziana nietolerancja na podejście lub dotyk obcych. Socjalizacja i szkolenie są absolutnie niezbędne, bez nich psy będą wyjątkowo agresywne w stosunku do obcych.

Przy odpowiednim szkoleniu większość psów będzie tolerować obcych, ale tylko w obecności rodziny. Jednak bez tego nie znoszą nikogo, co stwarza ogromne trudności listonoszom, strażakom, a nawet tym, którzy muszą karmić psa pod nieobecność właścicieli.

Ponadto przyzwyczajenie się do nowego członka rodziny zajmuje im bardzo dużo czasu, a niektórzy nigdy ich nie akceptują.

Niesamowicie opiekuńczy, zawsze czujny, podejrzliwy - idealne psy stróżujące. Tylko głupi złodziej zignoruje szczekanie i warczenie, które wydaje Phila.

Sama jest świetnym środkiem odstraszającym. Przez wielu uważany jest za najlepszego psa stróżującego na świecie.

Nie boi się, bez względu na to, kto jej się sprzeciwia, człowieku, bestii czy maszynie. Pod żadnym pozorem brazylijski filia nie pozwoli na krzywdę członków swojej rodziny, a każdy, kto spróbuje to zrobić, musi go najpierw zabić.

Chociaż agresja w stosunku do innych psów jest zwykle mniejsza niż w stosunku do ludzi, wielu ją ma. Domyślnie nie tolerują innych psów, nawet najspokojniejszej Fila dominującej. Jakakolwiek agresja w stosunku do innego psa może skutkować śmiercią wroga, ponieważ niewiele jest ras, które by to wytrzymały.

Zaleca się trzymanie tylko jednego psa. Jeśli szczeniak dorastał w towarzystwie innych zwierząt, uważa je za członków swojej sfory i chroni. Jednak nie dotyczy to reszty, a ona może po prostu rozerwać cudzego kota.

Podobnie jak inne agresywne rasy, Fila jest trudna do wyszkolenia. Nie są służalczy, żyją tak, jak uważają za stosowne. Większość jest niesamowicie uparta, wielu jest krnąbrnych.

W żadnym wypadku nie będą słuchać poleceń kogoś, kto jest uważany za niżej na drabinie społecznej, a to oznacza, że ​​właściciel musi być zawsze wyższy od swojego psa.

Nie oznacza to, że nie da się ich wyszkolić, po prostu szkolenie wymaga doświadczenia, wiedzy, czasu i wysiłku. Jednocześnie nawet najbardziej posłuszni okresowo wykazują wolę.

Fila Brasileiro jest bardziej aktywna niż większość ras olbrzymich. Nie może zadowolić się kilkoma krótkimi spacerami. Co najmniej 60 minut aktywnych obciążeń dziennie, najlepiej więcej.

Kochają spacery, ale najlepiej czują się na przestronnym i bezpiecznym dziedzińcu prywatnego domu. Patrolują teren i słabo nadają się do trzymania w mieszkaniu.

Potencjalni właściciele muszą być świadomi niektórych cech rasy. Szczekają na prawie wszystko, co uznają za podejrzane i będą hałaśliwymi sąsiadami. Nie nadaje się również dla bardzo czystych ludzi.

Phil ślini się zwłaszcza podczas upałów. Zaśmiecają podczas jedzenia i picia. W porównaniu do innych molosów mniej cierpią z powodu gazu, ale jeśli tak, to pomieszczenie musi być wentylowane.

Opieka

Rasa łatwa w pielęgnacji. Nie potrzebuje profesjonalnej pielęgnacji, jedynie okazjonalnego szczotkowania.

Właściciele muszą regularnie i dokładnie czyścić uszy i fałdy fila brasileiro, ponieważ gromadzą się w nich brud, woda, żywność, które mogą prowadzić do infekcji.

Procedury należy uczyć jak najwcześniej, ponieważ dorosłego psa nie można obsłużyć, jeśli nie chce. Czy to najpierw uśpione?.

Lisza umiarkowanie, ale ze względu na duży rozmiar sierści dużo.

Zdrowie

Nie przeprowadzono żadnych badań, więc nie można tego wiarygodnie powiedzieć. Psy cierpią na choroby typowe dla ras olbrzymich: dysplazję, skręt, choroby układu mięśniowo-szkieletowego.

Uważa się jednak, że są one znacznie zdrowsze niż inne psy rasowe, zwłaszcza mastify.

Większość źródeł wskazuje, że fila brasileiro żyje od 9 do 11 lat.