Schipperke - pasterz dla miasta

Schipperke - pasterz dla miasta

Wiele osób marzy o psie pasterskim, ale nie może go zdobyć ze względu na duże rozmiary tego psa. Schipperke byłby całkiem odpowiedni dla takich ludzi - rzadka rasa psów o kompaktowych rozmiarach i dekoracyjnym wyglądzie, posiadająca cechy i powagę psa usługowego. Ale nie daj się zwieść małym rozmiarom, ten pies potrzebuje mocnej ręki, bo nie bez powodu nazywa się go „czarnym diabłem”.

Pochodzenie Schipperke

Schipperk jest wymieniony w archiwach belgijskich z XVI wieku. Rasa została wyhodowana w tym kraju jako stróż, pasterz i łowca gryzoni. Prawo zabraniało chłopom w tamtych czasach posiadania psów ras dużych (był to przywilej szlachty), więc hodowcy starali się zachować cechy psa służbowego w małym ciele.

Istnieje wersja, w której słowo „schipperke” w tłumaczeniu z języka flamandzkiego oznacza „mały kapitan”, a same psy były używane do pilnowania statków.

W 1882 r. odbyła się pierwsza wystawa tych psów w Belgii, a w 1888 r. założono klub rasy (jest nadal najstarszy w Belgii) i przyjęto pierwszy wzorzec.

Fédération Cynological Fédération Internationale uznała rasę w 1954 roku. Najnowsza wersja normy odnosi się do 20.01.2010. Schipperke jest również rozpoznawany przez amerykańskie i angielskie związki kynologiczne.

Schipperke - pasterz dla miasta

Schipperke - starożytna rasa psów usługowych

Opis rasy

Zewnętrznie Schipperke wygląda jak pies pasterski, tylko bardzo mały rozmiar. Jest to wyjątkowy pies, który posiada wiele cech strukturalnych, które uwzględnia wzorzec rasy.

Zgodnie z klasyfikacją FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) Schipperke należy do grupy 1 „Psy do bydła i psy pasterskie z wyjątkiem szwajcarskich psów pasterskich”, sekcja 1 „Psy pasterskie” pod numerem 83.

Tabela: cechy wyglądu belgijskiego przewoźnika

KryteriumWskaźniki standardowe
Głowa
  • w kształcie klina;
  • przejście od czoła do nosa jest zauważalne, ale nie gwałtowne;
  • szerokie czoło;
  • nos mały, zawsze czarny;
  • pysk zajmuje około 40% całej długości głowy.
Zęby
  • zgryz nożycowy (dopuszczalny prosty);
  • kompletna formuła dentystyczna (42 zęby).
Oczy
  • mały;
  • w kształcie migdała;
  • osadzone niezbyt głęboko, ale też nie wystające;
  • wyrażenie jest złośliwe;
  • kolor ciemnobrązowy.
Uszy
  • mały;
  • pionowo;
  • trójkątny spiczasty kształt;
  • osadzone wysoko, ale nie blisko;
  • różnią się mobilnością.
Ramka
  • kwadrat (długość równa wysokości w kłębie);
  • wyraźny kłąb;
  • brzuch umiarkowanie podciągnięty.
Ogon
  • ustawić wysoko;
  • niektóre psy są nieobecne od urodzenia lub są bardzo krótkie (niskie), co nie jest wadą;
  • w spoczynku sięga stawu skokowego, lekko zginając się na czubku;
  • w ruchu osiąga linię grzbietu (najlepiej nie wyżej).
Odnóża
  • proste i równoległe;
  • łapy są małe, zaokrąglone, zebrane w kulkę;
  • pazury są małe, zawsze czarne.
Wełna
  • włosy ochronne grube, proste i szorstkie;
  • podszerstek gruby i miękki;
  • krótkie na uszach, głowie, przodzie kończyn;
  • dłuższy na szyi, tworzy kołnierz, grzywę i „falbankę”;
  • z tyłu ud długie włosy układają się w „spodnie”.
Kolor
  • absolutnie czarny;
  • siwe włosy na twarzy są dozwolone np. ze względu na wiek.
Waga3-9 kg
Wzrost26-35 cm
Schipperke - pasterz dla miasta

Wizytówka Schipperke to wydłużony płaszcz tworzący kołnierz, kark i falbany na tylnych łapach

Postać Schipperkego

Wzorzec rasy podkreśla, że ​​Schipperke jest psem bardzo aktywnym i energicznym, ciekawym wszystkiego, co dzieje się wokół. Jest bardzo czujna i nieufna wobec każdego obcego, potrafi nawet ugryźć kogoś, kto jej zdaniem wdziera się w powierzony jej opiece przedmiot. Pierwszą reakcją na podejrzany przedmiot jest szczekanie, podczas którego pies podnosi sierść z tyłu szyi.

Wrodzona ciekawość sprawia, że ​​Schipperke uważnie obserwuje każdy poruszający się obiekt, nic więc dziwnego, że pies może polować na gryzonie, w tym szczury i krety.

Głównym celem rasy jest pies stróżujący. Ale dzięki swojej naturze Schipperke może być również używany jako towarzysz. Jest więc bardzo przyjazna dzieciom. Ale lepiej używać go jako towarzysza zabaw dla starszych dzieci (od 5 lat), dla mniejszych duża aktywność Schipperke może być problemem. Ten zwierzak doskonale nadaje się dla osób aktywnych i rodzin, które często uprawiają sport, chodzą na piesze wycieczki, podróżują.

Schipperke może spać na kolanach swojego właściciela, zwinięty w kłębek, ale nie daj się zwieść temu idyllicznemu obrazkowi. Dzieje się tak, gdy cała jej energia zostaje wylana na ulicę poprzez ćwiczenia fizyczne i aktywne gry.

Dla ziemniaków kanapowych i miłośników spędzania czasu przy telewizorze ten pies będzie ciężarem. Schipperke z nudów zacznie szczekać na każdy szelest i szukać rozrywki w czterech ścianach, co na pewno nie przypadnie do gustu właścicielom. Podczas spaceru taki niezrealizowany zwierzak rzuci się na każdego przechodnia lub będzie szukał konfliktu z obcym psem.

Z innymi zwierzętami Schipperke nie może się dogadać - naprawdę lubią dominować. I na pewno nie pozostaną obojętne na gryzonie - jest to obiekt na nie polowania.

Ale każdy rodzaj aktywności będzie postrzegany przez zwierzaka z zainteresowaniem: frisbee, zwinność, ładowanie. Pies może nauczyć się nie tylko ogólnego toku szkolenia (OKD), ale także różnych sztuczek, jego inteligencja pozwala fali wiele się nauczyć. Schipperke dużo i chętnie pływa.

Psy tej rasy można szkolić do śledzenia.

Schipperke - pasterz dla miasta

Każdy rodzaj aktywności jest mile widziany przez zwierzaka Schipperke, nawet zwykła dostawa

Tabela: Wady rasy i znaki dyskwalifikujące

Wady
  • niezręczny wygląd;
  • niewystarczająco zwarta budowa ciała;
  • szpiczasty lub gruby pysk;
  • kopulasta czaszka;
  • nierównomiernie rozmieszczone zęby;
  • duże, okrągłe, jasne oczy;
  • krótki krok;
  • włosy zbyt krótkie (przy ciele) lub długie, a także miękkie, pofalowane;
  • niewystarczająco bujny kołnierz, grzywa, pióra lub ich brak;
  • kolor czarny z odcieniem szarości lub brązu;
  • nieśmiały charakter.
Poważne wadyBrak jednego siekacza (1I), trzech pierwszych przedtrzonowców (3 PM1) lub dwóch drugich zębów przedtrzonowych (2 PM2)
Powód dyskwalifikacji
  • agresywność lub tchórzostwo;
  • tyłozgryz, tyłozgryz, niewyrównana szczęka;
  • brak pigmentacji na nosie, powiekach, ustach;
  • uszy opadające i częściowo wyprostowane;
  • długa wełna;
  • brak podszerstka;
  • wełna w kolorze innym niż czarny, obecność białych plam;
  • waga powyżej lub poniżej dopuszczalnych limitów.

