Kot somalijski (somalijski): pochodzenie i opis rasy

W latach 40. ubiegłego wieku kilka kociąt abisyńskich zostało wyeksportowanych do Ameryki Północnej, Nowej Zelandii i Australii. Zapuściły korzenie i urodziły potomstwo charakteryzujące się długimi i puszystymi włosami. Przez długi czas kocięta długowłose były wyrzucane, ale dwa razy miały dużo szczęścia:

1. W 1963 roku jeden z kotów, którego przodkami były eksportowane kocięta, zaprezentowała na wystawie kanadyjska hodowczyni Mary Meiling. Jeden z sędziów zwrócił uwagę na niezwykłą urodę i poprosił ją o selekcję. Ten kot urodził długowłose kocięta. Dali początek nowej rasie.
2. Evelyn Magew, znana amerykańska hodowczyni, kupiła kota długowłosego. Pomimo swojej atrakcyjności wizualnej był uważany za niezwykle kłótliwe zwierzę. Evelyn została jego szóstym właścicielem. Hodowca postanowił zrozumieć genealogię kota. Okazało się, że zwierzę urodziło się we własnej szkółce. Mague zorientował się nawet, że rodzice kota okazali się półdługowłosymi Abisyńczykami. Evelyn próbowała zdobyć od nich kolejne potomstwo i z czasem udało jej się to.

W obu przypadkach przedstawiciele nowej rasy zostali nazwani Somali, na cześć ojczyzny ich długowłosych przodków. Oficjalnie rasa nie została od razu rozpoznana. Według niektórych źródeł stało się to w 1978 roku, według innych - w 1982 roku.

Pierwszym oficjalnym kotem somalijskim nazwano Meilin Tootsuta. Jej rodzice byli kanadyjskimi i amerykańskimi długowłosymi abisyńczykami.

Obecnie koty somalijskie są dość popularne.

Cechy zewnętrzne

Kot somalijski to małe (3-6 kg) pełne wdzięku zwierzę o proporcjonalnej budowie ciała, żywych ruchach i aktywnym stylu życia.

Ma takie same standardy wyglądu jak koty abisyńskie, jedyną różnicą jest długość sierści.

Głowa i pysk

Kot somalijski ma małą głowę w kształcie klina z okrągłymi konturami. Lekkie wygięcie przejścia od czoła do nosa i słabo wyrażone zagłębienia od łuków jarzmowych do opuszków wibrysów (uszczypnięcie) nadają kufie podobieństwo do lisa.

Oczy duże, w kształcie migdałów, z ciemną obwódką, podkreślającą je na jasnym tle szaty, z obowiązkowym pionowym pociągnięciem w kierunku ucha. Tęczówka ma głębokie i bogate odcienie złota i zieleni.

Uszy duże, szerokie, zagłębione u nasady, umiarkowanie spiczaste w kierunku czubków i gęste pokwitanie wewnątrz. Niektórzy przedstawiciele rasy mają frędzle.

Ciało i kończyny

Somalijczycy mają luźną sylwetkę, dobrze rozwinięte mięśnie, zaokrągloną klatkę piersiową z lekko wysklepionymi plecami, jak przed skokiem.

Łapy zwierząt są proporcjonalne do tułowia, żylaste i smukłe, z owalnymi opuszkami i kępkami długich włosów między palcami.

Ogon dobrze owłosiony, szeroki u nasady i lekko zwężający się ku końcowi.

Ta budowa ciała sprawia, że ​​kot wygląda na zwinny, elastyczny i pełen wdzięku.

Wełna i jej kolor

Somalijczycy mają delikatną, miękką, przyjemną w dotyku sierść z grubym podszerstkiem. Na szyi i tylnych łapach jest nieco dłuższy i tworzy „falbankę” lub „spodnie”. Główną zaletą sierści zwierzęcej jest jej zaznaczony kolor.

Ticking - strefowe zabarwienie włosków wełnianych, powstałe naprzemiennie dwoma pigmentami.

Początkowo Somalia miała tylko 2 kolory: „dziki” i „szczawowy”. Są uważane za podstawowe lub klasyczne.

