Kiedy wykonać test na deksametazon u psów i kotów?

Jeśli istnieje podejrzenie, że pies ma chorobę związaną z naruszeniem produkcji hormonu kortyzolu (nadczynność kory nadnerczy lub zespół Cushinga, nowotwory nadnerczy), zalecany jest test z deksametazonem.

Najczęściej nadczynność kory nadnerczy obserwuje się u ras takich jak bokserzy, jamniki i pudle.

Hormon steroidowy wytwarza komórki wydzielnicze kory nadnerczy, uczestniczy we wszystkich procesach metabolicznych, dlatego awaria procesów jego wytwarzania prowadzi do poważnych patologii w organizmie. Normalnie u kotów stężenie kortyzolu waha się w granicach 17-140 nmol/l, a u psów 17-170 nmol/l.

Jeśli chcesz umieścić mały test z deksametazonem, w tym przypadku test supresyjny przeprowadza się przy niskim stężeniu leku - 0,015 mg na 1 kg żywej wagi. Kontrolę poziomu kortyzolu przeprowadza się po 4 godzinach od wstrzyknięcia deksametazonu i po 8 godzinach. Za pomocą testu hormonalnego lekarz może potwierdzić diagnozę nadczynności kory nadnerczy.

Duży test deksametazonu u psów wyróżnia się wyższą dawką podawanego hormonu i reakcją chorego organizmu na to stężenie. Wysokie dawki deksametazonu prowadzą do zahamowania wydzielania hormonu adrenokortykotropowego u zwierząt z hiperadrenokortycyzmem, co prowadzi do obniżenia poziomu kortyzolu.

W przypadku podejrzenia przez lekarza weterynarii zwierzęcia z nowotworową patologią nadnerczy, a także w przypadku pozytywnego wyniku badania przesiewowego, główną metodą diagnostyczną jest test z deksametazonem na kortyzol u psów.

Interpretacja małego testu na deksametazon u psów opiera się na wykrywaniu zmian stężenia kortyzolu w surowicy:

• jeśli po 8 godzinach poziom kortyzolu oscyluje między 28 a 40 nmol/l, to taki wynik jest wątpliwy;
• jeśli stężenie hormonu po 8 godzinach osiągnie 40 nmol / l, oznacza to rozwój zespołu Cushinga u zwierzęcia;
• przy nadczynności kory nadnerczy zależnej od przysadki, 4 godziny po podaniu deksametazonu poziom kortyzolu poniżej 40 nmol/l, po 8 godzinach stężenie hormonu wynosi 50% poziomu wyjściowego (przed podaniem deksametazonu).

Przeczytaj więcej w naszym artykule na temat testu na deksametazon.

Dlaczego test deksametazonu jest przepisywany psom i kotom?

W weterynarii stosuje się różne metody laboratoryjne i próbki w celu ustalenia dokładnej diagnozy. Jeśli specjalista podejrzewa złożoną i rzadką chorobę związaną z naruszeniem produkcji hormonu kortyzolu u czworonożnego przyjaciela, zalecany jest test z deksametazonem.

Dzięki wykryciu poziomu hormonu specjalista będzie mógł potwierdzić podejrzenie hiperadrenokortycyzmu (zespołu Cushinga) u zwierzęcia, a także przeprowadzić diagnostykę różnicową w odniesieniu do nowotworów nadnerczy. Najczęściej nadczynność kory nadnerczy obserwuje się u ras takich jak bokserzy, jamniki i pudle. Klinicznie wiele procesów nowotworowych w tych narządach jest podobnych do prawdziwych chorób endokrynologicznych i wymaga dodatkowych badań.

Polecamy poczytać o manifestacjach Zespół Cushinga u psów. Z artykułu dowiesz się o przyczynach i objawach zespołu Cushinga u psów, metodach diagnozy i leczenia.

A tutaj Dowiedz się więcej o przyczynach i leczeniu choroby Addisona u psów.

Mała i duża próbka: jakie są różnice

Często właściciel może usłyszeć od lekarza prowadzącego, że w celu wyjaśnienia diagnozy wymagany jest mały test deksametazonu u psów. W tym przypadku test supresyjny przeprowadza się przy niskim stężeniu leku - 0,015 mg na 1 kg żywej wagi.

