Wodobrzusze u kotów

Rozważmy szczegółowo ten stan patologiczny, dowiedzmy się, jak jest niebezpieczny, porozmawiajmy o przyczynach jego wystąpienia, metodach diagnostycznych, metodach zapobiegania i leczenia.

Dlaczego wodobrzusze jest niebezpieczne?

Duża ilość wolnego płynu w otrzewnej kota zaburza normalne funkcjonowanie narządów i układów w jamie brzusznej, ściska i może prowadzić do ich urazu. Niebezpieczny stan powoduje trudności w oddychaniu, trudności w połykaniu jedzenia i może być śmiertelny.

Przyczyny puchliny

Wodobrzusze u kotów nie jest chorobą niezależną. Nagromadzenie nadmiaru wolnego płynu w jamie brzusznej jest konsekwencją innej choroby pierwotnej. Z reguły wodobrzusze nie pojawia się nagle, płyn stopniowo gromadzi się w przestrzeni brzusznej.

Rodzaje płynów, które mogą gromadzić się w jamie brzusznej

1. Krew.
2. Mocz.
3. Przesięki - płyn o niskiej zawartości białka i komórek.
4. Wysięk to płyn o wysokiej zawartości białka i komórek.
5. Płyn limfatyczny z jelita.

Choroby, które prowadzą do wodobrzusza

1. Choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego, które prowadzą do upośledzenia przepływu krwi i stagnacji krwi w jamie brzusznej: nowotwory złośliwe i łagodne, przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby i zapalenie dróg żółciowych.
2. Hipoalbuminemia – niski poziom albuminy (białka w osoczu krwi), który syntetyzuje wątroba, może również prowadzić do rozwoju wodobrzusza.
3. Prawostronna zastoinowa niewydolność serca, stan, w którym serce nie może pompować wystarczającej ilości krwi na potrzeby organizmu, powoduje uwolnienie płynu w otrzewnej.
4. Choroby nerek, które prowadzą do niewydolności nerek, obrzęków i wodobrzusza.
5. Zapalenie brzucha (zapalenie otrzewnej).
6. Rak brzucha.
7. Cukrzyca.
8. Otyłość.
9. Gruźlica.
10. Krwotok wewnętrzny.
11. Uraz pęcherza (pęknięcie).
12. Zespół nerczycowy.
13. Naruszenie metabolizmu wody, soli i białka.

Objawy puchliny u kota

Objawy wodobrzusza u kota zależą od charakteru i ciężkości choroby oraz szybkości gromadzenia się płynu w otrzewnej.

Typowe objawy:

• obrzęk brzucha (nienaturalnie duży, rozdęty brzuch)
• twardy brzuch;
• brzuch w kształcie gruszki podczas kładzenia zwierzęcia na tylnych łapach;
• dyskomfort przy palpacji brzucha;
• pojawienie się kaszlu;
• przybranie na wadze;
• trudności w oddychaniu, duszność, świszczący oddech, oddychanie przez usta;
• utrata apetytu;
• matowy, potargany płaszcz;
• cardiopalmus;
• letarg, zmniejszona aktywność ruchowa;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe: wymioty, zaparcia, wzdęcia, biegunka;
• zmiany charakteru moczu lub kału;
• brak apetytu, wyczerpanie;
• żółtaczkowy odcień błon śluzowych;
• nagłe osłabienie lub utrata przytomności.

Jeśli zauważysz u swojego zwierzaka jakikolwiek objaw lub połączenie kilku objawów, nie powinieneś próbować samodzielnie rozwiązywać problemu. Musisz jak najszybciej zwrócić się o pomoc weterynaryjną – brak odpowiedniej opieki medycznej może doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

Diagnoza wodobrzusza

1. Wstępne badanie Twojego zwierzaka, zebranie i ocena wywiadu.
2. Palpacja brzucha kota.
3. Ogólna analiza moczu.
4. Ogólne i biochemiczne badanie krwi.
5. Nakłucie brzucha. Nakłucie jamy brzusznej, pobranie i analiza płynu z jamy brzusznej.
6. USG jamy brzusznej i/lub klatki piersiowej.
7. RTG klatki piersiowej i/lub jamy brzusznej.
8. Elektrokardiogram.
9. Badanie echokardiograficzne serca.
10. Biopsja.

