Kot leśny amurski - opis, siedlisko i nawyki żywieniowe

Kot dzikiego lasu jest na skraju wyginięcia. Uważa się, że ma wiele wspólnego z domowym kotem bengalskim. Zachowanie tego zwierzęcia jest bardzo ostrożne, co utrudnia badanie i liczenie populacji.

Opis

Koty leśne z Dalekiego Wschodu mają nieodparty wygląd. W Chinach zwierzęta te są uważane za monetarne. Dzieje się tak, ponieważ plamy na płaszczu wyglądają jak monety. Charakterystyczną cechą tej rasy jest obecność jasnych i ciemnych podłużnych pasków na czole. To na tej podstawie te kotyi zidentyfikowane.

Populacja

Kot jest wymieniony w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej, nawet pomimo faktu, że populacja ostatnio zaczęła gwałtownie rosnąć.

Kot leśny amurski - opis, siedlisko i nawyki żywieniowe

Koty leśne z Dalekiego Wschodu mają nieodparty wygląd

Największa liczba tych zwierząt została zarejestrowana na Terytorium Nadmorskim w regionach Chanka i Khasan. Tutaj, według danych, na dziesięć kilometrów kwadratowych przypada około czterech osobników. W Japonii koty te znajdują się pod ochroną rządu.

Wygląd zewnętrzny

Jeśli chodzi o wielkość przedstawicieli rasy dalekowschodniej, przedstawiciele ci są nieco więksi niż koty domowe. Dojrzałe samce tej rasy ważą od 6 do 8 kilogramów, ale w niektórych przypadkach mogą osiągnąć 16 kilogramów. Jednocześnie samice są mniejsze i mają wdzięczny kształt.

Długość ciała tych przedstawicieli rasy kotów może wynosić około 90 centymetrów, z jedną trzecią ogona. Ciało tych kotów jest bardzo mocne i dobrze zbudowane, o podłużnym kształcie. Głowa zwierzęcia jest stosunkowo niewielka, ogon długi i cienki.

Uszy zwierzęcia są niewielkie, natomiast lekko pochylone do przodu i szeroko rozstawione. Oczy są duże i wyraziste, bardzo blisko siebie.

Pomimo tego, że żbik dalekowschodni wygląda bardzo podobnie do domowych kotów pręgowanych, zwierzęta te wyróżnia to, że mają dość puszystą i ciepłą sierść.

Kolor

Kolor kotów dalekowschodnich został stworzony przez naturę w taki sposób, że przedstawiciele tego gatunku byli prawie niewidoczni wśród krzewów i drzew. Dlatego zwierzęta różnią się tym, że ich górna część ciała ma ciemniejszy odcień, ale jeśli chodzi o ton główny, może to być szarożółty lub szarobrązowy.

Charakterystyczną cechą jest obecność u zwierzęcia trzech podłużnych pasków o brązowym odcieniu. Pod brodą widoczne są również charakterystyczne paski, powinno być ich około pięciu, natomiast różnią się czerwono-brązowym odcieniem. Na pysku zwierzęcia znajdują się również osobliwe paski.

Kasztanowe plamy są rozsiane po całym ciele kotów, które mogą być wyraźnie zaznaczone lub niewyraźne, natomiast w okolicy pachwiny i na brzuchu różnią się jaśniejszym odcieniem.

Siedlisko

Kot dalekowschodni mieszka nad brzegami Amurei, Morza Japońskiego, jezior Chanka i Khasan, w Hindustanie i na terytorium Chin.

Koty dżungli Dalekiego Wschodu najlepiej czują się w rezerwatach przyrody, ponieważ zwierzęta te są tam całkowicie bezpieczne. Na wolności wolą osiedlać się w lasach mieszanych lub liściastych, a także na trawiastych rozlewiskach rzek. Między innymi koty te świetnie czują się na skałach, choć wolą nie wspinać się daleko w góry.

Kot leśny amurski - opis, siedlisko i nawyki żywieniowe

Koty dżungli z Dalekiego Wschodu najlepiej czują się w rezerwatach przyrody

Uwaga! Wraz z nadejściem chłodów zwierzęta te wolą ukrywać się w gnieździe i nie wychodzić stamtąd, dopóki na powierzchni śniegu nie utworzy się silna skorupa.

Nawyki i styl życia kotów

Jak wspomniano powyżej, charakterystyczne nawyki kota leśnego są takie, że niezwykle trudno jest go zaobserwować w warunkach naturalnych. Aranżuje swoje schronienia lub gniazda w trudno dostępnych miejscach. Często są to dziuple drzew – bezpieczne i wygodne miejsce dla takiego akrobaty. Kot woli polować nocą.

Dieta jest bardzo zróżnicowana. Opiera się na prawie wszystkich małych zwierzętach. mieszkanie w lasach:

  • białka;
  • piżmaki;
  • zające;
  • kuna;
  • fretki;
  • sympatia;
  • młode sarny;
  • różne ptaki.

