Bambino (kot): opis rasy

Kot Bambino to stosunkowo nowa rasa powstała z połączenia Sfinksa i Munchkina. Rezultatem są urocze kocięta o krótkich nogach bez sierści. Pierwszy kociak tej rasy urodził się w 2005 roku, będąc nieplanowanym „owocem miłości” dwóch powyższych ras. Zwierzę zostało nabyte przez małżonka z Ameryki i po dokładnym przyjrzeniu się jego niezwykłemu wyglądowi, postanowił skonsolidować oznaki nowej rasy. Dziś opowiemy więcej o historii tej rasy, cechach tych zabawnych kotów i niuansach hodowli.

Jak wspomnieliśmy powyżej, pierwsze bambino urodziło się w 2005 roku, kiedy rasa nie miała jeszcze nazwy. Rok później, w 2006 roku, pojawił się pierwszy oficjalnie zarejestrowany miot takich kociąt, a rasa uzyskała status eksperymentalnej według TICA (International Cat Association). Należy pamiętać, że rasa nie została jeszcze oficjalnie uznana, a w Niemczech jest nawet prawnie zabronione krzyżowanie ras takich jak Sfinksy i Munchkins.

Osoby, które stały się właścicielami Bambino, postanowiły utrwalić jego cechy, podejmując hodowlę pod okiem profesjonalnych hodowców i genetyków. Rezultat, który możemy teraz kontemplować: miniaturowy kot o obcym wyglądzie zdobył popularność wielu.

Bambino: wzorzec rasy

Nazwawszy niezwykłego kociaka Bambino (dziecko, dziecko), jego właściciele nie zawiedli - nawet w wieku dorosłym koty tej rasy pozostają miniaturowe i zachowują wzruszający dziecięcy wyraz pyska. Jednak, jak w przypadku każdej innej rasy kotów, cechy te są zapisane w standardzie.

Przypomnijmy, że rasa jest eksperymentalna i nie jest uznawana przez większość stowarzyszeń i federacji felinologicznych. Wynika to z młodości rasy, a także kontrowersji w kwestii początkowej zgodności ras poprzedników. Rasa pośrednia będzie brana pod uwagę, dopóki nie minie wystarczająco dużo czasu, aby zidentyfikować możliwe problemy zdrowotne zwierząt tej rasy, a tym samym zagrożenie dla ich życia.

Należy zauważyć, że przez trzynaście lat istnienia bambino nie zidentyfikowano żadnych niepokojących problemów związanych z cechami fizjologicznymi tych kotów. Mówiąc najprościej, u Bambino nie stwierdzono żadnych chorób specyficznych dla rasy ani nieprawidłowości rozwojowych, w tym problemów z kręgosłupem lub łapami. W ten sposób rasa nadal rozwija się jako rasa eksperymentalna i od dawna ma swój własny standard czystości, chociaż nie jest rozpoznawany na światowym poziomie.

Tabela. Wzorzec rasy Bambino

Waga i rozmiarWaga dorosłego kota waha się od dwóch do czterech kilogramów, podczas gdy koty są o jedną czwartą mniejsze od kotów. Brak danych o standardzie wzrostuKolorRozpoznawane są wszystkie kolory, z wyjątkiem kombinacji obejmujących strefowy rozkład koloru na całej długości włosów (kilka kolorów na jednym włosie). Najrzadsze i najcenniejsze są koty monochromatyczne, białe, czarne lub niebieskie. Kolor oczu powinien być w harmonii z kolorem głównymGłowaŚredniej wielkości, z wydatnymi kośćmi policzkowymi i szeroką kufą. Podbródek pokrywa się z nosem. Uszy szeroko osadzone, osadzone wysoko, pochylone lekko do przodu. Duże oczy w kształcie migdałów, szeroko rozstawione. Główny kolor oczu to zielony i niebieski, żółty jest mniej powszechny. Heterochromia (dziura w różnych kolorach) jest dozwolonaCiałoWydłużony, owalny, z zaokrąglonym brzuchem. Szeroka muskularna klatka piersiowa. Kot musi być silny, krępyOdnóżaStopy krótkie, dobrze umięśnione, szeroko rozstawione, mocne. Grube opuszki na stopach, ukrywające długie pazury. Cienkie palce z wydatnymi stawami. Tylne nogi są dłuższe niż przednieOgonBezwłosy, długi i cienki, zwężający się ku czubkowiPowłoka skóryWidoczny brak sierści. Dopuszcza się niewielki sztruks na tułowiu, czasami na głowie i kufie występuje intensywniejsze pokwitanie. Kot jest gorący i aksamitny w dotyku. Na głowie i ciele - fałdy skórneWadyZłamany ogon, lekka, wątła budowa, nadmierne futro, krótkie, zwarte ciało

