Kot ma zatkany nos: przyczyny i leczenie przeziębienia

Kategoria Koty

Zadowolony

Główne przyczyny zatkanego nosa u kotów
Leczenie domowe

Kot ma zatkany nos: przyczyny i leczenie przeziębienia

Jeśli kot ma zatkany nos i pojawia się wydzielina, kicha i przeciera oczy łapą, najprawdopodobniej zwierzę ma katar (nieżyt nosa). W niektórych przypadkach nieżyt nosa jest objawem przeziębienia, ale czasami sygnalizuje poważniejsze dolegliwości. Możliwe jest złagodzenie stanu zwierzaka z katarem w domu, ale aby przepisać dalsze leczenie, należy skontaktować się z kliniką weterynaryjną. Ważne jest, aby prawidłowo zdiagnozować chorobę, której objawem jest nieżyt nosa, aby leczenie przeziębienia było skuteczne.

Główne przyczyny zatkanego nosa u kotów

Przyczyn przeziębienia jest wiele i można je warunkowo podzielić na 3 grupy - niezakaźne, zakaźne i pasożytnicze.

Przyczyny niezakaźne obejmują:

hipotermia (jedzenie zimnego jedzenia, przebywanie w przeciągu lub na zimnie);
wdychanie lotnych oparów i dymu;
obrzęk przewodu nosowego (mięsak, polipy);
przenikanie obcego obiektu do jamy nosowej;
uraz z uszkodzeniem błony śluzowej nosa;
wrodzone patologie nosogardzieli;
choroby zębów (zapalenie dziąseł i inne).

Kot ma zatkany nos: przyczyny i leczenie przeziębienia

Druga grupa obejmuje infekcje różnego pochodzenia, którymi zwierzę zaraża się poprzez kontakt z innymi chorymi zwierzętami lub przedmiotami (wąchanie brudnych butów). Do chorób zakaźnych, których objawem jest zatkany nos u kota, należą:

panleukopenię;
infekcja kalcewirusem;
kocia grypa;
toksoplazmoza;
chlamydia;
bordeteloza;
mykoplazmoza (powoduje przewlekły nieżyt nosa, który jest trudny do leczenia);
kryptokokoza;
aspergiloza.

Choroby pasożytnicze wywoływane są przez złożone organizmy, takie jak nicienie płucne i pchły. Dolegliwości zakaźne i pasożytnicze są wtórnymi przyczynami nieżytu nosa u zwierząt domowych. Ponieważ większość z powyższych stanów jest poważna, jeśli wykryto u kota zatkany nos, zanieś go do weterynarza. Dopiero po dokładnym zbadaniu zwierzaka weterynarz zidentyfikuje przyczynę i zaleci prawidłowe leczenie choroby.

Kot ma zatkany nos: przyczyny i leczenie przeziębienia

Leczenie domowe

Po potwierdzeniu hipotermii zwierzę musi stworzyć komfortowe warunki życia, chroniąc je przed przeciągami. Jeśli nos kota nie oddycha, zaleca się kapanie 1 kropli roztworu soli (1 godzina). ja.sól na 100 ml przegotowanej wody). Możesz również wypłukać nos solą fizjologiczną. Jeśli pojawi się nietypowe wydzielanie jakiegokolwiek odcienia z nosa zwierzęcia, zaleca się zastosowanie roztworu furacyliny (ćwierć tabletki na 1200 ml przegotowanej wody) lub słabego roztworu manganu do wkraplania.

Zakopywanie u kota ludzkich kropli z przeziębienia jest surowo zabronione!

Jeśli podczas badania lekarz zdiagnozuje u kota chorobę wirusową, zaleci stosowanie kropli z immunomodulatorami (Maxidin). Takie leczenie jest rzadko przepisywane. Eksperci zalecają płukanie nosa kota solą fizjologiczną. Przy ciężkim katarze i zaawansowanych przypadkach stosuj Hemobalance.

Niektórzy weterynarze zalecają umieszczenie w nosie kota łagodnego roztworu oleju mentolowego. Przed użyciem należy dać zwierzęciu do powąchania. Jeśli kot cofnie się i zacznie kichać, nie należy zakopywać oleju.

W przypadku zakaźnego nieżytu nosa należy wkroplić do nosa następujący roztwór: rozcieńczyć saszetkę streptocydu (5 gramów) w ćwierć szklanki przegotowanej wody. Narzędzie podaje się w infuzji przez około 2 godziny i wkrapla się w 1 kropli trzy razy dziennie przez tydzień. Skorupy powstałe w nosie należy nasmarować wazeliną, a jamę nosową maścią oksolinową.

W leczeniu chorób bakteryjnych stosuje się antybiotykoterapię, zaleca się wlać do nosa kota 1 kroplę rozcieńczonego świeżo wyciśniętego soku z aloesu (1 kropla soku na kroplę przegotowanej wody). Możesz użyć tego środka tylko wtedy, gdy kot nie ma wysokiego ciśnienia krwi (główne objawy to ogólne złe samopoczucie i obecność krwotoków w oczach zwierzaka).

Jeśli w nosie kota tworzą się polipy, pokazuje się mu operację. Próby samodzielnego wyleczenia kataru, bez konsultacji z weterynarzem, mogą tylko pogorszyć jego stan.