Diagnostyka różnicowa

Diagnozę różnicową przeprowadza lekarz weterynarii w celu odróżnienia wodobrzusza od wysiękowego zapalenia otrzewnej. Obraz kliniczny tych dwóch chorób jest identyczny. W tym celu lekarz ocenia stan chorego zwierzaka.

1. Przy wodobrzuszu temperatura ciała nie wzrasta. W przypadku zapalenia otrzewnej obserwuje się hipertermię.
2. Przy wodobrzuszu kot ma niewielki dyskomfort w jamie brzusznej. W przypadku zapalenia otrzewnej występuje silny zespół bólowy.
3. Wodobrzusze rozwija się stopniowo, zapalenie otrzewnej charakteryzuje się szybkim rozwojem bolesnego stanu (kilka godzin).
4. Przy wodobrzuszu i zapaleniu otrzewnej inny skład chemiczny płynu w jamie brzusznej. Z zapaleniem otrzewnej - więcej białka i leukocytów oraz wyższy ciężar właściwy.

Rokowanie dla wyleczenia

Nagromadzenie płynu w jamie brzusznej kota jest poważnym stanem patologicznym, który może być śmiertelny. Jednak przy wczesnej prawidłowej diagnozie zespół można zatrzymać i leczyć.

Szanse na wyzdrowienie zależą od następujących czynników:

• dokładność diagnozy;
• szybkość wykrywania tej patologii;
• stan zwierzęcia i stopień zaniedbania wodobrzusza;
• dobrze dobrany schemat leczenia.

• w jakim wieku można sterylizować koty;
• w jakim wieku można wykastrować kota.

Leczenie wodobrzusza u kotów

Intensywna opieka

Pierwsza pomoc w tym stanie składa się z kilku etapów:

1. Nakłucie brzucha. Usunięcie płynu z jamy brzusznej w celu zmniejszenia nacisku na przeponę zwierzęcia i przywrócenia funkcji oddechowych. Płyn jest usuwany przez cewnik medyczny.
2. Przepisywanie leków moczopędnych (diuretyków) w celu usunięcia nadmiaru płynu z ciała kota. W tym samym czasie przepisywane są suplementy potasu.
3. Terapia tlenowa. Przywraca oddychanie w przypadku duszności.
4. Transfuzja krwi. Jest przepisywany na anemię i dużą utratę krwi.
5. Chirurgia w nagłych wypadkach.

Leczenie pierwotnej przyczyny gromadzenia się płynów

Po ustaleniu głównej przyczyny pojawienia się wodobrzusza stan można kontrolować i eliminować. Terapia ma na celu leczenie przyczyn leżących u podstaw wodobrzusza i może trwać długo w trudnych przypadkach (niewydolność wątroby i nerek, patologie serca).

Patologie zakaźne:

• Terapia antybiotykowa zapobiegająca rozwojowi patogennej mikroflory.

Guzy i pęknięcia pęcherza:

• Operacja naprawy pęknięć pęcherza i usunięcia nowotworów.
• Dożylne podawanie leków korygujących równowagę elektrolitową w organizmie zwierzęcia.

Patologie nerek:

• Dieta lecznicza o niskiej zawartości białka.
• Terapia wspomagająca.

Choroby wątroby:

• Operacja manewrowa Portosystemic.
• Dieta terapeutyczna.
• Terapia antybiotykowa.

Zatrucie:

• Leki chłonne.
• Zastrzyki z witaminą K.

Niewydolność serca:

• Terapia tlenowa.
• Leki moczopędne.
• Leki obniżające ciśnienie krwi.
• Dieta niskosodowa.
• Suplementy potasu.
• Kardiotonika.

Ważne: we wszystkich przypadkach w celu zwiększenia funkcji ochronnych organizmu przepisywane są leki immunostymulujące: Gamavit, Feliferon, Amiksin.

Leczenie homeopatyczne

Niezależnie od tego, która choroba pierwotna wywołała wodobrzusze, weterynarze mogą przepisać jeden z leków homeopatycznych:

• Traumeel.
• Engystol.

Zastrzyki wykonuje się 1-2 razy dziennie, aż zwierzę całkowicie wyzdrowieje.

