Australijski kot dymny: charakterystyka rasy

Sukces tego wyboru stał się zauważalny dopiero dziesięć lat później. Kiedy było wystarczająco dużo zwierząt rasy eksperymentalnej, zaczęli je krzyżować. W 1986 roku w Australii zarejestrowano australijską rasę zadymionych kotów lub australijskich plamistych mgiełek o zadymionym kolorze z plamkami w różnych odcieniach. A w 1998 roku Światowa Organizacja Kotów przedstawiła rasie międzynarodową rejestrację, a wraz z nią uznanie na światowym poziomie. Rasa została przemianowana na „Australian Mist”.

Charakterystyczne cechy kotów australijskich

Mimo dyskretnego wyglądu kot tej rasy jest bardzo nietypowy. Nawiasem mówiąc, jego standard został opracowany dopiero do 2015 roku i obejmuje następujące parametry:

• waga do 7 kg;
• krótkowłosy;
• ciało jest proporcjonalne i średniej wielkości;
• klatka piersiowa szeroka, czoło wypukłe;
• garb na grzbiecie nosa, kufa klinowata, gładkie linie czaszki;
• szeroko osadzone duże oczy mają wszystkie odcienie zieleni i powiekę zakrzywioną w dół;
• duże uszy pochylone do przodu, wąskie na czubku;
• nos średniej wielkości;
• tylne nogi są dłuższe niż przednie, ale mocne i mocne;
• wyraźne wąsy;
• ogon równy długości tułowia, szeroki, lekko zwężający się ku końcowi.

Ponieważ koty australijskie są bardzo umięśnione, są dość ciężkie, chociaż wizualnie wydają się być lekkie.

Kolorystyka składa się z podstawowego tonu, który jest jaśniejszy niż obraz na nim, a także lekkiego zamglenia. Głównym kolorem może być:

• fioletowy;
• czekolada;
• brązowy;
• karmel;
• brzoskwinia;
• złoty;
• niebieski.

Podszerstek jaśniejszy od podszerstka, podszerstek mniej wyraźny, szata błyszcząca, elastyczna. Warto zauważyć, że myst kociak osiąga upragniony kolor dopiero w wieku dwóch lat. Do tego czasu dzieciaki mają śmieszny kolor. Małżeństwo jest brane pod uwagę, jeśli w okolicy nosa, uszu i policzków nie ma bogatych czerwonych obszarów. Plamy wzoru na ciele muszą mieć symetrię.

Cechy charakteru

Hodowcy postanowili wyhodować zwierzę o spokojnym charakterze, z którym wygodnie będzie żyć człowiekowi. I się udało. Mgiełki są całkowicie bezproblemowe. Umysł pomaga kotu znaleźć coś do roboty w każdym środowisku, dzięki czemu może z łatwością znieść samotność. Zwierzę nie obrazi się, jeśli właściciel wyjdzie, a po powrocie z radością go przywita. Kiedy właściciel jest czymś zajęty, kot po prostu kładzie się obok niego i patrzy na niego, dzieląc w ten sposób zainteresowania osoby. Dla zwierzaka jest to komunikacja i interakcja. W towarzystwie gości australijski kot dymny zachowuje się z godnością: spokojny, powściągliwy, przyjacielski, daje się przytulić.

Należy zauważyć, że charakter przedstawicieli tej rasy jest posłuszny, miękki. Bez ingerencji z radością padają na kolana, jeśli właściciel zadzwoni. Zwierzę z łatwością dostosuje się do reżimu każdej osoby: będzie mógł zasnąć i obudzić się razem z właścicielem. Umiarkowanie aktywny i zabawny.

Koty australijskie z wiekiem stają się spokojniejsze, uwielbiają swoich właścicieli, mają pozytywny stosunek do dzieci, nigdy nie wypuszczają pazurów, bo są miłe i cierpliwe. Dobrze dogadują się również z innymi zwierzętami. Lubią bawić się piłką i nadrabiać zaległości. Po znalezieniu interesującego obiektu przeniosą go w ustronne miejsce.