Postać Bambino

Przedstawiciele rasy Bambino wchłonęli najlepsze cechy zarówno od Sfinksów, jak i Munchkinsów. Od pierwszego dostali niesamowity intelekt, łatwość uczenia się, ciekawość i życzliwość, od drugiego łatwy charakter, towarzyskość, przywiązanie do ludzi i zabawę. Ogólnie połączenie okazało się niezwykle udane z natury, bo bambino jest idealne dla dużej rodziny z dziećmi, a także dla osoby samotnej, która chce mieć czułego i posłusznego zwierzaka, nie pozbawionego ruchliwości.

Patrząc na bambino na zdjęciu, można by pomyśleć, że ten krótkonogi kot jest niezdarny i niezdarny. Iluzja znika, warto zobaczyć tę rasę na żywo. Bambino są niezwykle ruchliwe i zabawne, nie są gorsze pod względem zwinności i szybkości od żadnego innego kota.

Bambino - wieczne kocięta, które będą zajęte komunikowaniem się z właścicielami lub zabawą bez snu. Hodowcy tej rasy zdecydowanie zalecają właścicielom zakup dużej liczby zabawek dla kotów, a także wyposażenie miejsca do wspinaczki. Nie bez powodu bambino nazywane jest „kotem klaunem” lub „kotem małpą” – krótkie nogi nie przeszkadzają w ich ciekawości, dzięki czemu zwierzę można znaleźć w każdym zakątku domu.

Bambino wszędzie będzie podążał za właścicielem, biorąc czynny udział we wszystkich pracach domowych. Jednak ułożenie się na kolanach właściciela i kilkugodzinna drzemka w cieple i komforcie to jedna z ulubionych rzeczy dla bambino. Jedno jest pewne: ten kot nie zniesie samotności i braku uwagi dla swojej osoby.

Wysoka inteligencja pozwala zwierzęciu z łatwością zapamiętywać ustalony w domu porządek, rozumieć polecenia, a nawet słowa skierowane do niego. Bambinos mają silną psychikę, nie są nieśmiałe i szybko przystosowują się do nowych rzeczy, niezależnie od tego, czy będzie to przyjazd gości, przegrupowanie, czy przeprowadzka. Zapewniając komfortowe warunki, bambino mogą chodzić po ulicy (na przykład na terenie wiejskiego domu w ciepłe dni), uczą się chodzić na smyczy.

Bambino i inne zwierzęta

Z powyższego wynika, że ​​Bambino to rasa niezwykle przyjazna, pozbawiona agresji i tchórzostwa. Te cechy charakteru pozwalają kotom dobrze dogadać się nie tylko z ludźmi, ale także z innymi zwierzętami. Jeśli drugi zwierzak nie okaże niezadowolenia lub okrucieństwa wobec krótkonogiego kota, z pewnością zaprzyjaźni się.

Właściciele Bambino zauważają, że rasa dobrze dogaduje się z innymi kotami, a także psami, fretkami, a nawet papugami. Jednak jeśli chodzi o ptaki i małe gryzonie, nie należy zostawiać kota samego z nimi, nawet jeśli jego charakter wydaje się jedwabiście. Bambinos, choć wyglądają śmiesznie, zachowały instynkt i pamiętają, że ich przodkowie z powodzeniem polowali zarówno dla pożywienia, jak i zabawy.

Cechy opieki nad kotami bambino

Osoby zafascynowane niepowtarzalnym wyglądem zwierzęcia powinny być przygotowane na troskliwą i uważną opiekę nad bambino. Wynika to przede wszystkim z braku włosów. Podobnie jak sfinksy, bambiny bardzo cierpią z powodu zimna, wilgoci i przeciągów, dlatego miejsce zamieszkania tego kota musi być odpowiednie.

Aby kot bambino nie zamarzł, należy utrzymać komfortową temperaturę w pomieszczeniu, nie dopuścić do nawiewu klimatyzacji lub wentylatora na zwierzę, nie tworzyć przeciągów. Kot powinien być w stanie zająć wygodną pozycję do odpoczynku i snu: w tym celu lepiej jest wyposażyć kilka „gniazdo” w różnych pokojach. Bambino kochają różne domy, głębokie skrzynie i kryjówki, z których można obserwować resztę rodziny.

Domki Bambino należy ocieplić, umieszczając puszysty kocyk lub inny materiał przyjemny dla gołej skóry zwierzęcia. Możesz też kupić lub zrobić specjalny hamak na baterię - niektóre koty nie wychodzą z niego w zimnych porach roku.

Niektórzy właściciele kupują lub szyją ubrania dla bambino - dzianinowe, polarowe lub bawełniane swetry, aby zwierzę było zawsze w komforcie. W zasadzie koty szybko przyzwyczajają się do elementów garderoby, ale właściciel musi dobierać ubrania do wielkości zwierzęcia, aby strój nie utrudniał kotu ruchów lub wręcz przeciwnie, nie zwisał ani nie przeszkadzał . Należy pamiętać, że kot może złapać pazury o ubranie i zrobić sobie krzywdę, dlatego należy uważnie monitorować zachowanie zwierzęcia, a podczas nieobecności ludzi w domu nie zostawiać zwierzaka ubranego.

Bambino: higiena

Bezwłose koty potrzebują regularnych zabiegów wodnych, w przeciwieństwie do ich wełnistych towarzyszy. Jeśli bambino uczy się mycia od dzieciństwa, nie powinno być problemów z kąpielą. Niektóre koty kąpią się z przyjemnością, biorąc pod uwagę, że woda ma komfortową temperaturę (nie chłodną, ​​ale też nie ciepłą, to ważne!), a jej poziom pozwala zwierzęciu stać samodzielnie. Na dnie łazienki należy położyć gumową matę, aby kot się nie denerwował, ślizgając się po gładkiej powierzchni.

Bambino należy regularnie myć, ponieważ się brudzi. Faktem jest, że na gołej skórze kurz i brud gromadzą się szybciej, a także wydzieliny skórne, które u zwierząt z wełną są rozprowadzane wzdłuż włosów. Kolejna cecha bambinos, jak sfinksy: pocą się jak ludzie. w związku z tym z czasem kot może zacząć nieprzyjemnie pachnieć. Zabiegi wodne, wykonywane co dziesięć do dwunastu dni, pozwolą właścicielom nie stawić czoła tej uciążliwości.

Jak wspomnieliśmy powyżej, bambino należy umyć w ciepłej, wygodnej wodzie za pomocą specjalnego szamponu. W sklepach zoologicznych prezentowane są linie dla bezwłosych zwierząt, to właśnie takie kosmetyki trzeba kupić dla bambino. Niedopuszczalne jest używanie mydła lub produktów dla ludzi, ponieważ niewłaściwy skład lub agresywne składniki powodują problemy skórne u kotów. Hodowcy dopuszczają jednak mycie bambino produktami dla noworodków.

Wyjątkowe cechy bambino

Większość swoich nawyków, a także niuansów w pielęgnacji, bambino przejęła od ras przodków. Ale zabawna kombinacja otrzymała również swoje własne cechy, o których osoba, która zamierza mieć tę rasę, powinna wiedzieć.

Pierwsza cecha dotyczy tego, że nie wszystkie kocięta bambino rodzą się tak, jak nakazuje norma. W miocie mogą pojawić się kocięta o zwykłej długości nóg, w rzeczywistości nie różnią się one od klasycznych sfinksów kanadyjskich. Formalnie te kocięta są przedstawicielami rasy Bambino, ale na zewnątrz tak nie jest. W tej funkcji tkwi druga – niezwykle trudno jest kupić niesterylizowanego kociaka.

Ze względu na eksperymentalny charakter rasy i wagę wiedzy o hodowli bambino, hodowcy nie sprzedają tak po prostu kociąt rasowych. Jeśli ktoś chce mieć zwierzaka, nie będąc specjalistą w hodowli kotów, może mu zaoferować tylko zwierzę wykastrowane / wykastrowane, czyli bez prawa do rozmnażania. Takie podejście jest uzasadnione przede wszystkim troską o bezpieczeństwo rasy i zdrowie poszczególnych osobników. Jeśli właściciel bambino chce go rozmnażać z inną rasą, mutacja w genach może być nieprzewidywalna.

Inną ciekawą cechą bambino jest ich ulubiona poza. Koty często siedzą na tylnych łapach, wyciągnięte w kolumnie, jak susły. Być może wynika to z ich niskiego wzrostu i chęci zobaczenia większej przestrzeni, być może z fizjologicznymi niuansami budowy ciała. W każdym razie kociak stojący na tylnych łapach powoduje czułość u wszystkich wokół!

Jedzenie Bambino

Bambino, jako potomkowie sfinksów, mają delikatny układ pokarmowy, dodatkowo pożywienie powinno być zbilansowane kalorycznie. Z jednej strony bezwłose koty mają przyspieszony metabolizm, co nie pozwala im marznąć, z drugiej strony nadwaga będzie obciążać kręgosłup, który jest już słabym punktem krótkonogich bambino.

Przez pierwsze tygodnie zwierzę należy żywić tak samo, jak w pierwszym kurniku. Co więcej, właściciel może dostosować dietę zwierzęcia, ale nie zapominając o normach. Kociak w wieku trzech miesięcy może być karmiony gotową karmą klasy super premium lub holistyczną lub zbilansowaną naturalną dietą.

Ważny punkt! Zwierzę w żadnym wypadku nie powinno otrzymywać pokarmu ze wspólnego stołu właściciela. Owsianka, zupy i inne pokarmy dla ludzi są szkodliwe dla każdego kota i mogą zagrażać jego zdrowiu.

Suche jedzenie

Jeśli mówimy o gotowych suchych i mokrych karmach, to opcje z linii dla sfinksów są odpowiednie dla bambino. Większość właścicieli wybiera marki spożywcze Pro Plan, Royal Canin, Hill`s Science, ACANA, Natural&Pyszne i podobne. Warto wybierać karmę przeznaczoną dla kotów bezwłosych - brakuje w niej składników dla wzrostu i zdrowia sierści, co jest absolutnie zbędne dla bambino, ale kwasy tłuszczowe, pierwiastki śladowe, białka są zawarte w składzie. Taka karma jest hipoalergiczna i oszczędza przewód pokarmowy kota - to na tych wskaźnikach musisz polegać, jeśli kupujesz karmę nie z linii dla sfinksów.

Ważne jest również uwzględnienie wieku zwierzęcia – cała karma podzielona jest na żywienie dla kociąt, kotów dorosłych i starszych. Każde opakowanie paszy zawiera również zalecenia dotyczące norm żywieniowych. W zależności od wieku i wagi zwierzęcia obliczana jest stawka dzienna, która zwykle jest wystarczająca dla zwierzęcia.

Naturalne jedzenie

Dużo trudniej jest wybrać naturalną dietę dla zwierzęcia, ponieważ trzeba wziąć pod uwagę zapotrzebowanie kota na określone składniki, obliczyć wymaganą ilość kalorii, witamin i innych składników ważnych dla życia i zdrowia.

Podstawą pożywienia powinno być mięso (wołowina, kurczak, indyk). Mięso podaje się na surowo, przed podaniem kawałki można parzyć wrzątkiem. Surowe lub lekko ugotowane warzywa można zetrzeć na porcję mięsa: marchew, cukinia, dynia. Do 20% porcji mogą stanowić płatki zbożowe - wystarczą gryka, ryż, płatki owsiane. Z produktów mlecznych bambino możesz zaoferować kefir, chudy twarożek, sfermentowane mleko pieczone. Kilka razy w tygodniu dieta obejmuje jajka, kurczaka lub przepiórki, można również podawać olej z ryb zwierzęcych.