Podczas polowania preferuje taktykę zasadzek i ataków z zaskoczenia. Z natury bojaźliwy, nigdy nie wkrada się i próbuje się wycofać przy najmniejszym zagrożeniu.

Co zagraża drapieżnikowi amurskiemu?

Nie ma konkretnych danych na temat liczby mieszkańców lasu Amur, dlatego uważa się je za rzadkie zwierzęta. Istnieje wiele przyczyn, które powodują spadek liczby tego gatunku, ale głównymi można przypisać:

  • działalność gospodarcza ludzi, która prowadzi do obniżenia właściwości ochronnych biotopów;
  • obecność bezpańskich psów;
  • regularne wypalanie roślinności.
Kot leśny amurski - opis, siedlisko i nawyki żywieniowe

Nie ma konkretnych danych na temat liczby mieszkańców lasu Amur, dlatego uważa się je za rzadkie zwierzęta

Między innymi przedstawiciele tej odmiany są dość trudni do przystosowania się do wszystkich zmian, jakie wprowadza działalność człowieka. Na ich liczebność ma również wpływ hybrydyzacja ze zwierzętami domowymi, warunki pogodowe i polowania.

Kot amurski w niewoli

W niewoli gatunek ten można znaleźć w ogrodach zoologicznych, ale nawet w tym przypadku zwierzęta te w ogóle nie nadają się do udomowienia i są nieufne wobec ludzi.

Jeśli chodzi o reprodukcję, to nie ma w tej kwestii problemów i koty tego gatunku dobrze się rozmnażają.

Jeśli mieszkaniec lasu jest trzymany w niewoli, to z pewnością musi zapewnić mu specjalne pożywienie. Dieta musi obejmować ptaki i małe gryzonie. Ale jeśli zapewnisz temu drapieżnikowi wszystko, czego potrzebujesz, to jego oczekiwana długość życia w porównaniu ze środowiskiem naturalnym wydłuży się kilkakrotnie.

Jeśli planujesz trzymać takiego zwierzaka w domu, zdecydowanie musisz zadbać o obecność przestronnej woliery. Nawet jeśli zdobędziesz kociaka tego gatunku i zaopiekujesz się nim od wczesnego dzieciństwa, to stanie się dorosłym i samodzielnym drapieżnikiem będzie stanowić poważne zagrożenie, szczególnie widoczne w okresie pożądania seksualnego.

Interesujące fakty

Zwierzęta takie jak kot amurski są bardzo interesujące dla ogólnego rozwoju dzieci, dlatego rodzice powinni opowiedzieć im następujące ciekawostki z ich życia:

  • gatunek ten jest bardzo trudny do oswojenia, ale jednocześnie, jeśli kot ma ochotę, może mruczeć;
  • są chronione w całej Japonii i są uważane za gatunek zagrożony;
  • zwierzę może zjeść więcej niż dziesięć małych gryzoni dziennie, a ilość pokarmu może przekroczyć pół kilograma;
  • w okresie letnim zwierzę stara się zgromadzić jak najwięcej tłuszczu, podczas gdy waga zwierzęcia może szybko się podwoić.

Kocięta amurskie

Kocięta amurskie dorastają około roku. Proces ten zachodzi u nich w taki sam sposób, jak u kotów domowych. Ich okres ciąży jest również identyczny. Średnio przedstawiciele tego gatunku rodzą około czterech kociąt.

Kot leśny amurski - opis, siedlisko i nawyki żywieniowe

Kocięta amurskie dorastają około roku

Po urodzeniu kot karmi swoje młodeprzez dwa i pół miesiąca, ale mimo to dzieci pozostają z nią przez co najmniej pięć miesięcy.

Zwierzęta te pomimo tego, że są dzikie, nie unikają rozgłosu, dzięki temu zoolodzy znają wiele faktów z ich życia.

Reprodukcja

Okres godowy tych zwierząt rozpoczyna się wiosną. To w tym czasie koty przybywają do siedlisk samic. Co więcej, jeśli do jednego kota trafia jednocześnie kilka samców, to taka sytuacja niewątpliwie kończy się mocnymi walkami.

Ciąża u tych kotów trwa dwa miesiące, podczas których urządzają i wyposażają wszystkie niezbędne rookary. Zasadniczo kocięta rodzą się w maju, podczas gdy kot ma około pięciu kociąt na raz.

Jak wiele kotów, młody wzrost jest bardzo szybki. Po około dwóch tygodniach kocięta są całkowicie pokryte sierścią i mogą już samodzielnie biegać. Kiedy są wystarczająco silne, a trwa to do dwóch miesięcy, mogą dołączyć do swojej matki podczas nocnych wypadów na zdobycz.