Wideo: główne cechy rasy Schipperke

Edukacja i szkolenie Schipperkego

Schipperke, choć są niewielkich rozmiarów, mają podobny charakter do psów pasterskich. Łatwo je trenować, szybko zapamiętują polecenia i różne sztuczki, ale nie możesz pokazać im swojej miękkości i niekonsekwencji. Schipperke ma skłonność do dominacji i zawsze będzie dążył do zajęcia pozycji lidera, a jeśli pies jest początkowo źle wychowany, to będzie walczył o miejsce lidera do końca i może nawet wykazywać agresję wobec właściciela. Taki schipperke nazywa się "czarnymi diabłami".

Aby nie dostać takiego psa, powinieneś od samego początku stanowczo obstawać przy swoim przywództwie. Nie trzeba tego robić niegrzecznie, Schipperke w pełni rozumie uczucia, aprobatę i delikatność. Ale wszystkie wymagania muszą być jednoznaczne, pies nie powinien podejrzewać u swojego właściciela najmniejszego wahania.

Szczenię trzeba wychowywać od pierwszych dni po pojawieniu się w domu, nie odpisując na rozpieszczanie w młodym wieku. Schipperke, jak żadna inna rasa, wymaga natychmiastowego stłumienia niewłaściwego zachowania, w przeciwnym razie dorosły pies nie będzie już reedukowany.

Z tego powodu Schipperke nie jest zalecany dla początkujących. Potrzebuje doświadczonej osoby lub profesjonalisty. Trening powinien być zabawny i aktywny. Monotonne powtarzanie niektórych elementów szybko męczy psa, zaczyna przestawiać uwagę. Dlatego wystarczy 3-5 występów jednego elementu w formie gry, ale można i należy do nich wracać dość często, aby szybko utrwalić wynik.

Ze względu na zwiększoną aktywność i niepokój, Schipperke do 4-5 roku życia uważane są za szczenięta i odpowiednio się zachowują.

Pielęgnacja psa

Schipperke są dość czyste, więc opieka nad nimi nie będzie zbyt uciążliwa. Skup się na wełnie. Będziesz musiała go czesać 2-3 razy w tygodniu, a w okresie linienia codziennie.

Schipperke rzuca trzy razy w roku i bardzo obficie. Sierść po zrzuceniu wydaje się bardzo cienka, ale stopniowo odzyskuje gęstość. Ale w domu będzie dużo sprzątania, jeśli pies będzie mógł przebywać na dywanach i sofach.

Pozostałe procedury są standardowe:

  • Uszy są badane i czyszczone raz w tygodniu wacikiem zwilżonym przegotowaną wodą. Możesz użyć specjalnych balsamów weterynaryjnych.
  • Oczy codziennie myje się przegotowaną wodą, naparem z rumianku lub listkami herbaty.
  • Zęby są szczotkowane dwa razy w tygodniu specjalną szczoteczką i pastą do użytku weterynaryjnego. Ponadto pies otrzymuje smakołyki dentystyczne. Wszystko razem pomaga uniknąć powstawania kamienia nazębnego.
  • Opuszki łap są badane co najmniej raz w tygodniu, pazury są obcinane w razie potrzeby specjalnym obcinaczem do paznokci.
  • Kąpiel powinna być rzadka - 2-3 razy w roku. Po spacerze wystarczy opłukać same łapy pupila wodą bez detergentów (lub przetrzeć wilgotną szmatką).

Zaleca się trzymanie Schipperke w domu lub na werandzie prywatnego domu. W wolierze lub na podwórku piesek będzie czuł się nieswojo, za bardzo kocha ludzi. Ponadto ze względu na wrodzoną ciekawość rasa ma skłonność do ucieczek. Każda dziura w ogrodzeniu doprowadzi zwierzaka do tej myśli, a w wolierze może po prostu wykopać tunel do wolności.

