Jak umyć kota w domu

Zasady postępowania

Jeśli zwierzę od najmłodszych lat nie było przyzwyczajone do wody, aby nie wystraszyć kota należy uzbroić się w cierpliwość. Nie musisz na niego krzyczeć i na siłę polewać go wodą. W przypadku, gdy właściciele nie mogą samodzielnie nauczyć kota kąpieli, możesz skonsultować się z weterynarzem. Specjalista udzieli niezbędnych zaleceń.

Przed przystąpieniem do kąpieli należy starannie przyciąć pazury, aby kot się nie drapał. Następnie należy dobrze rozczesać futro i usunąć zmatowione grudki. Następnie musisz przygotować miejsce, w którym zwierzę będzie się myło. Najbardziej odpowiednie do tego celu są umywalka, wanna lub duża wygodna umywalka. Do kąpieli będziesz musiał się przygotować:

• Szampon dla kotów. Specjalne produkty pielęgnacyjne sprzedawane są w sklepach zoologicznych. Należy dobrać odpowiedni szampon w zależności od rodzaju i długości sierści zwierzęcia oraz jego wieku. Ponadto w razie potrzeby można zakupić specjalne środki przeciwpasożytnicze.
• Loofah do czyszczenia głowy zwierzęcia.
• Leki (w razie potrzeby).
• Duży ręcznik do wysuszenia kota po kąpieli.
• Specjalna czapka, która zakryłaby uszy zwierzęcia (gotowe są sprzedawane w sklepach lub można je wykonać samemu).

Zwierzaka należy kąpać w wodzie o temperaturze 38-40 stopni. Ponieważ foki zwykle boją się odgłosu nalewania wody, kąpiel należy wcześniej napełnić. Wełna zwilżona dłonią. Resztki szamponu można spłukać prysznicem, strumień nie powinien być zbyt silny, a sam prysznic nie powinien być uniesiony wysoko.

Podczas zabiegu trzeba stworzyć sprzyjającą atmosferę. Powinieneś powstrzymać się od głośnych krzyków i dźwięków. W trakcie kąpieli należy rozmawiać ze zwierzęciem cichym, spokojnym głosem.

Niektórzy właściciele do mycia zwierząt używają specjalnych smyczy, które mają przyssawki. Jednak eksperci nie zalecają tego, ponieważ kot może się przestraszyć, a każda dalsza kąpiel spowoduje wiele trudności. Konieczne jest delikatne trzymanie zwierzaka jedną ręką, a drugą, jak głaskanie, jednocześnie nałożyć detergent na plecy, boki, brzuszek i nogi.

Kąpiąc kota pamiętaj, że nie możesz myć uszu zwierzaka, ponieważ może to prowadzić do zapalenia. Możesz czyścić uszy specjalnymi tamponami, które są wykonane z gazy lub waty. Jeśli siarki jest dużo, możesz kupić sól fizjologiczną lub użyć balsamów sprzedawanych w sklepach weterynaryjnych.

Mycie kociąt

Jeśli w domu pojawi się kociak, pierwszą kąpiel można rozpocząć nie wcześniej niż dwa tygodnie później. Ten okres jest niezbędny, aby dziecko miało czas na przystosowanie się do nieznanego miejsca i przyzwyczajenie się do nowych ludzi. Kąpiel kociaka jest znacznie łatwiejsza niż dorosłego zwierzęcia.

Do mycia kociąt używa się szamponów, które dają niewielką ilość piany. Ponadto muszą być hipoalergiczne. Produkty te można kupić w specjalistycznym sklepie. Nawilżają skórę niemowląt i pomagają zachować jej zdrowie.

W domu kocięta powinny być regularnie kąpane. Może nawet dwa razy w miesiącu. Faktem jest, że podobnie jak wszystkie małe dzieci szybko się brudzą. Dzieje się tak dlatego, że lubią się wszędzie wspinać, często przewracają wazony z kwiatami i jeszcze nie nauczyli się dbać o siebie jak dorośli. Samo kąpanie dziecka nie różni się od mycia dużych kotów.

Sekwencjonowanie

Cała procedura kąpieli w domu będzie łatwa i szybka, jeśli pamiętasz następujący algorytm i ściśle go przestrzegasz:

1. Napełnij pojemnik wodą, pamiętając, aby nie było jej za dużo. Woda nie powinna docierać do brzuszka pupila.
2. Ostrożnie umieść zwierzę w misce lub wannie i powoli zalej je wodą. W takim przypadku należy uważnie monitorować, aby woda nie dostała się do uszu lub nosa kota.
3. Następnie mruczenie jest delikatnie spienione detergentem, który nakłada się dłonią i delikatnie masuje. Jeśli Twój zwierzak jest zdenerwowany, musisz go uspokoić czułym głosem.
4. Do mycia twarzy użyj specjalnej gąbki. Trzeba to zrobić bardzo ostrożnie.
5. Po nałożeniu szamponu sierść należy dokładnie spłukać, w tym celu można skorzystać z prysznica. Należy jednak pamiętać, że temperatura wody powinna być jak najbardziej komfortowa - 38-40 stopni, a strumienie wody nie powinny spadać z dużej wysokości. Szampon należy całkowicie usunąć. Niezastosowanie się do tego może spowodować podrażnienie skóry lub zlizywanie pozostałości detergentu.
6. Pod koniec zabiegu kota należy dobrze owinąć dużym ręcznikiem i dokładnie osuszyć sierść. W przypadku, gdy zwierzę nie boi się suszarki do włosów i pozwala sobie na wyschnięcie, 10 minut po kąpieli można w ten sposób wysuszyć wełnę. Jeśli zwierzę boi się suszarki do włosów, wystarczy owinąć ją w suchy ręcznik i umieścić w ciepłym miejscu, najlepiej bliżej akumulatora. Nie możesz trzymać mokrego zwierzęcia w przeciągu, może to prowadzić do hipotermii i choroby.

Strach przed wodą

Często właściciel boryka się z dużymi trudnościami, nie wiedząc, jak umyć kota, jeśli boi się wody. W takim przypadku możesz zastosować następującą taktykę: najpierw przytnij mu pazury, aby się nie drapał. Więc powinieneś się z nim bawić. Należy to zrobić, aby zwierzę mogło się zrelaksować i rozproszyć.

Nie da się od razu opuścić zwierzęcia do wody, lepiej robić to stopniowo. Dobry w użyciu, aby zwabić swoje ulubione zabawki.

Czasami koty mogą się bardzo denerwować, gdy wyrywają się, gryzą i drapają. Jednak właściciel musi o tym pamiętać nie możesz na nich krzyczeć i bić ich z tego powodu, ponieważ taka postawa nie uspokoi zwierzęcia, a jego zachowanie się jeszcze pogorszy. Stres związany z robieniem tego stanie się jeszcze bardziej intensywny. Tylko cierpliwość i spokojny głos właścicielki pomogą tchórzowi przezwyciężyć strach, ale nie należy zapominać, że ten proces może zająć dużo czasu.

Dzięki temu mycie kota w domu nie jest trudne. Koty kochają spokojne otoczenie i wolność. Dlatego najczęściej te zwierzęta są przestraszone szumem wody z kranu i głośnymi krzykami. Ponadto nieprzyjemne jest dla nich ograniczenie ruchu. Wszystkie te czynniki powodują reakcję stresową u zwierząt domowych.

Jeśli zastosujesz się do prostych zaleceń, możesz zmienić procedurę kąpieli w przyjemną komunikację między właścicielami a ich zwierzętami.