Opis etapów i czasu trwania rui u kotów

Cechy zjawiska

Ciepło to okres, w którym zwierzę jest gotowe do zapłodnienia. Pierwsza ruja u kotów występuje najczęściej w wieku 6-8 miesięcy. Ze względu na specyfikę rasy lub osłabiony temperament samego zwierzęcia może rozpocząć się później - w wieku 10-11 miesięcy, a jeśli kot i kot mieszkają razem - wcześniej. Odnotowano przypadki, gdy koty po raz pierwszy zaczynają prosić o kota w wieku 4 lub 18 miesięcy, ale jest to już związane z patologiami.

Należy pamiętać, że rozwój fizjologiczny u kotów jest opóźniony o około sześć miesięcy w stosunku do rozwoju płciowego. Jeśli pierwsze krycie nastąpi przed ukończeniem przez samicę 1,5 roku, ciąża spowoduje znaczne uszczerbek na jej zdrowiu, może zakończyć się poronieniem, narodzinami wadliwego potomstwa lub śmiercią samego zwierzęcia.

Czas trwania rui może wynosić od 3-4 do 20 dni. Zależy to od rasy zwierzęcia, jego wieku, warunków przetrzymywania. Jednak przedłużający się upał (ponad 3 tygodnie) może wskazywać na chorobę lub brak równowagi hormonalnej. W takim przypadku zwierzę należy pokazać weterynarzowi.

Średnia częstotliwość zjawiska to 1 raz na 3 miesiące. U starych i regularnie rodzących kotów przerwa między rujami trwa długo, czasem nawet do sześciu miesięcy. Jeśli samica nie urodziła, może „chodzić” i co miesiąc. Długość okresu spoczynku zależy od rasy: np. u kotów syjamskich i perskich polowanie występuje częściej, u kotów brytyjskich i szkockich - rzadziej. Wreszcie, aktywacja popędu seksualnego następuje zwykle wiosną, pod koniec lutego lub w okresie marca.

Jeśli samica jest osłabiona lub otyła, ruja może przejść w ukryciu.

Wideo „Jak długo trwa ruja kota?”

W tym filmie weterynarz opowie Ci, jak przebiega i jak długo trwa ruja kota.

Główne znaki

Zachowanie kotów podczas rui znacznie się zmienia. Zjawisko to można rozpoznać po następujących znakach:

1. Srom puchnie, pojawia się przezroczysty wydzielina. Czasami zwierzę może pozostawić wilgotne plamy na podłodze i miejscach odpoczynku. Należy pamiętać, że plamienie lub nieprzyjemny zapach jest objawem choroby i powodem do natychmiastowego kontaktu z lekarzem weterynarii.
2. Zwierzę często liże genitalia.
3. Zwiększone oddawanie moczu.
4. Kot staje się czuły, często ociera się o meble lub właścicieli, nawet jeśli wcześniej był raczej nietowarzyski. Potrafi chodzić po piętach właścicielom, czasem toczyć się po podłodze. Tylko w rzadkich przypadkach zachowanie staje się agresywne.
5. Zmniejsza się apetyt.
6. Samica często zaczyna krzyczeć (zadzwoń do kota). Czasami głośne miauczenie nie ustaje nawet w nocy.
7. Zwierzę chce być na ulicy: nawet kot domowy, który nigdy nie wyszedł z mieszkania, może próbować uciec.

Etapy rui

Cykl reprodukcyjny kotów podzielony jest na kilka części. Przyjrzyjmy się, jak zacznie się i zakończy ruja oraz co stanie się z Twoim ulubionym na każdym etapie.

Proestrus

Początek cyklu. Może trwać od 1 do 4 dni. Zewnętrzne narządy płciowe kota trochę puchną, występuje skąpa wydzielina. Zwierzę zaczyna pieścić, może wydawać niskie dźwięki w gardle. Apetyt w tym czasie może zarówno zmniejszyć się, jak i odwrotnie, wzrosnąć. Należy pamiętać, że w te dni zwierzę nie jest jeszcze gotowe do krycia i nie pozwoli kotu zbliżyć się do niego.