Dieta terapeutyczna

Nadmiar sodu w jedzeniu może prowadzić do wodobrzusza u kotów. Dlatego chore zwierzęta należy przenieść na dietę o minimalnej zawartości sodu.

Naturalne jedzenie

Dieta leczniczo-profilaktyczna powinna składać się z:

1. Chude mięsa (50%). Produkty uboczne są wyłączone.
2. Ryba morska.
3. Niskotłuszczowe fermentowane produkty mleczne.
4. Warzywa, owoce.
5. Zad. Rośliny strączkowe są wyłączone.

Ważne: chore koty otrzymują wodę destylowaną i są monitorowane.

Pasze przemysłowe

W zależności od pierwotnej przyczyny choroby przepisuje się specjalną karmę leczniczą.

Polecane marki:

• Hill`s Prescription Diet k/d – w celu redukcji sodu w organizmie;
• Hill`s Prescription Diet h / d - na patologie serca;
• Hill`s Prescription Diet l/d Feline Hepatic Health sucha - na patologie wątroby;
• Hill`s Prescription Diet a/d - na choroby układu moczowo-płciowego;
• Hill`s Prescription Diet a/d - aby podnieść poziom białka we krwi.

Działania zapobiegawcze

Aby zapobiec wodobrzuszu, konieczne jest szybkie leczenie chorób metabolicznych, patologii serca, chorób wątroby i nerek.

Aby zidentyfikować stany patologiczne we wczesnych stadiach, nie trzeba zaniedbywać regularnych badań profilaktycznych zwierzęcia. Przeprowadzić jego immunizację i witaminizację, leczenie przeciwpasożytnicze i szczepienia. Ważne jest również, aby w jak największym stopniu unikać traumatycznych sytuacji, aby kot nie szedł sam.

Historie właścicieli

Swietłana: „Nie mogliśmy uratować naszego kota, ponieważ nie od razu przywiązaliśmy wagę do niektórych faktów i nie rozumieliśmy, co się z nim stało. Chcemy ostrzec właścicieli innych kotów i kotów przed naszymi błędami.

Więc wszyscy zaczęliśmy od tego, że zauważyliśmy krew w ekskrementach. Natychmiast zabrali kota do kliniki, zrobili USG i zrobili badania. Ultradźwięk wykazał lekkie pociemnienie w okolicy śledziony. Lekarz powiedział, że wszystko w porządku. Przepisano nam antybiotyki i wypisano do domu. Po chwili zauważyliśmy, że kot ma bardziej wypukły brzuch. Nic o tym nie powiedziano weterynarzowi. Wtedy wydawało nam się, że kot po prostu przytył. Zaczęli go karmić trochę mniej, żołądek wciąż się powiększał. Dopiero potem zabraliśmy kota do weterynarza. Zrobili USG i pobrali krew do analizy. Okazało się, że kot ma płyn w żołądku.

Lekarz zrobił nakłucie i spuścił część płynu. Została wysłana do analizy. Kot ponownie przeszedł USG jamy brzusznej i echokardiografię. U kota zdiagnozowano chłoniaka. Lekarz nalegał na biopsję inwazyjną. Konieczne było wyjaśnienie diagnozy. Od dawna opiszę udrękę kota po tej operacji. Nie mógł z tego dojść do siebie, nic nie jadł, prawie nie pił. Wypalony za tydzień ”.

Natalia: „Najważniejszym błędem medycznym jest całkowite wypompowanie płynu z jamy brzusznej. Nigdy nie powinno się tego robić. Jeśli to zrobisz, ciśnienie serca gwałtownie wzrośnie, nerki doznają przeciążenia. Dodatkowo po wypompowaniu cieczy konieczne jest wstrzyknięcie specjalnych preparatów. Preparaty uzupełniające ubytki białka, potasu i innych pierwiastków śladowych. Niestety tego nie wiedzieliśmy. Nasz kot został wypompowany cały płyn. Miał niewydolność nerek. Kot bardzo cierpiał, musiałem go uśpić”.

Wideo:

Źródła:

https: // www.petmd.com / kot / warunki / sercowo-naczyniowe / c_ct_ascites

https: // chodzeniem na wagę.com / kot / stan / wodobrzusze

https: // praktyka.bmj.pl / zawartość / 22/8/472

https: // www.świat kotów.com.au / wodobrzusze-w-kotach.html