Koty karmione naturalnie powinny otrzymywać specjalne kompleksy witaminowe. Jednak przed użyciem lepiej porozmawiać z lekarzem weterynarii, który dobierze niezbędne suplementy dla konkretnego zwierzęcia.

Zwierzę powinno otrzymywać karmę w temperaturze pokojowej, niedopuszczalne jest podawanie karmy mrożonej lub wyjętej z lodówki, a także gorącej, świeżo ugotowanej karmy – powoduje to problemy z zębami i trawieniem. Bambino, podobnie jak koty innych ras, nie może podawać:

• ryby rzeczne;
• kości;
• wędzone, smażone, solone;
• rośliny strączkowe;
• słodycze, ciastka, wyroby piekarnicze;
• krowie mleko;
• mięso wieprzowe.

Nie zaleca się również łączenia suchej karmy z produktami naturalnymi – przewód pokarmowy kotów przystosowuje się do jednego rodzaju karmy i aby uniknąć problemów ze stolcem należy wybrać jedną opcję.

Bambino w Rosji

Znalezienie kociaka bambino na terytorium Rosji jest bardzo trudne. Istnieje kilka hodowli sprzedających kocięta. Są to z reguły żłobki, w których początkowo hodowcy specjalizowali się w sfinksach, a później wpisali na listę ras i bambino.

Jeśli chcesz kupić takiego kociaka, przyłóż szczególną uwagę i siłę do poszukiwań. Nigdy nie wysyłaj zaliczki, jeśli znalazłeś ogłoszenie w serwisie ogłoszeniowym. Hodowle posiadają własne strony internetowe, a jeśli nie będziesz w stanie odebrać kociaka osobiście, hodowca nie odmówi Ci rozmowy wideo w celu pokazania zwierzęcia, jego dokumentów i odpowiedzi na wszystkie pytania. Dziś w Rosji takie hodowle zajmują się kociętami Bambino:

1. Murmulet (Moskwa).
2. „Lunabella” (obwód moskiewski).
3. „ShokoCats” (Moskwa).
4. „BoyJoy” (Jarosław) i tym podobne.

Ważny punkt! Uważaj na oszustów! Pod przykrywką bambino, pozbawieni skrupułów sprzedawcy mogą oferować kocięta sfinksa kanadyjskiego, które w dzieciństwie są praktycznie nie do odróżnienia od opisywanej rasy. Najlepszym sposobem na znalezienie kociaka bambino jest pójście na wystawę kotów w Twoim mieście. Najprawdopodobniej nie znajdziesz tam kociaka tej rasy, ale możesz porozmawiać z hodowcami i postarać się o kontakty z potrzebną hodowlą.

Cena kociaka bambino

Najważniejszą wadą rasy jest jej koszt. Cena kociąt bambino zaczyna się od 50 tysięcy rubli, średni koszt w Rosji to 80-90 tysięcy rubli, a za tę kwotę najprawdopodobniej sprzedacie zwierzę bez prawa do rozmnażania. Tribal bambino może kosztować nawet 350 tysięcy rubli.

Ze względu na to, że rasa jest rzadka, do tej kwoty należy doliczyć koszt wyjazdu kociaka do innego miasta lub koszt dostawy, który płaci właściciel. Tym samym koszty zakupu bambino, a także akcesoriów niezbędnych dla zwierzęcia (kosmetyki pielęgnacyjne, karma, witaminy, legowisko) będą dość duże.

Wideo - Bambino: najbardziej niezwykły kot

Podsumowując

Bambino - urocze koty o obcym wyglądzie. Tak, nie wszyscy lubią tę rasę, ale miłośnicy łysych kotów od dawna doceniają piękno sfinksów o krótkich nogach. Aby zostać właścicielem tego egzotycznego i rzadkiego kota, musisz być przygotowany na znaczne wydatki - kociak bambino nie jest tani, a znalezienie hodowcy w dobrej wierze nie jest łatwe. Ale jeśli wyznaczysz sobie cel, możesz zostać właścicielem niezwykle czułego, pięknego i niezwykłego zwierzęcia, które stanie się prawdziwym członkiem rodziny.