Ruja

Bezpośrednio rui. W tym czasie wszystkie jego charakterystyczne znaki są w pełni zamanifestowane: zwierzę prosi o uczucie, nieustannie miauczy. Podczas głaskania, a zwłaszcza dotykania kości krzyżowej, kot pada na przednie łapy, unosi tył ciała, przesuwa ogonem na bok i tupie na tylnych łapach.

Właściciele powinni zrozumieć, że bez krycia zwierzę doświadcza prawdziwej udręki i chociaż takie zachowanie samicy może być denerwujące, należy je traktować ze zrozumieniem.

Największe szanse na zajście w ciążę ma kot 3-5 dni po wystąpieniu rui. Pierwszy upał może być subtelny lub łagodny.

Metestru

Podekscytowanie zaczyna zanikać. Jeśli dojdzie do poczęcia, stosunek kota do samców staje się wrogi. Ten etap trwa od 3 do 12 dni. W tym czasie kobieta może rozwinąć ciążę fałszywą. W takim przypadku kot będzie wyglądał i zachowywał się jak po prawdziwym zapłodnieniu. Bez specjalnej diagnostyki możesz dowiedzieć się, że ciąża była fałszywa około miesiąc później, kiedy stan minie sam.

Czas trwania prawdziwej ciąży u kotów, w zależności od rasy i wielu innych czynników, może wynosić 60-65 dni.

Anestrus

Okres odpoczynku między ruią. Jeśli zapłodnienie nie nastąpiło, kot wraca do normalnego rytmu życia.

Jakiej opieki potrzebuje zwierzak?

Przyjrzyjmy się teraz, co muszą zrobić właściciele, aby złagodzić stan zwierzęcia.

Najlepiej, jeszcze przed zakupem kociaka, warto zdecydować, czy chcesz, aby kociak urodził. Jeśli nie, najlepszym rozwiązaniem jest sterylizacja. To na zawsze uratuje twoją ukochaną przed przeciekami. Jeśli kot okresowo chce kota, ale przez długi czas nie ma możliwości porodu, prawie na pewno doprowadzi to do niebezpiecznych chorób układu rozrodczego, które często zagrażają zwierzęciu śmiercią. A właściciele będą musieli cierpieć, gdy kot przez całą noc krzyczy na całe gardło.

Niektórzy uważają, że bezpłodne zwierzęta są nieuchronnie otyłe. Tak jednak nie jest, po prostu nie trzeba być prowadzonym przez zwierzę, gdy błaga o dodatkową porcję. Mit, że zwierzę „cierpi z powodu straty” też nie ma podstaw: instynkty nie mają nic wspólnego ze świadomym pragnieniem macierzyństwa w ludzkim rozumieniu. Wreszcie bezpłodne zwierzęta żyją o kilka lat dłużej.

Leki hormonalne mogą zmniejszyć częstotliwość napadów objadania się lub złagodzić ich objawy. Jednak zbyt częste przyjmowanie takich leków grozi stanem zapalnym, a nawet nowotworami. Można je podawać nie więcej niż 2 razy w roku i tylko zgodnie z zaleceniami specjalisty, który w oparciu o wiek, rasę i indywidualne cechy zwierzęcia pomoże określić odpowiedni lek i dawkę.

Niektórzy właściciele stosują środki ludowe, takie jak waleriana i kocimiętka, aby uspokoić swojego zwierzaka. Niestety efekt takich środków trwa tylko kilka godzin. Czasami termofor pomaga chwilowo uspokoić zwierzę.

Jeśli żadna z metod nie jest odpowiednia, pozostaje tylko przeczekać okres problemowy. W każdym razie należy przestrzegać głównego warunku: nie karcić ani nie karać zwierzęcia za obsesję i krzyki, wręcz przeciwnie, traktuj je czule i ostrożnie, aby przynajmniej dobre leczenie złagodziło dyskomfort.