Kot australijski potrafi przyjemnie i melodyjnie mruczeć. Rzadko jednak korzysta z tej umiejętności, ponieważ łatwiej jest mu przyciągnąć uwagę dotykiem lub spojrzeniem. Mgła jest idealna dla zabieganych, którzy spędzają dużo czasu w pracy. Żywość, narzekanie i życzliwość tej rasy nie mają granic. Są doskonałymi towarzyszami, jednakowo przywiązanymi do wszystkich członków rodziny.

Opieka i utrzymanie

Koty australijskie bardzo dobrze znoszą warunki w mieszkaniu. Nie musisz z nimi chodzić, nie poproszą o wyjście na zewnątrz i zawsze mogą być w domu. A jednak każdy właściciel musi znać niuanse pielęgnacji i utrzymania australijskiego kota Misty.

Ta rasa nie lubi wody. Raz na kwartał trzeba kąpać pupila, bo mgiełki są czyste i same się liżą. Ale takie lizanie usuwa tylko powierzchowne zabrudzenia, a tłusty połysk pozostaje. Musisz umyć swojego pupila specjalnym szamponem i najlepiej razem.

Raz w tygodniu będziesz musiał przecierać oczy gazą zamoczoną w liściach herbaty. Jeśli zwierzę ma regularne wydzieliny z oczu, procedurę tę należy wykonywać codziennie. Raz w tygodniu czyść uszy wacikiem. Musisz także okresowo myć zęby kota. Do czesania nadaje się średnio twardy pędzel. W okresie linienia zwierzę będzie musiało być czesane tak często, jak to możliwe. Resztę czasu - rzadziej, bo Mgły są świetne i same dbają o swoje futro.

Niezbędnym elementem do trzymania australijskiego kota jest drapak. Musisz zainstalować go wyżej. Faktem jest, że pazury takiej rasy rosną bardzo szybko. Ważne jest, aby jak najszybciej nauczyć zwierzaka korzystania z drapaka, w przeciwnym razie porysuje meble i odkleja tapetę na ścianach.

Jeśli kot nie będzie chciał korzystać z drapaka, będzie musiał przyciąć pazury. Tylko przezroczystą część pazura należy przyciąć szczypcami ze sklepu zoologicznego. Ważne jest, aby nie dotykać zakończeń nerwowych i naczyń krwionośnych, w przeciwnym razie zwierzę dozna bolesnego szoku.

Łatwo przyuczyć kociaka do kuwety. Ale w przypadku chybień nie możesz podnieść głosu, użyć siły, w przeciwnym razie zwierzę wystraszy się toalety. Ważne jest, aby odpowiednio skomponować dietę kota. Jeśli zjada żywność ze sklepu, musi być wysokiej jakości. W przypadku spożywania pokarmu naturalnego głównym kryterium będzie jego świeżość i odpowiednio dobrane wielkości porcji, ponieważ rasa ta uwielbia jeść. Myst układ pokarmowy jest bardzo wrażliwy, często mają biegunki.

Kot chętnie zje chude mięso, gotowanego kurczaka lub rybę, średniotłuste nabiał, płatki zbożowe, warzywa, jajka.

Warto karmić je specjalnymi ziołami ze sklepu zoologicznego, witaminami. Obok jedzenia należy postawić miskę świeżej wody. Ponadto koty tej rasy potrzebują czułości, uwagi, opieki. Ogólnie na gry wystarczy przeznaczyć 30-60 minut dziennie.

Niuanse zdrowotne a cena rasy

Przy odpowiedniej pielęgnacji i utrzymaniu kot australijski może żyć nawet 18 lat. Rasa ta ma silną odporność, nie cierpi na choroby genetyczne. Wszystkie choroby kotów będą wynikiem niewłaściwej pielęgnacji. Są podatne na otyłość, problemy z trawieniem, cukrzycę.

Kto chce kupić kociaka tej rasy, powinien to wiedzieć jego koszt waha się od 400 USD i więcej. Cena uzależniona od koloru, płci, wieku i kategorii zwierzęcia, prestiżu hodowli. Kocięta do hodowli i wystaw są droższe. I trzeba też wyjechać za granicę, bo w Rosji nie ma takich żłobków. Przy zakupie należy zwrócić uwagę na wygląd: czystość oczu, uszu, pogodę ducha, aktywność.