Krótkonogie koty munchkin: podstawowe informacje o rasie
Zadowolony
Munchkin to bardzo młoda rasa, ale te koty zdobyły już światową sławę i miłość. Charakterystyczną cechą munchkinów są ich łapy: są dwa, a czasem trzy razy krótsze niż powinny. Mimo to przedstawiciele rasy odznaczają się doskonałym zdrowiem, którego nie znajdziesz u każdego rasowego kota.
Zwierzęta te mają bardzo zabawne obyczaje, przyjemny charakter i mało wymagającą opiekę. A ich wygląd jest na swój sposób niezwykły i czarujący. To dzięki temu koty tej rasy cieszą się coraz większą popularnością.
Munchkin to bardzo młoda rasa, ale te koty zdobyły już światową sławę i miłość. Charakterystyczną cechą munchkinów są ich łapy: są dwa, a czasem trzy razy krótsze niż powinny. Mimo to przedstawiciele rasy odznaczają się doskonałym zdrowiem, którego nie znajdziesz u każdego rasowego kota.
Zwierzęta te mają bardzo zabawne obyczaje, przyjemny charakter i mało wymagającą opiekę. A ich wygląd jest na swój sposób niezwykły i czarujący. To dzięki temu koty tej rasy cieszą się coraz większą popularnością.
Pochodzenie rasy
Nikt celowo nie hodował kotów Munchkin. Krótkie nogi - główna cecha tych zwierząt - konsekwencja naturalnej mutacji genetycznej. Pierwsze wzmianki o munchkinach pojawiają się w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Doniesienia o kotach krótkonogich są dość powszechne w dokumentach historycznych z tamtych czasów. Geograficznie należą do najróżniejszych miejsc w Europie.
W Niemczech nazywa się je „kangurami”, ze względu na charakterystyczną postawę na tylnych łapach. W tej pozycji munchkin naprawdę wygląda jak australijski torbacz. W 1944 roku weterynarze zarejestrowali w Wielkiej Brytanii cztery pokolenia tych kotów. Zwierzęta były absolutnie zdrowe i we wszystkim poza długością nóg wyglądały jak zupełnie zwyczajne koty.
II wojna światowa praktycznie zniszczyła wiele ras kotów. Opisana powyżej brytyjska linia munchkinów nie uniknęła ciosu. Ale w latach pięćdziesiątych koty z nieproporcjonalnie krótkimi nogami widziano w Rosji, w latach siedemdziesiątych w Stanach Zjednoczonych. Dla Rosjan, podobnie jak Niemców dwadzieścia lat wcześniej, munchkins wywoływał skojarzenia z kangurem. W Rosji nazywano je „kotami kangura stalingradzkiego”.
Formacja munchkinów jako rasy rozpoczęła się w 1893 roku w Ameryce. Sandra Hochenedel, nauczycielka z Luizjany, znalazła pod ciężarówką ciężarną kotkę. Kobieta współczuła zwierzęciu, wierząc, że krótkie nogi są konsekwencją ciężkiego życia ulicznego kota. Zaopiekowała się bestią, nadając jej imię Blackberry. Potomstwo odziedziczyło charakterystyczną cechę matki. Kot okazał się nosicielem genu odpowiedzialnego za krótkie nogi. Kiedy takie zwierzęta zostaną skrzyżowane ze zwykłymi, rodzą się dzieci z krótkimi nogami.
Jeden z młodych Blackberry został podarowany przez kochankę swojej przyjaciółce. Był to kot o imieniu Toulouse i to jego potomkowie stali się pierwszymi przedstawicielami rasy Munchkin. Kotami tymi interesują się naukowcy z USA. Jak wykazały ich badania, długość nóg tych zwierząt w żaden sposób nie wpływa na stan ich zdrowia, w szczególności na ruchomość stawów.