Z psem trzeba wyprowadzać nie tyle często, ile aktywnie. Ale spuszczanie go ze smyczy w zatłoczonych miejscach nie jest zalecane, może rzucić się na innych lub gonić cudze psy lub kota. Jeśli zabierasz swojego pupila na zajęcia powiedzmy agility 2-3 razy w tygodniu, to w pozostałe dni wystarczą dwugodzinne spacery.

Aby zmęczyć aktywnego i niespokojnego Schipperke, trzeba bardzo się postarać.

Jedzenie Schipperke

Schipperke są bezpretensjonalne nie tylko w opiece, ale także w jedzeniu. Ten pies nie będzie niegrzeczny w oczekiwaniu na coś smaczniejszego. Jej dieta może być monotonna, ale koniecznie musi być zbilansowana i zaspokajać potrzeby energicznego psa.

Dorosłego psa (powyżej roku życia) należy karmić raz dziennie. Szczenięta karmione częściej w zależności od wieku (od 6 do 2 razy dziennie).

Hodowcy zalecają karmienie lub smakołyk na noc, aby pies spał spokojnie i nie przeszkadzał właścicielom.

Podstawą pożywienia jest mięso (wołowina, królik, indyk, kurczak). Dwa razy w tygodniu mięso można zastąpić gotowanymi rybami morskimi bez kości. W skład diety wchodzą również:

  • jajka;
  • twarożek;
  • zboża z różnych zbóż z warzywami i ziołami;
  • produkty mleczne (na przykład kasza mleczna, kefir).

Naturalną żywność zawsze uzupełniamy kompleksami witamin. Tutaj lepiej skonsultować się z weterynarzem, który zaleci konkretny lek.

Schipperke równie chętnie zje gotową do spożycia paszę przemysłową. Musisz tylko wybrać ten właściwy. Dla tak energicznego psa lepiej wybrać karmę super premium lub holistyczną specjalnie przeznaczoną dla aktywnych zwierząt, na przykład:

  • Royal Canin H.Klub E;
  • Linia Chicopee Pro Nature Aktywna;
  • Acana Heritage Sport & Zwinność;
  • Purina PRO PLAN Large Adult Athletic-
    Schipperke - pasterz dla miasta

    Schipperck potrzebuje karmy specjalnie opracowanej dla aktywnych psów

  • Specjalność psa Monge jest aktywna.

Podczas jedzenia z paszą przemysłową nie jest konieczne dodawanie do diety kompleksów witaminowo-mineralnych.

Wybór szczeniaka

Chociaż Schipperke jest dość popularny w Europie, ta rasa jest nadal rzadka w Rosji. Psy są hodowane w tej samej hodowli Schipperke, który znajduje się w regionie moskiewskim. Możliwe jednak, że istnieją również osoby prywatne, które hodują psy tej rasy.

Aby nie pomylić się w wyborze, należy sprawdzić dokumenty zakupionego dziecka. Musi posiadać rodowodowe lub szczenięcą kartę, na podstawie której sporządzony jest rodowód w klubie. Spróbuj zobaczyć rodziców szczeniaka, oceń ich zachowanie.

Schipperke - pasterz dla miasta

Szczeniak Schipperke jest drogi, więc musisz upewnić się, że ma rodowód

Niewielka liczba tej rasy odciska piętno na wartości szczeniąt. Tak więc dziecko klasy zwierząt domowych (nie nadaje się na wystawy i hodowlę) można kupić za 30 000 rubli. Szczeniak klasy rasowej kosztuje 40-60 000 rubli, a za dziecko klasy pokazowej trzeba będzie zapłacić od 70 000 rubli.

Choroby tkwiące w rasie

Ogólnie Schippercke - właściciele dobrego zdrowia. Ich średnia długość życia to 13-15 lat. Ale choroby dziedziczne wcale nie oszczędziły tej rasy. Zasadniczo weterynarze zwracają uwagę na predyspozycje genetyczne tych psów do następujących patologii:

