Jakie są rasy łysych kotów - cechy wyglądu, charakteru, opieki

Coraz więcej miłośników zwierząt preferuje zwierzęta, które nie mają sierści. Taka popularność sfinksów kanadyjskich - pierwszych bezwłosych kotów - spowodowała, że ​​hodowanych jest coraz więcej ras bezwłosych kotów. Obecnie znanych jest kilka innych ras, które nie mają wełny. To jeszcze dwa sfinksy: Donskoy i Peterbald – ukraiński lewkoj, bambino, minskin i elf. Pomimo oczywistych podobieństw różnice między tymi rasami są jeszcze większe.

Sfinksy

Istnieją trzy rodzaje takich kotów. Jeden z nich został wyhodowany w Kanadzie, dwa kolejne - w Rosji. Równolegle hodowano sfinksy kanadyjski i Donskoy (inna nazwa - rosyjski bezwłosy). Ale Peterbald (Petersburg Sphynx) jest najbliższym krewnym Donskoya, który został wzięty za podstawę do stworzenia nowej rasy.

Wszystkie te koty mają zarówno podobieństwa, jak i różnice. Wszystkie sfinksy mają podobny, poza brakiem włosów, również w charakterze. Mają czuły i przyjazny charakter, ale wcale nie są nachalni. Wszystko to sprawia, że ​​te koty są niemal idealnymi zwierzakami.

Ciekawy! Alergie nie są powodowane przez włosy, ale przez specjalne białka wytwarzane przez organizm kota. Dlatego bezwłose koty również mogą to powodować.

kanadyjski

Chociaż sfinksy kanadyjskie są pierwszą bezwłosą rasą, pojawiły się stosunkowo niedawno. Kociak, uważany za protoplastę wszystkich takich kotów, urodził się w 1966 roku w kanadyjskim mieście Toronto. Był jedynym nagim zwierzęciem w miocie zwykłego kota, a hodowcy postanowili naprawić tę niezwykłą cechę. W tym celu Prun - jak nazwano kota - skrzyżowano z różnymi kotami. Rasa została pomyślnie wyhodowana, ale była niestabilna. Bezwłose kocięta rzadko rodziły się nawet u kotów bez sierści.

Problem ten udało się rozwiązać dopiero dziesięć lat później. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności w Minnesocie urodziły się dwa bezwłose kocięta. Różne płci i od różnych rodziców. Ich krzyżowanie między sobą pozwoliło w końcu naprawić niezbędne geny w rasie.

Równolegle druga linia sfinksów kanadyjskich, europejska. Wyszła z dwóch łysych kotów znalezionych na ulicy tego samego Toronto. Zwierzęta te zostały wysłane do Holandii, gdzie uzyskano drugą odmianę sfinksów kanadyjskich.

Wygląd sfinksa kanadyjskiego zależy od wzorca rasy.

Podpisać	Opis
Waga	3,5 - 6 kg
Typ ciała	Duży, masywny. Wszystkie linie ciała są gładkie, zaokrąglone, niedopuszczalna jest obecność linii prostych. Sylwetka ma kształt gruszki. Brzuch lekko opada, nie pochyla się w żaden sposób. Klatka piersiowa jest szeroka i potężna
Odnóża	Cienki, średniej długości. Przednie są zawsze szeroko rozstawione i krótsze niż tylne. Opuszki są owalne. Palce są bardzo długie
Ogon	Dość długi, kształt przypominający bicz. Często zwinięty w kłębek i ciasno przytulony do ciała
Szyja	Długie, umięśnione
Głowa	Średni rozmiar. Ma kształt zaokrąglonego klina, którego długość i szerokość są prawie takie same
Pysk	Kości policzkowe dobrze zarysowane, wystające, wyraźnie widoczne. Mocne szczęki, krótki nos z szerokim mostkiem. Wąsy są zwykle nieobecne, ale ich obecność jest dozwolona przez normę
Oczy	Duży, szeroki, w kształcie cytryny. Rozmieszczone dość daleko od siebie. Mogą mieć dowolny kolor, ale muszą być w harmonii z ogólnym kolorem ciała
Uszy	Duży, szeroki u podstawy. Osadzone w dużej odległości od siebie, znajdujące się niemal po bokach głowy
Skóra	Sfinksy mają dużą ilość skóry, która zbiera się w fałdy, szczególnie widoczne na kończynach, szyi i czole
Wełna	Tułów sfinksa kanadyjskiego może być pokryty lekkim puchem. Pozwolono mieć włosy między palcami, na nosie i tylnej części uszu. Obecność pędzla na ogonie jest dozwolona, ​​ale w żadnym wypadku na uszach
Kolor	Może być absolutnie wszystkim

Te koty mają bardzo przyjazny temperament. Kanadyjczycy - najbardziej czuły ze wszystkich sfinksów. I najbardziej przywiązani do swojego pana. Uwielbiają siedzieć w rękach osoby, bardzo kochają, gdy są głaskane. Całkiem posłuszny, mądry i spokojny. Czasem potrafią grać, ale nie za długo i aktywnie.

