Kot syberyjski

Kot syberyjski należy do popularnych i rozpowszechnionych ras o sierści półdługiej. Cechą charakterystyczną jest obecność grubej i bardzo ciepłej wełny, która nie przepuszcza wilgoci, a także doskonale chroni zwierzę przed chłodami. Kolor płaszcza może być inny.

Historia pochodzenia rasy

Pierwsze wzmianki o kotach przypominających wyglądem rasę syberyjską można znaleźć w publikacjach z XVI wieku. W tym odległym czasie takie koty nazywano „Bukhara”. Przybyli na Syberię razem z kupcami środkowoazjatyckimi. Uważa się, że koty azjatyckie stały się wspólnym przodkiem ras angorskich, syberyjskich i perskich.

Jako odrębna rasa koty syberyjskie mogły formować się tylko na obszarach położonych bliżej Uralu i Syberii, gdzie z powodu trudnych warunków pogodowych, obfitych opadów śniegu, silnych mrozów i porywistych wiatrów zwierzę wykształciło długą i gęstą sierść, a także bardzo dobrze zarysowany i gęsty podszerstek. Kilka lat później kot syberyjski rozpowszechnił się w Europie, centralnej i zachodniej części naszego kraju.

Opis i wygląd kota syberyjskiego

Ogólna standaryzacja rasy syberyjskiej została wprowadzona dopiero nieco ponad dwadzieścia lat temu i klasyfikuje zwierzęta do grupy II - Semi Długowłose. Zwierzę powinno być średniej lub dużej wielkości, ale koty są na ogół mniejsze niż koty. Do oceny eksperckiej kota syberyjskiego na wystawie WCF stosowana jest skala punktowa.

Standardy rasy

Zgodnie z ustalonymi standardami FIFe rasa syberyjska musi posiadać:

• miękko zaokrąglona i masywna głowa;
• szerokie i lekko zaokrąglone czoło;
• dobrze rozwinięte kości policzkowe;
• średniej długości, szeroka, z lekkim zagłębieniem w profilu, ale bez stopu z nosem;
• podbródek lekko odsunięty do tyłu, tworząc zaokrągloną linię z górnym punktem nosowym;
• uszy średniej wielkości, dobrze otwarte u nasady, z zaokrąglonymi końcami i kępkami włosów;
• duże, lekko owalne, lekko skośne i szeroko rozstawione oczy o jednolitej barwie;
• mocne kości i dobrze rozwinięta muskulatura tułowia;
• potężna szyja i dość szeroka klatka piersiowa;
• proporcjonalny korpus;
• średniej długości, mocne kończyny;
• duże, zaokrąglone, z dobrym pokwitaniem między palcami;
• długi i szeroki ogon z zaokrąglonym końcem.

Sierść powinna być półdługa, dobrze rozwinięta, z bardzo gęstym i gęstym podszerstkiem oraz obecnością wodoodpornego włosa ochronnego.

To interesujące! Rasa ta charakteryzuje się bardzo krótką sierścią letnią w porównaniu do zimowej. To właśnie zimą bardzo dobrze rozwinięty wełniany „kołnierz” i „spodnie” są wyraźnie widoczne na zwierzęciu.

Za standard uznawane jest każde ubarwienie na biało, z wyjątkiem takich kolorów jak himalajski, czekoladowy, fioletowy, płowy i cynamonowy.

Natura kota syberyjskiego

Rasa syberyjska to niesamowite zwierzę. Taki zwierzak jest w stanie bardzo łatwo zaadaptować się do każdego rodzaju domu, a wrodzone zdolności myśliwego umożliwiają trzymanie kota syberyjskiego w prywatnym gospodarstwie domowym. Mimo silnego charakteru wszystkie koty syberyjskie są bardzo czułe i kochające, nie są w stanie urazić innych zwierząt ani dzieci.

To interesujące! Ze względu na wrodzone cechy i cechy sierści to koty syberyjskie są najczęściej stosowane w leczeniu ataków osteochondrozy, nerwobólów i bólów reumatycznych.

Zwierzę tej rasy szybko uczy się swojego imienia i zawsze reaguje na wezwanie właściciela lub innych domowników. Pomimo tego, że dość duże dorosłe zwierzę może wyglądać bardzo masywnie i niezgrabnie, jest niesamowicie zwinne i pełne wdzięku, uwielbia bawić się i wspinać się na przedmioty wewnętrzne.

Długość życia

Syberyjczycy są w stanie żyć średnio około 13-15 lat, ale takie granice są bardzo warunkowe, dlatego mogą się znacznie różnić w zależności od całego zestawu czynników zewnętrznych, w tym warunków przetrzymywania, diety, zachowania sterylizacja lub kastracja, zapewniająca odpowiednią opiekę weterynaryjną, cechy dziedziczności.

Trzymanie kota syberyjskiego w domu

Koty syberyjskie są wystarczająco duże i silne, niesamowicie nerwowe i bardzo elastyczne, co nieuchronnie przekłada się na warunki trzymania takiego czworonożnego zwierzaka w domu.

Pielęgnacja i higiena

Koty syberyjskie, które nie wychodzą z domu, należy kąpać nie częściej niż raz w roku. Zwierzę wyprowadzane na spacer można kąpać raz na kwartał. W uszach zwierzęcia, przed kąpielą, układa się bawełniane turundy, aby zapobiec przedostawaniu się wody.

Na dnie pojemnika z wodą należy położyć specjalną antypoślizgową matę lub ręcznik. Do mycia stosuje się szampony pielęgnacyjne przeznaczone dla kotów długowłosych. Po kąpieli wełnę suszy się ręcznikiem lub suszarką do włosów.

Przeczytaj szczegółowe instrukcje tutaj: Jak umyć kota

Oczy kota są przecierane wacikami lub czystą szmatką, gdy pojawiają się łzy. Uszy należy regularnie badać i w razie potrzeby czyścić z wosku i brudu zwykłymi wacikami zwilżonymi specjalnym balsamem. Do czyszczenia zębów z ujścia płytki nazębnej zaleca się stosowanie specjalnych past do zębów, a także okresowe podawanie zwierzętom profilaktycznych smakołyków. Rasa praktycznie nie potrzebuje strzyżenia, więc wystarczy zainstalować w domu standardowy drapak.

Dieta - jak karmić kota syberyjskiego

W wieku od jednego miesiąca do trzech miesięcy kociaka syberyjskiego należy karmić około pięć lub sześć razy dziennie, ale wraz z wiekiem liczba daczy z jedzeniem z konieczności maleje. Dorosłym zwierzęciu podaje się pokarm dwa razy dziennie. Pasza musi być ciepła, a resztki zwierząt należy wyrzucić. Kociak i dorosłe zwierzę powinny mieć dostęp do czystej i świeżej wody przez cały czas. Raz w tygodniu wszystkie przybory kuchenne są dokładnie myte, a następnie dezynfekowane.

Obowiązkowe składniki diety kota to mięso, zboża i warzywa. Ze zbóż do karmienia chrząszczy syberyjskich najlepiej używać dokładnie ugotowanych płatków owsianych i gryczanych. Warzywa, takie jak marchew i kapusta różnych rodzajów, powinny być gotowane i posiekane. Główną częścią diety białkowej jest chuda wołowina, a także serce, wątroba i płuca. Gotowe, prefabrykowane pasze od uznanych zagranicznych producentów doskonale nadają się do żywienia.

Choroby i wady rasy

Koty rasy syberyjskiej są od urodzenia obdarzone dość dobrym zdrowiem, dlatego takie zwierzę jest niezwykle rzadkie. Można przedstawić główne wady i wady rasy:

• bezpośredni profil i zgodność z „typem perskim”;
• długa i wąska, zbyt lekka kufa;
• płaskie policzki i wysokie kości policzkowe;
• słaby podbródek;
• małe i okrągłe, zbyt głęboko osadzone oczy;
• zbyt duże lub wąsko osadzone uszy;
• krótkie ciało i małe łapy;
• wdzięczny typ i słabe kości;
• krótki lub słabo owłosiony ogon;
• szorstkie lub postrzępione włosy bez podszerstka.

Przy odpowiednim doborze kociaka syberyjskiego i przestrzeganiu wszystkich zaleceń dotyczących utrzymania, pupil tej rasy będzie miał doskonałe zdrowie przez całe życie.

Ważny! W ostatnich latach weterynarze odnotowali wzrost przypadków otyłości u kotów syberyjskich, która często powoduje inne, poważniejsze choroby związane z zaburzeniami metabolicznymi i niedożywieniem.

Kup kota syberyjskiego - porady i wskazówki

Celem wielu hodowli obecnie zajmujących się hodowlą kotów syberyjskich jest zachowanie rodzimych kotów syberyjskich, a także poprawa jakości rasy i hodowanie zwierząt spełniających najwyższe standardy rasowe.

Gdzie kupić i czego szukać

W przypadku podjęcia decyzji o wykorzystaniu zwierzęcia w hodowli rasowej lub zapewnieniu mu dobrej kariery wystawowej konieczne jest zakupienie kociaka syberyjskiego z bardzo dobrym rodowodem. Taki kociak powinien mieć wyraźny „wygląd rasy”. Jak pokazuje praktyka, takie zwierzęta są obecnie rzadko spotykane.

Klub wystawiający rodowód i sprzedający kocięta musi być częścią WCF lub innej oficjalnej i uznanej organizacji felinologicznej, w tym FIFe. Oprócz rodowodu należy prawidłowo ocenić wygląd kociaka. Zwierzę musi spełniać normę, odpowiednio się zachowywać i być całkowicie zdrowe. Apatyczne zwierzę z łzawiącymi oczami, obolałe uszy nie mogą zostać nabyte.

Ważny! Pamiętajmy, że sprzedawane kocięta syberyjskie mają nieco inne formy niż już dorosłe i w pełni ukształtowane zwierzę, które w pełni odpowiada wzorcowi rasy. Mały kociak ma miękką, tzw. „niemowlęcą” sierść, a także ma niewystarczająco rozwinięte łuki jarzmowe.

Cena kota syberyjskiego

Koszt kociaka w pełni odpowiadającego wszystkim standardom rasy jest zazwyczaj bardzo wysoki, ale jest to swego rodzaju gwarancja uzyskania zdrowego zwierzęcia nadającego się do hodowli.

Cena może się różnić w zależności od rzadkości koloru, a także możliwości uczestniczenia pupila w pokazach wystawowych. Na przykład koszt tradycyjnych kotów syberyjskich i codor-point, kociąt o klasycznych lub szlachetnych kolorach może zaczynać się od 15-20 tysięcy rubli. Nowi właściciele otrzymują kocięta z rodowodem, paszportem weterynaryjnym oraz umową sprzedaży.

Recenzje właścicieli

Z pewnością istnieją pewne osobliwości w trzymaniu i opiece nad kotem syberyjskim. Rasa ma bardzo pozytywny stosunek do codziennych spacerów, nawet zimą. Pomimo tego, że syberyjczycy dość łatwo i szybko przyzwyczajają się do domowej toalety z tacą, taka rasa nadal woli załatwiać się podczas spaceru, na ulicy.

Wielu właścicieli ras zauważa, że ​​do karmienia kota syberyjskiego w każdym wieku najlepiej stosować pokarm naturalny, w tym mięso, ryby, jaja, z dodatkiem produktów roślinnych oraz kompleksów witaminowo-mineralnych.

Koty i koty tej rasy są bardzo zabawne i mobilne. Bardzo pożądane jest zorganizowanie specjalnego kącika dla tak aktywnego zwierzaka, aby zwierzę mogło bawić się i odpoczywać. Aby ryba syberyjska nie "szkodila" w trakcie gry, zaleca się używanie tylko stabilnych misek do karmienia i picia. Bardzo ważne jest również zabezpieczenie wszystkich przewodów elektrycznych specjalnymi puszkami.

Film o kocie syberyjskim