Kolor „dziki” charakteryzuje się czerwono-brązowym odcieniem, natomiast końce włosków są koloru brązowego lub czarnego. Pas wzdłuż kręgosłupa, kępki włosów między palcami a łapami tylnych nóg są zabarwione na ciemny odcień czerwieni. Klatka piersiowa i wewnętrzna strona nóg - jasna morela, czasem z jasnymi, prawie białymi łatami. Podobne cętki mogą być na ustach i czerwono-brązowe, z czarną obwódką, nosem.

Kolor Sorrel przybiera miedziano-czerwony płaszcz z ciemnoczerwonymi paskami w zaciemnionych obszarach. Opuszki łap i nos - różowe. Stopy i włosy między poduszkami - czekoladowy odcień.

Trendy w modzie kotów dotknęły również kolorystyki Somalii. W wyniku selekcji pojawiły się zwierzęta o nietypowych kolorach.

Kolor „niebieski” charakteryzuje się przydymionym niebieskim płaszczem o jasnobeżowej lub kremowej podstawie i wyraźnych niebiesko-szarych paskach. Opuszki łap są również pomalowane w tym samym odcieniu co paski.

"Płowy": kolor podstawowy - kremowy z bardzo jasną bazą i ciemnymi obszarami. Różowe poduszki i nos.

„Srebrny”: klasyczny płaszcz z białym podszerstkiem.

Paleta kolorów futra kota somalijskiego z roku na rok poszerza się. Na przykład dzisiaj rozpoznaje się kilka odmian „srebra”: pospolity niebieski, płowy i szczaw. Ich różnica polega na obecności białego podszerstka.

U potomstwa kota somalijskiego ostateczny kolor i tykanie kształtują się po urodzeniu przez bardzo długi czas.

Cechy temperamentu i charakteru

Opis rasy będzie niepełny bez wspominania o osobliwościach temperamentu i charakteru takich kotów. Koty somalijskie są typowymi sangwinikami. Są bardzo ruchliwe, a nawet niespokojne. Rzadko można zobaczyć zwierzęta śpiące w cichym, przytulnym kąciku lub siedzące w jednym miejscu, także w ramionach właściciela. Somalia woli spacerować po mieszkaniu, odkrywając najbardziej niezwykłe miejsca. Z tego powodu potrzebują stałego nadzoru.

Somalia ma pogodne, zabawne usposobienie, nawet na starość. Z tego powodu potrzebują dużej i stale aktualizowanej oferty zabawek. W przeciwnym razie będą wyciągać małe przedmioty do zabawy. Kocięta somalijskie są szczególnie zabawne. Uwielbiają patrzeć na spadające z kranu krople wody i je łapać.

Ciekawość to kolejny znak rozpoznawczy tej rasy. Somalijczycy mogą bez końca odkrywać to, co ich interesuje.

Długowłosi Abisyńczycy mają dobre dane treningowe: szybko zapamiętują różne polecenia i wykonują je z przyjemnością. Ta jakość może być wykorzystywana przez właścicieli zwierząt domowych i znacznie ułatwia ich utrzymanie. Somalia nie jest uparta, posłuszna i taktowna. Wystarczy raz wyrazić niezadowolenie z ich zachowania, a dowcip się nie powtórzy.

Zwierzęta potrafią wyczuć nastrój swojego właściciela i zrozumieć, czy potrzebuje on ich uwagi. Koty tej rasy są towarzyskie i spokojne. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Somalia nigdy nie jest agresywna. Są idealne dla rodzin z dziećmi: są gotowe bez końca zabawiać dzieci, spokojnie znosząc ich nieświadome okrucieństwo.

Dzięki wyżej opisanym cechom Somalijczycy szybko stają się ulubieńcami wszystkich w rodzinie.

Zdrowie i długowieczność

Koty somalijskie cieszą się dobrym zdrowiem. Przy dobrej konserwacji ich średnia długość życia wynosi od 10 do 13 lat.

Słaby punkt rasy - zęby i dziąsła. Właściwie dobrane odżywianie suchą karmą z włączeniem wysokiej jakości produktów naturalnych pomoże uniknąć wystąpienia ich chorób.

Spośród wszystkich kotów w Somalii - najbardziej udomowiony. Nie lubią wychodzić z domu i nie mają skłonności do wolnego życia. Zwinni, energiczni i pogodni Somalijczycy rozjaśniają życie aktywnych i pozytywnych ludzi.