Donskoj

Rosyjskie bezwłose koty pojawiły się w Rostowie nad Donem, prawie jednocześnie ze swoimi kanadyjskimi braćmi. Ich historia zaczyna się w 1987 roku, kiedy kobieta znalazła na ulicy trzymiesięczną kotkę bez włosów. Co ciekawe, początkowo próbowali ją wyleczyć, podejrzewając zaawansowaną formę porostu.

Ale kuracja nie przyniosła rezultatów, a kot czuł się całkiem dobrze. Wtedy pojawiło się podejrzenie, że brak wełnianej okrywy był tylko cechą bestii, a nie konsekwencją choroby. Zostało to potwierdzone po tym, jak zwierzę urodziło pierwsze potomstwo, a jedno z kociąt również było nagie.

Potem hodowcy zainteresowali się niezwykłymi kotami, które postanowiły wyhodować nową rasę. W rezultacie pierwszy wzorzec rasy został opracowany w 1992 roku.

Bezwłose koty rosyjskie są bardzo aktywne i zabawne. Muszą być w ciągłym ruchu: skakać, biegać, wspinać się i jeździć dowolnymi przedmiotami po mieszkaniu. Jak wszystkie sfinksy, są czułe i życzliwe. Kochają ludzi, łatwo przywiązują się do właściciela. Ale nie są zazdrosne i bardzo dobrze dogadują się z dziećmi i zwierzętami. Bardzo posłuszny i czysty, łatwy do nauczenia.

Peterbald

Peterbald jest potomkiem Don Sphynx i kota orientalnego. Przedstawiciele tych ras po raz pierwszy skrzyżowano w Petersburgu w 1994 roku. Powstałe cztery kocięta stały się pierwszymi sfinksami w Petersburgu. Do 2003 roku rasa ta została uznana przez większość najbardziej szanowanych organizacji kocich na świecie.

Koty tej rasy wyróżniają się ciekawością. Interesuje ich wszystko, co dzieje się wokół nich. Każdy nowy przedmiot lub osoba powinna zostać dokładnie zbadana przez zwierzaka. Jednocześnie petersburskie sfinksy są bardzo przyjazne. Z entuzjazmem poznają nowych ludzi lub zwierzęta, są zawsze gotowi do zabawy. Czysty, schludny, inteligentny i dobrze wyszkolony.

W 1997 roku opracowano ostateczny standard dla Peterbaldów.

Kota całkowicie pokrytego prostymi, krótkimi włosami można również uznać za sfinksa petersburskiego.

ukraiński lewkoj

Ukraińskie Lewkoi zostały wyhodowane w Kijowie w 2000 roku. Ich przodkami są koty Don Sphynxes i Scottish Fold. Lewkoy otrzymał swoją nazwę od kwiatu o tej samej nazwie, którego kształt jest bardzo podobny do uszu tego zwierzęcia.

Wygląd zgodny ze standardem rasy.

Charakter Levkoy jest lekki i przyjemny. Są serdeczni i przyjaźni, ale wcale nie nachalni. Łatwo przyzwyczajaj się do nowych ludzi i traktuj wszystkich równie dobrze. Inteligentny, spokojny, zrównoważony, cierpliwy.

Bambino

Nie wiadomo, czy pojawienie się pierwszego bambino jest przypadkiem, czy zostało celowo wyhodowane. Takie niezwykłe koty pojawiły się po skrzyżowaniu kanadyjskiego sfinksa z przedstawicielem rasy Munchkin, który wyróżnia się krótkimi łapami.

Pierwszy kociak bez sierści i z krótkimi kończynami został nabyty w USA przez hodowcę sfinksów jako zwierzak rodzinny. Po przeprowadzeniu szeregu badań dowiedzieli się, jaki był rodowód tego zwierzęcia i zaczęli go dalej hodować w celu opracowania nowej rasy.