W 1991 roku munchkins pokazano amerykańskiej publiczności. Miejscowi miłośnicy kotów witali ich bez większego entuzjazmu, obawiając się ewentualnych problemów zdrowotnych. Dwa lata później zwierzęta te pojawiły się w Japonii i Francji. W 1995 roku opracowano pierwszy wzorzec rasy i rozpoznano długowłose munchkins. Koty krótkonogie dotarły do Rosji dopiero na początku XXI wieku.
Kolejnym znaczącym rokiem w historii rasy był rok 2014. Kot o imieniu Lilliput, pochodzący ze stanu Kalifornia, został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa. Jest to najkrótszy kot na świecie, jego wysokość w kłębie wynosi niewiele ponad trzynaście centymetrów.
Wygląd zewnętrzny
Munchkin to rasa, która pojawiła się niedawno, a jej standard nie został jeszcze w pełni opracowany. Istnieją jednak podstawowe kryteria, według których można już odróżnić te koty od innych. Przede wszystkim są to krótkie nogi. Z tego powodu munchkins są czasami nazywane „kotami jamnikami”, chociaż pod względem budowy ciała i wyglądu są bardziej podobne do innej rasy psów o krótkich nogach - Welsh Corgi.
Opis rasy:
| Podpisać | Opis |
| Waga | Psy: 3-4 kg. Suki: 2-3,6 kg |
| Wysokość w kłębie | Do 15 cm |
| Typ ciała | Z wyjątkiem nóg, wszystkie części ciała munchkina są do siebie proporcjonalne. Kość średnia - dobrze rozwinięta muskulatura |
| Odnóża | Nogi krótkie i proste. Dozwolona jest niewielka krzywizna przedniej części do wewnątrz. Tylne nogi są nieco dłuższe niż przednie |
| Ogon | Długość ogona jest taka sama jak długość ciała. Podczas ruchu ogon jest pionowy, „rura” |
| Szyja | Gruby, mocny, muskularny. Średnia długość |
| Głowa | Szeroki. W kształcie klina, ale bez ostrych prostych linii, wszystkie cechy są gładkie. Rozmiar głowy jest przeciętny, proporcjonalny do wielkości ciała |
| Nos | Średni rozmiar. Zwykle prosto, ale dopuszczalne jest niewielkie ugięcie |
| Oczy | Duży, lekko skośny. Okrągły kształt, zwężający się ku brzegom. Kolor może się różnić |
| Uszy | Ustaw wysoko i szeroko. Szeroka u nasady, zwężająca się ku końcowi i lekko zaokrąglona |
| Wełna | Miękki, jedwabisty, pluszowy w dotyku. Istnieją dwa rodzaje: krótkie i długie. Długowłose munchkins mają gęstszą sierść. W takim przypadku wymagana jest obecność puszystego „kołnierza” |
| Kolor | Dozwolone są dowolne kolory |
Charakter i cechy zachowania
Munchkins zostali nazwani na cześć wróżek z książki dla dzieci o Oz. Stworzenia te słynęły z przyjaznego i pogodnego usposobienia. A koty tej rasy w pełni zasługują na swoją nazwę. Są spokojne, mają bardzo stabilną psychikę, umiarkowanie ruchliwe i zabawne. Bardzo ciekawi i życzliwi, nieznajomi są witani z zainteresowaniem i przychylnością. Czuły. Nie gryzie ani nie drapie bez bardzo dobrego powodu.
Ze względu na specyfikę konstrukcji munchkins źle skaczą. Dzięki temu przedmioty na stołach i górnych półkach są bezpieczne. Ale na „niższych kondygnacjach” mieszkania, w którym mieszka Munchkin, lepiej niczego nie zostawiać. Jest mało prawdopodobne, że taki kot będzie biegał po domu, pukając wszystko na swojej drodze. Ale może zrobić wiele psot w procesie badania delikatnych lub niebezpiecznych przedmiotów. Ponadto munchkins mają zwyczaj zabierać i ukrywać wszystko, co im się podoba.
Inną interesującą cechą munchkinów, wynikającą z budowy ich ciał, jest sposób, w jaki patrzą na odległe obiekty. W tym celu zwykłe koty wspinają się na tylnych łapach. Munchkins, podobnie jak kangury, siedzą na biodrach, a ich ogon służy jako dodatkowe podparcie. Przednie nogi zwisają po bokach. Ta poza wygląda całkiem zabawnie.
Konserwacja i pielęgnacja
Munchkin nie wymaga żadnych specjalnych warunków przetrzymywania. Opieka nad przedstawicielami tej rasy ogranicza się do czynności typowych dla wszystkich innych kotów. Mianowicie:
- Czesanie. Koty krótkowłose - raz w tygodniu, koty długowłose - raz na kilka dni.
- Kąpielowy. Kilka razy w roku, gdy skóra się brudzi. Używaj specjalnych szamponów dla kotów o określonym typie sierści. Po umyciu dokładnie wytrzyj, trzymaj w cieple, nie dopuszczaj do przeciągów w pomieszczeniu.
- Pocieranie oczu. Codziennie. Z wacikiem zamoczonym w niesłodzonych liściach herbaty.
- Czyszczenie uszu. Raz w miesiącu lekko zwilżony wacikiem.
Kot powinien mieć swoje miejsce, na którym stoi domek lub kosz. Zwierzę odejdzie stąd, gdy będzie chciało zostać samo. To miejsce jest zakazanym terytorium. Jeśli kot tu jest, w żadnym wypadku nie powinieneś się do niego wspinać, a tym bardziej - spróbuj go wyciągnąć z domu.
Bestia będzie potrzebowała drapaka. Eksperci zalecają kupowanie dwóch naraz - ściany i podłogi. Należy pamiętać, że munchkins nie może wspinać się wysoko, wieszając na ścianie drapak.
Munchkins uwielbiają się bawić, więc potrzebują do tego różnych przedmiotów: piłek, zabawkowych myszy. W przypadku braku zabawek kot może zaliczyć do nich każdy drobny przedmiot, który wpadnie mu w oko. Ale dla własnego spokoju lepiej czyścić grzechoczące zabawki w nocy. Koty tej rasy można wyprowadzać na spacer. Łatwo przyzwyczajają się do smyczy i specjalistycznych uprzęży dla kota.
W karmieniu munchkinsów nie ma również specjalnych zasad właściwych tylko tej rasie. Jak wszystkie inne koty potrzebują kompetentnego podejścia do karmienia i zbilansowanej diety. Dla Munchkina odpowiednie są zarówno gotowe klasy żywności premium, jak i super premium oraz przemyślana naturalna dieta. W tym ostatnim przypadku podstawą diety powinno być chude mięso i podroby oraz biała ryba morska. Do tego zboża, warzywa, nabiał, żółtka. Przy karmieniu naturalnym pokarmem należy dodatkowo podawać kotu witaminy w postaci tabletek. Twój lekarz weterynarii pomoże Ci w wyborze konkretnego suplementu.
Zdrowie
Munchkins żyje średnio od dwunastu do szesnastu lat. Są to koty o dość dobrym zdrowiu, mało podatne na różne choroby. Jedynym problemem, z jakim borykają się właściciele tej rasy częściej niż inni, jest lordoza.
Jest to osłabienie mięśni pleców, prowadzące do tego, że kręgosłup opada i zaczyna uciskać narządy wewnętrzne. Uważa się, że munchkins są genetycznie predysponowane do tej choroby. Nie ma jeszcze dowodu na to stwierdzenie.
Munchkins - koty są zabawne i niezwykłe. Nie potrzebują żadnych specjalnych warunków zatrzymania i procedur opiekuńczych. Mają przyjemny i łatwy charakter. Taki kot będzie idealnym przyjacielem i towarzyszem właściciela. Można go nawet chodzić na smyczy jak psa! Taki kot nadaje się również dla dużej rodziny, także jeśli ma dzieci.
Koty długowłose kręcone rasy laperm
Czarne koty: zasady zakupu i funkcje konserwacji