Kontrolę poziomu kortyzolu przeprowadza się 4 godziny po wstrzyknięciu deksametazonu i 8 godzin po jego podaniu. Za pomocą testu hormonalnego weterynarz może potwierdzić diagnozę nadczynności kory nadnerczy u zwierzęcia.

Deksametazon wprowadzony do organizmu zwierzęcia podczas badania jest sztucznym hormonem podobnym do wytwarzanego w korze nadnerczy. Przeprowadzenie małego (niskiego) testu na deksametazon u zdrowego zwierzęcia powoduje zahamowanie wytwarzania hormonu adrenokortykotropowego, czemu towarzyszy zahamowanie wytwarzania własnego kortyzolu.

Duży test deksametazonu u psów różni się przede wszystkim niską, wyższą dawką podawanego hormonu i reakcją chorego organizmu na to stężenie. Wysokie dawki deksametazonu prowadzą do zahamowania wydzielania hormonu adrenokortykotropowego u zwierząt z hiperadrenokortycyzmem, co prowadzi do obniżenia poziomu kortyzolu.

W przypadku podejrzenia przez lekarza weterynarii zwierzęcia z nowotworową patologią nadnerczy, a także w przypadku pozytywnego wyniku badania przesiewowego, główną metodą diagnostyczną jest test z deksametazonem na kortyzol u psów.

Przygotowanie zwierzęcia do testu kortyzolu

Aby badanie endokrynologiczne dało wiarygodne wyniki, właściciel musi wiedzieć, jak przygotować czworonożnego przyjaciela do manipulacji. Przede wszystkim musisz upewnić się, że próbka jest wykonywana rano. Warunkiem, według weterynarzy, jest dieta na czczo. Z reguły zwierzę otrzymuje 8-godzinny post.

Ze względu na fakt, że na wynik badania duży wpływ ma stosowanie wielu leków, właściciel powinien być ostrzeżony, że pies otrzymuje leki. Zużyte estrogeny, progestyny, „prednizolon” ​​mogą zniekształcić dane badawcze. Leki przeciwdrgawkowe i długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów mogą dawać wyniki fałszywie dodatnie.

Interpretowanie wyników u kotów i psów

Lekarz weterynarii może postawić prawidłową diagnozę i przeprowadzić diagnostykę różnicową na podstawie wyników badania endokrynologicznego. Interpretacja małego testu z deksametazonem u psów opiera się na wykryciu zmian stężenia kortyzolu w surowicy 4 i 8 godzin po wstrzyknięciu hormonu.

Więc, jeśli po 8 godzinach poziom kortyzolu oscyluje między 28 a 40 nmol/l to lekarz weterynarii uzna taki wynik za wątpliwy. Kiedy, jeśli stężenie hormonu po 8 godzinach osiągnie 40 nmol / l, oznacza to rozwój zespołu Cushinga u zwierzęcia.

Polecamy poczytać o tym, co robią analiza biochemiczna krwi psa. Z artykułu dowiesz się, jak przygotować zwierzaka do badania, na co wskazują wskaźniki biochemicznego badania krwi, odszyfrowując wyniki.

A tutaj Dowiedz się więcej o podstawowych testach hormonalnych u psów.

Jedną z wiarygodnych metod diagnostycznych w przypadku podejrzenia rozwoju choroby endokrynologicznej u czworonożnego zwierzęcia jest test z deksametazonem. Procedura pozwala nie tylko określić poziom kortyzolu we krwi, ale także przeprowadzić diagnostykę różnicową.

W praktyce weterynaryjnej stosuje się małe i duże próbki deksametazonu, które różnią się dawką wstrzykiwanego leku. Na interpretację wyników wpływa stres, a także stosowanie szeregu leków, co należy wziąć pod uwagę podczas zabiegu.

Przydatne wideo

Obejrzyj w tym filmie na temat diagnozy zespołu Cushinga poprzez przeprowadzenie małego testu z deksametazonem: