Hipoalergiczne rasy kotów

Przyczyny alergii kotów

Wiele osób za wszystko obwinia sierść kota i uważa, że ​​to ona jest katalizatorem reakcji alergicznej. Ale to nieprawda. Ostatnie badania wykazały, że nie ma bezpośredniego związku między chorobą a obecnością sierści u zwierzęcia. Nietolerancja w organizmie człowieka spowodowana jest specyficznym białkiem zawartym w ślinie u zwierząt. Substancja została nazwana Fel d 1, co jest skrótem od Felis domesticus (tłumaczone jako „koty domowe”).

Alergia na koty objawia się kichaniem, swędzeniem, łzawieniem oczu i innymi nieprzyjemnymi objawami

Ponieważ wszyscy przedstawiciele rodziny Feline wyróżniają się zwiększoną czystością, czujnie monitorują swoje futro i liżą się z godną pozazdroszczenia stałością, ślina nieuchronnie trafia na skórę zwierzęcia i na jego sierść. Cząsteczki alergenu są bardzo małe (3-4 mikrony), dzięki czemu są łatwo przenoszone przez prądy powietrza i dostają się do dróg oddechowych. Białko znajduje się również w nabłonku skóry, moczu i wydzielinie gruczołów łojowych.

W tym przypadku długość i gęstość sierści zwierzaka nie ma fundamentalnego znaczenia, ważne jest ile białka Fel d 1 produkuje jego organizm. Nie ma kotów całkowicie pozbawionych tego białka. Ale istnieją rasy hipoalergiczne, które produkują tę substancję w znacznie mniejszych ilościach. Przedrostek „hypo” można przetłumaczyć z greckiego jako „słaby” lub „mniejszy niż”. Reakcja alergiczna jest możliwa, ale będzie słaba i nie tak wyraźna.

Powszechnie przyjmuje się, że najczęstsza alergia występuje u kotów o długiej sierści

Z własnego doświadczenia. Po raz pierwszy staliśmy twarzą w twarz z alergią, gdy zachorowała nasza najstarsza córka. Kaszlała bardzo mocno przez prawie rok. Wszystkie poduszki puchowe, wełniane koce, a nawet wszystkie pluszowe zabawki zostały usunięte z domu. Biedny kot był zamknięty i długo się ukrywał, ale potem musieli go oddać życzliwym ludziom.

Hipoalergiczne rasy kotów

Wbrew powszechnemu przekonaniu hipoalergiczne koty nie muszą być całkowicie bezwłose. Lista takich ras obejmuje również zwierzęta długowłose. Uważa się, że szkodliwe białko gromadzi się w podszerstku, więc jego brak jest czynnikiem decydującym.

Rex

Rasa kotów Rex obejmuje kilka odmian, ale tylko dwie z nich są uważane za hipoalergiczne.

devon rex

Devon Rex to egzotyczna rasa pełnych wdzięku kotów, które z powodu ogromnych stojących uszu przypominają stworzenia z innej planety. Mają dużą, trójkątną głowę z wydatnymi kośćmi policzkowymi i krótkimi podkręconymi wąsami. Zwarte, mocne i muskularne ciało z wydatnymi długimi nogami sprawia, że ​​zwierzęta są silne, aktywne i niezwykle zwinne. Sierść tych kotów jest miękka, rzadka, krótka i falista, bez podszerstka. Duże złote lub zielone oczy z nieco migdałowym szlifem mają bardzo wymowny i inteligentny wygląd, który może roztopić lód w najokrutniejszym sercu.

Devon Rex ma bardzo wymowny, prawie ludzki wygląd

Devony są bardzo mobilne, zabawne i skoczne, lubią zajmować pozycje na dużych wysokościach na szafkach i półkach. Dobrze dogaduj się ze wszystkimi, którzy mieszkają z nimi na tym samym terytorium. Ale zawsze wybierają swojego pana, za którym pójdą po piętach, jak pies, a nawet merdają ogonem. Potrafią wyłapać jego emocje i subtelnie wyczuć zmiany nastroju, wyrazić swoje nastawienie podczas komunikowania się różnymi dźwiękami (parsknięcie, dudnienie, tryle, mruczenie itp.).Można je bezpiecznie nazwać bardzo inteligentnymi i wysoce inteligentnymi osobami.

Devony wybierają swojego jedynego właściciela i nie zostawiają mu ani kroku

Pielęgnacja Devon Rex jest bardzo łatwa, ponieważ krótka i rzadka sierść nie wymaga szczotkowania. Z tego samego powodu te zmarznięte koty muszą być ubrane na spacery. Dobrze znoszą mycie, czasem same potrafią wejść do wanny do swojego pupila. Samce nie muszą oznaczać terytorium, a samice nie emitują rozdzierających serce dźwięków podczas rui.

Kornwalijski Rex

Wysoki, pełen wdzięku i arystokratyczny kornwalijski rex podobny do kotów egipskich z niezwykłą wydłużoną małą głową z długim nosem i dużymi, szerokimi małżowinami usznymi u nasady. Ciało jest suche, średniej wielkości (nie więcej niż 3-5 kg) z dobrze rozwiniętymi mięśniami i wysokimi cienkimi nogami. Jedwabista, delikatna i krótka sierść pokrywa całe ciało kręconymi, gęstymi falami, przywodzącymi na myśl futro karaku. Rzęsy i wąsy też są pofalowane.

Cornish Rex ma miękką, krótką i falującą sierść

Charakter tych kotów jest równie arystokratyczny jak ich wygląd. Nigdy nie zrobią brudnych sztuczek, nie ukradną jedzenia ze stołu mistrza, a tym bardziej srają w niewłaściwym miejscu. Zwierzęta są bardzo mądre, łatwo tresowane, nie są przywiązane do domu, ale do właściciela człowieka. Pilnie potrzebują zwiększonej uwagi. Trzeba ich nie tylko głaskać i pieścić, ale trzeba z nimi rozmawiać.

Pod względem inteligencji Cornish Rex można porównać do dobrego psa usługowego, ponieważ oni sami wszystko rozumieją i nigdy nie denerwują właścicieli.

Kiedy patrzysz na Cornisha, masz wrażenie, że wszystko wie i rozumie

Corniche są całkowicie nieagresywne, niemściwe i bezlitosne, uwielbiają bawić się z małymi dziećmi. Ich energii i aktywności można tylko pozazdrościć. Koty tej rasy również nie wykazują lokalnych instynktów i nie wyznaczają terytorium. Koty arystokratyczne nie sprawiają trudności w pielęgnacji. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że pazury nie chowają się całkowicie w małych opuszkach łap, więc należy je obciąć przynajmniej raz w tygodniu. Kąpią zwierzę mniej więcej raz na dwa miesiące i regularnie czyszczą uszy.

kot balijski

Rozważany jest najbliższy krewny kotów syjamskich Rasa balijska (balijska). Ale w budowie balijczycy są trochę bardziej krępi i gęstsi. Zwierzę średniej wielkości, bardzo zgrabne i smukłe, ale jednocześnie z dobrze rozwiniętym aparatem mięśniowym. Głowa trójkątna, klinowata z wąską dolną szczęką, uszy duże, prawie regularne trójkątne. Jasnoniebieskie, wąskie, wydłużone oczy w kształcie migdałów ustawione pod kątem do linii nosa. Łapy zgrabne i długie, przednie łapy nieco krótsze od tylnych.

Kot balijski jest krewnym kota syjamskiego i jest do niej bardzo podobny w kolorze

Sierść średniej długości, bez podszerstka. Miękka, delikatna i jedwabista w dotyku, sierść ściśle przylega do ciała, ogon puszysty z wyraźną grzywką. Kocięta rodzą się całkowicie białe, ale po sześciu miesiącach ich pysk, nogi i ogon ciemnieją, nadając im charakterystyczny syjamski kolor.

Charakter tych zwierzaków nie jest zbyt miękki, choć daleko im do kotów syjamskich. Bardzo lubią się bawić, dlatego aby uniknąć uszkodzenia elementów wyposażenia wnętrz i mebli, konieczne jest zapewnienie Balijczykom specjalnych kompleksów zabaw. Są mocno przywiązani do właścicieli, są sprytni, łatwo się do tego przyzwyczajają, ale raczej nie będą w stanie ich wyszkolić. W przypadku jakiegokolwiek wykroczenia koty te nie mogą być skarcone i karane fizycznie, w przeciwnym razie zwierzę może zostać poważnie obrażone.

Balijczycy nie mogą być karani, ponieważ mogą się bardzo obrazić

Balijczycy są posłuszni wobec dzieci, ale nie dają się zastraszać. W razie potrzeby mogą się bronić. Związek z kotami syjamskimi daje o sobie znać.

Sierść wymaga codziennego szczotkowania zwykłym grzebieniem, reszta pielęgnacji jest normalna (czyszczenie uszu i oczu, przycinanie paznokci itp.). Okresowo zwierzę kąpie się specjalnym szamponem dla zwierząt, aby zachować zdrowy połysk sierści. Ważną zaletą kotów balijskich jest to, że ich sierść nie zwija się i nie plącze.

Sfinks

Wśród sfinksów znajdują się dwie rasy, które nie powodują objawów alergicznych: kanadyjska i don.

sfinks kanadyjski

Uderzającym przedstawicielem bezwłosych kotów jest sfinks kanadyjski. Wygląd tego zwierzęcia jest na tyle oryginalny, że wywołuje zupełnie przeciwne odczucia. Niektórych dotyka miękka zamszowa skóra i duże oczy w kształcie cytryny, które zwracają uwagę. Inni uważają, że ogromne, rozstawione uszy, a także duża liczba fałdów skórnych na całym ciele, głowie i kończynach są brzydkie i nieestetyczne.

Wygląd Sfinksa Kanadyjskiego jest niezwykle niezwykły. Niektórym wydaje się brzydki i przerażający

Wizualnie zwierzę wydaje się kruche i lekkie, ale to wrażenie jest bardzo mylące. Niektóre okazy sfinksów mogą ważyć do 6 kg. Tułów muskularny, gruszkowaty z szeroką klatką piersiową. Ogon cienki i długi, zwykle podwinięty i przyciśnięty do tułowia. Wysokie łapy z wydłużonymi palcami, czasem lekko owłosione. Bez wąsów i brwi.

Charakter Sfinksów Kanadyjskich nie jest do końca koci. Prawdopodobnie czują się prawie jak ludzie i dlatego zachowują się jak pełnoprawni członkowie społeczeństwa. Ciekawe i dobroduszne koty te są całkowicie pozbawione agresji i gotowe znosić molestowanie małych dzieci w nieskończoność. Całkowicie bezkonfliktowy i dogadany ze wszystkimi najemcami. Mają dumne usposobienie, dlatego nigdy nie żebrzą ani nie proszą o jedzenie. Sfinksy po prostu wezmą to same (może prosto ze stołu obiadowego). Rasa wyróżnia się mobilnością i zdolnością skakania, muszą zapewnić wiele półek i stojaków, na które można się wspinać.

Sfinksa kanadyjskiego należy często kąpać, a skórę wycierać wilgotnymi chusteczkami

Łyse koty mocno pot, dlatego należy je często wycierać miękkimi serwetkami, aby pot nie wysychał, a także nie brudził mebli i ubrań właścicieli, którym zwierzęta uwielbiają schlebiać i wspinać się na kolana.

Istnieje wersja, w której mają dar uzdrawiania. Sfinksy mają lekko podwyższoną temperaturę ciała (38 ° C), a ich serce bije dwa razy szybciej niż inne koty. Ich metabolizm jest wzmocniony, zwierzęta tej rasy mają skłonność do otyłości, dlatego do procesu żywienia należy podchodzić ostrożnie. Koty są kąpane mniej więcej raz na 3-4 tygodnie przy użyciu detergentów dla dzieci. Duże uszy należy regularnie czyścić z brudu.

Don Sfinks

Don Sfinksy to rasa rosyjska. Różnią się od kanadyjskich prawie całkowitym brakiem wełny (dopuszcza się małe włosie 2-3 cm) i mniejszą ilością fałd skórnych. Koty te mają duże, owalne, lekko skośne oczy i duże, wysokie, lekko pochylone do przodu uszy. Ciało jest wystarczająco duże (do 5-7 kg), mocne i umięśnione. Ogon prosty i długi, ale lekko zaokrąglony na końcu.

Don Sphynx w ogóle nie ma wełny

Kocięta Don Sphynx najczęściej rodzą się z otwartymi oczami.

Te sfinksy wykazują agresję niezwykle rzadko, uwielbiają się bawić, ale są leniwe i wolą po prostu spać przez większość dnia. Są bardzo lojalni wobec innych zwierząt i nawet nie postrzegają myszy jako potencjalnej ofiary. Są łatwe do trenowania i mają trochę treningu. Wyróżnia je wrażliwość na nastrój mistrza, ponieważ szczególnie przymilają się, gdy nie czują się dobrze.

sfinksy muszą być ubrane, bo nie tolerują niskich temperatur

Całkowity brak sierści zobowiązuje właścicieli do utrzymywania pożądanej temperatury w pomieszczeniu (co najmniej 22-25°C) lub ubierania zwierzaka w ciepłe ubrania, w przeciwnym razie przeziębi się. Z tego samego powodu sfinksy trzeba częściej karmić, potrzebują dużo energii do ogrzania własnego ciała. Unikaj bezpośredniego działania promieni słonecznych na skórę, ponieważ wtedy oparzenia są nieuniknione.

Z własnego doświadczenia. Dobry przyjaciel miał dom w Don Sphinx. To zupełnie niezwykłe zwierzę, jego ciało jest zawsze gorące i lekko wilgotne. Wygląd jest niezwykle wymowny i zrozumiały. Dzieciaki robiły z nim, co chciały. Pazury kota były zawsze obcięte bardzo krótko, ponieważ mógł podrapać pozbawioną sierści skórę. Fizycznie nie mógł podrapać dzieci, a nawet nie próbował. Tylko niezwykle elastyczny sfinks mógł tolerować takie manipulacje własnym ciałem. Często matka musiała ratować kota, gdy dzieci były zbyt uzależnione. Po wyzwoleniu ukrył się w ustronnym kącie, ale nie na długo.

Kot syberyjski

Puszysty kot syberyjski również należy do ras hipoalergicznych. To silne, duże (do 9 kg) zwierzę z dużą trapezoidalną okrągłą głową kości policzkowej na mocnej krótkiej szyi. Uszy syberyjczyków są średnie, z małymi frędzlami na końcach. Duże owalne, zielone lub żółto-złote oczy osadzone wystarczająco szeroko. Kończyny są muskularne i mocne, nogi zaokrąglone, między opuszkami rośnie futro.

Kot syberyjski ma luksusową grubą sierść

Sierść jest niezwykle gęsta z długim włosiem na bazie i miękkim podwójnym podszerstkiem. Wyraźny kołnierzyk przy szyi i „spodnie” na tylnych nogach. Kąpanie tych kotów jest trudne, ponieważ ich sierść jest wodoodporna ze względu na zwiększoną gęstość.

Mimo zwiększonej owłosienia koty syberyjskie polecane są alergikom, gdyż zawartość Fel d 1 w ich ślinie jest bardzo niska.

Usposobienie kotów syberyjskich jest kochające wolność i niezależne, żyją własnym życiem i nie wymagają zwiększonej uwagi pana. Sprytne, aktywne i bystre zwierzaki zawsze znajdą coś dla siebie. Wybrawszy dla siebie jedynego właściciela, znoszą tylko resztę lokatorów i pozwalają im się pieścić. W stosunku do właściciela zachowują się bardzo wrażliwie i czule, ale w żadnym wypadku nie będą narzucani.

Koty syberyjskie wyróżniają się wojowniczym usposobieniem i nawet nie boją się psów

Koty te są obdarzone doskonałymi właściwościami stróżującymi i ochronnymi, nie boją się nawet psów. Ale posiadając rozsądną rozwagę, sami nigdy nie idą na konflikt. Koty syberyjskie to urodzone myśliwe, doskonale radzą sobie z łapaniem różnych gryzoni (szczury, myszy, susły itp.).), więc bardzo lubią chodzić.

Koty syberyjskie są doskonałymi myśliwymi

Z własnego doświadczenia. Nasz poprzedni kot był typowym przedstawicielem rasy syberyjskiej o bardzo długiej puszystej sierści, niepodatnej na rolowanie. Był albinosem i dlatego całkowicie głuchy. Ale instynkty dały się we znaki, bo umiejętnie łapał myszy.

Luksusowa wełniana osłona nie wymaga szczególnej skrupulatnej pielęgnacji. Te koty muszą być czesane przynajmniej raz na 7-10 dni. Najpierw używaj rzadszego grzebienia, potem częstszego, a na koniec szczotkuj je wzdłuż wełny. W okresie linienia musisz częściej drapać. Procedury wodne często nie są konieczne, wystarczy raz w roku. Jeśli zwierzę jest na wolnym wybiegu, należy je myć raz na 3-4 miesiące. Uszy i oczy wymagają regularnej pielęgnacji.

Kot orientalny krótkowłosy

koty orientalne są najbliższymi krewnymi rasy kotów syjamskich, ale różnią się kolorem, ponieważ nie mają charakterystycznych ciemnych obszarów na ogonie, łapach i pysku. Orientalny wygląd przejawia się w wydłużonej głowie w kształcie klina z wąskim podbródkiem, a także w skośnych zielonych (czasami niebieskich) dużych oczach w kształcie migdałów. Małżowiny uszne u tych zwierząt są duże, wystarczająco nisko osadzone, podczas gdy linia głowy biegnie wzdłuż linii uszu. Szyja jest długa i pełna wdzięku.

Koty orientalne są krewnymi kotów syjamskich, ale mają jednolity kolor na całym ciele

Ciało kotów orientalnych jest stosunkowo duże (do 8 kg), długie, szczupłe, muskularne i pełne wdzięku. Kończyny są bardzo smukłe, cienkie i długie. Ogon ma kształt bicza. Błyszczący krótki jedwabisty płaszcz nie ma podszerstka.

Ludzie orientalni są pozbawieni agresji tkwiącej w Syjamach. Wręcz przeciwnie, są towarzyscy i serdeczni, aż do obsesji. Nie tolerują samotności, dlatego jeśli pupil często jest zostawiany sam w domu, lepiej zapewnić mu towarzystwo w postaci drugiego zwierzaka. Koty te są niezwykle przywiązane do właściciela, co często graniczy z uzależnieniem. Zdecydowanie odradza się dawanie ich innym osobom w wieku dorosłym, ponieważ będzie to ogromny stres dla zwierzęcia. Przyzwyczajają się do tego przez bardzo długi czas i mogą popaść w depresję.

Koty orientalne charakteryzują się wzmożoną gadatliwością, którą głośno okazują z dowolnego powodu.

Orienty nie tolerują samotności, dlatego lepiej zabrać ze sobą innego zwierzaka tej samej rasy

Koty orientalne nie są w stanie długo siedzieć w jednym miejscu, muszą ciągle biegać i bawić się. Są dobrze wyszkoleni, potrafią nosić w zębach różne przedmioty. Te koty są gościnne i ciekawskie, nigdy się nie chowają, gdy pojawiają się nowi ludzie. Są niezwykle lojalne wobec dzieci i innych zwierzaków, z przyjemnością spędzają z nimi czas.

Krótki płaszcz nie wymaga częstego szczotkowania. Przynajmniej raz na 10-14 dni należy umyć uszy i skrócić długie pazury. Zwierzęta trzeba stale edukować, dobrze rozumieją wszystkie intonacje głosu. Nie możesz na nich krzyczeć i karać, ponieważ są stworzeniami o delikatnej organizacji nerwowej. Wystarczy powiedzieć głośno i surowo. Orienty uwielbiają chodzić, ale powinno się to odbywać tylko w ciepłe dni (ze względu na niski płaszcz) i tylko na smyczy.

kot jawajski

Koty jawajski (jawajski) są niewielkie, ich waga rzadko przekracza 5 kg. Według danych zewnętrznych są bardzo podobne do rasy balijskiej, ale różnią się kolorem. Ich ciało jest elastyczne, smukłe i długie, mięśnie dobrze rozwinięte. Głowa kota jest proporcjonalna do wielkości ciała, zwęża się ku brodzie. Struktura kości jest dobrze wyczuwalna w dotyku na czaszce. Profil kufy jest długi i prosty, bez garbów i zagłębień. Duże uszy kontynuują linię głowy w kształcie klina. Oczy w kształcie migdałów o ciemnoniebieskim odcieniu (rzadziej żółte), średniej wielkości, lekko pochylone w kierunku nosa. Sierść jest miękka i delikatna, średniej długości, bez podszerstka. Włos na ogonie jest znacznie dłuższy.

Kot jawajski może mieć różne kolory

Kot jawajski ma uparty charakter, chce wszystko wiedzieć, wszędzie zdążyć na czas i mieć wszystko pod kontroląb. Wybiera dla siebie ulubiony przedmiot (właściciela) i podąża za nim czujnie, domagając się nieustannej uwagi. Samotność nie znosi dobrze, uwielbia rozmawiać i „rozmawiać” (miau), choć nie tak głośno jak orientalna i syjamska. Zwierzę wyróżnia się inteligencją i pomysłowością, uwielbia wspinać się na szczyt. To zręczne i silne zwierzę musi mieć zapewnioną przestrzeń do poruszania się i odpowiednią liczbę zabawek, w przeciwnym razie ucierpi środowisko domowe i porządek w domu. Potrafi dogadać się z innymi zwierzętami, ale czasami wykazuje agresję.

Jawajczycy mają znacznie dłuższy włos na ogonie

Obecność dobrego wielofunkcyjnego kompleksu zabaw w domu pozwoli Jawajczykom wyrzucić całą swoją nieposkromioną energię.

Jawajska pielęgnacja polega na cotygodniowym szczotkowaniu metalowym grzebieniem, regularnym czyszczeniu uszu i zębów. Staraj się jak najmniej myć te koty, ponieważ mają suchą skórę. Zabiegi wodne przeprowadzane są w miarę potrzeb przy użyciu specjalnych szamponów dla kotów z delikatną sierścią i odżywkami. Zwierzęta uwielbiają chodzić, ale wystarczy zrobić to na smyczy.

Kryteria wyboru hipoalergicznego kociaka

Organizm każdego przedstawiciela kociego plemienia wytwarza białko, które jest niebezpieczne dla alergików. W wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że w niektórych przypadkach zawartość tej substancji będzie mniejsza.

Istnieje kilka czynników, które wpływają na stężenie Fel d 1 w ciele zwierzęcia:

1. Podłoga. U kobiet niebezpieczny enzym jest wydzielany w mniejszych ilościach. Chirurgia kastracji u mężczyzn kilkukrotnie zmniejsza produkcję białka.
2. Wiek. Organizm małego kociaka praktycznie nie emituje niebezpiecznego alergenu do czasu osiągnięcia dojrzałości płciowej.
3. Rasa. Niektóre rasy genetycznie wytwarzają mniej substancji problematycznej.
4. Barwienie wełny. Zwierzę o jasnej sierści jest uważane za bezpieczniejsze, ponieważ jego organizm wytwarza mniej białka w porównaniu ze zwierzęciem o ciemniejszej sierści.

Zanim zabierzesz kociaka, musisz wiedzieć wszystko o jego rasie

Aby wybrać odpowiedniego hipoalergicznego kociaka, zaleca się przestrzeganie następujących zasad:

1. Należy kupować zwierzę tylko od hodowców w szkółce, tylko tam czystość rasy jest gwarantowana. W przeciwnym razie zwierzę może nie mieć niezbędnych właściwości hipoalergicznych.
2. Alergicy powinni spędzić kilka godzin z matką przed zakupem, aby upewnić się, że nie ma negatywnej reakcji. Możesz poprosić hodowcę o zabranie dziecka z możliwością powrotu, w przypadku pojawienia się objawów alergicznych.
3. Konieczne jest wcześniejsze zapoznanie się ze wszystkimi cechami utrzymania pożądanej rasy kotów.
4. Nie musisz kierować się modą. Musisz wybrać kociaka do swoich upodobań.
5. Kupując kota, musisz natychmiast dostroić się do jego przyszłej kastracji.

Przy wyraźnej alergii zaleca się wybór sfinksów kanadyjskich, ponieważ rasa ta jest uważana za najmniej niebezpieczną dla osób z nadwrażliwością. Koty te praktycznie nie produkują niebezpiecznego białka.

Aby zmniejszyć ryzyko negatywnej reakcji, Twój pupil musi być starannie pielęgnowany. Skórę należy często myć i czyścić wilgotnymi chusteczkami.

Recenzje właścicieli hipoalergicznych kotów

Uczulenie na cząsteczki skóry, ślinę i włosy. Nie ma zwierząt hipoalergicznych. Bez psów, bez kotów. Mówię Ci jako hodowca psów i alergik w jednej butelce. Inna rozmowa dotyczy tego, że z jakiegoś nieznanego powodu niektóre rasy nie są uczulone na niektóre osoby. Musisz spróbować.

Mój syn ma astmę, zdiagnozowaną w wieku 4.5 lat. Miał 10 lat, kiedy dostali Cornish Rex. Płaszcz jest krótki, 3 mm, bez zapachu. Mieszka z nami od 10 lat, wszyscy są szczęśliwi, jego syn nie ma alergii na kota...

Mój mąż ma alergia na koty, ale ja po prostu kocham koty)) A teraz chcemy

czy wziąć hipoalergicznego kota… ale nie wiedziałem którego.. a potem moja siostra pokazała mi artykuł o nich.. Teraz mamy w domu kota Devon Rex ... A jej mąż po prostu ją uwielbia, tak jak ja))

Jestem alergikiem, sfinksy wywołują u mnie alergie, jak wszystkie inne koty. Ale utrzymywałem korzenie prawie bez problemów, kot mógł spać nawet na poduszce, a ja też jestem astmatykiem. Jeśli nie sięgasz rękoma do oczu i nosa, to było normalne, spokojnie ściskałem, to nie działa z innymi rasami. A koty wywołują u mnie wielokrotnie słabsze alergie niż koty. Ale każdy ma swoją indywidualność. Poproś hodowcę o odwiedziny, pobaw się z kociętami, niech mąż ustali, która rasa jest dla niego mniej alergiczna.

Ja, moja mama i syn jesteśmy uczuleni, ale tylko mama reaguje na sfinksa (a gdy kotka była w ciąży, alergia mamy zniknęła zaraz po urodzeniu kociąt - alergia pojawiła się ponownie). To wszystko indywidualnie. Nie ma uniwersalnych rozwiązań.

Moja córka ma alergię na sierść zwierząt i kurz

Ale we wrześniu zaryzykowali i wzięli łysego kota. Moja córka miała spuchnięte oczy u zwierząt, wodniste i niewielką wysypkę w miejscu obrzęku. Od łysego kota nie było reakcji na oczy, początkowo miejsca zadrapań spuchły i zaczerwieniły się (bez swędzenia), po tygodniu zniknęły. Więc nasz kotek jest z nami już niedługo przez 3 miesiące i wszyscy są szczęśliwi. Tyle tylko, że do pokoju córki nadal nie wolno wchodzić z kotem (strefa tabu) i często tam sprzątamy na mokro. I tak ciągle ją ściska i całuje w ramionach, a za nią sprząta toaletę.To prawda, że ​​zawsze trzeba potem umyć ręce, na wszelki wypadek.

Wideo: hipoalergiczne rasy kotów

Nie musisz pozbawiać się przyjemności obcowania z tak uroczymi i cudownymi zwierzętami jak koty. Nawet jeśli organizm negatywnie zareaguje na ich obecność w pobliżu, zawsze możesz odebrać zwierzaka odpowiedniej rasy, co będzie bezpieczne. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji i właściwej konserwacji, wszelkie ryzyko wystąpienia objawów alergii jest zminimalizowane.