Pierwsze koty oficjalnie sklasyfikowane jako bambino pojawiły się dopiero w 2005 roku. A rok później otrzymali status rasy eksperymentalnej. Nie jest jeszcze jasne, czy zostanie rozpoznany przez światową społeczność felinologów. Jednak pierwszy, jeszcze niedokończony standard, już istnieje.

Bambino to bardzo zwinne, zabawne i ciekawskie stworzenia. Dodatkowo są przyjaźni i gościnni. Mają bardzo lekki charakter, nie są zazdrosne i niezapomniane. Z łatwością dogadują się ze wszystkimi zwierzętami w domu, nawet z gryzoniami i ptakami. Bardzo posłuszny, łatwy do trenowania, a nawet do trenowania. Nowi ludzie przyzwyczajają się bez problemów. Ale takich zwierząt nie da się zostawić w spokoju na długo – naprawdę potrzebują towarzystwa.

Elf

Elfy to najmłodsza i najrzadsza z bezwłosych ras kotów, do tej pory uznawana jedynie za eksperymentalną. Nazywa się je tak ze względu na nietypowy kształt uszu, co czyni je spokrewnionymi z popularnymi postaciami gatunku fantasy. Po raz pierwszy takie koty zostały wyhodowane dopiero w 2006 roku w Stanach Zjednoczonych w wyniku skrzyżowania kanadyjskiego sfinksa i American Curl. Standard dla tej rasy nie został jeszcze w pełni ukształtowany, ale już teraz można podkreślić charakterystyczne cechy wyglądu. Przedstawiono je w poniższej tabeli.

Elfy są czułe i bardzo wymagające uwagi. Uwielbiają swoich mistrzów i depczą im po piętach, pozostając w spokoju, bardzo tęsknią. Bardzo towarzyski. Lubią siedzieć na rękach, a także gdy są głaskane. Ich charakter jest spokojny. Łatwo dogaduj się z dziećmi i zwierzętami, w tym psami.

Mińsk

Minskin są bardzo podobne do bambino, zarówno pod względem wyglądu, jak i pochodzenia. Ale są różnice między tymi dwiema rasami i bardzo znaczące. Polegają one przede wszystkim na tym, że minskins nie są kotami całkowicie łysymi.

Pierwsze eksperymenty hodowlane rozpoczęły się w 1998 roku w Stanach Zjednoczonych. Ich celem było wyhodowanie kotów o krótkich kończynach, które byłyby pokryte sierścią tylko w niektórych częściach ciała.

Aby to osiągnąć, najpierw skrzyżowano kanadyjskie sfinksy i munchkiny. Później dodano do nich Devon Rex, a także kota birmańskiego.

W efekcie w 2000 roku urodził się pierwszy kociak oficjalnie należący do rasy Minskin. Po kolejnych pięciu latach zwierzęta te zostały uznane przez światowe organizacje felinologów i opracowano standard rasy.

Jak pokazuje standard, zewnętrznie minskins znacznie różnią się od bambinos. Ale charaktery tych dwóch ras są bardzo podobne. Minskins są tak samo ciekawi, aktywni i zabawni. Są też czułe, przyjazne i nie tolerują samotności.

Cechy pielęgnacji bezwłosych kotów

Wszystkie bezwłose rasy kotów są dość bezpretensjonalne, ale nadal wymagają szczególnej opieki. Należy zwrócić uwagę na dwa główne punkty:

1. łyse koty wymagają częstych kąpieli - przynajmniej raz w tygodniu;
2. z powodu braku wełny takie zwierzęta łatwo przeziębiają się, dlatego trzeba je ogrzać, zwłaszcza zimą.

Częste kąpiele wynikają z faktu, że bezwłose koty bardzo się pocą i pokryte są specjalnymi wydzielinami. Mają nieprzyjemny zapach i brudne rzeczy w mieszkaniu. Po umyciu zwierzę należy dokładnie wysuszyć i nie dopuścić do przeciągów.

Jeśli chodzi o upał – trzeba zadbać o to, aby wszystkie pomieszczenia, w których przebywa bezwłosy kot, były odpowiednio ogrzane. Jeśli nie jest to możliwe, możesz ubrać swojego zwierzaka w ciepły kombinezon. A gdy jest gorąco, zaleca się smarowanie kota kremem przeciwsłonecznym, ale tylko specjalistycznym dla zwierząt, bynajmniej nie zwykłym (dla ludzi).