  • Padaczka. Jest to przewlekła choroba układu nerwowego objawiająca się drgawkami. W ich trakcie pies może stracić przytomność. Choroba nie jest całkowicie uleczalna, ale podatna na korektę leków, więc zwierzę ma wszelkie szanse na długie i szczęśliwe życie.
  • Zaćma i zanik siatkówki. Zaćma to zmętnienie soczewki, które wyraża się pogorszeniem ostrości wzroku aż do całkowitej ślepoty. Zanik siatkówki - śmierć receptorów światłoczułych. Leczenie farmakologiczne, im skuteczniejsze, tym wcześniej się rozpoczyna.
  • Niedoczynność tarczycy – niewystarczająca produkcja hormonów tarczycy. Objawia się słabością, letargiem i szybką męczliwością zwierzaka. Możliwe blaknięcie i wypadanie włosów. Leczenie odbywa się poprzez wprowadzenie brakujących hormonów.
  • Dysplazja stawów biodrowych. Nieprawidłowy rozwój stawu biodrowego, który powoduje ścieranie tkanki chrzęstnej, a następnie kostnej, może początkowo objawiać się lekkim kulawizną i prowadzić do niepełnosprawności. Leczenie może być zarówno medyczne, jak i chirurgiczne, ważne jest, aby rozpocząć je na czas.
  • Zespół Perthesa. Patologia polega na obumieraniu tkanek stawu biodrowego, co prowadzi do jego zniszczenia. Objawia się kulawizną, pragnieniem psa, by zadbać o łapę z chorym stawem. Farmakoterapia jest skuteczna tylko w początkowych stadiach choroby, wtedy nie można uniknąć operacji.
  • Mukopolisacharydoza - zaburzenia metaboliczne. Może objawiać się zmętnieniem oczu, powiększonym językiem, deformacją układu kostnego. Można leczyć przeszczepem szpiku kostnego lub lekami enzymatycznymi, ale oba są drogie i nie są powszechnie stosowane.

Recenzje właścicieli

Pies jest dość niespokojny, choć należy do psów pasterskich. Ale największą wadą, moim zdaniem, jest to, że jest bardzo głośny i szczeka, tylko niespokojny telefon.

Schippercke mają wysoki potencjał intelektualny. Ważne jest jednak, aby zrozumieć, że podobnie jak u innych psów pasterskich, potencjał ten nie ujawnia się sam w sobie, ale w procesie komunikacji psa z człowiekiem. Dlatego socjalizacja w dzieciństwie (3-15 tygodni) jest dla nich bardzo ważna. Brak takiej komunikacji może doprowadzić do tego, że pies nie będzie rozwijał swoich zalet rasowych, będzie trudny do socjalizacji i słabo wyszkolony. Należy to wziąć pod uwagę kupując szczenię powyżej 4 miesiąca życia w dużych hodowlach. Taki szczeniak powinien zostać przetestowany pod kątem chęci komunikowania się z osobą.

Bardzo zwinny, energiczny i dociekliwy, Schipperke nie siedzi w miejscu, ciągle coś odkrywa i gdzieś biega. Funkcje ochronne ustawione na głośne szczekanie. Ponieważ rozmiar psa nie pozwala mu zrzucić intruza z siłą fizyczną, zwierzak ostrzeże cię o niebezpieczeństwie szczekaniem, a ty zdecydujesz, co zrobić z niebezpieczeństwem.

Osobiście moja percepcja - czasami jest za dużo Schipperke. Uczestniczy w całym życiu właścicielki. Może być ogonem i ciągle wymagać czułości i uwagi. Może być głośno, dużo szczekać, ale to zależy od wykształcenia. Nie lubię dużo szczekających psów - dlatego nie szczekam. Jeśli nie traktuje psa poważnie, może spróbować zbudować właściciela i dzieci. Ale przy odpowiednim wychowaniu szybko ustala się priorytety i przywraca hierarchię.

Schipperke to nie tylko zwierzak, to pełnoprawny członek rodziny, który chce uczestniczyć we wszystkich jej sprawach. Czasami właściciele zauważają, że ten mały piesek staje się za bardzo właśnie z powodu swojej niepohamowanej aktywności. Dlatego przedstawiciele tej rasy nie są polecani osobom, które nie mają doświadczenia w wychowaniu psów. To pełnoprawny owczarek, tylko niewielkich rozmiarów.